ΚΟΥΙΖ

Ποια είναι η επαρχία αυτή

–εύκολα θα ρωτήσω-

που θέλουν το ποτάμι της

να το γυρίσουν πίσω;

Που το ασφαλές λιμάνι της

προορίζουν για χαβούζα

ενώ οι κάτοικοι αραχτοί

πίνουν αβέρτα ούζα;

Που ψόφια ψάρια θάβουνε

κάτω απ’ τα χώματά της

κι αρχαία οι βέβηλοι αποσπούν

από τα σωθικά της;

Πού με κλουβιά γεμίσανε

ακρογιαλιές παρθένες

και γίναν αφιλόξενες,

στους πατριώτες ξένες;

Πού στήνουν Γκουαντάναμο

-εύστοχος ο ζωγράφος-

να γίνει των λαθραίων ψυχών

μα και των ντόπιων τάφος;

Ποια επαρχία ανέκαθεν

πάσχει από ηγεσία

και έχει καταδικαστεί

στην ανυποληψία;

Όποιος σε τούτο το κουίζ

σωστά μου απαντήσει

νόστιμο –εκ ζωοκλοπής-

σφαχτάρι θα κερδίσει.

ΤΑ ΠΙΣΤΡΟΦΙΑ (ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ)

Η λαθρομετανάστευση είναι ανάγκης τέκνο

όμως για την πατρίδα μας σκληρή γροθιά στο στέρνο.

Αυτό το μάρμαρο ακριβά το πλήρωσε η Αθήνα

αφού ένα γκέτο στήθηκε μες στην καρδιά της σφήνα.

Η εξουσία δεν μπορεί κανένα να απελάσει

γι’ αυτό και αποφάσισε να τους διαμοιράσει.

Να πάνε σε στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα

τα αχαμνά να ξύνουνε με χιόνι και λιακάδα.

Καταυλισμός ορίστηκε και στην Ακαρνανία

στον Άγριλο παραλιακά στη λίμνη Αμβρακία.

Οι Αφγανοπακιστανοί θα κάνουν παροικία

με φουστανέλα μακριά, τουτέστιν κελεμπία.

Μες στο xiromero το news σκληρές οι αναρτήσεις

οι Δήμοι ξεσηκώθηκαν και στη Βουλή ερωτήσεις.

Όμως, εγώ, αγαπητοί, κόντρα θα πάω στο ρεύμα

βλέπω την εγκατάσταση κάτω από άλλο πνεύμα.

Μιας και ερημώνουν τα χωριά κι η γη έχει χερσέψει

μια ευκαιρία της δίνεται να ξαναζωντανέψει.

Αρκεί να φέρει ο ΟΗΕ αλόγατα και βόδια

για να οργώνουνε τη γη μ’ άροτρα Ισιόδια.

Δυο γίδες ας τους δώσουνε, κοτούλες και κοκόρια∙

άλλωστε έτσι ζούσανε στα Ταλιμπανοχώρια.

Μέρος της εργασίας τους θα είναι για το νοίκι

για το φαΐ, για το πιοτί, για τον καφέ στο μπρίκι.

Όσοι δε θέλουν να εργαστούν αυτοί ¨μη εσθιέτω¨

μόνοι τους θα ζητήσουνε να φύγουνε πακέτο.

Οι προκομμένοι σύντομα κομπόδεμα θα μάσουν

κι από απογόνους αγροτών χωράφια θ’ αγοράσουν.

Το φράγμα δε των Αχυρών τότε θα έχει ουσία

αφού θα υπάρχουν γεωργοί άρα και γεωργία.

Θ’ αράξουν, θα εγκατασταθούν, θα κάνουνε και τέκνα

θα βγαίνουνε στα μαγαζιά θα λεν: ¨κάπελα κέρνα¨.

Πολλά θα είναι τα παιδιά, θ’ ανοίξουν τα σχολεία

τη γλώσσα θα ξεχάσουνε απ’ την Ταλιμπανία.

