Έχει η ζωή γυρίσματα
φουρτούνες, τραμπαλίσματα
κι εκεί που είναι στον αφρό
βυθίζεται απ’ τα κύματα.
Όμως, μοιάζει με φοίνικα
-δεν πίπτει τελεσίδικα-
και απ’ τη στάχτη της φωτιάς
βγάζει φτερά καλλίνικα.
Μα θέλει ρίσκο η ζωή
κι όχι στο τέλμα να πνιγεί∙
άρα αδέρφια δίδυμα
είναι η ζωή κι η ανατροπή.
Η ανατροπή δεν έρχεται
όμως, απλώς αν εύχεσαι∙
κόντρα θέλει στον άνεμο
και στη βροχή να βρέχεσαι.
Κι αν πέφτεις και αγκομαχάς
ποτέ να μην τα παρατάς
μη σκιάζεσαι αν τσαλακωθείς
φίλε, εμπρός και μη μασάς.
