Για ¨ξεχασμένα¨ ιδανικά
πάντοτε βάζω πλάτη
μα στις πληγές μου οι σύντροφοι
μου ρίξανε αλάτι.
Αφού αυτό το σύστημα
τους πήρε υπό την σκέπη
γρήγορα προσαρμόστηκαν
γίνανε καθωσπρέπει.
Το σύστημα δεν τ’ άλλαξα
όπως του το ’χα τάξει
μα τώρα αγωνίζομαι
εκείνο μη μ’ αλλάξει.
ΛΑΪΚΟΙ ΣΑΤΙΡΙΚΟΙ -ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ- ΣΤΙΧΟΙ
Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ¨ΠΟΛΙΤΙΚΟ¨
Προχτές το βράδυ πέρασα
απ’ τη Φιλίππου Φλώρου
κι ένιωσα πως με τύλιξε
η αύρα του Βοσπόρου.
Πράγματι στο ¨ΠΟΛΙΤΙΚΟ¨
του Νίκου Αμερικάνου
ήχοι γλυκείς χαϊδέψανε
το νεύρο του τυμπάνου.
Στη σκάλα την πιο χαμηλή
του μαγαζιού τα φώτα
και το κλειδί μισή στροφή
μέσα από την πόρτα.
Πήγα στο τζάμι σα σκιά
κοίταξα εντός θαλάμου
νύμφες, νεράιδες και ξωθιά
πήρανε τα μυαλά μου.
Γοργόνες του ωκεανού
σειρήνες του πελάγου
λικνίζονταν, μου στέγνωσαν
το σάλιο του οισοφάγου.
Ένας μεθυστικός χορός
θαρρείς bachelor γάμου∙
μετέτρεψαν το ουζερί
σε βότσαλα της άμμου.
Παίρνω μολύβι και χαρτί
γράφω τα ονόματά τους
κι η κάμερα του κινητού
έγραψε τη ζημιά τους.
Κρατάω στο αρχείο μου
αυτά τα ντοκουμέντα
μα δε θα πω, ως εχέμυθος,
στους άντρες τους κουβέντα
απ’ τη Φιλίππου Φλώρου
κι ένιωσα πως με τύλιξε
η αύρα του Βοσπόρου.
Πράγματι στο ¨ΠΟΛΙΤΙΚΟ¨
του Νίκου Αμερικάνου
ήχοι γλυκείς χαϊδέψανε
το νεύρο του τυμπάνου.
Στη σκάλα την πιο χαμηλή
του μαγαζιού τα φώτα
και το κλειδί μισή στροφή
μέσα από την πόρτα.
Πήγα στο τζάμι σα σκιά
κοίταξα εντός θαλάμου
νύμφες, νεράιδες και ξωθιά
πήρανε τα μυαλά μου.
Γοργόνες του ωκεανού
σειρήνες του πελάγου
λικνίζονταν, μου στέγνωσαν
το σάλιο του οισοφάγου.
Ένας μεθυστικός χορός
θαρρείς bachelor γάμου∙
μετέτρεψαν το ουζερί
σε βότσαλα της άμμου.
Παίρνω μολύβι και χαρτί
γράφω τα ονόματά τους
κι η κάμερα του κινητού
έγραψε τη ζημιά τους.
Κρατάω στο αρχείο μου
αυτά τα ντοκουμέντα
μα δε θα πω, ως εχέμυθος,
στους άντρες τους κουβέντα
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ
Στα δέντρα επάνω τα πουλιά
χτίζουνε τη φωλιά τους
κι οι γάτες ανεβαίνουνε
με άδεια την κοιλιά τους.
Και στους κορμούς οι σκίουροι
μα και οι μπαμπουίνοι
και ο Ταρζάν ανέβαινε
την εποχή εκείνη.
Σε ένα δέντρο ανέβηκε
και ο Καρακατσάνης
όχι δεν ήταν κυνηγός
μα ούτε και τσομπάνης.
Ανέβηκε ως ακτιβιστής
τον πλάτανο να σώσει
προτού του Δήμου ερπύστρια
να τον ισοπεδώσει.
Άνδρες κατέφτασαν των ΜΑΤ
με κράνη και με μπότες
μα του συμπαραστάθηκαν
οι Αμπελοκηπιώτες.
Έτσι το δέντρο σώθηκε,
θεριεύει και ψηλώνει
κι οι οικολόγοι απέκτησαν
έναν Κολοκοτρώνη.
Μα η ιστορία προσπερνά
αυτά τα ντοκουμέντα
και μνημονεύει μόνο αυτούς
που ρίχνουνε τσιμέντα.
Εμείς καμάρι το ’χουμε
απάνω στο πατάρι
που είναι στην παρέα μας
αυτό το παλικάρι.
Χρέος μας είναι το λοιπόν
μία τιμή για εκείνον
αφού εναντιώθηκε
σε εξουσία κρετίνων.
Πλάκα πρέπει να στήσουμε
κάτω απ’ το πλατάνι•
πάνω να γράφει: ¨ΠΛΑΤΑΝΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ¨.
χτίζουνε τη φωλιά τους
κι οι γάτες ανεβαίνουνε
με άδεια την κοιλιά τους.
Και στους κορμούς οι σκίουροι
μα και οι μπαμπουίνοι
και ο Ταρζάν ανέβαινε
την εποχή εκείνη.
Σε ένα δέντρο ανέβηκε
και ο Καρακατσάνης
όχι δεν ήταν κυνηγός
μα ούτε και τσομπάνης.
Ανέβηκε ως ακτιβιστής
τον πλάτανο να σώσει
προτού του Δήμου ερπύστρια
να τον ισοπεδώσει.
Άνδρες κατέφτασαν των ΜΑΤ
με κράνη και με μπότες
μα του συμπαραστάθηκαν
οι Αμπελοκηπιώτες.
Έτσι το δέντρο σώθηκε,
θεριεύει και ψηλώνει
κι οι οικολόγοι απέκτησαν
έναν Κολοκοτρώνη.
Μα η ιστορία προσπερνά
αυτά τα ντοκουμέντα
και μνημονεύει μόνο αυτούς
που ρίχνουνε τσιμέντα.
Εμείς καμάρι το ’χουμε
απάνω στο πατάρι
που είναι στην παρέα μας
αυτό το παλικάρι.
Χρέος μας είναι το λοιπόν
μία τιμή για εκείνον
αφού εναντιώθηκε
σε εξουσία κρετίνων.
Πλάκα πρέπει να στήσουμε
κάτω απ’ το πλατάνι•
πάνω να γράφει: ¨ΠΛΑΤΑΝΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ¨.
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ
ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΧΙ 56
Πίνε και ευφραίνου φίλε μου
τώρα είναι που γυρίζει
το μέλλον και το αύριο
κανένας δε γνωρίζει.
Γλέντα, σκόρπα, τρώγε, πίνε
πάντα να ’σαι γελαστός
δίχως βιάση, δίχως κόπο
σκέψου πάντα σαν θνητός.
Ο θάνατος απ’ τη ζωή
απέχει ένα βήμα
όλος ο βίος μια στροφή
και ύστερα ένα μνήμα.
Δικά σου είναι όσο ζεις
μα αν αποδημήσεις
εσύ δεν θα ’χεις τίποτα
σε άλλον θα τ’ αφήσεις.
ΠΑΛΛΑΔΑ
Απόλαυσε τη ζωή
Φίλε δεν είναι βέβαιο
πως κι αύριο θα υπάρχεις,
από το θάνατο κανείς
δεν είναι σκασιάρχης.
Αφού το ξέρεις άνθρωπε
ρίξ’ το στο παραμύθι
στο Βρόμιο αναζήτησε
του θάνατου τη λήθη.
Στο βίο τον εφήμερο
την Κύπρη απόλαυσέ τη
για τ’ άλλα μόνη να νοιαστεί
την τύχη άφησέ τη.
Επιγράμματα από την Παλατινή Ανθολογία σε ελέυθερη απόδοση.
Από το βιβλίο μου ΠΙΕ ΚΑΙ ΕΡΑ.
Σημείωση: Βρόμιος=Διόνυσος, Κύπρη=Αφροδίτη
Πίνε και ευφραίνου φίλε μου
τώρα είναι που γυρίζει
το μέλλον και το αύριο
κανένας δε γνωρίζει.
Γλέντα, σκόρπα, τρώγε, πίνε
πάντα να ’σαι γελαστός
δίχως βιάση, δίχως κόπο
σκέψου πάντα σαν θνητός.
Ο θάνατος απ’ τη ζωή
απέχει ένα βήμα
όλος ο βίος μια στροφή
και ύστερα ένα μνήμα.
Δικά σου είναι όσο ζεις
μα αν αποδημήσεις
εσύ δεν θα ’χεις τίποτα
σε άλλον θα τ’ αφήσεις.
ΠΑΛΛΑΔΑ
Απόλαυσε τη ζωή
Φίλε δεν είναι βέβαιο
πως κι αύριο θα υπάρχεις,
από το θάνατο κανείς
δεν είναι σκασιάρχης.
Αφού το ξέρεις άνθρωπε
ρίξ’ το στο παραμύθι
στο Βρόμιο αναζήτησε
του θάνατου τη λήθη.
Στο βίο τον εφήμερο
την Κύπρη απόλαυσέ τη
για τ’ άλλα μόνη να νοιαστεί
την τύχη άφησέ τη.
Επιγράμματα από την Παλατινή Ανθολογία σε ελέυθερη απόδοση.
Από το βιβλίο μου ΠΙΕ ΚΑΙ ΕΡΑ.
Σημείωση: Βρόμιος=Διόνυσος, Κύπρη=Αφροδίτη
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Πήγα προχτές στη Γευγελή, βγήκα εκτός συνόρων
όχι ως τουρίστας τώρα πια μα ένεκα των όρων
-των δυσμενών- που επέβαλε το Δου.Νου.Του. στη χώρα
που πλήττουν κι όσους σύνταξη θέλουν να πάρουν τώρα.
Πήρα λοιπόν δυο φίλους μου που ξέρουνε τη γλώσσα
αφού να γίνω σκέφτομαι φόλι σε καμιά κλώσα.
Όταν θα βγει η σύνταξη το χρήμα εδώ δε φτάνει
γι’ αυτό θα ρίξω άγκυρα σ’ αλλοδαπό λιμάνι.
Όπως οι νέοι φεύγουνε γι’ αλλού να βρούνε μέλλον
πρέπει κάπως ανάλογα να σκέφτεται και ο γέρων.
Πάει λοιπόν στην ξενιτιά και ο συνταξιούχος
σε μέρη όμως πιο φτωχά κι είναι προνομιούχος.
Εκεί που ζεις σαν βασιλιάς ως Άναξ ή σαν Κράλης
αρκεί στο χρονοντούλαπο το παρελθόν να βάλεις.
Βρίσκουν εκεί στα Σκόπια και σ’ άλλα όμορα κράτη
σπίτι φτηνό, καλό φαΐ κι ένα ζεστό κρεβάτι.
Φιλόξενη νοικοκυρά για να τους περιθάλπει,
δίνει παράταση ζωής, τη libido εξάπτει.
Βρήκα κι εγώ ελεύθερες, χήρες, διαζευγμένες
που ένα μερίδιο ζητούν στη σύνταξη οι καημένες.
Μα έχω ένα δίλλημα ποια να πρωτοδιαλέξω•
πλούσια ¨βιογραφικά¨ και πως θα τα ξεμπλέξω;
Τώρα που έμαθα λοιπόν αυτά τα κατατόπια
θα οργανώσω εκδρομή, βγάλτε τα πασαπόρτια.
Να πάμε φίλοι μου καλοί και να σας ξεναγήσω
ίδια και σεις να πράξετε μ’ εμένα να σας ψήσω.
Σας εγγυώμαι είν’ άριστη αυτή η επιλογή μου
που συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Το νου σας όμως, τσιμουδιά, να ’χετε εχεμύθεια
διότι οι γυναίκες μας δεν είναι κουτορνίθια.
Και προπαντός η Δέσποινα μην τύχει και το μάθει
γιατί μετά θα υποστώ του λιναριού τα πάθη.
Αν μάθει ότι ψάχνομαι για νέα κι ορθοβύζα
είναι ικανή το ¨επίμαχο¨ να κόψει απ’ τη ρίζα.
όχι ως τουρίστας τώρα πια μα ένεκα των όρων
-των δυσμενών- που επέβαλε το Δου.Νου.Του. στη χώρα
που πλήττουν κι όσους σύνταξη θέλουν να πάρουν τώρα.
Πήρα λοιπόν δυο φίλους μου που ξέρουνε τη γλώσσα
αφού να γίνω σκέφτομαι φόλι σε καμιά κλώσα.
Όταν θα βγει η σύνταξη το χρήμα εδώ δε φτάνει
γι’ αυτό θα ρίξω άγκυρα σ’ αλλοδαπό λιμάνι.
Όπως οι νέοι φεύγουνε γι’ αλλού να βρούνε μέλλον
πρέπει κάπως ανάλογα να σκέφτεται και ο γέρων.
Πάει λοιπόν στην ξενιτιά και ο συνταξιούχος
σε μέρη όμως πιο φτωχά κι είναι προνομιούχος.
Εκεί που ζεις σαν βασιλιάς ως Άναξ ή σαν Κράλης
αρκεί στο χρονοντούλαπο το παρελθόν να βάλεις.
Βρίσκουν εκεί στα Σκόπια και σ’ άλλα όμορα κράτη
σπίτι φτηνό, καλό φαΐ κι ένα ζεστό κρεβάτι.
Φιλόξενη νοικοκυρά για να τους περιθάλπει,
δίνει παράταση ζωής, τη libido εξάπτει.
Βρήκα κι εγώ ελεύθερες, χήρες, διαζευγμένες
που ένα μερίδιο ζητούν στη σύνταξη οι καημένες.
Μα έχω ένα δίλλημα ποια να πρωτοδιαλέξω•
πλούσια ¨βιογραφικά¨ και πως θα τα ξεμπλέξω;
Τώρα που έμαθα λοιπόν αυτά τα κατατόπια
θα οργανώσω εκδρομή, βγάλτε τα πασαπόρτια.
Να πάμε φίλοι μου καλοί και να σας ξεναγήσω
ίδια και σεις να πράξετε μ’ εμένα να σας ψήσω.
Σας εγγυώμαι είν’ άριστη αυτή η επιλογή μου
που συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Το νου σας όμως, τσιμουδιά, να ’χετε εχεμύθεια
διότι οι γυναίκες μας δεν είναι κουτορνίθια.
Και προπαντός η Δέσποινα μην τύχει και το μάθει
γιατί μετά θα υποστώ του λιναριού τα πάθη.
Αν μάθει ότι ψάχνομαι για νέα κι ορθοβύζα
είναι ικανή το ¨επίμαχο¨ να κόψει απ’ τη ρίζα.
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ;
Τι είναι λοιπόν η ποίηση
ποιος είναι ο ορισμός της
ποιος θα μου δώσει απάντηση
ποιος ο σοφός και γνώστης;
Λες να ’ναι ο προφορικός
λόγος συμπυκνωμένος,
μήπως ο αφαιρετικός
και καμουφλαρισμένος;
Είναι ιδέες ασύμπτωτες
εντός σύμμετρου λόγου
ή η ακατάληπτη γραφή
ασυναρτησιολόγου;
Ποιος είναι τάχα ποιητής;
Ποιεί ή προσποιείται;
Το ακανθώδες αίνιγμα
καλείστε να το βρείτε.
Απ’ τη στιγμή που χάθηκε
του στίχου το τερτσέτο
τότε το καραφλό αυγό
πιάστο και κούρεψέ το.
Μέτρο, αρμονία και ρυθμός
με μαστοριά δεμένα
αυτά είναι της αληθινής
ποίησης δεδομένα.
Ευθύβολοι και άμεσοι
θα πρέπει να ’ναι οι στίχοι
κι όχι σιβυλλικοί χρησμοί
ή της Πυθίας γρίφοι.
Ο ποιητής απ’ την αρχή
θέτει έντεχνα το στόχο
κι ο αναγνώστης πιάνεται
στο τέλος απ’ το βρόχο.
Αν απευθύνεται ο ποιων
μόνο στον εαυτό του
θεωρεί το σύμπαν πως γυρνά
γύρω απ’ το εγώ του.
Μα η ποίηση είναι Εμείς,
μέθεξη, κοινωνία
και ποιητής η χόβολη,
η εστία κι η λυχνία.
Αλλιώς η φράση η γνωστή
αν τον χαρακτηρίζει:
«τι εννοεί ο ποιητής»
Ε! τότε βράσε ρύζι.
ποιος είναι ο ορισμός της
ποιος θα μου δώσει απάντηση
ποιος ο σοφός και γνώστης;
Λες να ’ναι ο προφορικός
λόγος συμπυκνωμένος,
μήπως ο αφαιρετικός
και καμουφλαρισμένος;
Είναι ιδέες ασύμπτωτες
εντός σύμμετρου λόγου
ή η ακατάληπτη γραφή
ασυναρτησιολόγου;
Ποιος είναι τάχα ποιητής;
Ποιεί ή προσποιείται;
Το ακανθώδες αίνιγμα
καλείστε να το βρείτε.
Απ’ τη στιγμή που χάθηκε
του στίχου το τερτσέτο
τότε το καραφλό αυγό
πιάστο και κούρεψέ το.
Μέτρο, αρμονία και ρυθμός
με μαστοριά δεμένα
αυτά είναι της αληθινής
ποίησης δεδομένα.
Ευθύβολοι και άμεσοι
θα πρέπει να ’ναι οι στίχοι
κι όχι σιβυλλικοί χρησμοί
ή της Πυθίας γρίφοι.
Ο ποιητής απ’ την αρχή
θέτει έντεχνα το στόχο
κι ο αναγνώστης πιάνεται
στο τέλος απ’ το βρόχο.
Αν απευθύνεται ο ποιων
μόνο στον εαυτό του
θεωρεί το σύμπαν πως γυρνά
γύρω απ’ το εγώ του.
Μα η ποίηση είναι Εμείς,
μέθεξη, κοινωνία
και ποιητής η χόβολη,
η εστία κι η λυχνία.
Αλλιώς η φράση η γνωστή
αν τον χαρακτηρίζει:
«τι εννοεί ο ποιητής»
Ε! τότε βράσε ρύζι.