Γάμοι μικτοί θα γίνουνε -δυο νήματα στ’ αδράχτι-

το έθνος θ’ αναγεννηθεί ξανά από τη στάχτη.

Δύο χιλιάδες χρόνια πριν, του Αλέξανδρου τ’ ασκέρι

πήγε και άφησε σπορά ως τα δικά τους μέρη.

Απόγονοί τους οι Καλάς, Ελληνικά συντρόφια

οπότε τώρα φίλοι μου έχουμε τα πιστρόφια.

Ο ΜΠΑΚΑΛΗΣ

Θυμάμαι το μπακάλη

με το ποδήλατο

το Χρήστο το Ραβάνη

κοντό κι αδύνατο.

Δεκάδες προϊόντα

στ’ όχημα στοίβαζε

ερχόταν πόρτα-πόρτα

και μας τα μοίραζε.

Δυο τσάντες στο τιμόνι

πίσω κιβώτιο

με ήλιο και με χιόνι

στο δρομολόγιο.

Με τις παραγγελίες

ποτέ δε λάθεψε

κι απ’ όλες τις κυρίες

εύσημα μάζεψε.

Άφταστο στην προπαίδεια

το μολυβάκι του

τίμια βερεσέδια

στο τεφτεράκι του.

Θυμάμαι τη ρετσίνα

-το κεχριμπάρι του-

που ’χε τα χρόνια εκείνα

μες στο κελάρι του.

Πέφταν σαν τις ακρίδες

οι ξεροσφύρηδες

εργένηδες, μπεκρήδες

και νοικοκύρηδες.

Τα βράδια τον τιμούσε

κι αυτός τον οίνο του

κι ύστερα γρατζουνούσε

το μαντολίνο του.

ΚΑΡΙΕΡΑ

Σήμερα αν θέλεις ν’ ανεβείς

να κάνεις και καριέρα

πρέπει να είσαι γραμματεύς

ή να ’σαι καμαριέρα.

Να ’χεις τον Ντομινίκ Στρος Καν

για προϊστάμενό σου

να βάζει τις υπογραφές

κάτω απ’ τον αφαλό σου.

Κι αν θέλεις να ’σαι αρχηγός

χώρας που ’χει πτωχεύσει

σίγουρα αυτός ο κύριος

θα σε διακορεύσει.

Αυτά δεν τα ’βγαλα απ’ το νου

δεν είναι εικασία

μα διεθνής και εγχώρια

σύγχρονη ιστορία.

Το Δου.Νου.Του. κι η Τρόικα

με έννοια ευρεία

σημαίνουνε το ΔοΝηΤή

και τα γνωστά μας Τρία.

Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΗΔΙΕΜΑΙ (ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ)

Η κρίση που βιώνουμε είναι γνωστό τοις πάσι

ότι και σεξουαλικά μας έχει επηρεάσει.

Κι ενώ είμαστε ένας λαός ανέκαθεν τσακμάκι

τώρα κοιμάται ήσυχο κι άφτερο το πουλάκι.

Κι όποιον ρωτήσεις περί sex σου λέει άρες μάρες

αντίθετα στο ΔΝΤ έχουνε σηκωμάρες.

Θα μάθατε για τον Στρος Καν που σε μια καμαριέρα,

στο ¨SOFITEL¨, με τ’ ¨όπλο¨ του της όρμησε μια μέρα.

Φωτιά τα ειδησεογραφικά, πήρανε, πρακτορεία

αλλά δεν ήταν ¨κεραυνός¨, που λένε, ¨εν αιθρία¨.

Γιατί μια φήμη πίσω του αυτός ο κύριος σέρνει:

-ως πρόεδρος του ΔΝΤ- ¨ο Καν πηδάει και δέρνει¨.

Κι εμείς που εμπιστευτήκαμε σ’ αυτόν το υστέρημα μας

θα μπαίνει τώρα απρόσκλητος μέσα στην κάμαρά μας;

Δεν ξέρω Οθωμανικά αν έχει εκείνος γούστα

πάντως η ηγεσία μας τη φόρεσε τη φούστα.

