ΦΑΚΕΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

 

Φακή μού δώσαν συγγενείς και γείτονες και φίλοι

πήρα κι από παραγωγούς που είχα παραγγείλει.

Είναι αφ' ενός βιολογική, νόστιμη αφετέρου

ευλογημένο όσπριο στη γη του Ξηρομέρου.

Χυλώνει, βράζει γρήγορα -διατροφική αξία-

αφροδισιακό προϊόν που δίνει ευεξία.

Της Χρυσοβίτσας η φακή είχε αποσπάσει νίκη·

μετάλλιο στην έκθεση πήρε στη Σαλονίκη.

Κι εμείς για παρακατιανή την είχαμε ως τώρα

ενώ είναι απ' τις καλύτερες φακές σ' αυτή τη χώρα.

Όπου κι αν σπείρεις, Μαχαλά, Κατούνα, Κωνωπίνα

σ' όποιο χωριό, είναι άριστη· άρωμα, γεύση φίνα.

Αλλού που 'χουν ποιότητα κατώτερη της πρώτης

γράφουν στο περιτίλυγμα ¨φακή Α' ποιότης¨.

Γι' αυτό και θέλει στήριξη το όσπριο της γής μας

και ενεργητικότεροι να 'ναι οι παραγωγοί μας.

Δυναμικά στης αγοράς να μπουν το περιβάλλον

επώνυμα κι όχι ως φασόν στις ετικέτες άλλων.

Υ.Γ.

Το ίδιο ισχύει βέβαια και γι' άλλα προϊόντα

που αντί να είναι στην αιχμή τα έχουμε από σπόντα.

Μόνο το κρέας σχετική φήμη έχει αποκτήσει

το λάδι έχει προοπτική κι αυτό να προχωρήσει.

Μα το κρασί ¨δεν παίζεται¨ και θεϊκό το μέλι

που γεύτηκαν κι αμάρτησαν του Ουρανού οι Αγγέλοι.

πλανόδιοι στίχοι

πλανόδιοι

στίχοι

τα στιχάκια μιας χρονιάς

εκδόσεις    ΤΑΔΕ ΕΦΗ

Όπως κάθε χρόνο τέλος Δεκέμβρη, έτσι και φέτος συγκέντρωσα σε αυτό το τεύχος όλους τους αδέσποτους στίχους που έγραψα το 2020. 

Πλανόδιοι στίχοι: προσωπικά βιώματα, ιστορίες φίλων, σχολιασμός της πολιτικής και κοινωνικής καθημερινότητας, πικρό χιούμορ, φιλικές σάτιρες, αυτοσαρκαστικές ρίμες, αποχαιρετισμός αγαπημένων προσώπων, τραγούδια λαϊκά, έμμετρες θύμησες από τα παλιά. Φέτος λόγω της πανδημίας του κορονοϊού είναι επόμενο τα πανδημιακά στιχουργήματα να καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος.

Στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας τα  βιβλία του Άρη Μπιτσώρη 

στο βιβλιοπωλείο ΒΙΒΛΙΟΔΡΟΜΙΟ

Στο Ελευθέριο-Κορδελιό 

στο βιβλιοπωλείο ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΟ

Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στο ΚΕΝΤΡΙ (Πεζόδρομος Δημ. Γούναρη)

ΑΝΗΣΥΧΩ

Μας έκλεισαν στα σπίτια μας μ' αυτή τη νέα νόσο

-είπαν μ' ευθύνη ατομική- περίπολα ωστόσο,

απ' το λουκέτο της ζωής κρατάνε το κλειδί μας

μετρούν τις αποστάσεις μας και την αναπνοή μας.

Κι ο φόβος μπήκε απ' το γυαλί, κάθισε στο σαλόνι

φώλιασε μέσα στην ψυχή κι ο τρόμος μας φιμώνει.

Όμως φοβάμαι το μετά, γιατί οι ταγοί που φταίνε

για του πλανήτη τις πληγές, ¨όλα θ' αλλάξουν¨ λένε.

Νοιώθω πως διολισθαίνουμε σε μία φάση νέα

σ' ένα νεοδεσποτισμό έντεχνα και λαθραία.