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
ΨΥΧΙΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ
Με κάποιους πατριώτες μου
είχα επικοινωνία∙
όλοι τους βλαστημούσανε
αυτή την κοινωνία.
Τους πιο πολλούς τους έβλεπα
όλα αυτά τα χρόνια
Δημάρχων μα και βουλευτών
να κουβαλούν τα ψώνια.
Κι είπα σε έναν απ’ αυτούς
που πιότερο έχω θάρρος
τα λόγια αυτά που μέσα μου
αβάσταχτο ήταν βάρος:
¨Για πες μου, σ’ ένα σάτυρο
τ’ αγόρι, το παιδί σου
θα το ’δινες και ήσυχη
θα ’ναι η συνείδησή σου;
Θα άφηνες τον πορνόγερο
τα στήθη να θωπεύσει
της κόρης σου και ύστερα
να τη διακορεύσει;
Πες μου, μήπως θα δάνειζες
ποτέ τη σύζυγό σου
στον τοκογλύφο για έκπτωση
σε ένα δάνειό σου;
Θα επέτρεπες στο γείτονα
μήπως ν’ ασχημονήσει
στο σώμα σου, αν σου ’ταζε
ένα γερό μπαξίσι;
Ξέρω ότι εξεγείρεσαι
μ’ αυτά που ακούν τ’ αυτιά σου
όμως για δώσε προσοχή
κι άκου τα σχολιανά σου.
Φίλε γιατί στις εκλογές
πουλιέσαι για μια ψήφο
για μια ασαφή υπόσχεση
σε στήνουνε στον τοίχο;
Δεν ξέρεις πως στην κλίμακα
στην πτωτική πορεία
πιο κάτω είν’ απ’ του σώματος
η ψυχική πορνεία;
Η ηθική κατάπτωση
που δείχνει το ποιόν μας
λέγεται αλλιώς εκπόρνευση
των συνειδήσεών μας.
Μοιραίο επακόλουθο
του Δ.Ν.Τ. τα δώρα
αφού ένας οίκος ανοχής
κατάντησε η χώρα¨.
είχα επικοινωνία∙
όλοι τους βλαστημούσανε
αυτή την κοινωνία.
Τους πιο πολλούς τους έβλεπα
όλα αυτά τα χρόνια
Δημάρχων μα και βουλευτών
να κουβαλούν τα ψώνια.
Κι είπα σε έναν απ’ αυτούς
που πιότερο έχω θάρρος
τα λόγια αυτά που μέσα μου
αβάσταχτο ήταν βάρος:
¨Για πες μου, σ’ ένα σάτυρο
τ’ αγόρι, το παιδί σου
θα το ’δινες και ήσυχη
θα ’ναι η συνείδησή σου;
Θα άφηνες τον πορνόγερο
τα στήθη να θωπεύσει
της κόρης σου και ύστερα
να τη διακορεύσει;
Πες μου, μήπως θα δάνειζες
ποτέ τη σύζυγό σου
στον τοκογλύφο για έκπτωση
σε ένα δάνειό σου;
Θα επέτρεπες στο γείτονα
μήπως ν’ ασχημονήσει
στο σώμα σου, αν σου ’ταζε
ένα γερό μπαξίσι;
Ξέρω ότι εξεγείρεσαι
μ’ αυτά που ακούν τ’ αυτιά σου
όμως για δώσε προσοχή
κι άκου τα σχολιανά σου.
Φίλε γιατί στις εκλογές
πουλιέσαι για μια ψήφο
για μια ασαφή υπόσχεση
σε στήνουνε στον τοίχο;
Δεν ξέρεις πως στην κλίμακα
στην πτωτική πορεία
πιο κάτω είν’ απ’ του σώματος
η ψυχική πορνεία;
Η ηθική κατάπτωση
που δείχνει το ποιόν μας
λέγεται αλλιώς εκπόρνευση
των συνειδήσεών μας.
Μοιραίο επακόλουθο
του Δ.Ν.Τ. τα δώρα
αφού ένας οίκος ανοχής
κατάντησε η χώρα¨.
Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
ΜΑΘΑΝΕ ΟΤΙ ΣΚΥΒΟΥΜΕ
Εχτές στο διαδίκτυο
διάβασα ένα άρθρο
που έγραψε ένας Δάσκαλος
όχι από το βάθρο,
μα ως πολίτης ενεργός
που βλέπει με αγωνία
ΚΑΤΑΡαμένες πρακτικές
σ’ αυτή την κοινωνία.
Γνωρίζει το Ξηρόμερο
και τα προβλήματά του
κι ως κάτοικος του Αστακού
τα αδιέξοδά του.
Πολύ καλά τα έγραψες
αγαπητέ Ζαγκότα
το δόλιο το Ξηρόμερο
κάθησε σαν την κότα.
Είτε γιατί γυρεύοντας
βρήκε τον …κόκορά του
είτε σαν κλώσα λούφαξε
και έκατσε στ’ αυγά του.
Όπως και να ’χει, τα ’χασε
τ’ αυγά και τα πασχάλια
αφού γουστάρει να διοικούν
φελλοί από μπουκάλια..
Κι αν προς στιγμή οι Άραβες
φύγαν για χώρα άλλη
άλλοι ρυποεπενδυτές
θα ’ρθουν στο Πλατυγιάλι.
Η φήμη ανταπόκριση
σ’ όλο τον κόσμο θα ’βρει∙
μάθανε ότι σκύβουμε
και θα πλακώνουν Μαύροι.
διάβασα ένα άρθρο
που έγραψε ένας Δάσκαλος
όχι από το βάθρο,
μα ως πολίτης ενεργός
που βλέπει με αγωνία
ΚΑΤΑΡαμένες πρακτικές
σ’ αυτή την κοινωνία.
Γνωρίζει το Ξηρόμερο
και τα προβλήματά του
κι ως κάτοικος του Αστακού
τα αδιέξοδά του.
Πολύ καλά τα έγραψες
αγαπητέ Ζαγκότα
το δόλιο το Ξηρόμερο
κάθησε σαν την κότα.
Είτε γιατί γυρεύοντας
βρήκε τον …κόκορά του
είτε σαν κλώσα λούφαξε
και έκατσε στ’ αυγά του.
Όπως και να ’χει, τα ’χασε
τ’ αυγά και τα πασχάλια
αφού γουστάρει να διοικούν
φελλοί από μπουκάλια..
Κι αν προς στιγμή οι Άραβες
φύγαν για χώρα άλλη
άλλοι ρυποεπενδυτές
θα ’ρθουν στο Πλατυγιάλι.
Η φήμη ανταπόκριση
σ’ όλο τον κόσμο θα ’βρει∙
μάθανε ότι σκύβουμε
και θα πλακώνουν Μαύροι.
Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010
ΔΙΣΚΙΑ HIMALAYA
Απ’ την παρέα τα ίχνη του καιρό αναζητούνται
και οι κλήσεις του στο κινητό συνέχεια προωθούνται.
Ο Φέκας πήγε στο Θιβέτ, μήπως στο Άγιο όρος,
ή στο ΠΡΟΠΟ της γειτονιάς έγινε τζογαδόρος;
Μα αυτήν την Τρίτη στο ουζερί ήρθε στα φιλαράκια
κομψός, ωραίος, ζωηρός• μάγουλα για φιλάκια.
Το τσιτωμένο φερμουάρ προδίδει την ορμή του
κι ένα βιβλίο πολύχρωμο κουβάλαγε μαζί του.
Μας είπε πως μελέταγε βότανα Ιμαλαΐων
γι’ αυτό και εμφανίστηκε δεκαοχτώ Μαΐων.
Βότανα για τα άλατα, για άγχη, για τοξίνες
χοληστερίνη, πίεση, για έλκη και ωδίνες.
Μα στα αφροδισιακά θαρρείς πήρε πτυχίο
σε λίγες μέρες έκανε turbo το εργαλείο.
Τέλος ο αθεόφοβος βρήκε μια εταιρία
που όλα αυτά τα βότανα τα φέρνει σε δισκία.
Και έτσι δεν καθυστερείς, ούτε νερά να βράζεις•
το χάπι το κατάλληλο στο στόμα σου το βάζεις.
Άφησε το βιβλίο του να βγει φωτοτυπία
να μελετήσει ο καθείς πως δρούνε τα δισκία.
Κάποιος που στα γεράματα θέλει να κάνει κόρτε
παράγγειλε της libido δισκία tentex forte.
Οι οδηγίες γράφανε: ¨πιες την ημέρα ένα
σε μια βδομάδα θα αισθανθείς τα γράδα ανεβασμένα¨.
Μα αντί ένα ένα να τα πιει -τα εφτά σε μια βδομάδα-
σε μία μέρα και τα εφτά τα πήρε στην αράδα.
Πήρε τους δρόμους παγανιά ως ταύρος σε αρένα
γριές και νέες να σωθούν τρέχαν απεγνωσμένα.
Οι φίλοι στέκια άλλαξαν σε άγνωστα σοκάκια
και φόρεσαν καλού κακού τσίγκινα σωβρακάκια.
Εκλήθη η πυροσβεστική που εκτόξευσε παγάκια
οι μάνικες σημάδευαν επάνω στα …μπαλάκια.
Τον βάλαν σε περιορισμό ως να περάσει η χρήση
αλλιώς τρύπα δε θ’ άφηνε που να μην είχε κλείσει.
Κι επάνω στην αρίδα του τού κρέμασαν βαρίδια
να ξεθυμάνει έσπασε δύο σακιά καρύδια.
Συμπέρασμα: ¨διαβάζετε καλά τις οδηγίες
φέρνουνε παρενέργειες λάθος δοσολογίες¨
και οι κλήσεις του στο κινητό συνέχεια προωθούνται.
Ο Φέκας πήγε στο Θιβέτ, μήπως στο Άγιο όρος,
ή στο ΠΡΟΠΟ της γειτονιάς έγινε τζογαδόρος;
Μα αυτήν την Τρίτη στο ουζερί ήρθε στα φιλαράκια
κομψός, ωραίος, ζωηρός• μάγουλα για φιλάκια.
Το τσιτωμένο φερμουάρ προδίδει την ορμή του
κι ένα βιβλίο πολύχρωμο κουβάλαγε μαζί του.
Μας είπε πως μελέταγε βότανα Ιμαλαΐων
γι’ αυτό και εμφανίστηκε δεκαοχτώ Μαΐων.
Βότανα για τα άλατα, για άγχη, για τοξίνες
χοληστερίνη, πίεση, για έλκη και ωδίνες.
Μα στα αφροδισιακά θαρρείς πήρε πτυχίο
σε λίγες μέρες έκανε turbo το εργαλείο.
Τέλος ο αθεόφοβος βρήκε μια εταιρία
που όλα αυτά τα βότανα τα φέρνει σε δισκία.
Και έτσι δεν καθυστερείς, ούτε νερά να βράζεις•
το χάπι το κατάλληλο στο στόμα σου το βάζεις.
Άφησε το βιβλίο του να βγει φωτοτυπία
να μελετήσει ο καθείς πως δρούνε τα δισκία.
Κάποιος που στα γεράματα θέλει να κάνει κόρτε
παράγγειλε της libido δισκία tentex forte.
Οι οδηγίες γράφανε: ¨πιες την ημέρα ένα
σε μια βδομάδα θα αισθανθείς τα γράδα ανεβασμένα¨.
Μα αντί ένα ένα να τα πιει -τα εφτά σε μια βδομάδα-
σε μία μέρα και τα εφτά τα πήρε στην αράδα.
Πήρε τους δρόμους παγανιά ως ταύρος σε αρένα
γριές και νέες να σωθούν τρέχαν απεγνωσμένα.
Οι φίλοι στέκια άλλαξαν σε άγνωστα σοκάκια
και φόρεσαν καλού κακού τσίγκινα σωβρακάκια.
Εκλήθη η πυροσβεστική που εκτόξευσε παγάκια
οι μάνικες σημάδευαν επάνω στα …μπαλάκια.
Τον βάλαν σε περιορισμό ως να περάσει η χρήση
αλλιώς τρύπα δε θ’ άφηνε που να μην είχε κλείσει.
Κι επάνω στην αρίδα του τού κρέμασαν βαρίδια
να ξεθυμάνει έσπασε δύο σακιά καρύδια.
Συμπέρασμα: ¨διαβάζετε καλά τις οδηγίες
φέρνουνε παρενέργειες λάθος δοσολογίες¨
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
ΚΑΚΛΑΜΑΝΕΙΑ ΠΟΛΗ
Είχα βάλει στη βαλίτσα όλα τα υπάρχοντά μου
κι η παραίτηση εκκρεμούσε για να φύγω απ’ τη δουλειά μου.
Λίγο πριν μετακομίσω και να πάω σ’ άλλη χώρα
αφού η Κακλαμάνεια πόλη μ’ είχε κάνει μαυροφόρα.
Το παλιό Κλεινόν μας Άστυ στην εικοσπενταετία
βάδισε κατά διαόλου μες στη πλήρη δυσωδία.
Θα ’φευγα λοιπόν για πάντα πριν να πιω κι άλλο φαρμάκι
πριν του Περικλή την πόλη παραδώσουν στον Ψινάκη.
Μα την ύστατη την ώρα το ουράνιο τόξο εφάνη
κι ο λαός δια της κάλπης έδιωξε τον Κακλαμάνη.
Προσδοκούμε ν’αραιώσουν life style και γκλαμούρες
οι λαϊκιστές του τσίρκου και της αρπαχτής οι μούρες.
Δε θα ξαναδώ επιτέλους την καναρινιά γραβάτα
τα καρό πουκάμισά του τα τραπεζομαντηλάτα.
Μα θα βλέπω έναν τύπο που συνέπεια τον διακρίνει
δίχως έπαρση και θράσος που τον λεν Γιώργο Καμίνη.
Πρόσωπο που δίνει ελπίδα, μοναχός του όμως δε φτάνει
θέλει ενεργούς πολίτες τούτη η πόλη ν’ ανασάνει.
Θέλει τη Δημοκρατία που στον τόπο αυτό εγεννήθη
και να πάψει ο δημότης να ’ναι πλέον κουτορνίθι.
Κι αν τυχόν ο νέος άρχων καβαλήσει το καλάμι
χειροκροτητές δε θα ’χει, μα θα δει ανοιχτή παλάμη.
Στο εξής κι εγώ θα έχω έγνοια για τη γειτονιά μου
κι έλαβα, ελπίζω κι άλλοι, τώρα πια το μάθημά μου:
Πως στην πόλη του την πλάτη ο πολίτης δε γυρίζει
κι αν ο Δήμαρχος δεν κάνει τότε τον εξοστρακίζει.
κι η παραίτηση εκκρεμούσε για να φύγω απ’ τη δουλειά μου.
Λίγο πριν μετακομίσω και να πάω σ’ άλλη χώρα
αφού η Κακλαμάνεια πόλη μ’ είχε κάνει μαυροφόρα.
Το παλιό Κλεινόν μας Άστυ στην εικοσπενταετία
βάδισε κατά διαόλου μες στη πλήρη δυσωδία.
Θα ’φευγα λοιπόν για πάντα πριν να πιω κι άλλο φαρμάκι
πριν του Περικλή την πόλη παραδώσουν στον Ψινάκη.
Μα την ύστατη την ώρα το ουράνιο τόξο εφάνη
κι ο λαός δια της κάλπης έδιωξε τον Κακλαμάνη.
Προσδοκούμε ν’αραιώσουν life style και γκλαμούρες
οι λαϊκιστές του τσίρκου και της αρπαχτής οι μούρες.
Δε θα ξαναδώ επιτέλους την καναρινιά γραβάτα
τα καρό πουκάμισά του τα τραπεζομαντηλάτα.
Μα θα βλέπω έναν τύπο που συνέπεια τον διακρίνει
δίχως έπαρση και θράσος που τον λεν Γιώργο Καμίνη.
Πρόσωπο που δίνει ελπίδα, μοναχός του όμως δε φτάνει
θέλει ενεργούς πολίτες τούτη η πόλη ν’ ανασάνει.
Θέλει τη Δημοκρατία που στον τόπο αυτό εγεννήθη
και να πάψει ο δημότης να ’ναι πλέον κουτορνίθι.
Κι αν τυχόν ο νέος άρχων καβαλήσει το καλάμι
χειροκροτητές δε θα ’χει, μα θα δει ανοιχτή παλάμη.
Στο εξής κι εγώ θα έχω έγνοια για τη γειτονιά μου
κι έλαβα, ελπίζω κι άλλοι, τώρα πια το μάθημά μου:
Πως στην πόλη του την πλάτη ο πολίτης δε γυρίζει
κι αν ο Δήμαρχος δεν κάνει τότε τον εξοστρακίζει.
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010
ΚΑΒΑ ΜΠΟΥΤΑΡΗ
Ο Άνθιμος αφόρισε
το Γιάννη το Μπουτάρη
κι αυτός τον κόρφο του έφτυσε
κι έπιασε το παπάρι.
Μα έκανε μια κίνηση
ματ θα την ονομάσω
κι έβγαλε από την κάβα του
το δυνατό του άσσο.
Μέσα στο ψηφοδέλτιο
έβαλε ένα Άγιο
που ’δωσε στο συνδυασμό
δύναμη και κουράγιο.
Κι ο εκλεκτός του Άνθιμου
στην κάλπη έφαγε μαύρο
κι αντί φαγκρί ο επίσκοπος
την έβγαλε με γαύρο.
Ο δε καινούργιος Δήμαρχος
θα στείλει ένα πεσκέσι
πολλά κιλά γλυκό κρασί
ως τάμα θα διαθέσει.
Έξω απ’ τη Μητρόπολη
τελάρα θα αδειάσει
το ντέρτι αυτό του Άνθιμου
οίνος να κατευνάσει.
Κι όποιος θα πάει νηστικός
μετάληψη να πάρει
να ξέρει ότι μετάλαβε
από κρασί Μπουτάρη.
το Γιάννη το Μπουτάρη
κι αυτός τον κόρφο του έφτυσε
κι έπιασε το παπάρι.
Μα έκανε μια κίνηση
ματ θα την ονομάσω
κι έβγαλε από την κάβα του
το δυνατό του άσσο.
Μέσα στο ψηφοδέλτιο
έβαλε ένα Άγιο
που ’δωσε στο συνδυασμό
δύναμη και κουράγιο.
