Μες στη ζωή ταξίδια έκανα πολλά
όχι με τρένα, αεροπλάνα και με
πλοία∙
διαδρομές σε μονοπάτια ταπεινά
σε γειτονιές, στην αγορά, στα
καφενεία.
Μπήκα σ’ ανθρώπων τις ψυχές
κι έδωσα τη δική μου
με ουτοπίες κι όνειρα
γεμάτη η ζωή μου.
Τώρα γυρνώ από ταξίδι μακρινό
είναι το πιο όμορφο του ενεργού μου
βίου
πίνω το δάκρυ κι έχω κόμπο στο
λαιμό
δε θα ξαναδιαβώ τη πόρτα του σχολείου.