ΟΙ ΓΑΛΟΠΟΥΛΕΣ, ΟΙ ΧΟΙΡΟΙ ΚΑΙ Ο ΜΠΕΝΙ

Βγαίνει ή δε βγαίνει πρόεδρος, οι εκλογές θα γίνουν;

σενάρια εξυφαίνονται,  φήμες παίρνουν και δίνουν.

Δίλλημα κάποιοι βουλευτές έχουν πολύ μεγάλο

οι εκπρόσωποι των δανειστών τους πάτησαν στον κάλο.

Οι κυβερνώντες με όπλα τους  κανάλια, παπαγάλους

επιστρατεύουν, φοβικά, σύνδρομα∙ φέρνουν Γάλλους,

ζητάνε απ’ τους Τροϊκανούς να κάνουν παρεμβάσεις

και δρώντας δωσιλογικά, των ξένων επεμβάσεις.

Βγήκε ο αντιπρόεδρος –ο μη διαθέτων τσίπα-

κι είπε για κάποιους βουλευτές με ¨χιούμορ¨ αλλά Η.Π.Α:

¨Σαν γαλοπούλες χαίρεστε εν όψει Χριστουγέννων

που οδηγούνται στη σφαγή εξ άμυαλων ποιμένων¨.

Όμως εδώ είναι Ελλάς, πώς και δεν το γνωρίζει

ο Έλλην τα Χριστούγεννα χοιρίδια ψωνίζει.

Κάθε χωριό γουρνοχαρά, τσίκνα σε κάθε σπίτι

κι οι τσιγαρίδες πρόκληση είναι σε κάθε μύτη.

Ο χοίρος που κυκλοφορεί καταμεσής Δεκέμβρη

ποτέ δεν ξέρει από πού, μαχαίρι θα τον εύρει.

Μα ο Μπένι πάει γυρεύοντας, και να τ’ ακούσει θέλει∙

όποιος τον δει τον σκέφτεται σαν χοίρο στο τσιγκέλι.

Βγάζει πολλά λουκάνικα και κοντοσούβλια ο τύπος

μα και πανσέτες, σεφταλιές, λαρδί με τόσο λίπος.

Βαγγέλη μου ¨δε σφάξανε¨, αντί για γαλοπούλες

μαχαίρια ακονίζονται να σφάξουν γουρνοπούλες.

ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΓΔΥΤΕΣ

Υπάρχουν δυο ειδών γιατροί

άνθρωποι κι αγιογδύτες

αυτοί που την ιατρική

ασκούν ως Σαμαρείτες,

κι εκείνοι που σπουδάσανε

να κάνουν περιουσίες∙

δυο κόσμοι διαφορετικοί

μ’ άλλες φιλοσοφίες.

Οι πρώτοι είναι οι πιο πολλοί

οι άλλοι μειοψηφία

μα είναι όμως ικανοί

να βγάλουν δυσωδία.

Κι έτσι μαζί με τα χλωρά

καίγονται και τα άνθη

και η μουτζούρα  κάθεται

πάνω από την άχνη.

Σφίγγω το χέρι στους πολλούς,

τους είδα πως δουλεύουν

που σε συνθήκες δύσκολες

συνάνθρωπους γιατρεύουν.

Στους άλλους που τους δυσφημούν

ψυχρά τους λέω στη μούρη:

¨στον πισινό να βάλουνε

του Μίδα το μασούρι¨.

¨ΣΚΛΗΡΗ¨ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

Πολύ σκληρή η ΤΡΟΪΚΑ

-είναι γνωστό τοις πάσι -

κι ο Μπένι τη σκληρότητα

βάλθηκε να δαμάσει.

Τέσσερα χρόνια προσπαθεί

για να τη μαλακώσει

σήμερα πάλι μάχεται,

παλεύει άλλη μια δόση.

Πολύ σκληρή η ΤΡΟΪΚΑ

σώμα με σώμα πάλη

κι Μπένι λέει πως πρόταξε

τα στήθη του και πάλι.