Άυλα και ανέπαφα θα 'ναι τα νταραβέρια

από το skype στο εξής θα σφίγγουμε τα χέρια.

Τηλεαγορές, τηλεπαφές και τηλεεργασία

προσομοιωτικά φιλιά και τηλεσυνουσία.

Ανησυχώ που χτίζεται αυτό το ¨κατά μόνας¨

και γίνεται ο άνθρωπος πλέον τηλεθαμώνας,

που εν δυνάμει θεωρεί ως μίασμα τον άλλο·

θα πείτε ¨είσαι καχύποπτος¨, μακάρι εγώ να σφάλλω.

Μα σε εποχή ατομικών λοιμοκαθαρτηρίων

πιστεύω ότι θα χαθεί η έννοια του πλησίον.

Ο ΑΝΗΛΙΑΓΟΣ και άλλα έμμετρα ιστορήματα

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ  ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ   ΤΑΔΕ  ΕΦΗ

Αυτό το βιβλίο περιέχει έμμετρες διηγήσεις, ιστορίες αληθινές, φανταστικές, παραμύθια, διασκευασμένα ιστορήματα. Θα έλεγα ότι κατά κάποιον τρόπο συγγενεύουν με τα αφηγηματικά παραδοσιακά τραγούδια.

Ίσως οι περισσότεροι θεωρήσετε παρωχημένο αυτόν τον τρόπο γραφής αλλά για μένα είναι πρόκληση, άσκηση και εντέλει τρόπος έκφρασης. Με δύο τρόπους προσεγγίζω το παρελθόν. Αφενός ¨φρεσκάροντας¨ κλασσικά κείμενα αποδίδοντάς τα έμμετρα στη σημερινή γλώσσα και αφετέρου γράφοντας για σύγχρονα θέματα χρησιμοποιώντας παραδοσιακές στιχουργικές φόρμες.

Στην αρχή του βιβλίου ιστορώ με το δικό μου τρόπο το μύθο του Βασιλιά Ανήλιαγου χρησιμοποιώντας στοιχεία που άντλησα από διάφορες πηγές που παραθέτω παρακάτω.

Ακολουθούν το Γραμμόφωνο στο κύμα που είναι δημιούργημα της φαντασίας μου. Χρησιμοποίησα τη στιχουργική φόρμα του Ν. Καββαδία.

Τα στιχουργήματα Ο Παντοπώλης του Ν. Κουκλουτζά, Ο Vava ήταν ρωμιός; και Του πελαργού το πόδι προήλθαν από τις αφηγήσεις του φίλου μου λαϊκού καλλιτέχνη Αντώνη Φιλίππου (1940-2018). Επίσης οι φωτογραφίες προέρχονται από το προσωπικό του αρχείο.

Η Αμάλαγη ως τα στέφανα από αφήγηση του Σαρακατσάνου μαθηματικού Σάκη Γαλατά.

και άλλα...............................

απόσπασμα  από  το  ιστόρημα:

ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ ΤΟ ΠΟΔΙ

Για το Μιχάλη τον Ψαρρό, νταή αψύ κι ασίκη

που είχε κάμα περαστή στου ζωναριού τη θήκη

λένε πως η σκοποβολή ήταν γι’ αυτόν παιχνίδι

πενήντα μέτρα μακριά κρεμούσε δαχτυλίδι

και πέρναγε από μέσα του ανέγγιχτο το βόλι∙

κανείς δεν τον παράβγαινε απ’ τον Τσεσμέ ως την Πόλη.

Συχνά στη μάνα του έλεγε: ¨ξεφλούδισε κρεμμύδια

βάλε νερό στον τέντζερη¨ κι έφευγε στα μπαΐρια.

Γυρνούσε σ’ ένα τέταρτο με το λαγό γδαρμένο

και το μονόβολο το γκρα στον ώμο κρεμασμένο.

Στο Μάλκατζι εικοσιοκτώ χιλιόμετρα απ’ τη Σμύρνη

το εικοσιένα, Απρίλιος, πριν γίνει το γιαγκίνι,

στα εικοσπέντε του ο Ψαρρός και το Ψαρρέικο αυξάνει

με τη Μαρία του Σπανού θα βάλουνε στεφάνι.