Βλέπω ότι ο Πρωθυπουργός μονόπαντα βαδίζει

κι ο επί των Οικονομικών σείεται και λυγίζει.

Αγνόησαν ειδήμονες που πείρα έχουν μεγάλη

ότι: ¨αν πας στο ΔΝΤ φόρα βρακί απ’ ατσάλι¨.

Εκτός και αν γουστάρανε∙ αλλά εμείς τι φταίμε;

μας ρεζιλέψαν διεθνώς ως: ¨ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΗΔΙΕΜΑΙ¨.

ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ ISTANBUL

Το ότι πήγανε τουρνέ

στην Πόλη οι φωτογράφοι

το ’πε το Haberturk T.V.

μα και η Hurriyet το γράφει

Πήραν φωτιά οι μηχανές,

ανάψανε τα κλείστρα,

πέφταν τα φλας σαν αστραπές

στο Βόσπορο τη νύχτα

Στην Istanbul ο Σώκρατες

παρθενικό ταξίδι,

γουστάρισε, και δεύτερο

προγραμματίζει ήδη

Ο Τάσος που ’ναι τακτικός

της Πόλης εκδρομέας

διέπρεψε ως παζαρτζής

και ως διερμηνέας

Με την ακρίβεια τα ’βαλε

ο Φώτης ο Ζοχάδας,

για τις αυξήσεις του καφέ

και της μακαρονάδας

Ο Γιώργος δε πραγματικός

Πασάς ήταν στην Πόλη,

του πήρε η φτήνια τον παρά

μέσα απ’ το πορτοφόλι

Αγόρασε ρολόι, T-shirts,

μπουρνούζια και πετσέτες

μα όλοι τον ρωτούσανε

γιατί πήρε σερβιέτες

[Λησμόνησα όμως να σας πω

πως στο λεωφορείο

απ’ του air condition τις οπές

περίσσιο έμπαζε κρύο]

Έστριψε το μουστάκι του

και λέει: ¨μη λέτε πίπες

με τις σερβιέτες έκλεισα

της οροφής τις τρύπες¨.

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ

Στ’ Αγρίνιο ο Ιερώνυμος πήγε να Λειτουργήσει

κι ο Δήμαρχος Επίτιμο Δημότη να τον χρίσει.

Κρέμασε το Χρυσό Κλειδί με το Σταυρό αντάμα

βούρκωσε, όπως κι ο ουρανός με μια βροχή σαν κλάμα.

Μα γλίστρησε απ’ τα δάκρυα πριν απ’ τη Λειτουργία

και εσπευσμένα βρέθηκε στου ΚΑΤ τα χειρουργεία.

Σε μια εποχή που γίνεται για θαύματα κουβέντα

που γι’ Άγιους και Όσιους ψάχνουνε ντοκουμέντα,

αυτό το περιστατικό μην είναι ένα σημάδι,

μία προειδοποίηση σαν φως μες στο σκοτάδι;

Δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος να το αξιολογήσω

μα ως ερευνητής Γραφών λέω να το τολμήσω.

Ο Άγιος Χριστόφορος το έκανε το θαύμα

και στον Αρχιεπίσκοπο διπλό άνοιξε τραύμα.

Σινιάλο δίνεται σ’ αυτούς που ’χουν τη Θεία Προίκα

σαν τη θυσία του Αβραάμ και το Εν Τούτω Νίκα.

Θα αγανάκτησε ο Θεός για κληρικούς, ποιμένες

που η εξουσία τούς κρεμά ολόχρυσες καδένες.

Π’ άφησαν το λιπόσαρκο το ποίμνιο στους λύκους

ενώ εκείνοι κουβαλούν Παγκαλιες ζώνες λίπους.

Και έστειλε το μήνυμα. Πιστεύετε ελήφθη;

Μα κι αν ελήφθη, σίγουρα στον κάλαθο ερίφθη.

Μα ποιος ακούει τον Ύψιστο –αν τελικά υπάρχει-

ηλίου φαεινότερο: ο Μαμωνάς μας άρχει.