Κι ο εκλεκτός του Άνθιμου
στην κάλπη έφαγε μαύρο
κι αντί φαγκρί ο επίσκοπος
την έβγαλε με γαύρο.
Ο δε καινούργιος Δήμαρχος
θα στείλει ένα πεσκέσι
πολλά κιλά γλυκό κρασί
ως τάμα θα διαθέσει.
Έξω απ’ τη Μητρόπολη
τελάρα θα αδειάσει
το ντέρτι αυτό του Άνθιμου
οίνος να κατευνάσει.
Κι όποιος θα πάει νηστικός
μετάληψη να πάρει
να ξέρει ότι μετάλαβε
από κρασί Μπουτάρη.
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
Η ΤΖΟΥΛΙΑ Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
Αφού η ακόλαστη ζωή συμπλήρωσε ένα τόμο
η Τζούλια αποφάσισε να μπει στον ίσιο δρόμο.
Σε πάθη και εξαρτήσεις της υπέρβαση να κάνει
και ως λευκή περιστερά να βάλει και στεφάνι.
Μα το μεγάλο σχίσμα της πώς θα αποκαταστήσει
που η πεθερά αγνότητας σημάδια θα ζητήσει;
Αυτή η δουλειά χρειάζεται πείρα πολύ μεγάλη
από γιατρό που ξόδεψε κλωστές με το τσουβάλι.
Ο κλήρος πέφτει ως γνωστόν στα χέρια του γενναίου•
χειρούργου των παρθενικών υμένων του Υμαινέου.
Εκλήθη ο Τάσος το λοιπόν να την παρθενοράψει
που τρύπιες μπρος και όπισθεν κι αν έχει περιθάλψει.
Παρόλο που ο καθηγητής τελεί εν εφεδρεία
κι ενώ στου Κόσμου τους Γιατρούς χάρισε τα εργαλεία,
υπέκυψε στην έκκληση αλλά με έναν όρο:
στον τόμο της τον έκλυτο κι αυτός να πάρει χώρο.
Η τελευταία παράγραφος να ’ναι του παρελθόντος
κι εγγυητής ταυτόχρονα του αμόλυντου παρόντος.
Ας πάει και το παλιάμπελο είπε η καημένη η Τζούλια
και του αποκαλύφθηκε με τουρλωτά καπούλια.
Τώρα τον Τάσο Σούπαρη, φίλοι μου, ποιος τον πιάνει
όταν το άλλο Σάββατο θα ’ρθει στου Ιορδάνη.
Θα ’χει μαζί του την KAIR απ’ τη βραδιά εκείνη
όταν στου Μπόζαρ τα λουτρά μπουκάλα είχε μείνει.
Τι είναι η τύχη βρε παιδιά, σαν Βενετιάς βελόνι,
μα αν θέλει εκείνη να σε βρει τότε σε ξετρυπώνει.
Κι αφού αυτός κληρώθηκε ως εραστής της Τζούλια
κι εγώ ελπίζω να βρεθώ πάνω στη Μακρυπούλια.
η Τζούλια αποφάσισε να μπει στον ίσιο δρόμο.
Σε πάθη και εξαρτήσεις της υπέρβαση να κάνει
και ως λευκή περιστερά να βάλει και στεφάνι.
Μα το μεγάλο σχίσμα της πώς θα αποκαταστήσει
που η πεθερά αγνότητας σημάδια θα ζητήσει;
Αυτή η δουλειά χρειάζεται πείρα πολύ μεγάλη
από γιατρό που ξόδεψε κλωστές με το τσουβάλι.
Ο κλήρος πέφτει ως γνωστόν στα χέρια του γενναίου•
χειρούργου των παρθενικών υμένων του Υμαινέου.
Εκλήθη ο Τάσος το λοιπόν να την παρθενοράψει
που τρύπιες μπρος και όπισθεν κι αν έχει περιθάλψει.
Παρόλο που ο καθηγητής τελεί εν εφεδρεία
κι ενώ στου Κόσμου τους Γιατρούς χάρισε τα εργαλεία,
υπέκυψε στην έκκληση αλλά με έναν όρο:
στον τόμο της τον έκλυτο κι αυτός να πάρει χώρο.
Η τελευταία παράγραφος να ’ναι του παρελθόντος
κι εγγυητής ταυτόχρονα του αμόλυντου παρόντος.
Ας πάει και το παλιάμπελο είπε η καημένη η Τζούλια
και του αποκαλύφθηκε με τουρλωτά καπούλια.
Τώρα τον Τάσο Σούπαρη, φίλοι μου, ποιος τον πιάνει
όταν το άλλο Σάββατο θα ’ρθει στου Ιορδάνη.
Θα ’χει μαζί του την KAIR απ’ τη βραδιά εκείνη
όταν στου Μπόζαρ τα λουτρά μπουκάλα είχε μείνει.
Τι είναι η τύχη βρε παιδιά, σαν Βενετιάς βελόνι,
μα αν θέλει εκείνη να σε βρει τότε σε ξετρυπώνει.
Κι αφού αυτός κληρώθηκε ως εραστής της Τζούλια
κι εγώ ελπίζω να βρεθώ πάνω στη Μακρυπούλια.
Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010
ΤΟ ΔΕΜΑ
¨Το δέμα ήταν ύποπτο¨ είπανε Ε.Υ.Π. και μπάτσοι∙
η αντιτρομοκρατική ανέλαβε να δράσει.
Σφραγίδες και υπογραφές πέσανε εσπευσμένα
να αρθούνε τα προσωπικά, που λένε, δεδομένα.
Φέρανε την καλόγρια από το μοναστήρι
και μέσα στην ασφάλεια ήπιε πικρό ποτήρι.
Την έσυραν ενώπιον ενός εισαγγελέα
γιατί το δέμα έφερε αυτήν αποστολέα.
Μπροστά τους το ξετύλιξε με περισσή ευλάβεια
κι αυτοί με υπηρεσιακή κοιτούσανε απάθεια.
Μα δεν αποκαλύφτηκαν της βόμβας τα πειστήρια
μα της απρόβλεπτης ζωής ένα από τα μυστήρια.
Ένα μικρό εσώρουχο κι ένα αγάπης γράμμα∙
στα μανταλάκια κρέμασαν προσωπικό της δράμα.
Όμως αυτού του δέματος ποιος θα ’ταν παραλήπτης;
Ένας φαντάρος που όνειρα μοιράστηκε μαζί της.
Κρύος ιδρώτας διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά της
κι η εξουσία απέναντι με το μειδίαμά της.
Πρόστυχα υπονοούμενα και βλέμματα χυδαία
του έρωτα τα ένσημα και μάλιστα βαρέα.
Επέστρεψαν το δέμα της κι ο πόνος της ρεγάλο
κι από το ένα το κελί γύρισε πίσω στ’ άλλο.
Κι έστειλε γράμμα στο Θεό μέσα απ’ την προσευχή της
σ’ Εκείνον που από ψηλά ορίζει τη ζωή της.
Και ρώτησε επίμονα Αυτός πώς το εισπράττει
όταν τον έρωτα οι θνητοί τον βγάζουν τρομοκράτη;
η αντιτρομοκρατική ανέλαβε να δράσει.
Σφραγίδες και υπογραφές πέσανε εσπευσμένα
να αρθούνε τα προσωπικά, που λένε, δεδομένα.
Φέρανε την καλόγρια από το μοναστήρι
και μέσα στην ασφάλεια ήπιε πικρό ποτήρι.
Την έσυραν ενώπιον ενός εισαγγελέα
γιατί το δέμα έφερε αυτήν αποστολέα.
Μπροστά τους το ξετύλιξε με περισσή ευλάβεια
κι αυτοί με υπηρεσιακή κοιτούσανε απάθεια.
Μα δεν αποκαλύφτηκαν της βόμβας τα πειστήρια
μα της απρόβλεπτης ζωής ένα από τα μυστήρια.
Ένα μικρό εσώρουχο κι ένα αγάπης γράμμα∙
στα μανταλάκια κρέμασαν προσωπικό της δράμα.
Όμως αυτού του δέματος ποιος θα ’ταν παραλήπτης;
Ένας φαντάρος που όνειρα μοιράστηκε μαζί της.
Κρύος ιδρώτας διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά της
κι η εξουσία απέναντι με το μειδίαμά της.
Πρόστυχα υπονοούμενα και βλέμματα χυδαία
του έρωτα τα ένσημα και μάλιστα βαρέα.
Επέστρεψαν το δέμα της κι ο πόνος της ρεγάλο
κι από το ένα το κελί γύρισε πίσω στ’ άλλο.
Κι έστειλε γράμμα στο Θεό μέσα απ’ την προσευχή της
σ’ Εκείνον που από ψηλά ορίζει τη ζωή της.
Και ρώτησε επίμονα Αυτός πώς το εισπράττει
όταν τον έρωτα οι θνητοί τον βγάζουν τρομοκράτη;
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
ΤΙ 'ΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ
Μπήκα στους τηλεδιαύλους
κι έκανα ένα σεργιάνι
και τυχαία βλέπω δύο
να μιλούν για κάποιο Γιάννη.
Το κανάλι ήταν τo MEGA
κι έπεσα ακριβώς στη φάση:
Σαμαράς και Πρετεντέρης
λακριντί είχανε πιάσει.
Συζητούσαν για την κρίση
και τα μέτρα του Γιωργάκη
Δ.Ν.Τ. και τα τοιαύτα,
για το δράμα του κοσμάκη.
Σαν παράδειγμα ο Αντώνης
πήρε έναν τυχαίο Γιάννη
ένα ανώνυμο πολίτη
που όλο τρέχει και δε φτάνει.
Που ’χουν κόψει απ’ το μισθό του,
ίσως χάσει τη δουλειά του,
που στις τράπεζες χρωστάει
και τα μαλλιοκέφαλά του.
Κι είπε ο Σαμαράς το χρέος
πως αυτός θα μηδενίσει
και αρκεί ο κάθε Γιάννης
πάνω του να ακουμπήσει.
Πέρυσι κι ο Παπανδρέου
δε μας ήρθε σα σωτήρας;
έτσι ο Σαμαράς εφέτος
φιγουράρει ως φωστήρας.
Θαυματοποιός και μάγος
που τους Γιάννηδες θα σώσει
αφού όπως λέει ο μύθος
έχουνε κοκόρου γνώση.
Αφού γρήγορα ξεχνάνε
παλαιά και νέα συμβάντα
μα και τη σοφή τη φράση:
¨τι ’χες Γιάννη, τι ’χα πάντα¨.
κι έκανα ένα σεργιάνι
και τυχαία βλέπω δύο
να μιλούν για κάποιο Γιάννη.
Το κανάλι ήταν τo MEGA
κι έπεσα ακριβώς στη φάση:
Σαμαράς και Πρετεντέρης
λακριντί είχανε πιάσει.
Συζητούσαν για την κρίση
και τα μέτρα του Γιωργάκη
Δ.Ν.Τ. και τα τοιαύτα,
για το δράμα του κοσμάκη.
Σαν παράδειγμα ο Αντώνης
πήρε έναν τυχαίο Γιάννη
ένα ανώνυμο πολίτη
που όλο τρέχει και δε φτάνει.
Που ’χουν κόψει απ’ το μισθό του,
ίσως χάσει τη δουλειά του,
που στις τράπεζες χρωστάει
και τα μαλλιοκέφαλά του.
Κι είπε ο Σαμαράς το χρέος
πως αυτός θα μηδενίσει
και αρκεί ο κάθε Γιάννης
πάνω του να ακουμπήσει.
Πέρυσι κι ο Παπανδρέου
δε μας ήρθε σα σωτήρας;
έτσι ο Σαμαράς εφέτος
φιγουράρει ως φωστήρας.
Θαυματοποιός και μάγος
που τους Γιάννηδες θα σώσει
αφού όπως λέει ο μύθος
έχουνε κοκόρου γνώση.
Αφού γρήγορα ξεχνάνε
παλαιά και νέα συμβάντα
μα και τη σοφή τη φράση:
¨τι ’χες Γιάννη, τι ’χα πάντα¨.
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
ΓΙΑ 100 ΕΥΡΩ
Τα γκάλοπ παρακολουθεί
ο Γιώργος με αγωνία
και βλέπει ότι το ΠΑΣΟΚ
σπρώχνεται στη γωνία.
Γι’ αυτό λοιπόν συσκέφτηκε
με τους αξιωματούχους
και είπαν να βοηθήσουνε
μικροσυνταξιούχους.
Να δώσουν εκατό ευρώ
να τους ανακουφίσουν
σαράντα μέρες ύστερα
αφότου θα ψηφίσουν.
Γαλαντομία απλόχερη
στην τρίτη ηλικία•
πάρτι πολλά θα γίνουνε
μες στα γηροκομεία.
Τώρα θα τρώνε οι γέροντες
με τα χρυσά κουτάλια∙
και μόνο που το σκέφτομαι
μου τρέχουνε τα σάλια.
«Περήφανά μας γηρατειά»
-στου νου μου την ταινία-
φράση, του Αντρέα, που έμεινε
μέσα στην ιστορία.
Δείτε το κοστολόγιο
που έχει η περηφάνια,
λιγότερο απ’ το ποσό
που δίνει η Αννίτα Πάνια.
ο Γιώργος με αγωνία
και βλέπει ότι το ΠΑΣΟΚ
σπρώχνεται στη γωνία.
Γι’ αυτό λοιπόν συσκέφτηκε
με τους αξιωματούχους
και είπαν να βοηθήσουνε
μικροσυνταξιούχους.
Να δώσουν εκατό ευρώ
να τους ανακουφίσουν
σαράντα μέρες ύστερα
αφότου θα ψηφίσουν.
Γαλαντομία απλόχερη
στην τρίτη ηλικία•
πάρτι πολλά θα γίνουνε
μες στα γηροκομεία.
Τώρα θα τρώνε οι γέροντες
με τα χρυσά κουτάλια∙
και μόνο που το σκέφτομαι
μου τρέχουνε τα σάλια.
«Περήφανά μας γηρατειά»
-στου νου μου την ταινία-
φράση, του Αντρέα, που έμεινε
μέσα στην ιστορία.
Δείτε το κοστολόγιο
που έχει η περηφάνια,
λιγότερο απ’ το ποσό
που δίνει η Αννίτα Πάνια.
Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
ΚΑΝΕΛΑ
Μες στην ταβέρνα προέκυψε μεγάλη διαφωνία
αν η κανέλλα, των ορμών κρατάει τα ηνία.
Ο Στρατηγός επέμενε: ¨τη λίμπιντο αναστέλλει,
κάνει το μόριο του ανδρός σα μαλακό παστέλι.
Ο Οπωροπώλης διαφωνεί• λέει: ¨την διεγείρει¨
και ότι ¨σαν τη μέλισσα ψάχνει να βρει τη γύρη¨.
Κι ο Αλουμινάς που έτρωγε ρυζόγαλο στα νιάτα
είπε: ¨με κανελλόσκονη ξηγιόμουνα βαρβάτα¨.
Μνήμες ενός απώτερου κι ένδοξου παρελθόντος
χωρίς επιβεβαίωση από έργα του παρόντος.
Όμως μπορείς σ’ αυτούς τους δυο τώρα να δώσεις βάση
αφού αυτό το άθλημα το έχουνε ξεχάσει;
Τότε λοιπόν ζητήσαμε βοήθεια απ’ το Φέκα
τα πάντα ξέρει για το σεξ, βότανα και γυναίκα.
Μα εκείνος τα μπαχαρικά δεν τα ’χει μελετήσει
και προθεσμία ζήτησε για να μας απαντήσει.
Έριξε μες στα φαγητά για να τη δοκιμάσει
και μια βδομάδα ήτανε πάνω στο στρώμα εν δράσει.
Μου ’πε κι εμένα κι έβαλα στα εδέσματα κανέλλα
και φούντωσα σαν έφηβος, τότε στη Γαβριέλα.
Άρα: αν κι ευεργετικά επενεργεί στη στύση
παροπλισμένους δε μπορεί να ενεργοποιήσει,
και όση και να ρίξουνε και φαν με τη μασέλα
από την Πόλη έρχομαι και στην ...ή κανέλλα.
αν η κανέλλα, των ορμών κρατάει τα ηνία.
Ο Στρατηγός επέμενε: ¨τη λίμπιντο αναστέλλει,
κάνει το μόριο του ανδρός σα μαλακό παστέλι.
Ο Οπωροπώλης διαφωνεί• λέει: ¨την διεγείρει¨
και ότι ¨σαν τη μέλισσα ψάχνει να βρει τη γύρη¨.
Κι ο Αλουμινάς που έτρωγε ρυζόγαλο στα νιάτα
είπε: ¨με κανελλόσκονη ξηγιόμουνα βαρβάτα¨.
Μνήμες ενός απώτερου κι ένδοξου παρελθόντος
χωρίς επιβεβαίωση από έργα του παρόντος.
Όμως μπορείς σ’ αυτούς τους δυο τώρα να δώσεις βάση
αφού αυτό το άθλημα το έχουνε ξεχάσει;
Τότε λοιπόν ζητήσαμε βοήθεια απ’ το Φέκα
τα πάντα ξέρει για το σεξ, βότανα και γυναίκα.
Μα εκείνος τα μπαχαρικά δεν τα ’χει μελετήσει
και προθεσμία ζήτησε για να μας απαντήσει.
Έριξε μες στα φαγητά για να τη δοκιμάσει
και μια βδομάδα ήτανε πάνω στο στρώμα εν δράσει.
Μου ’πε κι εμένα κι έβαλα στα εδέσματα κανέλλα
και φούντωσα σαν έφηβος, τότε στη Γαβριέλα.
Άρα: αν κι ευεργετικά επενεργεί στη στύση
παροπλισμένους δε μπορεί να ενεργοποιήσει,
και όση και να ρίξουνε και φαν με τη μασέλα
από την Πόλη έρχομαι και στην ...ή κανέλλα.
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ
1.ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Ο νόμος για το κάπνισμα
έφερε νέα ήθη
το πλαστικό κατέκτησε
των καπνιστών τα πλήθη.
Τους πήρε υπό την σκέπη του,
και η στοργική του αγκάλη
τους περιέθαλψε μαζί
με αερίου μαγκάλι.