Όλα του γάμου έτοιμα, η αυλή τους στολισμένη

οι φίλοι και οι συγγενείς όλοι συγκεντρωμένοι.

Παίζουν τα σαντουρόβιολα, καρσιλαμάδες, μπάλοι

τώρα οι φίλοι του γαμπρού ξυρίζουν το Μιχάλη.

Πάνω στη θαλερή ροδιά καθρέφτης κρεμασμένος

και ο γαμπρός σαν άγγελος μπροστά του είναι στημένος.

Σ’ ένα καβάκι της αυλής, ψηλά, είχε στήσει γρέκι

και στο ’να πόδι στέκονταν κατάλευκο λελέκι.

Το είδε ο πρώτος ξάδερφος ο Σουβατζής ο Αντρίκος

του λέει: ¨ρε γαμπρέ μπορείς, είσαι πιωμένος μήπως;

Δείξε μας ρε σημαδευτή ότι είσαι παλικάρι,

με μια βολή του λέλεκα τού κόβεις το ποδάρι;¨.

Ποιος δαίμονας τον έσπρωξε τη σπόντα αυτή να ρίξει;

Μία κουβέντα, αμέτρητες πληγές ευθύς θ’ ανοίξει.

Καλύτερα το στόμα του με σύρμα να ’χε ράψει

γιατί ο γαμπρός τα λόγια αυτά τα ’κανε αμέσως πράξη.

Άνοιξε δύο δρασκελιές, άρπαξε το ντουφέκι

κι έριξε μονοπόδαρο στο χώμα το λελέκι.

Ακούστηκε η ντουφεκιά, φτάσαν τα καρακόλια

ψάξαν για όπλα, βρήκανε φυσίγγια και βόλια.

Στο γάμο πυροβολισμός ίσως να ήταν πταίσμα

μα αμαρτία, στο φτερό του πελαργού, το αίμα.

.......................... .....................................

.....................................................

ΡΟΥΜΠΑΓΙΑΤ τα τετράστιχα του Ομάρ Καγιάμ

 Άλλο ένα βιβλίο από τις εκδόσεις ΤΑΔΕ ΕΦΗ

Ο Ομάρ Καγιάμ ήταν σπουδαίος επιστήμονας της εποχής του∙ Μαθηματικός, Αστρονόμος και Φιλόσοφος, είχε μελετήσει την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και πολλοί τον θεωρούν ισάξιο με τον Αβικέννα. Οι μελέτες του για τις παράλληλες ευθείες, για την επίλυση τριτοβάθμιων εξισώσεων και για τους άρρητους αριθμούς συνέβαλαν σημαντικά στην εξέλιξη των μαθηματικών.

Διετέλεσε διευθυντής Αστεροσκοπείου του Merv και το 1074 ήταν επικεφαλής επιστημονικής ομάδας που μεταρρύθμισε το Μουσουλμανικό Ημερολόγιο υιοθετώντας την αρχή του δίσεκτου έτους. Αξίζει να σημειώσουμε ότι προηγήθηκε από το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, το οποίο θεσπίστηκε μετά από πέντε αιώνες στη Δύση.

Πολυπράγμων, λοιπόν, ο Ομάρ Καγιάμ, διάσημος για το επιστημονικό και ποιητικό έργο του στην Ανατολή. Όμως η φήμη του και η δόξα του στη Δύση οφείλεται στα τετράστιχά του, που στα Περσικά ονομάζονται Ρουμπαγιάτ που είναι ο πληθυντικός του ρουμπάι. Ρουμπάι λέγεται το τετράστιχο ποίημα με ολοκληρωμένο νόημα, ένας ποιητικός επιγραμματικός στοχασμός. Ο πρώτος, ο δεύτερος και ο τέταρτος στίχος ομοιοκαταληκτούν ενώ ο τρίτος είναι ελεύθερος ή λυτός όπως τον έλεγαν παλαιότερα.

