ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ¨αμούρες κατσαρές και γκόρτσα αγίνωτα¨

 

Άλλη είναι η ύπαρξη, άλλη η παρουσία

άλλο είν’ το ξεπούλημα και άλλη η αξία.

 

Άλλο είν’ το δικαίωμα και το καθήκον άλλο

άλλο του ιδρώτα ο μισθός  και άλλο το ρεγάλο.

 

Και της ζωής το νόημα, ποιο είναι, πώς μετριέται;

Με εμβαδά, με κυβικά, λεφτά, σινιέ, τι λέτε;

 

Έρως, φιλία, ιδανικά και μπέσα; στα τσαμούρια*∙

οι αξίες στο τομάρι μας τώρα είναι τσιμπούρια.

 

Παρατηρώ: το νόημα οι λέξεις το ’χουν χάσει

όρθιο λέμε τον σκυφτό, τη φέξη λέμε χάση.

 

 Προσόν, ταλέντο ανέλιξης η οσφυοκαμψία

να σπεύσεις στον πολιτικό να κάνεις χειραψία.

 

Πολιτική συνείδηση υπάρχει ρε χαμούρες;

Μα πώς το λέει ο Τούμπουρος: ¨είν’ κατσαρές αμούρες**¨.

 

Περίοδος προεκλογική, τα νταβαντούρια αρχίζουν

λύκοι φοράνε αρνιών προβιές, χάντρες θαμπές γυαλίζουν.

 

Ιθαγενείς σε λήθαργο, η χώρα δε κλινήρης.

Στόχος στην κάλπη πλούσιος  να αισθάνεται ο μπατίρης.

 

*τσαμούρια=λάσπες (ποντιακή διάλεκτος)

**αμούρες=βατόμουρα( στην Ήπειρο)

 

 

Ο  Χρήστος Α. Τούμπουρος είναι Τζουμερκιώτης λογοτέχνης και λαογράφος. Χρησιμοποιεί συχνά στα χρονογραφήματά του την τοπική παροιμία: «αμούρες κατσαρές και γκόρτσα αγίνωτα».

Μία ανάρτησή του στο facebook μου έδωσε αφορμή να γράψω αυτούς τους στίχους.