Όλα τα ουζερί, λοιπόν
και οι καφετερίες
τα πεζοδρόμια έκλεισαν
με νάιλον τζαμαρίες.
Οι έσωθεν οι αίθουσες
σαν έρημα λιμάνια
και έξω γύρω απ’ τη φουφού
χαρμάνια και ντουμάνια.
Είναι ανεξάντλητο, λοιπόν,
το πνεύμα του εμπορίου•
μετέτρεψε τους καπνιστές
σ’ είδος θερμοκηπίου.
2.ΚΟΡΝΕΣ
Κατέβηκα στην αγορά
όχι για να ψωνίσω
μα λόγω κρίσης το σφυγμό
της πόλης να μετρήσω.
Λοιπόν, στα καταστήματα
και στις μπουτίκ ιδίως
ο γυναικείος πληθυσμός
εργάζεται κυρίως.
Την πελατεία καλύτερα
αυτές την κουμαντάρουν
μα απ’ τους άντρες πιο πολύ
τις είδα να φουμάρουν.
Η τσιγαροαπαγόρευση
αυτές έπληξε πρώτες
κι έξω απ’ τα καταστήματα
καπνίζουν μπρος στις πόρτες.
Κι αφού υπάρχει αναδουλειά
μ’ αυτά τα νέα μέτρα
σαν τα φουγάρα ανάβουνε
τα τσιγαράκια αβέρτα.
Τις πλάτες τους στηρίζουνε
επάνω στο δοκάρι
και λυγισμένο έχουνε
το ένα τους ποδάρι.
Οι σερνικοί που οδηγούν
πατούν συνέχεια κόρνες
λες και περνούν απ’ την οδό
που ’χουν τα ¨σπίτια¨ οι πόρνες.
Ο νόμος για το κάπνισμα
έφερε νέα ήθη
το πλαστικό κατέκτησε
των καπνιστών τα πλήθη.
Τους πήρε υπό την σκέπη του,
και η στοργική του αγκάλη
τους περιέθαλψε μαζί
με αερίου μαγκάλι.
Όλα τα ουζερί, λοιπόν
και οι καφετερίες
τα πεζοδρόμια έκλεισαν
με νάιλον τζαμαρίες.
Οι έσωθεν οι αίθουσες
σαν έρημα λιμάνια
και έξω γύρω απ’ τη φουφού
χαρμάνια και ντουμάνια.
Είναι ανεξάντλητο, λοιπόν,
το πνεύμα του εμπορίου•
μετέτρεψε τους καπνιστές
σ’ είδος θερμοκηπίου.
2.ΚΟΡΝΕΣ
Κατέβηκα στην αγορά
όχι για να ψωνίσω
μα λόγω κρίσης το σφυγμό
της πόλης να μετρήσω.
Λοιπόν, στα καταστήματα
και στις μπουτίκ ιδίως
ο γυναικείος πληθυσμός
εργάζεται κυρίως.
Την πελατεία καλύτερα
αυτές την κουμαντάρουν
μα απ’ τους άντρες πιο πολύ
τις είδα να φουμάρουν.
Η τσιγαροαπαγόρευση
αυτές έπληξε πρώτες
κι έξω απ’ τα καταστήματα
καπνίζουν μπρος στις πόρτες.
Κι αφού υπάρχει αναδουλειά
μ’ αυτά τα νέα μέτρα
σαν τα φουγάρα ανάβουνε
τα τσιγαράκια αβέρτα.
Τις πλάτες τους στηρίζουνε
επάνω στο δοκάρι
και λυγισμένο έχουνε
το ένα τους ποδάρι.
Οι σερνικοί που οδηγούν
πατούν συνέχεια κόρνες
λες και περνούν απ’ την οδό
που ’χουν τα ¨σπίτια¨ οι πόρνες.
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΥΣ
Αυτές τις μέρες οι άνθρωποι
δείξαν την ανθρωπιά τους
και την απεριόριστη
δύναμη της καρδιάς τους.
Μα και τις δυνατότητες
που έχει το μυαλό τους
και τις αξιοποίησαν
μόνο για το καλό τους.
Και έτσι βγήκανε στο φως
σώοι οι μεταλλωρύχοι
και μόνοι δεν αφέθηκαν
στη μοίρα και στην τύχη.
Όλος ο κόσμος ένα Εμείς
να σώσουν τόσους λίγους
στα χρόνια αυτά που το Εγώ
μας έκανε κολίγους.
Στην εποχή που οι λιγοστοί
για μας αποφασίζουν
και με αθώα θύματα
χωματερές γεμίζουν.
Μέσα σ’ αυτό το έρεβος
μια λαμπερή αχτίδα
μια πράξη που στον Άνθρωπο
δίνει ξανά ελπίδα.
δείξαν την ανθρωπιά τους
και την απεριόριστη
δύναμη της καρδιάς τους.
Μα και τις δυνατότητες
που έχει το μυαλό τους
και τις αξιοποίησαν
μόνο για το καλό τους.
Και έτσι βγήκανε στο φως
σώοι οι μεταλλωρύχοι
και μόνοι δεν αφέθηκαν
στη μοίρα και στην τύχη.
Όλος ο κόσμος ένα Εμείς
να σώσουν τόσους λίγους
στα χρόνια αυτά που το Εγώ
μας έκανε κολίγους.
Στην εποχή που οι λιγοστοί
για μας αποφασίζουν
και με αθώα θύματα
χωματερές γεμίζουν.
Μέσα σ’ αυτό το έρεβος
μια λαμπερή αχτίδα
μια πράξη που στον Άνθρωπο
δίνει ξανά ελπίδα.
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
ΑΝΤΑΜΩΜΑΤΑ
Είδα του ανταμώματος, στο internet, αφίσα
κι έτσι του νου μου το εκκρεμές ξανάρθε πλέον στα ίσα.
Γιατί το θέρος, φίλοι μου, είχα μια απορία
αν η ΟΠΣΥΞ υφίσταται πια ως ομοσπονδία.
Προέκυψαν δυο σοβαρά στον τόπο γεγονότα
μα φύλλο δεν κουνήθηκε όπως γινόταν πρώτα.
Το πρώτο φλέγον ζήτημα αυτό του Καλλικράτη∙
χώρισε το Ξηρόμερο, θαρρείς, σ’ όμορα κράτη.
Δεν είδα διεκδίκηση και διαμαρτυρία∙
σιωπηρή αποδοχή ή απλώς αβελτηρία;
Δεν είδα μια αναφορά, άποψη για το θέμα
αν το Ξηρόμερο ευνοεί ή θα το πάει στο ρέμα.
Ύστερα ήρθε το ΚΑΤΑΡ, που αλλού, στο Πλατυγιάλι
κι αντί η ΟΠΣΥΞ ν’ ανησυχεί, παν από δω κι οι άλλοι.
Θυμάμαι στο Λιθάνθρακα, που ήταν πρωτοπόρος
τώρα θαρρείς στο σύστημα είναι συνοδοιπόρος.
Πού πήγε αυτός ο τσαμπουκάς, πού πήγε αυτό το πάθος;
Πείτε μου μήπως είναι αλλιώς ή κάνω εγώ το λάθος.
Αδέρφια στο αντάμωμα καλή επιτυχία
μα μόνο άρτος και θέαμα μού φέρνει ανησυχία.
Χώρια που θα ’χουν οι ¨ταγοί¨ δωρεάν κονέ και βήμα∙
υπάρχει ακόμα τσαγανό να τους τα πούμε χύμα;
Καλό είναι να γίνονται, λοιπόν, τα ανταμώματα
όμως σε δίσεχτους καιρούς μέσα στα χαρακώματα.
κι έτσι του νου μου το εκκρεμές ξανάρθε πλέον στα ίσα.
Γιατί το θέρος, φίλοι μου, είχα μια απορία
αν η ΟΠΣΥΞ υφίσταται πια ως ομοσπονδία.
Προέκυψαν δυο σοβαρά στον τόπο γεγονότα
μα φύλλο δεν κουνήθηκε όπως γινόταν πρώτα.
Το πρώτο φλέγον ζήτημα αυτό του Καλλικράτη∙
χώρισε το Ξηρόμερο, θαρρείς, σ’ όμορα κράτη.
Δεν είδα διεκδίκηση και διαμαρτυρία∙
σιωπηρή αποδοχή ή απλώς αβελτηρία;
Δεν είδα μια αναφορά, άποψη για το θέμα
αν το Ξηρόμερο ευνοεί ή θα το πάει στο ρέμα.
Ύστερα ήρθε το ΚΑΤΑΡ, που αλλού, στο Πλατυγιάλι
κι αντί η ΟΠΣΥΞ ν’ ανησυχεί, παν από δω κι οι άλλοι.
Θυμάμαι στο Λιθάνθρακα, που ήταν πρωτοπόρος
τώρα θαρρείς στο σύστημα είναι συνοδοιπόρος.
Πού πήγε αυτός ο τσαμπουκάς, πού πήγε αυτό το πάθος;
Πείτε μου μήπως είναι αλλιώς ή κάνω εγώ το λάθος.
Αδέρφια στο αντάμωμα καλή επιτυχία
μα μόνο άρτος και θέαμα μού φέρνει ανησυχία.
Χώρια που θα ’χουν οι ¨ταγοί¨ δωρεάν κονέ και βήμα∙
υπάρχει ακόμα τσαγανό να τους τα πούμε χύμα;
Καλό είναι να γίνονται, λοιπόν, τα ανταμώματα
όμως σε δίσεχτους καιρούς μέσα στα χαρακώματα.
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
ΠΡΟΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
ΚΑΣΤΡΙΝΩΜΑΤΑ
Μου το είπανε οι φίλοι
και αναγνώστες μου
πως τσιμπάνε απ’ το σταφύλι
κι απ’ τις ρόγες μου.
Ας φροντίζω εγώ τ’ αμπέλι
και τα κλήματα
άλλος πίνει απ’ το βαρέλι
οινοποιήματα.
Μα του στήσανε παγίδα
με δολώματα
και τον πιάσανε σα γίδα
ξημερώματα.
Τον κρεμάσαν στο τσιγγέλι
στ’ Αγγελόκαστρο
και του τύλιξαν τα μέλη
σε στρατσόχαρτο.
Χασαπόσκυλα τραβούσαν
το τομάρι του
και στο internet γελούσαν
με τη χάρη του.
4-10-2010
INTERNETUPAMAROS
Ψαράδες ¨μαργαριταριών¨
μου στείλανε μαντάτα
πως κάνουν πιάτσα ανέραστοι
στου internet τη στράτα.
Ανώνυμοι, μα μ’ εμφανείς
στα μάτια τις σακούλες
όμως για το ¨ξεκάρφωμα¨
μιλάνε για κουκούλες.
Κουκουλοφόροι είναι αυτοί
που κρύβουν τ’ όνομά τους
e-mail και διεύθυνση
και τα τηλέφωνά τους.
Βλαστάρια μαυραγοριτών
στα χρόνια αυτά τα νέα
γεμίζουν ηλεκτρονικές
μνήμες με κλοπιμαία.
Η Ελλάδα είναι δυστυχώς
η μόνη στην Ευρώπη
που ιδεών δωσίλογοι
βγαίνουνε μούρη πρώτη.
Τι ειρωνεία! Εκ του ασφαλούς
ψευτοεπαναστάτες•
στο face book τους αφελείς
γυρεύουνε πελάτες.
Κι ενώ από πνευματική
πάσχουν πλατυποδία
θέλουν με ξένα κόλλυβα
να κάνουνε κηδεία.
Μα ευτυχώς που υπάρχουνε
ιnternetupamaros
κι αυτούς τους προβοκάτορες
κακός τους βρήκε φλάρος.
7-10-2-10
Μου το είπανε οι φίλοι
και αναγνώστες μου
πως τσιμπάνε απ’ το σταφύλι
κι απ’ τις ρόγες μου.
Ας φροντίζω εγώ τ’ αμπέλι
και τα κλήματα
άλλος πίνει απ’ το βαρέλι
οινοποιήματα.
Μα του στήσανε παγίδα
με δολώματα
και τον πιάσανε σα γίδα
ξημερώματα.
Τον κρεμάσαν στο τσιγγέλι
στ’ Αγγελόκαστρο
και του τύλιξαν τα μέλη
σε στρατσόχαρτο.
Χασαπόσκυλα τραβούσαν
το τομάρι του
και στο internet γελούσαν
με τη χάρη του.
4-10-2010
INTERNETUPAMAROS
Ψαράδες ¨μαργαριταριών¨
μου στείλανε μαντάτα
πως κάνουν πιάτσα ανέραστοι
στου internet τη στράτα.
Ανώνυμοι, μα μ’ εμφανείς
στα μάτια τις σακούλες
όμως για το ¨ξεκάρφωμα¨
μιλάνε για κουκούλες.
Κουκουλοφόροι είναι αυτοί
που κρύβουν τ’ όνομά τους
e-mail και διεύθυνση
και τα τηλέφωνά τους.
Βλαστάρια μαυραγοριτών
στα χρόνια αυτά τα νέα
γεμίζουν ηλεκτρονικές
μνήμες με κλοπιμαία.
Η Ελλάδα είναι δυστυχώς
η μόνη στην Ευρώπη
που ιδεών δωσίλογοι
βγαίνουνε μούρη πρώτη.
Τι ειρωνεία! Εκ του ασφαλούς
ψευτοεπαναστάτες•
στο face book τους αφελείς
γυρεύουνε πελάτες.
Κι ενώ από πνευματική
πάσχουν πλατυποδία
θέλουν με ξένα κόλλυβα
να κάνουνε κηδεία.
Μα ευτυχώς που υπάρχουνε
ιnternetupamaros
κι αυτούς τους προβοκάτορες
κακός τους βρήκε φλάρος.
7-10-2-10
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
ΙΕΡΟΣΥΛΟΣ
Ποιος είναι αυτός ο Καστρινός
εκ Πειραιώς ή Πατρινός
ή Αγγελοκαστρίτης;
Μπήκε με λιγοστό το φως
σαν τρωκτικό, σαν ποντικός
σαν έχιδνα κι αστρίτης.
Σε εκκλησίας ιερό
από παράθυρο μικρό
άρπαξε το παγκάρι
κι όταν τον πιάσαν στη γωνιά
ενώ μετρούσε τα λιανά
σίγησε σαν το ψάρι.
Του κλέφτη μια, του κλέφτη δυο
γράφει ρητό, σοφό, παλιό
μ’ άσβηστο τεμπεσίρι•
την τρίτη όμως τσακωτό
ξεβράκωτο και σηκωτό
τον παν στο νοικοκύρη.
εκ Πειραιώς ή Πατρινός
ή Αγγελοκαστρίτης;
Μπήκε με λιγοστό το φως
σαν τρωκτικό, σαν ποντικός
σαν έχιδνα κι αστρίτης.
Σε εκκλησίας ιερό
από παράθυρο μικρό
άρπαξε το παγκάρι
κι όταν τον πιάσαν στη γωνιά
ενώ μετρούσε τα λιανά
σίγησε σαν το ψάρι.
Του κλέφτη μια, του κλέφτη δυο
γράφει ρητό, σοφό, παλιό
μ’ άσβηστο τεμπεσίρι•
την τρίτη όμως τσακωτό
ξεβράκωτο και σηκωτό
τον παν στο νοικοκύρη.
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
ΚΑΤΑΡ(Α)
Προίκισε το Ξηρόμερο απλόχερα η φύση∙
με όρη, λίμνες, θάλασσες το ’χει ομορφοστολίσει.
Κι αντί να το χαιρόμαστε, να το ’χουμε καμάρι
θαρρείς ότι το μέλλον του το παίζουμε στο ζάρι.
Όνειρα κάναμε πολλά και με το Πλατυγιάλι•
λέγαμε: ¨θα μας βλέπουνε οι άλλοι με το κιάλι¨.
Μα από τότε άρχισε η φαρσοκωμωδία
από το δόξα το Θεό στο βόηθα Παναγία.
Απ’ το διεθνές στερέωμα πλακώσαν μουστερήδες
έχοντας ως προξενητές τους ντόπιους τους ατσίδες.
Πότε για πετροχημικά, για διαλυτήρια πλοίων,
για απόβλητα πυρηνικά ευρωεργοστασίων.
Μετά ήρθε ο λιθάνθρακας να μας τρομοκρατήσει,
αγώνας πάλι απ’ την αρχή το θέμα αυτό να κλείσει.
Πάλι καλά που υπάρχουνε ευαίσθητοι πολίτες,
λίγοι, όμως αμύνονται σαν τους παλιούς ακρίτες.
Έβγα ψυχή, έμπα ψυχή κάθε δυο-τρία χρόνια
με το σκωτσέζικο το ντους απ’ τον παππού στα εγγόνια.
Και τώρα που τη χώρα μας οι ξένοι έχουνε σούζα
ο τόπος μας προσφέρεται για διεθνή χαβούζα.
Γι’ αυτό ήρθαν απ’ το Κατάρ οι άσπρες κελεμπίες
ν’ αφήσουν τις μουτζούρες τους σ’ αυτές τις παραλίες.
Τον καθαρό αέρα μας να πνίξουν στο ντουμάνι
κι οι ακρίτες πάλι μας καλούν: ¨όπλα, μπαλάσκες, κράνη¨.
Πολλοί αναρωτήθηκαν: ¨πατρίδα ευλογημένη
ποιοι και γιατί σε θέλουνε ως γη ΚΑΤΑΡαμένη;¨.
¨Μην είναι¨, λένε αφελώς, ¨διεθνής συνωμοσία
ή θεία δίκη που έβαλε εμάς σε τιμωρία;¨.
Ας μην αναζητήσουμε λύσεις σε αστρολόγους
με την απλή τη λογική θα βρούμε για ποιους λόγους.
Πρώτον: οι ντόπιοι οι ταγοί δε φέρνουν αντιρρήσεις•
δέσμιοι ισορροπιών μα και με εξαρτήσεις.
Δεύτερο: εμείς ξεχάσαμε ρήση σοφά ειπωμένη,
πως: ¨όσο σκύβει ο ραγιάς τόσο βαθιά του μπαίνει¨.
Άρα είναι ανώφελο την τύχη μας να βρίζουμε
στραβός δεν είναι ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε.
με όρη, λίμνες, θάλασσες το ’χει ομορφοστολίσει.