Μα φαίνεται την πλάτη του

έβαλε προμαχώνα

για την Ελλάδα και το ευρώ

δίνει σκληρό αγώνα.

Πολύ σκληρή η ΤΡΟΪΚΑ

το λίπος του έχει κάψει

μα κλείνει, από εγωισμό,

τα δόντια, μη ρεκάξει.

Μα όσο κάνει επίκυψη

διαπιστώνει ο Μπένι

όλο και πιο επιθετικά

η Τρόικα επιμένει.

Τον ρώτησαν: ¨ πολύ σκληρή;

Πόνεσες, τι χαμπάρια;

Κι απάντησε: ¨τι λέτε ρε

πονούν τα παλικάρια;¨.

ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΥΡΩΝΑ

Του ’χε δώσει ο Σημίτης κάποτε ένα δαχτυλίδι

κάλπικο από μπακίρι κι αυτός το ’χε σαν στολίδι.

Κι οι ιθαγενείς που ζούνε μέσα εδώ στη Γραικονία

νόμιζαν πως αν το τρίψει θα τους φέρει αφθονία.

Άλλωστε τους είχε τάξει, κάνοντας τον τζάμπα μάγκα

ότι μέσα στο σεντούκι άφθονα υπάρχουν φράγκα.

Ο  Αλή Μπαμπάς υπάρχει μοναχά στα παραμύθια

μα του Δ.Ν.Τ. ως πράκτωρ ήρθε ο ΓΑΠ, πήρε προμήθεια

κι έριξε αυτόν τον τόπο μες το λάκκο των λεόντων

κι έγινε η Γραικονία μια χώρα των πεινώντων.

Ανετράπη απ’ τον Μπένι που κι αυτός τα κάνει ρόιδο

μα ο ραγιάς φαίνεται πλέον έπαψε να ’ναι κορόιδο.

Ο λαός, δείχνουν τα γκάλοπ, και τους δυο έχει γραμμένους

μα το σύστημα επιμένει να επενδύει σε  ξοφλημένους.

Κι έτσι ο εξοστρακισμένος επανέρχεται ως σωτήρας

όμως μέσα στο αχούρι γίνεται της κακομοίρας.

Ποιος θα ηγηθεί μαλώνουν μιας παράταξης σφραγίδα

μιας κι οι πρώην οπαδοί τους ¨πού σε ξέρω πού σε είδα¨

Όμως λέει μία παροιμία: ¨μέσα στο βαρύ χειμώνα  

δύο γάιδαροι μαλώναν, μα σε ξένο αχυρώνα¨.

ΤΥΜΒΟΣ ΞΕΣΚΟΥΦΩΤΟΣ-ΕΝΟΙΚΟΣ Ο ΦΟΥΦΟΤΟΣ

Μέσα είναι ο Αλέξανδρος, να ’ναι η Ολυμπιάδα

ή  μήπως κάποιος στρατηγός από το Βόρειο Ελλάδα;

Να ’ναι η γοργόνα η αδερφή, καταραμένο φίδι,

ή μήπως της κολοκυθιάς παίζουμε το παιχνίδι;

Πάντως κοστούμι έραψε ο Σαμαράς, και φράκο

κι όλο ρωτά ¨γιατί αργούν τα νέα απ’ το λάκκο;¨.

Τα έχει όλα έτοιμα για τη μεγάλη φιέστα∙

για τούτη την  ανασκαφή έπαιξε και τα ρέστα.

Τρέμει μην απομακρυνθεί από την εξουσία

και δεκανίκι αναζητά σ’ αρχαία μεγαλεία.

¨Το πληγωμένο έθνος μας θα ιαθεί βεβαίως,

θα προκαλέσει η πατρίς ξανά παγκόσμιο δέος¨.

