Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Περιστατικό σε γραφείο κάποιου Δήμου

της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας

Μία, ας την πούμε, εκδούλευση ζητούσε η κυρία

ντρίπλα για να παρακαμφθεί η γραφειοκρατία.

Πολύ βαθύ το ντεκολτέ, το παντελόνι επίσης

στενό για να διακρίνονται ¨έσω¨ διαγραμμίσεις.

¨Κύριε Γιώργο¨, είπε σιγά, ¨μια υπογραφή είναι μόνο¨

κι ενός γλυκού αναστεναγμού ανέβαζε τον τόνο.

Ένιωσε ο προϊστάμενος τον κόμπο στο λαιμό του

η ¨σαύρα¨ του αφυπνίστηκε, ανήλθε η λίμπιντό του.

Τάχα με πλέρια προσοχή κοιτούσε τα χαρτιά της

όμως το βλέμμα σάρωνε την πλούσια αρματωσιά της.

Αργά κυλούσε κι έχυνε μελάνι ο στυλογράφος

και πάνω στο ζεστό χαρτί υπόγραψε ολογράφως.

¨Διαθέτεις προϊστάμενε¨, του λέει εκείνη πάλι,

¨μια στιβαρή υπογραφή, αρσενική, μεγάλη¨.

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Κοκκινομάλλα και ψηλή, όμορφη και τσαχπίνα

είδε το «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» στο τζάμι, στη βιτρίνα.

“Ευρύχωρο διαμέρισμα” έγραφε η Γιωργία

“εντός του καταστήματος κάθε πληροφορία.”

Στο σπίτι ζήτησε αυτή μία ματιά να ρίξει

και η Γιωργία έστειλε το Γιώργο να το δείξει.

Αυτός όταν την έκοψε στην άκρη του ματιού του

άνομες σκέψεις μπήκανε στο βάθος του μυαλού του.

Δείχνει με  λεπτομέρεια το σπίτι πόντο-πόντο

κλείνει το μάτι και της λέει: “θα κάνουμε και σκόντο”.

Αυτή μπήκε στο νόημα, τάχα παραπατάει

κι ο Γιώργος σαν αλλήθωρος το στήθος της κοιτάει.

Σκύβει να επωφεληθεί από το τεφαρίκι

κι εκείνη προκαταβολή να δώσει για το νοίκι.

Σε ένα δευτερόλεπτο κάτω θα την ξαπλώσει

μα μόλις ‘τοιμαζότανε για να την ξεκουμπώσει

Του λέει: “έχω πρόβλημα άσε με να γυρίσω,

σήμερα πρέπει ν’ αρκεστείς μονάχα από πίσω”.

Κι ο καπετάνιος τι να πει συμφώνησε ο καημένος

αφού είχε γίνει πύραυλος κι ήτανε φουντωμένος.

Γυρνάει αυτή και κάνει αυτός τα χέρια του ζωνάρι

μα ως φτάνει η παλάμη εμπρός πιάνει ένα παλαμάρι.

Τότε υπέστη αυτόματα υποστολή η «σημαία»

κι εκείνη αμέσως μια κραυγή έβγαλε λυσσαλέα.

Με τις κλωτσιές απέβαλε το “αδερφό παρτάλι”

κι εκείνος στα δυο χέρια του έβαλε το κεφάλι.

Αυτός ο θαλασσόλυκος τον κόσμο έχει γυρίσει

δεν το ‘λπιζε μες τη στεριά έτσι να ναυαγήσει.

Τόσα λιμάνια γύρισε δεν πιάστηκε κορόιδο

αλλά μ’ αυτή την αδερφή τα ‘κανε απόψε ρόιδο.

Γιώργο ποιος  το περίμενε έτσι να καταλήξεις

κι ό,τι  με μία τραβεστί θα έχεις περιπτύξεις.

Τη συμβουλή δεν άκουσες Γιωργάκη μου στα πλοία

που λέγαν γεροναυτικοί σε κάθε ευκαιρία;

“Που βάζεις, δύο πράγματα πρόσεχε στη ζωή σου

το ανδρικό σου όργανο και την υπογραφή σου”.