Κι αντί να το χαιρόμαστε, να το ’χουμε καμάρι
θαρρείς ότι το μέλλον του το παίζουμε στο ζάρι.
Όνειρα κάναμε πολλά και με το Πλατυγιάλι•
λέγαμε: ¨θα μας βλέπουνε οι άλλοι με το κιάλι¨.
Μα από τότε άρχισε η φαρσοκωμωδία
από το δόξα το Θεό στο βόηθα Παναγία.
Απ’ το διεθνές στερέωμα πλακώσαν μουστερήδες
έχοντας ως προξενητές τους ντόπιους τους ατσίδες.
Πότε για πετροχημικά, για διαλυτήρια πλοίων,
για απόβλητα πυρηνικά ευρωεργοστασίων.
Μετά ήρθε ο λιθάνθρακας να μας τρομοκρατήσει,
αγώνας πάλι απ’ την αρχή το θέμα αυτό να κλείσει.
Πάλι καλά που υπάρχουνε ευαίσθητοι πολίτες,
λίγοι, όμως αμύνονται σαν τους παλιούς ακρίτες.
Έβγα ψυχή, έμπα ψυχή κάθε δυο-τρία χρόνια
με το σκωτσέζικο το ντους απ’ τον παππού στα εγγόνια.
Και τώρα που τη χώρα μας οι ξένοι έχουνε σούζα
ο τόπος μας προσφέρεται για διεθνή χαβούζα.
Γι’ αυτό ήρθαν απ’ το Κατάρ οι άσπρες κελεμπίες
ν’ αφήσουν τις μουτζούρες τους σ’ αυτές τις παραλίες.
Τον καθαρό αέρα μας να πνίξουν στο ντουμάνι
κι οι ακρίτες πάλι μας καλούν: ¨όπλα, μπαλάσκες, κράνη¨.
Πολλοί αναρωτήθηκαν: ¨πατρίδα ευλογημένη
ποιοι και γιατί σε θέλουνε ως γη ΚΑΤΑΡαμένη;¨.
¨Μην είναι¨, λένε αφελώς, ¨διεθνής συνωμοσία
ή θεία δίκη που έβαλε εμάς σε τιμωρία;¨.
Ας μην αναζητήσουμε λύσεις σε αστρολόγους
με την απλή τη λογική θα βρούμε για ποιους λόγους.
Πρώτον: οι ντόπιοι οι ταγοί δε φέρνουν αντιρρήσεις•
δέσμιοι ισορροπιών μα και με εξαρτήσεις.
Δεύτερο: εμείς ξεχάσαμε ρήση σοφά ειπωμένη,
πως: ¨όσο σκύβει ο ραγιάς τόσο βαθιά του μπαίνει¨.
Άρα είναι ανώφελο την τύχη μας να βρίζουμε
στραβός δεν είναι ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε.
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
ΨΩΜΟΤΥΡΙ
Σε μια εποχή με χαλαρά
τα εκλογικά τα ήθη
ο Σίμος να αγωνιστεί
εξ εφεδρείας εκλήθη.
Τον θέλει η Μίνα δίπλα της
Αντιπεριφερειάρχη
την τρίποδη Χαλκιδική
εξ ευωνύμων να άρχει.
Εμείς τα κολλητάρια του
γι’ αυτό το παλικάρι
για στρατηγείο θα ’χουμε
του Jordan το πατάρι.
Το σύνθημά μας: ¨ΔΑΓΚΩΤΌ
ΣΤΗ ΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ¨
-κι όπως ελιά και Βασιλιά-
¨ΣΙΜΟΣ ΚΑΙ ΨΩΜΟΤΥΡΙ¨.
τα εκλογικά τα ήθη
ο Σίμος να αγωνιστεί
εξ εφεδρείας εκλήθη.
Τον θέλει η Μίνα δίπλα της
Αντιπεριφερειάρχη
την τρίποδη Χαλκιδική
εξ ευωνύμων να άρχει.
Εμείς τα κολλητάρια του
γι’ αυτό το παλικάρι
για στρατηγείο θα ’χουμε
του Jordan το πατάρι.
Το σύνθημά μας: ¨ΔΑΓΚΩΤΌ
ΣΤΗ ΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ¨
-κι όπως ελιά και Βασιλιά-
¨ΣΙΜΟΣ ΚΑΙ ΨΩΜΟΤΥΡΙ¨.
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ;
Τρανή κουβέντα να μην πεις
λεν τα σοφά γερόντια
καλλίτερα τρανή μπουκιά
να μασουλάς στα δόντια.
Μα ο Θόδωρος ο Πάγκαλος
εδώ μας τα χαλάει
σε υπέρογκες ποσότητες
και τρώει και μιλάει.
Κι είπε: ¨μαζί τα φάγαμε
τα φράγκα στην Ελλάδα¨∙
μα ίδιο τρώει ένας αμνός
και ίδιο μια αγελάδα;
Ηλίου φαεινότερο
ποιοι φάγανε την κρέμα
και ποιοι γλύψαν τα κόκαλα
που βρήκανε στο ρέμα.
Των πρώτων ο εκπρόσωπος
είναι η αφεντιά του,
σαράντα πέντε ζυγαριές
δεν πιάνουν τα κιλά του.
Αυτοί ως καπιταλιστές
χειρίζονται κομπίνες
όμως σοσιαλιστικά
μοιράζουνε ευθύνες.
Γι’ αυτό προτείνω να ελεγχθεί
του Πάγκαλου το ξύγκι
κάθε γραμμάριο τόσα δις
το χρέος να ξεσφίγγει.
λεν τα σοφά γερόντια
καλλίτερα τρανή μπουκιά
να μασουλάς στα δόντια.
Μα ο Θόδωρος ο Πάγκαλος
εδώ μας τα χαλάει
σε υπέρογκες ποσότητες
και τρώει και μιλάει.
Κι είπε: ¨μαζί τα φάγαμε
τα φράγκα στην Ελλάδα¨∙
μα ίδιο τρώει ένας αμνός
και ίδιο μια αγελάδα;
Ηλίου φαεινότερο
ποιοι φάγανε την κρέμα
και ποιοι γλύψαν τα κόκαλα
που βρήκανε στο ρέμα.
Των πρώτων ο εκπρόσωπος
είναι η αφεντιά του,
σαράντα πέντε ζυγαριές
δεν πιάνουν τα κιλά του.
Αυτοί ως καπιταλιστές
χειρίζονται κομπίνες
όμως σοσιαλιστικά
μοιράζουνε ευθύνες.
Γι’ αυτό προτείνω να ελεγχθεί
του Πάγκαλου το ξύγκι
κάθε γραμμάριο τόσα δις
το χρέος να ξεσφίγγει.
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
ΤΟ ΠΑΤΑΡΙ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ
Θεσσαλονίκη, Αγιά Σοφιά,
πριν βγεις στην Εγνατία
θα βρεις, καλαίσθητη, δεξιά
βιτρίνα με βιβλία.
Το πιο εκλεκτό κατάστημα
του ομίλου Κυριακίδη•
πήγαινε ένα Σάββατο
και έμπα στο παιχνίδι.
Ο Jordan θα σε υποδεχτεί
με τα φαρδιά του ρούχα
χαμόγελο διάπλατο
μουστάκι αλλά τούρκα.
Ύστερα απ’ τα στενά σκαλιά
στο δώμα θα σε φέρει
να δεις πως οι Καρντάσηδες
το τρίβουν το πιπέρι.
Καφές Espresso, γαλλικός
και τούρκικο χαρμάνι
απ’ τα φλιτζάνια στέλνουνε
αχνό ως το ταβάνι.
Για τέχνη, για πολιτική
τα λέει η αντροπαρέα
περνάει από κόσκινο
της πόλης μας τα νέα.
Μα αν συζητούν για θηλυκά
γίνονται ωραίες φάσεις•
τότε από λόγιους ακούς
του λιμανιού εκφράσεις.
Μ’ ένα σφουγγάρι ο ¨καφετζής¨
περνάει απ’ τα τραπέζια
για να μαζέψει αν χρειαστεί
απ’ τις κουβέντες γρέζια.
Νομίζω αυτή η περιγραφή
φίλοι μου, πως σας φτάνει
αυτό είναι το λεγόμενο
Πατάρι του Ιορδάνη.
Ένας απ’ τους θαμώνες του
είναι κι η αφεντιά μου
εκεί τα Σαββατιάτικα
περνάω πρωινά μου.
Πηγή αποτέλεσε έμπνευσης
για μένα το πατάρι
άντλησα άφθονο υλικό
για κάθε κατεργάρη.
Οι σάτιρες, λοιπόν, αυτές
θα μπούνε σ’ ένα τεύχος•
ελπίζω να γουστάρετε
κι όχι να πείτε: ¨αίσχος¨.
πριν βγεις στην Εγνατία
θα βρεις, καλαίσθητη, δεξιά
βιτρίνα με βιβλία.
Το πιο εκλεκτό κατάστημα
του ομίλου Κυριακίδη•
πήγαινε ένα Σάββατο
και έμπα στο παιχνίδι.
Ο Jordan θα σε υποδεχτεί
με τα φαρδιά του ρούχα
χαμόγελο διάπλατο
μουστάκι αλλά τούρκα.
Ύστερα απ’ τα στενά σκαλιά
στο δώμα θα σε φέρει
να δεις πως οι Καρντάσηδες
το τρίβουν το πιπέρι.
Καφές Espresso, γαλλικός
και τούρκικο χαρμάνι
απ’ τα φλιτζάνια στέλνουνε
αχνό ως το ταβάνι.
Για τέχνη, για πολιτική
τα λέει η αντροπαρέα
περνάει από κόσκινο
της πόλης μας τα νέα.
Μα αν συζητούν για θηλυκά
γίνονται ωραίες φάσεις•
τότε από λόγιους ακούς
του λιμανιού εκφράσεις.
Μ’ ένα σφουγγάρι ο ¨καφετζής¨
περνάει απ’ τα τραπέζια
για να μαζέψει αν χρειαστεί
απ’ τις κουβέντες γρέζια.
Νομίζω αυτή η περιγραφή
φίλοι μου, πως σας φτάνει
αυτό είναι το λεγόμενο
Πατάρι του Ιορδάνη.
Ένας απ’ τους θαμώνες του
είναι κι η αφεντιά μου
εκεί τα Σαββατιάτικα
περνάω πρωινά μου.
Πηγή αποτέλεσε έμπνευσης
για μένα το πατάρι
άντλησα άφθονο υλικό
για κάθε κατεργάρη.
Οι σάτιρες, λοιπόν, αυτές
θα μπούνε σ’ ένα τεύχος•
ελπίζω να γουστάρετε
κι όχι να πείτε: ¨αίσχος¨.
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΓΟΥΛΙΑ- ΓΟΥΛΙΑ
Ξέρεις ποιο είναι το ποτό που προτιμώ
και δώρο μου ’στειλες απόψε μια φιάλη
δεν ξέρω αν πρέπει μονορούφι να το πιω
ή λίγο-λίγο να αδειάσω το μπουκάλι.
Εγώ όμως θέλω το δικό σου το χυμό
να τον γευτώ γουλιά-γουλιά και να μεθύσω
αυτά τα χείλη να φιλήσω που ποθώ
και το κορμί σου στο κορμί μου ν’ ακουμπήσω.
Με τα τσιγάρα βγήκε η νύχτα ως το πρωί
χωρίς σταγόνα στο ποτήρι μου να ρίξω
θα το ανοίξω στη δική μας τη γιορτή
όταν τολμήσεις και τολμήσω να σ’ αγγίξω.
Ξέρεις ποιο είναι το ποτό που προτιμώ
και δώρο μου ’στειλες απόψε μια φιάλη
δεν ξέρω αν πρέπει μονορούφι να το πιω
ή λίγο-λίγο να αδειάσω το μπουκάλι.
Εγώ όμως θέλω το δικό σου το χυμό
να τον γευτώ γουλιά-γουλιά και να μεθύσω
αυτά τα χείλη να φιλήσω που ποθώ
και το κορμί σου στο κορμί μου ν’ ακουμπήσω.
Με τα τσιγάρα βγήκε η νύχτα ως το πρωί
χωρίς σταγόνα στο ποτήρι μου να ρίξω
θα το ανοίξω στη δική μας τη γιορτή
όταν τολμήσεις και τολμήσω να σ’ αγγίξω.
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
Μητριά η Ελλάδα ή μάνα;
Προγιαγιά μου η θεία Δέσπω
γέννημα του Ξηρομέρου
έζησε μέχρι το τέλος
του πολέμου του δευτέρου.
Ύστερα απ’ το εικοσιδύο
-της καταστροφής τη δίνη-
γνώρισε μία γυναίκα
που ερχόταν στη Μπαμπίνη.
Για το Αγρίνιο ο δρόμος
από το χωριό περνούσε
κι η γιαγιά μου για τη νύχτα
τη φτωχή φιλοξενούσε.
Ήτανε προσφυγοπούλα,
ήταν συνομήλική της
και μ’ εκείνη μοιραζόταν
τη μπουκιά απ’ το ψωμί της.
Όλη νύχτα κουβεντιάζαν
μόνες τους στο παραγώνι
και την κάμαρη τυλίγαν
βάσανα, καημοί και πόνοι.
Κι έτσι έμαθε η γιαγιά μου
πως υπάρχει κι άλλη Ελλάδα
που ξεδίπλωνε μπροστά της
η καλή της φιλενάδα.
Ήτανε από τον Πόντο,
θάλασσες μακριά και όρη
και κυνηγημένη ήρθε
μέχρι εδώ μ’ ένα βαπόρι.
Κι αφού τα ’χασε η καημένη
τα υπάρχοντά της όλα
τη φωλιά της ξαναχτίζει
στο χωριό τον Αϊ Νικόλα.
Άγονος, τραχύς ο τόπος
και οι ντόπιοι με αψάδα,
ξένη στην παλιά πατρίδα,
ξένη και μες στην Ελλάδα.
«Μητριά, η Ελλάδα, ή μάνα; »
είπε τότε η προγιαγιά μου
και τα λόγια στόμα-στόμα
έφτασαν ως τα παιδιά μου.
γέννημα του Ξηρομέρου
έζησε μέχρι το τέλος
του πολέμου του δευτέρου.
Ύστερα απ’ το εικοσιδύο
-της καταστροφής τη δίνη-
γνώρισε μία γυναίκα
που ερχόταν στη Μπαμπίνη.
Για το Αγρίνιο ο δρόμος
από το χωριό περνούσε
κι η γιαγιά μου για τη νύχτα
τη φτωχή φιλοξενούσε.
Ήτανε προσφυγοπούλα,
ήταν συνομήλική της
και μ’ εκείνη μοιραζόταν
τη μπουκιά απ’ το ψωμί της.
Όλη νύχτα κουβεντιάζαν
μόνες τους στο παραγώνι
και την κάμαρη τυλίγαν
βάσανα, καημοί και πόνοι.
Κι έτσι έμαθε η γιαγιά μου
πως υπάρχει κι άλλη Ελλάδα
που ξεδίπλωνε μπροστά της
η καλή της φιλενάδα.
Ήτανε από τον Πόντο,
θάλασσες μακριά και όρη
και κυνηγημένη ήρθε
μέχρι εδώ μ’ ένα βαπόρι.
Κι αφού τα ’χασε η καημένη
τα υπάρχοντά της όλα
τη φωλιά της ξαναχτίζει
στο χωριό τον Αϊ Νικόλα.
Άγονος, τραχύς ο τόπος
και οι ντόπιοι με αψάδα,
ξένη στην παλιά πατρίδα,
ξένη και μες στην Ελλάδα.
«Μητριά, η Ελλάδα, ή μάνα; »
είπε τότε η προγιαγιά μου
και τα λόγια στόμα-στόμα
έφτασαν ως τα παιδιά μου.
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΧΑΡΜΑΝΗ
Αφιερωμένο στον Τάσο Σούπαρη
Τα σκαλοπάτια ανέβηκα
χαρμάνης να φουμάρω
και το διπλό τον καϊμακλή
το λούγκο να γουστάρω.
Μα στα τραπέζια αντί να δω
τασάκια και τσακμάκια
βρήκα κομπολομπέγλερα,
λουλούδια σε βαζάκια.
Refrain
Πρώτο Φθινόπωρο χωρίς τσιγάρο
το πρώτο Σάββατο δίχως καπνό
εγώ που κάπνιζα σαν το φουγάρο
στο κομπολόι μου χάντρες μετρώ.
Της Σαλονίκης ο ουρανός
σήμερα βουρκωμένος
του Ιορδάνη ο τεκές
θαρρείς και είναι ξένος.
Μια τζούρα αν δεν τραβήξουμε
καπνός αν δε μυρίσει
το στέκι μας ξενέρωτο
ΚΑΠΗ θα καταντήσει.
Τα σκαλοπάτια ανέβηκα
χαρμάνης να φουμάρω
και το διπλό τον καϊμακλή
το λούγκο να γουστάρω.
Μα στα τραπέζια αντί να δω
τασάκια και τσακμάκια
βρήκα κομπολομπέγλερα,
λουλούδια σε βαζάκια.
Refrain
Πρώτο Φθινόπωρο χωρίς τσιγάρο
το πρώτο Σάββατο δίχως καπνό
εγώ που κάπνιζα σαν το φουγάρο
στο κομπολόι μου χάντρες μετρώ.
Της Σαλονίκης ο ουρανός
σήμερα βουρκωμένος
του Ιορδάνη ο τεκές
θαρρείς και είναι ξένος.
Μια τζούρα αν δεν τραβήξουμε
καπνός αν δε μυρίσει
το στέκι μας ξενέρωτο
ΚΑΠΗ θα καταντήσει.
Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ
Θέρος ενέσκηψε βαρύ
καύσωνες φορτωμένο
και το πατάρι ορφανό
έμεινε το καημένο.
Μπαγιάτεψε και ο καφές
σκουριάσανε τα μπρίκια
αφού οι θαμώνες ξάπλωναν
κάτω απ’ τ’ αρμυρίκια.
Άλλος για Αιγαίο τράβηξε
άλλος προς τη Μαδρίτη
κι ο Ιορδάνης τσικουδιές
κατέβαζε στην Κρήτη.
Μονάχα ένας έμεινε
φυλώντας Θερμοπύλες•
ο Τόλης που μπαινόβγαινε
στου internet τις πύλες.