Μα ο νεκρός ¨την έκανε ¨ χωρίς ν’ αφήσει ίχνη∙

μην στη Νιγρίτα κρύβεται, μήπως στη Νέα Ζίχνη;

Και έτσι ο πρωθυπουργός ¨τα πήρε στο κρανίο¨,

και πώς θα κάνει εγκαίνια σε ορφανό μνημείο;

Αντί βαρύγδουπο όνομα, ο ¨ΤΥΜΒΟΣ Ο ΞΕΣΚΟΥΦΩΤΟΣ¨

αντί εκλιπών επώνυμος, ένοικος κάποιος ¨ΦΟΥΦΟΤΟΣ¨.

5-11-2014

Υ.Γ.

Ευρέθη εντέλει σκελετός μα αντί να δώσει λύση

πιότερο την υπόθεση την έχει συσκοτίσει.

Είναι εκ λαθρανασκαφής ο τάφος συλημένος

κι ο σκελετός στα τέσσερα σημεία σκορπισμένος.

Εικάζω, ανήκουν τα οστά σε κάποιον τυμβωρύχο

που ο συνεργός τον χτύπησε αλύπητα στον τοίχο.

Μπροστά στη θέα του θησαυρού χάλασε η φιλία

κι ο συνεργάτης το ’σκασε μόνος του με τη λεία.

12-11-2014

ΤΟ ΜΟΡΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

Πριν τρία χρόνια οι μαθητές

δεν πήρανε βιβλία

τρέχαν στα φωτοτυπικά

και στα παλαιοπωλεία.

Μα η δαπάνη της χρονιάς

–για τα βιβλία- μεγάλη

κι εντέλει καταγράφτηκε

υπέρογκη σπατάλη.

Δεν ντράπηκε η υπουργός

και η κυβέρνησή της

που τάχα η λιτότητα

ήταν πολιτική της.

Φέτος πολλοί εκπαιδευτικοί

λείπουν απ’ τα σχολεία

και ο αρμόδιος υπουργός

δηλώνει αδυναμία.

Και σκέφτηκε να προσληφθούν

τζάμπα να εργαστούνε

δάσκαλοι, με το δέλεαρ

να μοριοδοτηθούνε.

Σχέση εργασίας, δηλαδή,

αφεντικού με σκλάβο;

Πιότερο ταπεινωτική

εγώ θα την εκλάβω.

Γιατί θα έχουν έξοδα

αν πάνε να δουλέψουν

και άνευ εισοδήματος

μόρια θα ξοδέψουν;

Πρωτοτυπία παγκόσμια

κι αντίθρησκη υποθέτω

αφού ο εργαζόμενος,

τώρα, μηδέ εσθιέτω.

Τι υπουργός είναι λοιπόν

και δη των θρησκευμάτων

που ούτε ένα μόριο δεν τηρεί

των θείων διδαγμάτων;

Το καθεστώς ξεπέρασε

το κάθε όριό του

¨σκύψε ραγιά¨, λέει, βγάζοντας

έξω το μόριό του.

Θαρρώ ότι το τρόχισμα

της κάμας δε θ' αργήσει,

του επιδειξία σύριζα

το μόριο θα ξυρίσει.

ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΗ ΠΑΤΑΤΑ

Στις Άνδεις, στο ψηλό βουνό, φυτρώνει μια πατάτα

που οι βολβοί της δίνουνε παράταση στα νιάτα.

Έτσι και ψήσεις το βολβό, τον τρίψεις σαν αλεύρι

ο γέρος που την έχασε και ψάχνει να την εύρει,

αν ρίξει μέσα στο φαΐ λίγη πατάτας σκόνη

βλέπει αποτελέσματα μέσα στο παντελόνι.

Ακίνδυνο, Ινδιάνικο και φυσικό βιάγκρα

αυτό τ’ αλεύρι αποτελεί καβάντζα για τον άντρα.

Μία παρέα κολλητών φίλων απ’ τη Μπαμπίνη

μόλις το πήραν μυρουδιά πελάτες έχουν γίνει.

Μέσα απ’ το διαδίκτυο  δίνουν παραγγελία

κι απέξω γράφει το κουτί: ¨γράσο για εργαλεία¨.

