Από εχθές τα μάτια μου ακόμα βγάζουν σπίθες
γιατί σαν πήγα στο σχολειό είδα ένα μάτσο νύφες.
Πέντ’ έξι
καθηγήτριες στα κάτασπρα ντυμένες
μ’ αρώματα, με μακιγιάζ και φρεσκοχτενισμένες.
Η libido με ώθησε
γαμπρός για να το παίξω
μα απέτυχα παταγωδώς κι έμεινα στην απέξω.
Τότε που ήμουν διευθυντής, γύρω μου ήταν σμήνος
και είχα την ψευδαίσθηση πως είμαι ο Βαλεντίνος.
Μα γοητεία δανεική μου ’δινε η εξουσία
γι’ αυτό και χτες δε μου ’δωσαν καμία σημασία.
Μαθαίνω τις πολιορκούν τώρα πολλοί μνηστήρες
άλλοι ως σωτήρες έρχονται κι άλλοι ως προικοθήρες.
Ελπίζω ότι θα φερθούν όπως η Πηνελόπη
και δε θα λύσουν εύκολα της ζώνης τους την πόρπη.
Κι όταν ξανάρθω να τις δω ντυμένες με πορφύρες
κι όχι τα μαύρα να φορούν σαν τις θλιμμένες χήρες.