Στα blogs για ψαροντούφεκο
κάθε πρωί βουτούσε
και στην πισίνα του you tube
τα βράδια κολυμπούσε.
Ως Οδυσσέας ψηφιακός
λύθηκε απ’ το κατάρτι
σειρήνες τον πλανέψανε
σε διαδικτύου πάρτι.
Μα ήρθε το Φθινόπωρο,
Χειμώνα πίσω σέρνει
που τις σκληρές επιταγές
του μνημονίου φέρνει.
Σεπτέμβρη, πρώτο Σάββατο
κι ο Jordan στο πατάρι
στον πάγκο θα υποδεχτεί
τον κάθε κατεργάρη.
Και τον Ηλία να μας πει:
«δεν έχει η Τρόικα μπέσα
κουφάλες καλώς ήρθατε
μα τα κεφάλια μέσα».
Άρης 30-8-2010
καύσωνες φορτωμένο
και το πατάρι ορφανό
έμεινε το καημένο.
Μπαγιάτεψε και ο καφές
σκουριάσανε τα μπρίκια
αφού οι θαμώνες ξάπλωναν
κάτω απ’ τ’ αρμυρίκια.
Άλλος για Αιγαίο τράβηξε
άλλος προς τη Μαδρίτη
κι ο Ιορδάνης τσικουδιές
κατέβαζε στην Κρήτη.
Μονάχα ένας έμεινε
φυλώντας Θερμοπύλες•
ο Τόλης που μπαινόβγαινε
στου internet τις πύλες.
Στα blogs για ψαροντούφεκο
κάθε πρωί βουτούσε
και στην πισίνα του you tube
τα βράδια κολυμπούσε.
Ως Οδυσσέας ψηφιακός
λύθηκε απ’ το κατάρτι
σειρήνες τον πλανέψανε
σε διαδικτύου πάρτι.
Μα ήρθε το Φθινόπωρο,
Χειμώνα πίσω σέρνει
που τις σκληρές επιταγές
του μνημονίου φέρνει.
Σεπτέμβρη, πρώτο Σάββατο
κι ο Jordan στο πατάρι
στον πάγκο θα υποδεχτεί
τον κάθε κατεργάρη.
Και τον Ηλία να μας πει:
«δεν έχει η Τρόικα μπέσα
κουφάλες καλώς ήρθατε
μα τα κεφάλια μέσα».
Άρης 30-8-2010
Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010
Η ΑΓΓΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΥ
Ο Μήτσος αναγκάστηκε
σκάλα ψηλή να φτιάξει
γιατί αυτή η αγγουριά
ψηλά έχει πετάξει.
Σήκωσε το κεφάλι της
τέντωσε το κορμί της
πιάστηκε στη μελικοκιά
κι έφτασε στην κορφή της.
Έτσι όπως παρατηρείς
τ’ αγγούρια κρεμασμένα
θυμίζουνε της άνοιξης
γαϊδούρια ξαναμμένα.
Με δαύτα ο Μήτσος γέμισε
πλέον το σπιτικό του
και έριξε και κάμποσα
στο αυτοκίνητό του.
Πήγε πεσκέσι μερικά
και στα "ΨΗΛΑ ΑΛΩΝΙΑ"
να φάει ο Βλυζανόμαγκας
με τον Αντρέα Κολώνια.
Τρώει ένα αγγούρι το πρωί,
και μεσημέρι-βράδυ
κάνει σαλάτα δροσερή
με ξίδι και με λάδι.
Φλούδες βάζει στο πρόσωπο
πριν πέσει στο κρεβάτι
κι έγινε η επιδερμίδα του
σαν γκόμενα αφράτη.
Εχτές που μ’ έβαλe στο ford
να πάμε μία βόλτα
ένοιωσα ένα τσούξιμο
από την «πίσω πόρτα».
Μα έσφιξα τα χείλη μου
δεν έβγαλα κουβέντα
αλλά σαν ξεπεζέψαμε
βγήκαν τα ντοκουμέντα.
Γιατί όταν έψαξα να βρω
τι μ’ είχε πριν ζορίσει
πολύ αργά κατάλαβα:
σ’ αγγούρι είχα καθίσει.
19-8-2010
σκάλα ψηλή να φτιάξει
γιατί αυτή η αγγουριά
ψηλά έχει πετάξει.
Σήκωσε το κεφάλι της
τέντωσε το κορμί της
πιάστηκε στη μελικοκιά
κι έφτασε στην κορφή της.
Έτσι όπως παρατηρείς
τ’ αγγούρια κρεμασμένα
θυμίζουνε της άνοιξης
γαϊδούρια ξαναμμένα.
Με δαύτα ο Μήτσος γέμισε
πλέον το σπιτικό του
και έριξε και κάμποσα
στο αυτοκίνητό του.
Πήγε πεσκέσι μερικά
και στα "ΨΗΛΑ ΑΛΩΝΙΑ"
να φάει ο Βλυζανόμαγκας
με τον Αντρέα Κολώνια.
Τρώει ένα αγγούρι το πρωί,
και μεσημέρι-βράδυ
κάνει σαλάτα δροσερή
με ξίδι και με λάδι.
Φλούδες βάζει στο πρόσωπο
πριν πέσει στο κρεβάτι
κι έγινε η επιδερμίδα του
σαν γκόμενα αφράτη.
Εχτές που μ’ έβαλe στο ford
να πάμε μία βόλτα
ένοιωσα ένα τσούξιμο
από την «πίσω πόρτα».
Μα έσφιξα τα χείλη μου
δεν έβγαλα κουβέντα
αλλά σαν ξεπεζέψαμε
βγήκαν τα ντοκουμέντα.
Γιατί όταν έψαξα να βρω
τι μ’ είχε πριν ζορίσει
πολύ αργά κατάλαβα:
σ’ αγγούρι είχα καθίσει.
19-8-2010
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
PUMARO & ΠΑΣΤΑ
Όλα τα περιοδικά
και οι εφημερίδες
των καναλιών οι εκπομπές
και οι ιστοσελίδες,
έχουν της Βέφας συνταγές
μα και του Μαμαλάκη
με νόστιμα εδέσματα
για φούρνο ή σαγανάκι.
Τώρα ένας άλλος μάγειρας
θα πάρει τα πρωτεία
που εκτός των άλλων διέπρεψε
και στη ¨διπλωματία¨.
Στήλη ανάλογη άνοιξε
το έντυπο «εν Μπαμπίνη»•
ο μπάρμπα Γιάννης Μασσαλής
τις συνταγές του δίνει.
Ήδη το πρώτο φαγητό
μπήκε μες στην κουζίνα•
με τραχανά και pumaro
βράζει η προβατίνα.
Γαρνίρεται η παράδοση
με την καινοτομία:
αντί για βάζα του πελτέ
του pumaro κυτία.
Μα ταξιδεύω νοερά
πίσω εβδομήντα χρόνια
που ο μπάρμπα Γιάννης φόραγε
ντρίλινα παντελόνια.
Η μάνα του τον έστελνε
στο μαγαζί για σάλτσα
κι έφερνε στο στρατσόχαρτο
τριάντα δράμια πάστα.
Αγαπητοί φίλοι, καλό καλοκαίρι. Ραντεβού το Σεπτέμβριο.
και οι εφημερίδες
των καναλιών οι εκπομπές
και οι ιστοσελίδες,
έχουν της Βέφας συνταγές
μα και του Μαμαλάκη
με νόστιμα εδέσματα
για φούρνο ή σαγανάκι.
Τώρα ένας άλλος μάγειρας
θα πάρει τα πρωτεία
που εκτός των άλλων διέπρεψε
και στη ¨διπλωματία¨.
Στήλη ανάλογη άνοιξε
το έντυπο «εν Μπαμπίνη»•
ο μπάρμπα Γιάννης Μασσαλής
τις συνταγές του δίνει.
Ήδη το πρώτο φαγητό
μπήκε μες στην κουζίνα•
με τραχανά και pumaro
βράζει η προβατίνα.
Γαρνίρεται η παράδοση
με την καινοτομία:
αντί για βάζα του πελτέ
του pumaro κυτία.
Μα ταξιδεύω νοερά
πίσω εβδομήντα χρόνια
που ο μπάρμπα Γιάννης φόραγε
ντρίλινα παντελόνια.
Η μάνα του τον έστελνε
στο μαγαζί για σάλτσα
κι έφερνε στο στρατσόχαρτο
τριάντα δράμια πάστα.
Αγαπητοί φίλοι, καλό καλοκαίρι. Ραντεβού το Σεπτέμβριο.
Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010
ΤΑ ΑΓΓΟΥΡΙΑ
Πήγαν στη Λαχαναγορά
ο Φάνης κι ο Μιχάλης
και τα τελάρα χοντρικής
πήρανε υπό μάλης.
Φόρτωσαν ζαρζαβατικά
τα αυτοκίνητά τους
και φρούτα, να ταΐσουνε
τα γυναικόπαιδά τους.
Ο Άρης τους προμήθευσε
με προϊόντα πρώτης
φίλος καλός, συνδαιτημών
και συνρετσινοπότης.
Αυτά όμως που ξεχώριζαν
ήτανε τα αγγούρια.
Το μέγεθος παρέπεμπε
σ’ Άνοιξη και γαϊδούρια.
Δεν πήραν ένα δυο κιλά
μα πήρανε τσουβάλι
κι είπε ο Φάνης: «σαν πολλά
δεν είναι ρε Μιχάλη;».
Τα τρώγαν αξεφλούδιστα
μα και ξεφλουδισμένα
κι οι φλούδες επιθέματα
σε μάγουλα ανθισμένα.
Πράγματι τους συνάντησα
στην κεντρική τη στράτα
τα πρόσωπά τους ήτανε
πιο φρέσκα από τη φράπα.
Πηγαίνανε να πιουν καφέ
προς την καφετερία
μα όμως στο περπάτημα
είχαν μια δυσκολία.
Στον εαυτό μου μίλησα:
«μήπως καλά δεν είδες
ταυτόχρονα κι οι δύο τους
πάθαν αιμορροΐδες;
Δε φαίνεται κάπου αλλού
να είναι συγκαμένοι
θαρρείς και ήτανε πιο πριν
σ’ αγγούρια καθισμένοι.
ο Φάνης κι ο Μιχάλης
και τα τελάρα χοντρικής
πήρανε υπό μάλης.
Φόρτωσαν ζαρζαβατικά
τα αυτοκίνητά τους
και φρούτα, να ταΐσουνε
τα γυναικόπαιδά τους.
Ο Άρης τους προμήθευσε
με προϊόντα πρώτης
φίλος καλός, συνδαιτημών
και συνρετσινοπότης.
Αυτά όμως που ξεχώριζαν
ήτανε τα αγγούρια.
Το μέγεθος παρέπεμπε
σ’ Άνοιξη και γαϊδούρια.
Δεν πήραν ένα δυο κιλά
μα πήρανε τσουβάλι
κι είπε ο Φάνης: «σαν πολλά
δεν είναι ρε Μιχάλη;».
Τα τρώγαν αξεφλούδιστα
μα και ξεφλουδισμένα
κι οι φλούδες επιθέματα
σε μάγουλα ανθισμένα.
Πράγματι τους συνάντησα
στην κεντρική τη στράτα
τα πρόσωπά τους ήτανε
πιο φρέσκα από τη φράπα.
Πηγαίνανε να πιουν καφέ
προς την καφετερία
μα όμως στο περπάτημα
είχαν μια δυσκολία.
Στον εαυτό μου μίλησα:
«μήπως καλά δεν είδες
ταυτόχρονα κι οι δύο τους
πάθαν αιμορροΐδες;
Δε φαίνεται κάπου αλλού
να είναι συγκαμένοι
θαρρείς και ήτανε πιο πριν
σ’ αγγούρια καθισμένοι.
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
ΚΑΘΙΣΜΑ BETWEEN
Απ’ όλα τα αυτοκίνητα
τα πιο πολλά προσόντα
τα ’χει του Σήφη τ’ όχημα:
made in Japan, Honda.
Άνετο, πολυμορφικό
νέας τεχνολογίας
το άκρον άωτον τελικά
είν’ της πρωτοπορίας.
Μα εμένα με εξιτάρισε
απ’ όλες τις ανέσεις
το between το κάθισμα
στις μπροστινές τις θέσεις.
Αυτό είναι να κυκλοφορούν
μαζί δυο κολλητάρια
να ρίχνουνε τα δίχτυα τους
να πιάνουν ¨καλαμάρια¨.
Να βάζουνε στο between
μια Μολδαυή ή Ρωσίδα•
δεν είναι Ι.Χ. αυτό
μα γυναικοπαγίδα.
Σκέψου το Σήφη στο βολάν
και δίπλα τον Ιορδάνη
κι ανάμεσα την ¨ύπαρξη¨
τα κόλπα της να κάνει.
Γι’ αυτό αν σας πουν πως πήγανε
με τ’ όχημα για ούζα
να ξέρετε πως ήτανε
πάλι για μια παρτούζα.
τα πιο πολλά προσόντα
τα ’χει του Σήφη τ’ όχημα:
made in Japan, Honda.
Άνετο, πολυμορφικό
νέας τεχνολογίας
το άκρον άωτον τελικά
είν’ της πρωτοπορίας.
Μα εμένα με εξιτάρισε
απ’ όλες τις ανέσεις
το between το κάθισμα
στις μπροστινές τις θέσεις.
Αυτό είναι να κυκλοφορούν
μαζί δυο κολλητάρια
να ρίχνουνε τα δίχτυα τους
να πιάνουν ¨καλαμάρια¨.
Να βάζουνε στο between
μια Μολδαυή ή Ρωσίδα•
δεν είναι Ι.Χ. αυτό
μα γυναικοπαγίδα.
Σκέψου το Σήφη στο βολάν
και δίπλα τον Ιορδάνη
κι ανάμεσα την ¨ύπαρξη¨
τα κόλπα της να κάνει.
Γι’ αυτό αν σας πουν πως πήγανε
με τ’ όχημα για ούζα
να ξέρετε πως ήτανε
πάλι για μια παρτούζα.
Κυριακή 20 Ιουνίου 2010
ΕΝ ΟΨΕΙ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
Τα δεδομένα άλλαξαν μ’ αυτόν τον Καλλικράτη
κι οι Δήμοι της συνένωσης κράτη θα είναι εν κράτει.
Μοιραία κι όσοι θα διοικούν πρέπει να ’ναι βαρβάτοι
να έχουν και στον πισινό ένα επιπλέον μάτι.
Οι Δήμοι ευρωπαϊκές έχουνε απαιτήσεις
προσόντα δε ανάλογα κι οι νέες Διοικήσεις.
Και μπαίνει το ερώτημα: δυναμικό υπάρχει
με μόρφωση, ικανότητες που καινοτόμα να άρχει;
Αν η επαρχιώτικη μείνει νοοτροπία
τότε έχει εξασφαλιστεί ήδη η αποτυχία.
Όσοι παλιούς μηχανισμούς τώρα ξανά γρασάρουν
έχουν μοναδικό σκοπό τον κόσμο να τουμπάρουν.
Αυτοί που είναι δέσμιοι της παλαιάς μεθόδου
μπορούν να ευαγγελίζονται το Δήμο της προόδου;
Το δίλημμα είναι προφανές και αμείλικτο συνάμα
ποιοι εγγυώνται έξοδο απ’ του Όργουελ τη φάρμα;
Θα ’ναι ¨άρχοντες της πυρκαγιάς¨, των ¨λιμανιών σκαφάτοι¨
ή νέοι, άφθαρτοι, αγνοί και προπαντός κεφάτοι;
Εδώ είναι φίλοι το ζουμί, εδώ το δια ταύτα
πρέπει οι πολίτες κάρβουνα να βγάλουν απ’ την καύτρα.
Δική τους αποκλειστικά θα είναι η ευθύνη
αν εξακολουθούν να ζουν μέσα στη ναφθαλίνη.
Πρέπει την τελευταία στιγμή ν’ αφυπνιστούν οι πάντες
αλλιώς σαν τους ιθαγενείς θα τους γυαλίζουν χάντρες.
Πρέπει να ενθαρρύνουνε τους νέους με προσόντα
να δώσουν πλέον σύνταξη στα υποπροϊόντα.
Η ύστατη, η μοναδική έμεινε ευκαιρία
να βάλουμε τον τόπο μας σ’ ανοδική πορεία.
Το πολλαπλώς εξαμαρτείν το μέλλον υποσκάπτει
μα ουδέν αναγνωρίζεται, λάθος, μετά την κάλπη.
κι οι Δήμοι της συνένωσης κράτη θα είναι εν κράτει.
Μοιραία κι όσοι θα διοικούν πρέπει να ’ναι βαρβάτοι
να έχουν και στον πισινό ένα επιπλέον μάτι.
Οι Δήμοι ευρωπαϊκές έχουνε απαιτήσεις
προσόντα δε ανάλογα κι οι νέες Διοικήσεις.
Και μπαίνει το ερώτημα: δυναμικό υπάρχει
με μόρφωση, ικανότητες που καινοτόμα να άρχει;
Αν η επαρχιώτικη μείνει νοοτροπία
τότε έχει εξασφαλιστεί ήδη η αποτυχία.
Όσοι παλιούς μηχανισμούς τώρα ξανά γρασάρουν
έχουν μοναδικό σκοπό τον κόσμο να τουμπάρουν.
Αυτοί που είναι δέσμιοι της παλαιάς μεθόδου
μπορούν να ευαγγελίζονται το Δήμο της προόδου;
Το δίλημμα είναι προφανές και αμείλικτο συνάμα
ποιοι εγγυώνται έξοδο απ’ του Όργουελ τη φάρμα;
Θα ’ναι ¨άρχοντες της πυρκαγιάς¨, των ¨λιμανιών σκαφάτοι¨
ή νέοι, άφθαρτοι, αγνοί και προπαντός κεφάτοι;
Εδώ είναι φίλοι το ζουμί, εδώ το δια ταύτα
πρέπει οι πολίτες κάρβουνα να βγάλουν απ’ την καύτρα.
Δική τους αποκλειστικά θα είναι η ευθύνη
αν εξακολουθούν να ζουν μέσα στη ναφθαλίνη.
Πρέπει την τελευταία στιγμή ν’ αφυπνιστούν οι πάντες
αλλιώς σαν τους ιθαγενείς θα τους γυαλίζουν χάντρες.