Μ’ αυτό τ’ αλεύρι φτιάχνουνε πίτες και χυλοπίτες

και ραβανί και καπαμά αλλά και τηγανίτες.

Κι εκεί που αναπολούσανε τα νιάτα που ’χουν χάσει

και βρίζανε τα γηρατειά είναι ξανά εν δράσει.

Μάλιστα κάποιος ψάχνεται να οικονομήσει σπόρο

για να φυτέψει απ' τη Βρανά μέχρι το Γερομπόρο.

Γι’ αυτό σας προειδοποιώ –δική σας η ευθύνη-

φορέστε τσίγκινο βρακί πριν πάτε στη Μπαμπίνη.

ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ

Τι το ’θελε η Αλαμουντίν ενταύθα ν’ αριβάρει;

Ήλθε, απήλθε, σήκωσε πίσω της το Βαρδάρη.

Βέβαια συνετέλεσαν σ’ αυτό πολύ τα Μέσα

που δείχνανε τι φόραγε απ’ έξω κι από μέσα.

Και οι γυναίκες που μυαλό δεν έχουνε κουκούτσι

ξεχύθηκαν στην αγορά στα Prada και στα Gucci.

Σήμερα μια Αλαμουντίν τις σκάλες μου ανεβαίνει

πίσω της όμως κι άλλη μια, και λέω: ¨τι μου συμβαίνει;¨.

Ίδια γυαλιά και χτένισμα και γόβες σα ζαργάνα

μα ήταν θεία κι ανιψιά, η Πέννυ και η Γιάννα.

Δυο σκαλοπάτια πίσω τους ανέβαινε η Μαρία

κι αυτή  α λά Αλαμουντίν φορούσε τζαμαρία.

Του Έλγιν τελικά η κλοπή ακόμα μας στοιχειώνει

και η Ελλάδα ακριβά τα μάρμαρα πληρώνει.

ΑΛΑΜΟΥΝΤΙΝ

Μία σύγχρονη Καρυάτις, η θεά Αλαμουντίν

ήρθε και κρατά ανά χείρας το λυχνάρι του Αλαντίν.

Να το τρίψει όπως ο Κλούνι τα δικά της τα βυζιά

να ζητήσει απ’  το τζίνι να μας φέρει τα γλυπτά.

Σ’ ένα σκηνικό χλιδάτο, με μια αύρα show biz

με celebrities, με glamour που προσδίδουνε  prestige .

Γίνεται πάνω στην ώρα που η κυβέρνηση νοσεί

και ζητά απεγνωσμένα δεκανίκι να πιαστεί.

Σ’ Αντικύθηρα γοργόνα στο βυθό αναζητά

για του Αλέξανδρου τους όρχεις έχει οργώσει τον Καστά.

Γι’ αυτό έχω επιφυλάξεις και για την Αλαμουντίν

μήπως η υπόθεση είναι ελαφρώς μπαλαμουτίν.

Στις οθόνες, στα κανάλια πλάνα χολιγουντιανά

πεολάκτες, πεοκρούστες χαλβαδιάζουν τα κανιά.

Μην κατεβάζεις, βρε Ρωμιέ, αμάσητο το χόρτο σου

μα πες εκείνο το παλιό: Αλαμουντιν στον τόπο σου.

ΘΗΛΥΚΟ ΟΞΥ

Το θέρος λόγω εργασιών

κι όντας πολυτεχνίτης

λιγάκι υπερέβαλα

κι έπεσε ο αιματοκρίτης.

Τις εξετάσεις δίνοντας

ο μικροβιολόγος

μου λέει: ¨φυλλικό οξύ

θα γράψει ο παθολόγος¨.

Μα αντί για ¨φυλλικό¨, ο γιατρός

-γίνονται τέτοια λάθη-

να πάρω ¨θηλυκό οξύ¨

στη συνταγή μού γράφει.

Αυτό ήταν μάννα εξ ουρανού

ήτανε δώρο Θείο

κι έτσι με ιατρική εντολή

λέω: ¨έλα στο θείο¨.

