Γέμισε η Ευρώπη απόβλητα, τόνους με
κατακάθια
μύρια βυτία με ρευστά στο σώμα της
αγκάθια.
Ψάχνει για τριτοκοσμικούς χώρους να τα ¨παρκάρει¨
κι ύστερα απ’ την καύση τους ενέργεια
να πάρει.
Και αν δυσεύρετα είν’ αυτά τα μέρη
στην Ευρώπη
για να πειστούν οι ευάλωτοι πολλοί
υπάρχουν τρόποι.
Όλο και κάπου υπάρχουνε πρόθυμοι
οσφυοκάμπτες
και όντως στο Ξηρόμερο βρεθήκανε
πελάτες.
Κάποιοι που αξίες και αρχές έχουν
απεμπολήσει
και δεν ενδιαφέρονται ο τόπος αν
βρομίσει.
Στα μουλωχτά μεθόδευσαν να έρθουν τα
φουγάρα
κι όταν αποκαλύφτηκαν το κάνανε
γαργάρα.
Παλιά οι παλιοί θα κρύβονταν με την
ουρά στα σκέλη
σήμερα φαύλοι απόγονοι το πνίγουν το
κουνέλι.
Έχουνε γίνει λάστιχο πλέον οι
συνειδήσεις
αφού με πενηντάευρο πηγαίνεις να
ψηφίσεις.
Τέτοιοι θα σπεύσουν προφανώς
παίρνοντας το μπαξίσι
να στέρξουν η ολοπράσινη η φύση να
μαυρίσει.
Αξίζει, όμως, έναντι ύποπτων
συμφερόντων
για το ρεγάλο, τα όβολα, εντόπιων
¨παραγόντων¨
ή των φτωχών και αφελών τα κερασμένα
ούζα
να γίνει το Ξηρόμερο δυστοπική χαβούζα;
Υ. Γ.
Μα βλέπω η αφύπνιση σιγά-σιγά αρχίζει
και το περιβαλλοντικό στήνεται μετερίζι.
Βλέποντας ότι έφτασε ο κόμπος ως το
χτένι
ν’ αντισταθούνε στη βρομιά είναι
αποφασισμένοι.
Τη ρυπογόνο ¨ανάπτυξη¨ δε θέλουν στην
πατρίδα
νέα στον τόπο προσδοκούν ν’ ανοίξουνε
σελίδα.
Ευνοϊκή –λόγω εκλογών- τώρα είν’ η συγκυρία
αίσιο τέλος να ’χει αυτή η ¨δύσοσμη¨ ιστορία.
Κι ακόμα πράξη ας γενεί αυτό που λεν στα λόγια
στην κάλπη να μαυρίσουνε όσους είναι
λαμόγια.