Πρέπει να ενθαρρύνουνε τους νέους με προσόντα
να δώσουν πλέον σύνταξη στα υποπροϊόντα.
Η ύστατη, η μοναδική έμεινε ευκαιρία
να βάλουμε τον τόπο μας σ’ ανοδική πορεία.
Το πολλαπλώς εξαμαρτείν το μέλλον υποσκάπτει
μα ουδέν αναγνωρίζεται, λάθος, μετά την κάλπη.
Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010
Η ΖΩΗ ΑΛΛΟΥ
Είδα τις καρό τις τσάντες
σ’ ένα ψευτοπρακτορείο
και στ’ αμπάρια του τις πήρε
το παλιό λεωφορείο.
Ολονύχτιο ταξίδι
Βαρσοβία ή Βουκουρέστι
Σόφια, Τίρανα, Ιάσι•
ψύχραιμοι, ταπί και ρέστοι.
Φεύγουνε οι μετανάστες
-γυρισμός του Οδυσσέα;-
Πρώτα θύματα της κρίσης,
Ύδρα είναι αυτή Λερναία.
Όνειρα ματαιωμένα
στις αποσκευές μαζί τους,
τώρα πια καλά το ξέρουν
πάντα είναι αλλού η ζωή τους.
σ’ ένα ψευτοπρακτορείο
και στ’ αμπάρια του τις πήρε
το παλιό λεωφορείο.
Ολονύχτιο ταξίδι
Βαρσοβία ή Βουκουρέστι
Σόφια, Τίρανα, Ιάσι•
ψύχραιμοι, ταπί και ρέστοι.
Φεύγουνε οι μετανάστες
-γυρισμός του Οδυσσέα;-
Πρώτα θύματα της κρίσης,
Ύδρα είναι αυτή Λερναία.
Όνειρα ματαιωμένα
στις αποσκευές μαζί τους,
τώρα πια καλά το ξέρουν
πάντα είναι αλλού η ζωή τους.
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΡΑΣ
Μέσα στο νταμάρι ο Πάιρας
πάλευε μ’ όλα τα φίδια
με ζουλάπια, με ζαγάρια
με σφελάγγια και σκορπίδια.
Μία μέρα τον Αϊ-Γιώργη
στο εικόνισμα κοιτούσε
έφιππο που ένα δράκο
με τη λόγχη του χτυπούσε.
Κι είπε: ¨για μια σκουτουρέλα
μια σαυρούλα, σαμιαμίδι
που καμάκωσες ρε Γιώργη
Άγιο σε κάναν ήδη.
Κι εγώ που ως τώρα χίλια
ερπετά έχω χαλάσει
να ’χα, θα ’πρεπε, όχι μία
μα χίλιες φορές αγιάσει¨.
Αυτό το περιστατικό μου το διηγήθηκε ο Αποστόλης ο Αλυσανδράτος, ετών 86 και κάτι ψιλά. Εγώ το απέδωσα έμμετρα.
Ο Βασίλης ο Πάιρας προπολεμικά ήταν διευθυντής του περίφημου εργοστασίου-μαρμαράδικου του Αστακού, δραστήριος, πανέξυπνος, πολυμαθής και χιουμορίστας. Διατηρούσε στενή φιλία με τον Ρεντίφη (Κώστας Βασιλείου), το λαϊκό ποιητή του Ξηρομέρου.
πάλευε μ’ όλα τα φίδια
με ζουλάπια, με ζαγάρια
με σφελάγγια και σκορπίδια.
Μία μέρα τον Αϊ-Γιώργη
στο εικόνισμα κοιτούσε
έφιππο που ένα δράκο
με τη λόγχη του χτυπούσε.
Κι είπε: ¨για μια σκουτουρέλα
μια σαυρούλα, σαμιαμίδι
που καμάκωσες ρε Γιώργη
Άγιο σε κάναν ήδη.
Κι εγώ που ως τώρα χίλια
ερπετά έχω χαλάσει
να ’χα, θα ’πρεπε, όχι μία
μα χίλιες φορές αγιάσει¨.
Αυτό το περιστατικό μου το διηγήθηκε ο Αποστόλης ο Αλυσανδράτος, ετών 86 και κάτι ψιλά. Εγώ το απέδωσα έμμετρα.
Ο Βασίλης ο Πάιρας προπολεμικά ήταν διευθυντής του περίφημου εργοστασίου-μαρμαράδικου του Αστακού, δραστήριος, πανέξυπνος, πολυμαθής και χιουμορίστας. Διατηρούσε στενή φιλία με τον Ρεντίφη (Κώστας Βασιλείου), το λαϊκό ποιητή του Ξηρομέρου.
Τρίτη 8 Ιουνίου 2010
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
Είχα ένα βάρος στην καρδιά
από τα τόσα κρίματα
απ’ τα πολλά μου σφάλματα
και τα παραστρατήματα.
Πήγα ξομολογήθηκα
το παρελθόν αρνήθηκα
κι όσοι εγώ τους πλήγωσα
να ξέρουν πως το πλήρωσα.
Μου είπε ο πνευματικός:
¨τους φίλους σαν τα μάτια σου
είν’ της ψυχής σου βάλσαμο
και σάρκα απ’ τη σάρκα σου¨.
Αφιερωμένο σε κάποιον προσκυνητή του Αγίου Όρους ο οποίος εξομολογήθηκε αλλά δεν ξέρουμε αν έλαβε άφεση αμαρτιών.
από τα τόσα κρίματα
απ’ τα πολλά μου σφάλματα
και τα παραστρατήματα.
Πήγα ξομολογήθηκα
το παρελθόν αρνήθηκα
κι όσοι εγώ τους πλήγωσα
να ξέρουν πως το πλήρωσα.
Μου είπε ο πνευματικός:
¨τους φίλους σαν τα μάτια σου
είν’ της ψυχής σου βάλσαμο
και σάρκα απ’ τη σάρκα σου¨.
Αφιερωμένο σε κάποιον προσκυνητή του Αγίου Όρους ο οποίος εξομολογήθηκε αλλά δεν ξέρουμε αν έλαβε άφεση αμαρτιών.
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010
100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Ν. ΚΑΒΒΑΔΙΑ
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΛΙΑ
Εξήντα πέντε έφυγες χρονώ
κι άφησες ακυβέρνητο
της ρίμας το καράβι
κι οι μπιτσικόμοι άνεργοι καιρό
καπεταναίοι της ποίησης
γινήκαν σ’ ένα βράδυ.
Σε φράσεις ακατάληπτες, νεκρές
απεγνωσμένα ψάχνοντας
να βρούνε ένα ταίρι
μείναν οι λέξεις μόνες κι ορφανές
αρόδο έξω απ’ το Μαδράς,
το Σφαξ και το Αλγέρι.
Μα έπεσε το πούσι αποβραδίς
του Νότου έδυσε ο Σταυρός
κι η Λι έχει βουρκώσει.
Σε καρτερεί ο μαύρος θερμαστής
ο Γουίλ, με το ’να χέρι του
ψηλά να σε σηκώσει.
Στων πόρτων τα κακόφημα στενά
μάταια σε προσμένουνε
στρωμένα τα σεντόνια
«ο Κόλιας πάει, δε θα ’ρθει ξανά»
στέλνουν τηλεγραφήματα
των πλοίων τα μαρκόνια.
Ποίηματα στο Μαρκόνι τώρα λες
και στον αφέντη Ατσίγγανο
μα και στον Τσε Γκεβάρα
μια και τους «καθωσπρέπει» ποιητές
ο Ποιητής του Ουρανού
τους στέλνει για τσιγάρα.
Άρης Μπιτσώρης
Εξήντα πέντε έφυγες χρονώ
κι άφησες ακυβέρνητο
της ρίμας το καράβι
κι οι μπιτσικόμοι άνεργοι καιρό
καπεταναίοι της ποίησης
γινήκαν σ’ ένα βράδυ.
Σε φράσεις ακατάληπτες, νεκρές
απεγνωσμένα ψάχνοντας
να βρούνε ένα ταίρι
μείναν οι λέξεις μόνες κι ορφανές
αρόδο έξω απ’ το Μαδράς,
το Σφαξ και το Αλγέρι.
Μα έπεσε το πούσι αποβραδίς
του Νότου έδυσε ο Σταυρός
κι η Λι έχει βουρκώσει.
Σε καρτερεί ο μαύρος θερμαστής
ο Γουίλ, με το ’να χέρι του
ψηλά να σε σηκώσει.
Στων πόρτων τα κακόφημα στενά
μάταια σε προσμένουνε
στρωμένα τα σεντόνια
«ο Κόλιας πάει, δε θα ’ρθει ξανά»
στέλνουν τηλεγραφήματα
των πλοίων τα μαρκόνια.
Ποίηματα στο Μαρκόνι τώρα λες
και στον αφέντη Ατσίγγανο
μα και στον Τσε Γκεβάρα
μια και τους «καθωσπρέπει» ποιητές
ο Ποιητής του Ουρανού
τους στέλνει για τσιγάρα.
Άρης Μπιτσώρης
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
ΚΑΛΑ ΣΑΡΑΝΤΑ
Θυμάσαι μια διαφήμιση
όπου έλεγε ένας τύπος:
¨σαράντα χρόνια φούρναρης¨
-δεν είχε δράμι λίπος-.
Γιατί το κατανάλωνε
με τόση εργασία
κι έλεγες η πολλή δουλειά
πως φέρνει ευεξία.
Σύνταξη αυτός ο φούρναρης
δεν πρόλαβε να πάρει
το βράδυ τον ευρήκανε
νεκρό μες στο ζυμάρι.
Ο Χάρος δεν κουράστηκε
καθόλου να τον εύρει
όταν φύγαν οι κάμερες
του είπε: ¨πες αλεύρι¨.
Αυτή η διαφήμιση
ήτανε στοχευμένη
έλεγε εμμέσως πλην σαφώς
το τι μας περιμένει.
Σαράντα χρόνια στη δουλειά
τώρα έχουν ψηφίσει
αφού πάνω στο ΔοΝηΤη
μας έχουνε καθίσει.
Γι’ αυτό αποχαιρέτα τη
τη σύνταξη για πάντα∙
προτού υποβάλεις τα χαρτιά
άιντε: ¨καλά σαράντα¨.
26-5-2010
όπου έλεγε ένας τύπος:
¨σαράντα χρόνια φούρναρης¨
-δεν είχε δράμι λίπος-.
Γιατί το κατανάλωνε
με τόση εργασία
κι έλεγες η πολλή δουλειά
πως φέρνει ευεξία.
Σύνταξη αυτός ο φούρναρης
δεν πρόλαβε να πάρει
το βράδυ τον ευρήκανε
νεκρό μες στο ζυμάρι.
Ο Χάρος δεν κουράστηκε
καθόλου να τον εύρει
όταν φύγαν οι κάμερες
του είπε: ¨πες αλεύρι¨.
Αυτή η διαφήμιση
ήτανε στοχευμένη
έλεγε εμμέσως πλην σαφώς
το τι μας περιμένει.
Σαράντα χρόνια στη δουλειά
τώρα έχουν ψηφίσει
αφού πάνω στο ΔοΝηΤη
μας έχουνε καθίσει.
Γι’ αυτό αποχαιρέτα τη
τη σύνταξη για πάντα∙
προτού υποβάλεις τα χαρτιά
άιντε: ¨καλά σαράντα¨.
26-5-2010
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΙ
Χρόνια πολλά παιδεύομαι
με ρίμες και με στίχους
πρόσφατα όμως ντύθηκαν
της μουσικής τους ήχους.
Δεν ξέρω στην ημεδαπή
αν θα ’χω επιτυχία
πάντως θα γίνουνε σουξέ
σε Πακιστάν και Ινδία.
Γιατί εχτές που έκανα
βόλτα με τ’ όχημά μου
και είχα στη διαπασών
τ’ άσματα τα δικά μου,
όλοι οι τζαμοκαθαριστές
στων δρόμων τα φανάρια
στο άκουσμά τους πέταξαν
κουβάδες και σφουγγάρια.
Τα μελαψά τους πρόσωπα
διώξανε την κατήφεια
και βγάλανε μ’ ένα χορό
το αχ από τα στήθια.
Για το C.D. με ρώτησαν
πώς θα προμηθευτούνε
να πάρουν και να στείλουνε
σε φίλους να τ’ ακούνε.
Θα πω στο Θάνο να βιαστεί
να βγάλει διαβατήριο
για εκεί που ξεπεράσανε
το δισεκατομμύριο.
Στο πάλκο αυτός θα τραγουδά
στα ντόπια πανηγύρια
κι εγώ από πίσω θα μετρώ
χαρτούρα εκατομμύρια.
24-5-2010
με ρίμες και με στίχους
πρόσφατα όμως ντύθηκαν
της μουσικής τους ήχους.
Δεν ξέρω στην ημεδαπή
αν θα ’χω επιτυχία
πάντως θα γίνουνε σουξέ
σε Πακιστάν και Ινδία.
Γιατί εχτές που έκανα
βόλτα με τ’ όχημά μου
και είχα στη διαπασών
τ’ άσματα τα δικά μου,
όλοι οι τζαμοκαθαριστές
στων δρόμων τα φανάρια
στο άκουσμά τους πέταξαν
κουβάδες και σφουγγάρια.
Τα μελαψά τους πρόσωπα
διώξανε την κατήφεια
και βγάλανε μ’ ένα χορό
το αχ από τα στήθια.
Για το C.D. με ρώτησαν
πώς θα προμηθευτούνε
να πάρουν και να στείλουνε
σε φίλους να τ’ ακούνε.
Θα πω στο Θάνο να βιαστεί
να βγάλει διαβατήριο
για εκεί που ξεπεράσανε
το δισεκατομμύριο.
Στο πάλκο αυτός θα τραγουδά
στα ντόπια πανηγύρια
κι εγώ από πίσω θα μετρώ
χαρτούρα εκατομμύρια.
24-5-2010
Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ
Ο Γιάννης, ο Σπυρίδωνας
Γαζέτας, Μπαρμπαρούσης
οι τέσσερις εξέδραμαν
εκτός της πρωτευούσης.
Μπήκαν στο γρήγορο Renault
βάλανε ψαλμωδίες
και σ’ ένα μπλοκ σημείωναν
παλιές τους αμαρτίες.
Αφήσανε τη Λάρισα
και τη Θεσσαλονίκη
και χώθηκαν στο ιερό
του Άθω το μανίκι.
Ο Χρήστος έστειλε ευθύς
το μήνυμα στη Λίνα:
¨εδώ είν’ ο κήπος του Θεού,
της Παναγιάς τα κρίνα¨.
Είδανε σκήτες και μονές
κειμήλια σε κασόνες
και στάθηκαν γονατιστοί
μπροστά απ’ τις εικόνες.
Προσκύνησαν τα λείψανα
σκύψανε στις καμάρες
πήραν δυο λίτρα αγιασμό
και κάνανε γαργάρες.
Στο Βατοπέδι τον Ευφραίμ
είδαν στ’ αρχονταρίκι
συνέδραμαν στο έργο του
δίνοντας χαρτζιλίκι.
Γυρνώντας, απ’ το Κορδελιό
πέρασαν να με δούνε•
μου ’παν το δρόμο του Θεού
πλέον ακολουθούνε.
Όμως βαδίζαν μπατικά,
τη μέση είχαν γερμένη
μοιραίο επακόλουθο
του «σκύψτε ευλογημένοι».
Γαζέτας, Μπαρμπαρούσης
οι τέσσερις εξέδραμαν
εκτός της πρωτευούσης.
Μπήκαν στο γρήγορο Renault
βάλανε ψαλμωδίες
και σ’ ένα μπλοκ σημείωναν
παλιές τους αμαρτίες.
Αφήσανε τη Λάρισα
και τη Θεσσαλονίκη
και χώθηκαν στο ιερό
του Άθω το μανίκι.
Ο Χρήστος έστειλε ευθύς
το μήνυμα στη Λίνα:
¨εδώ είν’ ο κήπος του Θεού,
της Παναγιάς τα κρίνα¨.
Είδανε σκήτες και μονές
κειμήλια σε κασόνες
και στάθηκαν γονατιστοί
μπροστά απ’ τις εικόνες.
Προσκύνησαν τα λείψανα
σκύψανε στις καμάρες
πήραν δυο λίτρα αγιασμό
και κάνανε γαργάρες.
Στο Βατοπέδι τον Ευφραίμ
είδαν στ’ αρχονταρίκι
συνέδραμαν στο έργο του
δίνοντας χαρτζιλίκι.
Γυρνώντας, απ’ το Κορδελιό
πέρασαν να με δούνε•
μου ’παν το δρόμο του Θεού
πλέον ακολουθούνε.
Όμως βαδίζαν μπατικά,
τη μέση είχαν γερμένη
μοιραίο επακόλουθο
του «σκύψτε ευλογημένοι».
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
ΕΝΑΣ ΑΪΤΟΣ ΣΤΟ ΑΚΤΙΟ
Ο ΑΚΤΙΟΣ ΑΗΤΟΣ
Αναρωτιούνται οι Αϊτινοί
γιατί τους πήγαν στο Άκτιο•
τι σχέση έχει ο Μπούμιστος
στον τόπο τον παράκτιο;
Σοφοί όσοι το σκέφτηκαν
γιατί ο αϊτός πετάει
και ώσπου κύμινο να πεις
στη Βόνιτσα θα πάει.
Στον αεροδιάδρομο
θα στρίψει τα φτερά του
κι αμέσως θα προσγειωθεί
μες στην πρωτεύουσά του.
Θα κάνει τις συναλλαγές
θα πιει και τα ποτά του
κι ύστερα θ’ απογειωθεί
για να ’ρθει στη φωλιά του.
Άρης 17-5-2010
Αναρωτιούνται οι Αϊτινοί
γιατί τους πήγαν στο Άκτιο•
τι σχέση έχει ο Μπούμιστος
στον τόπο τον παράκτιο;
Σοφοί όσοι το σκέφτηκαν
γιατί ο αϊτός πετάει
και ώσπου κύμινο να πεις
στη Βόνιτσα θα πάει.
Στον αεροδιάδρομο
θα στρίψει τα φτερά του
κι αμέσως θα προσγειωθεί
μες στην πρωτεύουσά του.