Με Αγορές, με Δ.Ν.Τ., Τρόικες τραπεζίτες,

ιερατεία, πολιτικούς κι ασπόνδυλους κοπρίτες.

Θαύματα και Οράματα είναι για τους μουζίκους

για να ’ναι υποτακτικοί σαν πρόβατα στους λύκους.

Θαυματουργή λανσάρουνε μία Αγία Ζώνη

αυτή που σφίγγει ο Λαός στο τρύπιο παντελόνι.

Θαυματουργό και Τίμιο βαφτίσαν και το Ξύλο

για να μην αντιδρά ο φτωχός σαν τον υπάκουο σκύλο.

PRESSINACTION

Άπειρες στο διαδίκτυο

είναι οι ιστοσελίδες,

επί παντός επιστητού

σερβίρουνε μερίδες।

Μα οι πιο πολλές μπαγιάτικες,

κακομαγειρεμένες

και δυστυχώς είναι αρκετές

με φόλες δολωμένες।

Κι όπως σ’ όλα τα πράγματα

υπάρχουν οι εξαιρέσεις

σ’ αυτές το pressinaction

θα πρέπει να προσθέσεις।

Ιστοσελίδα με άποψη

μ’ έδρα τη Σαλονίκη·

τους γράφοντες δεν τους τραβά

κανείς απ’ το μανίκι।

Πάντα με δημιουργικές

και καίριες παρεμβάσεις

με σκέψεις, προβληματισμούς

και καθαρές προτάσεις।

Έξω από στερεότυπα

και άνευ παρωπίδων

σε αξιοπιστία μακράν

άλλων ιστοσελίδων।

Διαβάζετε τα άρθρα της

στείλτε τα σχόλιά σας

προσθέστε τη στις λίστες σας

στα ιστολόγιά σας।

Προπάντων διαδώστε την

σε φίλους, συγγενείς σας

αν θέλετε ανεξάρτητη

την ενημέρωσή σας.

Η ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ

¨Απόστολε¨ είπε ο γιατρός

¨πρέπει να δείξεις θάρρος

σε λίγο θα απαλλαχτείς

απ’ του νεφρού το βάρος¨।

Έστειλε μία αδερφή

για να τονε ξεντύσει

και μια αδερφάρα αργότερα

τις τρίχες να ξυρίσει।

Όταν λοιπόν ο κομμωτής

τον έκανε σα γυάλα

του φόρεσε ένα καλσόν

κατάλευκο ίδιο γάλα।

¨Τσολιά μου είσαι έτοιμος¨

είπε στον Αποστόλη

και ύστερα με νόημα

του ’πιασε το πιστόλι।

Στο χειρουργείο ο γιατρός

έβγαλε τα νυστέρια

και σε δυο ώρες έπλυνε

τα ματωμένα χέρια।

Η Πόπη απ’ την αναμονή

στον ίδρωτα λουσμένη

μα λίγο κάτω απ’ την πληγή

έψαχνε η καημένη।

¨Είχα αγωνία ¨είπε ¨γιατρέ

μην έχεις κάμει λάθος

μην απ’ τη ρίζα έκοψες

το εισχωρούν εις βάθος¨।

¨Δε νοιάζομαι αν απ’ τα νεφρά

τα δύο γίναν ένα

μα αν τα τρία στέκονται

ακόμα κρεμασμένα¨।

Κι ευθύς στον Τάκη φώναξε:

¨γιατρέ είσαι κανόνι

σωστός είναι ο λογαριασμός

κάτω απ’ το σεντόνι¨.

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΣΟΥΤΙΕΝ

Το ξέρατε πως το σουτιέν χρησιμοποιημένο
έχει αξία σαν το κρασί το πεπαλαιωμένο;

Κι όμως κάθε τεμάχιο με τρία ευρώ αγοράζουν
πάνελ ηχομονωτικά μ’ αυτά κατασκευάζουν.