ΤΑ ΚΑΒΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΝΙΝΤΑΝΤ

Χιλιάδες καβούρια (μερικά ήταν τεράστια) κυκλοφορούσαν

στο ξενοδοχείο, στους κήπους και στην παραλία. (Κούβα 25-7-2004)

Κυρίες μου και κύριοι

είδατε τα καβούρια

που λες και τα ταΐζουνε

κι αυτά με κανναβούρια

γίνανε κατοικίδια,

παίζουνε στην αυλή μας,

δεν αποκλείεται λοιπόν

να κοιμηθούν μαζί μας.

Εγώ σας προειδοποιώ,

μην πείτε δεν μας τα ’πες

μπαίνοντας στα δωμάτια

ελέγξτε τις ντουλάπες,

σηκώστε τα σκεπάσματα

και τα μαξιλαράκια

μην τύχει και κουρνιάσουνε 

εκεί τα καβουράκια.

Και εξηγούμε φίλοι μου

πριν γίνουν φασαρίες

τρύπα άμα βρούνε χώνονται,

τ’ ακούτε εσείς κυρίες,

επίσης και οι κύριοι

ήσυχοι ας μην κοιμούνται

γιατί τα καβουράκια μας

τρώνε όσα κουνιούνται.

Ο γκέι γάιδαρος

Ένα γαϊδούρι αρσενικό έφερε στο Δημήτρη 

ο γέρος του, με εξοπλισμό σαμάρι και καπίστρι.

Μπήκε στη ράχη του αυτός, γύριζε στα σοκάκια

αντήχησε η Γαλατινή, τακ τακ τα πεταλάκια.

Όμως δεν ήταν στιβαρό, του ζώου, το βάδισμά του

ναζιάρικα περπάταγε κουνώντας την ουρά του.

Γαϊδούρες σαν αντάμωνε αδιάφορα περνούσε

¨λες να μη βλέπει ο όνος μου;¨ ο Μήτσος απορούσε.

Την άλλη μέρα τι να δει• έξω απ’ το χαγιάτι

πλακώσανε γκαρίζοντας τρεις γάιδαροι βαρβάτοι.

Θερμά τους υποδέχτηκε του Μήτσου το γομάρι

τούρλωσε τα καπούλια του, τίναξε το σαμάρι.

Γονάτισε, σήκωσε ουρά, κούνησε την αχλάδα

ο Μήτσος παραπάτησε, του ήρθε μια ζαλάδα.

Τα λάγνα τα γκαρίσματα φέραν κι άλλα γομάρια

δάσος τα ανυπόμονα και ντούρα μαντζαφλάρια.

Βούιξε η Γαλατινή, το μήνυμα ελήφθη

πως του Δημήτρη ο γάιδαρος είναι εντέλει νύφη.

Του λέγαν οι συμμαθητές και τονε κάναν ρόμπα:

¨Μήτσο του όνου την τσουτσού να τηνε κάνεις τρόμπα¨.

Στα καφενεία του φώναζαν βγαίνοντας στο παζάρι:

 ¨Δημήτρη να το χαίρεσαι το τραβεστί γομάρι¨.

Δεν άντεξε : ¨μάνα καφέ, σκέτο διπλό, βράσε μέσα στο μπρίκι¨

έριξε πέτρα πίσω του κι ήρθε στη Σαλονίκη.

Θυμότανε μια συμβουλή που λέγαν τα γερόντια:

 ¨αν σου χαρίζουν γάιδαρο μην τον κοιτάς στα δόντια¨.

Μα ο Δημήτρης τ’ άλλαξε κι αλλιώς τη φράση λέει:

¨αν σου χαρίσουν γάιδαρο πρόσεξε αν είναι γκέι¨.

Ο ΧΡΟΝΟΣ

Τη δουλειά του κάνει χρόνος

τρέχει σαν πρωταθλητής

δευτερόλεπτα και ώρες

να ζητά τοις μετρητοίς.

Πώς σου κόλλησε η ιδέα

απ’ το χρόνο να κρυφτείς;

Να ξεφύγεις, ν’ αποδράσεις

ούτε καν να το σκεφτείς.

Πρόστιμο θα σου ζητήσει,

φόρο προκαταβολής

θα σου αφαιρέσει μέτρα

απ’ το νήμα της ζωής.

Άδραξ’ των στιγμών τα δώρα,

διόλου μην αργοπορείς

ό,τι είναι καν’ το τώρα

καν’ το τώρα που μπορείς.