Χάπια ομοιοπαθητικά

παίρνω απ’ την Ουκρανία

ορμονικό συμπλήρωμα

από τη Μολδαβία.

Τώρα ο αιματοκρίτης μου

πλέον έχει ανακάμψει

κι ούτε κανείς κάτι μεμπτό

έχει να μου προσάψει.

ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΤΑ

Βέτα, νωρίς ξεκίνησες

για το στερνό ταξίδι,

παλικαρίσια  έπαιξες

στης μοίρας το παιχνίδι.

Μες  στον αγώνα της ζωής

ήσουνα ηρωίδα

εξάντλησες του αίματος

την τελευταία ρανίδα.

Στο σπίτι πίσω έμεινε

ο άντρας σου μονάχος

που στάθηκε στο πλάι σου

σαν γρανιτένιος βράχος.

Μία κορούλα άφησες

γιατρίνα νεφρολόγο

για εκείνη η υγεία σου

είχε τον πρώτο λόγο.

Το μόνο που δεν πρόλαβες

αγαπητή μου Βέτα

από το γιο σου να γευτείς

του γάμου τα κουφέτα.

Χώμα της Φύσκας ελαφρύ

τώρα θα σε σκεπάσει

μα αποκλείεται από μας

κανείς να σε ξεχάσει.

ΕΜΦΙΑ ή πιο σωστά ΕΝΦΙΑ

Ήρθανε οι κομουνιστές, ήρθαν οι μπολσεβίκοι

και η περιουσία μας πλέον δε μας ανήκει;

Εμείς τους φιλελεύθερους ψηφίσαμε προσφάτως

μην έρθουν τα μιάσματα κι αλώσουνε το κράτος.

Μα φαίνεται ο Σαμαράς είναι κρυφό κουμμούνι

κι ο Βενιζέλος κι η ΕΛΙΑ των Σοβιέτ  οι σπιούνοι.

Αυτοί που κάθε αριστερό λέγανε συμμορίτη

πως θα μας διώξει βίαια απ’ το δικό μας σπίτι,

ψηφίσανε τον ΕΜΦΙΑ που κάθε νοικοκύρη

τον κάνει ενοικιαστή κι ανέστιο μουσαφίρη.

Κι όμως δεν αριστέρεψαν, απλώς μας παν στα χρόνια

που οι φεουδάρχες είχανε ασύλληπτα προνόμια.

Η Ελλάδα μετατρέπεται σε δανειστών τσιφλίκι

κολλήγοι οι πολίτες της και μας φυλάνε οι λύκοι.

Γαιοκτημόνων σύγχρονων αυτοί είναι επιστάτες

και στους ραγιάδες φόρτωσαν τον ΕΜΦΙΑ στις πλάτες.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνούν αυτοί που τώρα άρχουν

κολλήγοι όσο υπάρχουνε και ΚΙΛΕΛΕΡ θα υπάρχουν.

Και να διαβιβάσουνε στου Δ.Ν.Τ. τους γύπες

πως μέσα στο τσιφλίκι τους θ’ ανθίσουνε Αντύπες.

ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΩ

Χόρευε πάνω στο φτερό του καρχαρία

σαν ακροβάτης στο σχοινί σε ισορροπία.

Τη μια στο κόκκινο, ψηλά, η αδρεναλίνη

την άλλη μέρα η καρδιά της πλαστελίνη.

Θαρρείς εκεί βρισκότανε μα εδώ πατούσε

και πόσες νύχτες άγρυπνη συχνά περνούσε.

Τσιγάρο και τηλέφωνο η εξάρτησή της

αλλά και τόσα φάρμακα πάντα μαζί της.

Α! είχε και τετράποδα υιοθετήσει

έλεγε ότι για το στρες είναι μια λύση.

Μονάχα όταν στη σκηνή σκηνοθετούσε

το όμορφό της πρόσωπο τότε ηρεμούσε.