Τα ρουμπαγιάτ, λοιπόν, ό,τι έχουν να πουν το λένε μέσα σε τέσσερις στίχους, και αμέσως, όπως και τότε που πρωτοήρθα σε επαφή με τα επιγράμματα, μου γεννήθηκε η επιθυμία να διασκευάσω έναν ικανό αριθμό από αυτά τα τετράστιχα χρησιμοποιώντας τον δεκαπεντασύλλαβο στίχο της ελληνικής παραδοσιακής ποίησης ακολουθώντας, όμως, τη φόρμα της ομοιοκαταληξίας της Περσικής ποίησης.

Ταυτόχρονα, νιώθω την υποχρέωση να καταθέσω την άποψή μου για την προσωπικότητα του ποιητή, πώς τον αποκρυπτογράφησα μέσα από τα ρουμπαγιάτ.

Κατά τη γνώμη μου ο Καγιάμ ήταν ένας άνθρωπος που ασφυκτιούσε μέσα στο στενό παπούτσι της θρησκοληψίας, που δυσανασχετούσε στον κορσέ του φαρισαϊσμού. Ως θετικός επιστήμων έψαχνε να βρει λογικές απαντήσεις στα μυστήρια της ζωής, δυσφορούσε για το δογματισμό των σοφών της εποχής του, δεν τον έπεισαν οι διάφορες θρησκείες ότι υπάρχει μεταθανάτια ζωή.

Πίστευε ότι μετά το θάνατό του ο άνθρωπος γίνεται συστατικό του χώματος και θεωρώ ευρηματική και άκρως ποιητική τη σύλληψή του ότι το πήλινο σταμνί και η κούπα του κρασιού μπορεί να προέρχεται και από ανθρώπινα σώματα.

Άρα, σύμφωνα με τον Καγιάμ, ο άνθρωπος πρέπει να χαρεί τα δώρα και τις απολαύσεις που του προσφέρει η ζωή, να μη ζει έξω από τους νόμους της φύσης, να γεύεται τον έρωτα και το κρασί.

κυκλοφόρησε: ΟΠΙΣΘΕΝ ΔΗΛΑΒΕΡΗ του Άρη Μπιτσώρη

 

κυκλοφορεί  από τις εκδόσεις ΤΑΔΕ ΕΦΗ

ΟΠΙΣΘΕΝ ΔΗΛΑΒΕΡΗ
ISBN: 978-618-5480-18-9
Μέγεθος: 14Χ21
Σελίδες: 64

Ο Άρης Μπιτσώρης δοκιμάζεται στο σονέτο

έμμετρες αυτοβιογραφικές ιστορίες

πενήντα ¨ανορθόδοξα σονέτα¨

ένα αγόρι στο δρόμο προς την εφηβεία

Διακόσια μέτρα για να βγεις στη λεωφόρο

που τα μισά πολύ στενή ήταν ατραπός

-είχε αφήσει ο Δηλαβέρης λίγο χώρο-

εγώ σκιαζόμουν όταν ήμουνα μικρός.

Μεγάλη έκταση είχε αυτός ο Δηλαβέρης

μ’ έναν μαντρότοιχο ψηλό, πάνω γυαλιά

ήθελες ώρες γύρω-γύρω να τον φέρεις

μπροστά ο κόσμος, πίσω εμείς στη λησμονιά.

Στάση Γαρδένια επί της Κηφισίας

μπρος στη περίφραξη μιας πολυκατοικίας

δίπατο κτίσμα, δίδυμο, μεγάλη αυλή.

Στάση Γαρδένια, πολλά λεωφορεία

πύλη εισόδου στη μεγάλη πολιτεία

και διαβατήριο να μάθεις τη ζωή.

ΕΝΟΧ ο ναυαγός της θάλασσας και της στεριάς

Κυκλοφορεί  από  τις εκδόσεις    ΤΑΔΕ ΕΦΗ

ΕΝΟΧ Ο ΝΑΥΑΓΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΕΡΙΑΣ
ISBN: 978-618-5480-19-6
Μέγεθος: 14Χ21
Σελίδες: 100

Ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο στιχούργημα βασισμένο στο ποίημα ΕΝΟΧ ΑΡΝΤΕΝ του Alfred Lord Tennyson.

Ένας ύμνος στην αφοσίωση, στην ανθρωπιά και στην ανιδιοτελή αγάπη.