ΛΑΪΚΟΙ ΣΑΤΙΡΙΚΟΙ -ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ- ΣΤΙΧΟΙ
Με μια Ρωσίδα βιζιτού
γλυκάθηκε ο αγρότης,
τη λαμαρίνα δάγκωσε
ο Μήτρος, ο Αγρινιώτης.
Την έκλεισε μες στο μαντρί
αντάμα με τις γίδες
και γύρω απ’ το στριγκάκι της
της φόρεσε αλυσίδες.
Μα ο Μήτρος με τον τράγο του
πιαστήκανε στα χέρια
αφού κι εκείνος γούσταρε
τα στήθια της Βαλέρια.
Εκείνη τον πικάρισε
γιατί του ’βαλε πάγο,
του έθιξε τον ανδρισμό
που γούσταρε τον τράγο.
Έτσι ο τράγος τραγικό
είχε ο καημένος τέλος,
τσιγκέλι έγινε γι’ αυτόν
του έρωτα το βέλος.
Κηρύχθηκαν οι εκλογές, οι μετά-μνημονίου
κι η Τρόικα είναι σύμβουλος του ντόπιου ιερατείου.
Συσκέπτονται νυχθημερόν για να αναχαιτίσουν
τη λαϊκή αγανάκτηση -πώς θα τρομοκρατήσουν-.
Τα φοβικά τα σύνδρομα να ενεργοποιήσουν
τον ψόφιο δικομματισμό πάλι να αναστήσουν.
Τους θύτες να εξαγνίσουνε και από ολετήρες
να μας τους εμφανίσουνε μοναδικούς σωτήρες.
Το δόγμα SOK που επέβαλαν, θέλουν να επισφραγίσει
των εκλογέων η θέληση∙ πώς λεν: ¨οικεία βουλησει¨.
Ποντάρουν ότι η μνήμη μας έχει κοντά ποδάρια
πως γρήγορα κουράζονται εδώ τα παλικάρια.
Αλήθεια πού χαθήκανε οι αγανακτισμένοι,
η Αριστερά το Μόσκοβο ακόμα περιμένει;
Μα αν δε γίνουν ενεργοί εν τέλει οι πολίτες
τ’ απάνω τους θα πάρουνε σύντομα οι αγύρτες.
Κοιτάζω το ποτήρι μου, το βλέπω μισοάδειο
και το τραγούδι του Κεμάλ ακούω απ’ το ράδιο.
Στίχοι του Γκάτσου, μουσική ο Μάνος έχει γράψει
που προφητεύει πως ποτέ ο κόσμος δε θ’ αλλάξει.
Εσένα που δε μπόρεσε κανείς να σε γελάσει
ο Χάρος πώς κατάφερε στον ύπνο να σε πιάσει;
Ή μήπως, Σπύρο, τα ’χατε με δαύτον συμφωνήσει;
Μπορεί να έφυγες νωρίς μα τη ζωή είχες ζήσει.
Αητός, γλεντζές και κουβαρντάς∙ δεν ήσουν χαμοπούλι
μα της θνητής, μικρής ζωής ρούφηξες το μεδούλι.
Από το γιοματάρι της πήρες μαζί τον πύρο
και πέταξες στον ουρανό λεβέντη Γερομπύρο.
Δε θα ξεχάσω που ’λεγες: ¨δε θα σταθώ στο μέτρο
εδώ είναι μάγκες η ζωή κι όχι στον Άγιο Πέτρο¨.
Μεζέδια, πιόματα, καπνό -της ζήσης τα ρεμέντια-
πάρτα μαζί να κάνετε με τους Αγγέλους γλέντια.
Ούτε ο Παπαδόπουλος
δεν είχε τόσες ψήφους
ούτε ο Βιντέλα, ο Πινοσέτ
κι άλλοι αυτού του ύφους.
Κοντά εκατό τοις εκατό
έλαβε ο Βενιζέλος,
πήρε τα σκήπτρα του ΠΑΣΟΚ
ως Γουλιέλμος Τέλος.
Πάει στην Άπω Ανατολή
η σκέψη μου μοιραία,
θα ονομαζόταν VAG-BEN-SOUMNG
αν ήταν στην Κορέα.
Τρίτη φορά πήγε η γριά
στο Δήμο για πατάτες
κι ο αρμόδιος υπάλληλος
της χάιδεψε τις πλάτες।
¨Γιαγιά¨, της είπε, ¨τέλειωσε
η πρώτη η παρτίδα
μπες στο potatoes.gr
και άνοιξε μερίδα¨.
Κι εκείνη ενδιάμεσα
γέλωτος και δακρύων:
¨αντί πατάτες τελικά
αγγούρια Καλυβίων;¨