Μα της ζωής το θέατρο παίζει άλλα έργα∙

στην τελευταία πράξη της του χάρου η βέργα

τη Βάσω άγγιξε ψυχρά κι είπε: ¨προχώρα

η σκηνοθέτης του Θεού θα γίνεις τώρα¨.

Όμως δυο κόρες ορφανές έχει αφήσει

και τα πενήντα δύο της δεν τα ’χε κλείσει.

Μα αν δεν υπάρχει στη ζωή δικαιοσύνη

δεν έχει και ο θάνατος ντροπή κι ευθύνη.

Κι αν είναι έτσι όπως λεν, πως παίρνουν πάσο

και ζουν αιώνια οι ψυχές, τότε στη Βάσω

εύχομαι στον Παράδεισο να ταξιδέψει.

     Για μας θα είναι πάντοτε μέσα στη σκέψη.

ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ - ο εγγονός

Δυο Άγγελοι αγκαλιάστηκαν

σμίξανε τα φτερά τους

κι ένα Αγγελούδι όμορφο

καρπός του έρωτά τους.

Γλύπτες θαρρείς το σμίλεψαν∙

το πρόσωπο ζωγράφοι,

Ιούνιος δεκαεπτά

το ημερολόγιο γράφει.

Ένα αγόρι δυνατό

βιάζεται να ψηλώσει,

στο στήθος της μητέρας του

έχει κατασκηνώσει.

Να ζήσει, να το χαίρονται

ο Γιώργος και η Βίκυ

και οι παππούδες να ’ν καλά

να δίνουν χαρτζιλίκι.

ΚΑΛΟ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Ο ΠΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΜΕΤΡΗ

Στη κούνια σου σε βρίσκανε στις κούκλες από πάνω

τυχαία δε σε βάφτισε και ο νονός σου: Πάνο!

Με κούκλες ολοζώντανες στο θέατρο είχες ρέντα

για τούτο αδιάψευστα υπάρχουν ντοκουμέντα.

Τα καμαρίνια αν μίλαγαν θα λέγαν δίχως άλλο

πρωταθλητής ηθοποιός πως είσαι στο μαρκάλο.

Χρόνια καλά, μα πέρασαν γρήγορα τα ρημάδια

σαν φιλμ τα φέρνεις στο μυαλό στα άγρυπνά σου βράδια.

Τώρα έχεις μία πρόταση να παίξεις σε ταινία∙

τα πιο πολλά γυρίσματα θα γίνουν στη Ρωσία.

Για την ψηλή Ρωσίδα star σε τρων, όμως, οι σκέψεις

τη δίμετρη διαδρομή μπορείς να την παλέψεις;

Σε βασανίζει η στιγμή που θα βρεθείς μπροστά της

που σε πονούν τα γόνατα, είναι και ο προστάτης!

Πώς θ’ ανεβείς στα χείλη της, ψηλά, να τα φιλήσεις

και ύστερα να κατεβείς, το μέλι να τρυγήσεις;

Μα αν είναι αυτό το πρόβλημα κι όχι άλλο κανένα

να μην το έχεις για νταλκά, να βασιστείς σε μένα.

Θα ’ρθω μαζί σου, Πάνο μου, να σου κρατώ μια σκάλα

και αν τυχόν και κουραστείς, θα μπω εγώ καβάλα.

ΤΗΛΕΣΥΝΤΑΓΕΣ

Κάθε κανάλι κι ένας ΣΕΦ

κάθε εκπομπή και γεύμα

με τις γκουρμέ τις συνταγές

που ’ναι της μόδας ρεύμα.

Δάχτυλα, νύχια αδούλευτα

λες και φοράνε κάλτσες

αφού βυθίζονται βαθιά

μες στις μυστήριες σάλτσες.

Σαρκώδη χείλη, ηδονικά

γλύφουνε τα κουτάλια

ενώ των τηλεθεατών

τους τρέχουνε τα σάλια.

Μαγειρικής μαθήματα

για εκλεκτική κουζίνα

την ώρα που εκπαιδεύονται

τόσα παιδιά στην πείνα.