Σκεφτείτε, σ’ ένα studio ή θεαμάτων χώρο
πόσα σουτιέν σφραγίζουνε του τοίχου κάθε πόρο;

Τις ρόγες των στηθόδεσμων που ήταν καλυμμένες
πόσες ήταν οι άγουρες, πόσες σταφιδιασμένες;

Στήθη που αντικείμενο τόσων ερώτων γίναν
και πόσα με το θηλασμό ζωή στα βρέφη δίναν;

Διαβάζοντας την είδηση λύθηκε η απορία
γι’ αυτά που μου συνέβαιναν σε κάθε συναυλία.

Το πρόγραμμα σχεδόν ποτέ δεν παρακολουθούσα
άλλοι ήχοι έφταναν στ’ αυτιά και τους ακολουθούσα.

Άκουγα αναστεναγμούς, να πιπιλίζουν χείλια,
έβλεπα αόρατες θηλές πάνω μου σαν καντήλια.

Ήταν λοιπόν επόμενο να λέω: ¨Άρη, πού μπήκες¨
αφού βρισκόμουν βυζαβί με τόσες βυζοθήκες.

ΘΕΣΣΑ-100-ΛΟΝΙΚΗ

Ένας αιώνας πέρασε από αυτή τη μέρα
που ήχησαν χαρμόσυνα καμπάνες στον αγέρα.

Και έστειλαν το μήνυμα για τη μεγάλη Νίκη
ότι σε χέρια ελληνικά έπεσε η Σαλονίκη.

Ήταν Συμβασιλεύουσα τότε επί Βυζαντίου
και τώρα Συμπρωτεύουσα αυτού του κρατιδίου.

Η φτωχομάνα του Βορρά, μήτρα Δημοκρατίας
πρωτεύουσα της προσφυγιάς και της φιλοξενίας.

Ενέπνευσε τους ποιητές, ζωγράφους, σκηνοθέτες•
Νυφούλα του Θερμαϊκού την είπαν οι συνθέτες.

Έχει τον Πύργο το Λευκό αναφοράς σημείο
και το βαρδάρη που συχνά βρυχάται σαν θηρίο.

Έχει και τους Σαλονικιούς κιμπάρηδες-καρντάσια,
τις όμορφες Σαλονικιές σα ζουμερά κεράσια.

Ανέκαθεν Πολιτισμών ήτανε σταυροδρόμι
μα σήμερα της πόλης μας αδιέξοδοι οι δρόμοι.

Μπροστά όμως στην πρόκληση της νέας χιλιετίας
η πόλη πρέπει αντάξια να ’ναι της Ιστορίας.

Να ξαναγίνει εξωστρεφής με ανοικτές κεραίες
και όχι κλειστοφοβική σε ρεύματα και ιδέες.

Δεν της ταιριάζει μια στυφ(ν)ή να ’ναι γεροντοκόρη
μα η Νύμφη η πολύφερνη η Μακεδονοκόρη.

2-5-2011 Άρης Μπιτσώρης

ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

Οι μέλισσες ανέκαθεν ήτανε για τη Φύση
βαρόμετρο, αν ο άνθρωπος στη Γη θα επιζήσει.

Μέλι, βασιλικός πολτός, πρόπολη και κερήθρα
είναι πηγή της βιοτής και υγείας κολυμβήθρα.

Με μέσα όμως αθέμιτα ο άνθρωπος την πλάση
νόμισε ο υπερφίαλος ότι θα τη δαμάσει.

Και ιδού τ’ αποτελέσματα -άσχημες οι ειδήσεις-
η κοινωνία των μελισσών στα όρια της κρίσης.

Οι άτρωτες οι μέλισσες απέκτησαν καρκίνο
το μέλι δηλητήριο, πικρό σαν το κινίνο.

Μάταια τ’ άνθη καρτερούν να επικονιαστούνε
και οι καρποί απ’ τα κλαριά θα εξαφανιστούνε.

Κι εγώ που ως τώρα έτρεμα μην πέσω σε μελίσσι
πρώτη φορά παρακαλώ κεντρί να με τσιμπήσει.