Θα κάνει τις συναλλαγές
θα πιει και τα ποτά του
κι ύστερα θ’ απογειωθεί
για να ’ρθει στη φωλιά του.
Άρης 17-5-2010
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
Σε γνώρισα απ’ τα φαγιούμ
που τα ’χω στην καρδιά μου,
τώρα οι εικόνες σου κοσμούν
τα έμμετρα γραπτά μου.
Χρίστο, με το χρωστήρα σου
ξέρω ότι κάνεις θαύματα
μα δεν περίμενα να δω
και τατουάζ σε αγάλματα.
Να ’σαι γερός και πάντοτε
με αστείρευτες εμπνεύσεις•
πρώτος εσύ κι ¨επώνυμοι¨
στις τελευταίες θέσεις.
30-4-2010
που τα ’χω στην καρδιά μου,
τώρα οι εικόνες σου κοσμούν
τα έμμετρα γραπτά μου.
Χρίστο, με το χρωστήρα σου
ξέρω ότι κάνεις θαύματα
μα δεν περίμενα να δω
και τατουάζ σε αγάλματα.
Να ’σαι γερός και πάντοτε
με αστείρευτες εμπνεύσεις•
πρώτος εσύ κι ¨επώνυμοι¨
στις τελευταίες θέσεις.
30-4-2010
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Ο ΕΡΠΗΣ
Ο ΕΡΠΗΣ
Κρυφό δε μένει τίποτε
μέσα σ’ αυτή τη ζήση
και προπαντός ο έρωτας
σημάδια θα αφήσει.
Στο σώμα μ’ ένα ένδυμα
μπορείς να τα καλύψεις
μα του προσώπου τις ουλές
για πες μου πως θα κρύψεις;
Εκείνο το μελάνιασμα
στο μάτι του αμυγδάλου
κι ο έρπης στο χειλάκι σου
είναι δουλειά του «άλλου».
Όσες κι αν βάλεις αλοιφές,
παραλλαγής ψιμύθια,
τη φλόγα δεν τη σβήνουνε
που ’χεις βαθιά στα στήθια.
Αυτό είναι επακόλουθο
όποιας ή όποιου έρπει•
του έρωτα το ένσημο
κι όχι ζωστήρος έρπη(ς).
Κρυφό δε μένει τίποτε
μέσα σ’ αυτή τη ζήση
και προπαντός ο έρωτας
σημάδια θα αφήσει.
Στο σώμα μ’ ένα ένδυμα
μπορείς να τα καλύψεις
μα του προσώπου τις ουλές
για πες μου πως θα κρύψεις;
Εκείνο το μελάνιασμα
στο μάτι του αμυγδάλου
κι ο έρπης στο χειλάκι σου
είναι δουλειά του «άλλου».
Όσες κι αν βάλεις αλοιφές,
παραλλαγής ψιμύθια,
τη φλόγα δεν τη σβήνουνε
που ’χεις βαθιά στα στήθια.
Αυτό είναι επακόλουθο
όποιας ή όποιου έρπει•
του έρωτα το ένσημο
κι όχι ζωστήρος έρπη(ς).
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010
ΟΙ ΣΑΜΠΑΝΙΕΣ
Ο Τάσος ένα Σάββατο
δεν ήρθε στου Ιορδάνη
κι όπως μας είπε ο μπουφετζής
λουτρά πήγε να κάνει.
«Πήγε στου Πόζαρ τα νερά»
-κάποιος θα συμπληρώσει-
«να χαλαρώσει ο γιατρός
νεότερος να νιώσει».
Απ’ την ημέρα που ’χε δει
το D.V.D.της Τζούλια
συνέχεια ονειρευότανε
όργια με μανούλια.
Κάπως αλλιώς σχεδίασε
να κάνει αυτά τα μπάνια
γιατ’ είχε μες στο πορτμπαγκάζ
τελάρα με σαμπάνια.
Αφού έριξε κάμποσα
μπουκάλια στην πισίνα
περίμενε, όπως του ’χαν πει,
Ρωσίδες με μπικίνια.
Αντί όμως για δίμετρες
και για ξεστηθωμένες
γέμισε η γούρνα -από ΚΑΠΗ-
γριές ξεχειλωμένες.
Να ’σαστε από μια μεριά
να βλέπατε τον Τάσο
αντί για τις εξάρες του
έφερε δύο κι άσο.
Και εύχομαι η μοίρα μας
ποτέ να μην τα φέρει
να μείνουμε όπως ο Γιατρός
με την KAΪR στο χέρι.
δεν ήρθε στου Ιορδάνη
κι όπως μας είπε ο μπουφετζής
λουτρά πήγε να κάνει.
«Πήγε στου Πόζαρ τα νερά»
-κάποιος θα συμπληρώσει-
«να χαλαρώσει ο γιατρός
νεότερος να νιώσει».
Απ’ την ημέρα που ’χε δει
το D.V.D.της Τζούλια
συνέχεια ονειρευότανε
όργια με μανούλια.
Κάπως αλλιώς σχεδίασε
να κάνει αυτά τα μπάνια
γιατ’ είχε μες στο πορτμπαγκάζ
τελάρα με σαμπάνια.
Αφού έριξε κάμποσα
μπουκάλια στην πισίνα
περίμενε, όπως του ’χαν πει,
Ρωσίδες με μπικίνια.
Αντί όμως για δίμετρες
και για ξεστηθωμένες
γέμισε η γούρνα -από ΚΑΠΗ-
γριές ξεχειλωμένες.
Να ’σαστε από μια μεριά
να βλέπατε τον Τάσο
αντί για τις εξάρες του
έφερε δύο κι άσο.
Και εύχομαι η μοίρα μας
ποτέ να μην τα φέρει
να μείνουμε όπως ο Γιατρός
με την KAΪR στο χέρι.
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΔΩ
Μου μιλούν για Αθανασία
και Αιώνια ζωή
και μου τάζουν Παραδείσους
με Αγγέλους και Ουρί.
Μα ο Παράδεισος το ξέρω
είναι εδώ πάνω στη γη∙
δεν μπορεί να ζήσει χώρια
η ψυχή απ’ το κορμί.
Γι’ αυτό ζω την κάθε μέρα
τη στιγμή, και το λεπτό
και στους εύπιστους φωνάζω:
¨το επέκεινα είναι εδώ¨.
και Αιώνια ζωή
και μου τάζουν Παραδείσους
με Αγγέλους και Ουρί.
Μα ο Παράδεισος το ξέρω
είναι εδώ πάνω στη γη∙
δεν μπορεί να ζήσει χώρια
η ψυχή απ’ το κορμί.
Γι’ αυτό ζω την κάθε μέρα
τη στιγμή, και το λεπτό
και στους εύπιστους φωνάζω:
¨το επέκεινα είναι εδώ¨.
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010
VALVICTIS I
Μου έγραψες σ’ ένα χαρτί:
«ουαί τοις ηττημένοις
κι εκείνο που χρειάζεται
είναι να περιμένεις».
Όμως σ’ ετούτους τους καιρούς
είναι πικρές οι νίκες
πληρώνουν τίμημα βαρύ
κι οι ολυμπιονίκες.
Προκλήσεις δέχτηκα πολλές
να πάρω νίκες μύριες
μα το γνωρίζω πια καλά
ότι θα είναι πύρρειες.
«ουαί τοις ηττημένοις
κι εκείνο που χρειάζεται
είναι να περιμένεις».
Όμως σ’ ετούτους τους καιρούς
είναι πικρές οι νίκες
πληρώνουν τίμημα βαρύ
κι οι ολυμπιονίκες.
Προκλήσεις δέχτηκα πολλές
να πάρω νίκες μύριες
μα το γνωρίζω πια καλά
ότι θα είναι πύρρειες.
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
ΕΚΠΤΩΣΗ
Στην εποχή της έκπτωσης
-κι είναι μακρά η ρημάδα-
χάθηκαν μέτρα και σταθμά
άλλα είναι τα γράδα.
Και υπάρχει συναγωνισμός
-ήρθαν τα πάνω κάτω-
πρώτος απ’ όλους ποιος θα βρει
του βαρελιού τον πάτο.
Δε φτάνει που ως τα γόνατα
είχαμε τους καβάλους
τώρα οι ζώνες έφτασαν
κάτω απ’ τους αστραγάλους.
-κι είναι μακρά η ρημάδα-
χάθηκαν μέτρα και σταθμά
άλλα είναι τα γράδα.
Και υπάρχει συναγωνισμός
-ήρθαν τα πάνω κάτω-
πρώτος απ’ όλους ποιος θα βρει
του βαρελιού τον πάτο.
Δε φτάνει που ως τα γόνατα
είχαμε τους καβάλους
τώρα οι ζώνες έφτασαν
κάτω απ’ τους αστραγάλους.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
Απ’ τα γαλάζια μάτια σου
κύλισε ένα δάκρυ
κόκκινο, αίμα, και καυτό
και εμένα έκανε στάχτη.
Δεν ήταν δάκρυ έρωτα
δάκρυ για απιστία
ούτε γι’ αρρώστια ανίατη
ούτε και για κηδεία.
Μον’ ήταν για το άδικο•
δάκρυ χολή και πίκρα
γι’ αυτό το πισωγύρισμα
για του Λαού την ήττα.
Για οράματα ανεκπλήρωτα
πλάνα ματαιωμένα
για κόκκινα γαρίφαλα
στο χώμα μαδημένα.
Ξέρεις όμως τι σκέφτομαι
αγαπητή Σοφία
μια φράση που άφησε ο λαός
με τη θυμοσοφία.
Ότι του Ήλιου τον τροχό
ο αγώνας τον γυρίζει
μα έρχονται χρόνοι δίσεχτοι
κι απ’ το μηδέν αρχίζει.
Κι αν τώρα ο Ήλιος χάθηκε
και ζούμε μες στον πάγο
μπροστά είν’ οι Πρωτομαγιές
κι άλλα πολλά Σικάγο.
Άρης 4-3-2010
κύλισε ένα δάκρυ
κόκκινο, αίμα, και καυτό
και εμένα έκανε στάχτη.
Δεν ήταν δάκρυ έρωτα
δάκρυ για απιστία
ούτε γι’ αρρώστια ανίατη
ούτε και για κηδεία.
Μον’ ήταν για το άδικο•
δάκρυ χολή και πίκρα
γι’ αυτό το πισωγύρισμα
για του Λαού την ήττα.
Για οράματα ανεκπλήρωτα
πλάνα ματαιωμένα
για κόκκινα γαρίφαλα
στο χώμα μαδημένα.
Ξέρεις όμως τι σκέφτομαι
αγαπητή Σοφία
μια φράση που άφησε ο λαός
με τη θυμοσοφία.
Ότι του Ήλιου τον τροχό
ο αγώνας τον γυρίζει
μα έρχονται χρόνοι δίσεχτοι
κι απ’ το μηδέν αρχίζει.
Κι αν τώρα ο Ήλιος χάθηκε
και ζούμε μες στον πάγο
μπροστά είν’ οι Πρωτομαγιές
κι άλλα πολλά Σικάγο.
Άρης 4-3-2010
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
Στη «ΡΙΖΑ» κάποτε έστειλα
μία συνεργασία
κι έγινε απ’ το κινητό
η πρώτη γνωριμία.
Μα δε συναντηθήκαμε
δε σφίξαμε τα χέρια
μόνο απ’ το τηλέφωνο
λέγαμε τα χαμπέρια.
Ακόμα εκκρεμεί ο καφές
κάπου σε μια πλατεία
γιατί μπήκε στου βίου σου
τη βίβλο η τελεία.
Και ήπια μόνος τον καφέ
πικρό και θυμωμένο
αφού σου φύλαγε η ζωή
άδικο πεπρωμένο.
Σε πρωτοείδα εξώφυλλο
σ’ αφιέρωμα στη «ΡΙΖΑ»
και τότε τη βλαστήμησα
τη μοίρα σου τη γκρίζα.
Μα κράτησα ανεξίτηλη
στη μνήμη τη μορφή σου
να σε γνωρίσω όταν θα ’ρθω
ψηλά κι εγώ μαζί σου.
Όσα αφήσαμε μισά
κι άλλα πολλά θα πούμε
κι από την κούπα του Θεού
διπλό καφέ θα πιούμε.
26-6-2009
Τους στίχους αυτούς, αφιερωμένους στο Γιώργο Ν. Ππαπαιωάννου (1970-2008) τους έστειλα για δημοσίευση στο περιδικό "ΡΙΖΑ". Ίσως να απορρίφθηκαν από τη συντακτική επιτροπή, ίσως να μην έφτασαν ποτέ.
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΕΣΤΑ
Πτωχεύσαμε μία φορά
τότε επί Τρικούπη
που άδειασε ο κουμπαράς
και τρύπησε το κιούπι.
Αλλά το δις εξαμαρτείν
σοφού λαού δεν πρέπει
και ιστορία μακραίωνη
δεν του το επιτρέπει.
Όμως για δεύτερη φορά
μας ρίξαν με την πλάτη
κι οι κερδοσκόποι διεθνώς
μας πιάσανε πελάτη.
Κι αυτοί που επωφελήθηκαν
ζητούν τη συνδρομή μας
να δώσουμε και τα ψιλά
απ’ τ’ αχαμνό πουγκί μας.
Αφού τα υπεξαίρεσαν
χρυσαφικά κι ασήμια
τώρα που πάθαμε ζημιά
μας θέλουνε μπρατίμια.
Βλέπω μία συναίνεση
στο νέο καροτσέρη
να ξεκολλήσει η άμαξα
να βάλουμε ένα χέρι.
Και πες ότι συμβάλουμε
και βγαίνουμε απ’ το λούκι
θα ξεχαστούν όσοι βαθιά
μας βάλαν το παλούκι;
Τότε πρέπει να κάνουμε
το τελικό ταμείο
να βρούμε της πατρίδας ποιοι
ατίμασαν το αιδοίο.
Και να τους πούμε ορθά κοφτά
και δίχως μανιφέστα:
¨πληρώστε το λογαριασμό,
δώστε μας και τα ρέστα¨.
τότε επί Τρικούπη
που άδειασε ο κουμπαράς
και τρύπησε το κιούπι.
Αλλά το δις εξαμαρτείν
σοφού λαού δεν πρέπει
και ιστορία μακραίωνη
δεν του το επιτρέπει.
Όμως για δεύτερη φορά
μας ρίξαν με την πλάτη
κι οι κερδοσκόποι διεθνώς
μας πιάσανε πελάτη.
Κι αυτοί που επωφελήθηκαν
ζητούν τη συνδρομή μας
να δώσουμε και τα ψιλά
απ’ τ’ αχαμνό πουγκί μας.
Αφού τα υπεξαίρεσαν
χρυσαφικά κι ασήμια
τώρα που πάθαμε ζημιά
μας θέλουνε μπρατίμια.
Βλέπω μία συναίνεση
στο νέο καροτσέρη
να ξεκολλήσει η άμαξα
να βάλουμε ένα χέρι.
Και πες ότι συμβάλουμε
και βγαίνουμε απ’ το λούκι
θα ξεχαστούν όσοι βαθιά
μας βάλαν το παλούκι;
Τότε πρέπει να κάνουμε
το τελικό ταμείο
να βρούμε της πατρίδας ποιοι
ατίμασαν το αιδοίο.
Και να τους πούμε ορθά κοφτά
και δίχως μανιφέστα:
¨πληρώστε το λογαριασμό,
δώστε μας και τα ρέστα¨.
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ ΚΟΛΑΡΟ
Παρασκευή πρωί-πρωί
φόρεσα το κολάρο
που από καιρό ένας γιατρός
μου σύστησε να πάρω.
Η σύνευνος μού πρόσφερε
ένα ζεστό φλαμούρι
και το θερμόμετρο έβαλα
λες κι ήταν γλειφιτζούρι.
Είπα: ¨υγρασία, η βροχή
και τα πενήντα φεύγα
κάναν το σπαθωτό κορμί
σαν λυγισμένη βέργα¨.
Περαστικά, μου ευχήθηκαν
πεθερικά, γειτόνοι
κι εγώ να κάνω μορφασμούς
ότι με ζώνουν πόνοι.
Συμπάσχαν οι συνάδελφοι
και οι συναδέλφισσές μου
γονείς αλλά και μαθητές
και οι μαθήτριές μου.
Πού να ’ξεραν οι αφελείς
ποια είναι η αιτία
γι’ αυτό το στραβολαίμιασμα
χτες βράδυ στην πλατεία.
Περνούσε δίπλα μια ¨θεά¨
με ένα super mini
και ένα στήθος σφριγηλό
που ’φερνε σκοτοδίνη.
Αυθόρμητα από θαυμασμό
γύρισα το κεφάλι
κι έμεινε εκείνο αγύριστο
κι εγώ σε μαύρο χάλι.
Το πέσιμο ή το χέ - - μο
φοβόμουνα ως τώρα
γιατί της ηλικίας μου
λένε πως είναι «δώρα».
Κι ενώ από κείνα πρόσεχα
μην πέσω στο κρεβάτι
δε φανταζόμουν πως ζημιά
θα πάθω απ’ το «μάτι».
Άρης 13-2-2010
φόρεσα το κολάρο
που από καιρό ένας γιατρός
μου σύστησε να πάρω.
Η σύνευνος μού πρόσφερε
ένα ζεστό φλαμούρι
και το θερμόμετρο έβαλα
λες κι ήταν γλειφιτζούρι.
Είπα: ¨υγρασία, η βροχή
και τα πενήντα φεύγα
κάναν το σπαθωτό κορμί
σαν λυγισμένη βέργα¨.
Περαστικά, μου ευχήθηκαν
πεθερικά, γειτόνοι
κι εγώ να κάνω μορφασμούς
ότι με ζώνουν πόνοι.
Συμπάσχαν οι συνάδελφοι
και οι συναδέλφισσές μου
γονείς αλλά και μαθητές
και οι μαθήτριές μου.
Πού να ’ξεραν οι αφελείς
ποια είναι η αιτία
γι’ αυτό το στραβολαίμιασμα
χτες βράδυ στην πλατεία.
Περνούσε δίπλα μια ¨θεά¨
με ένα super mini
και ένα στήθος σφριγηλό
που ’φερνε σκοτοδίνη.
Αυθόρμητα από θαυμασμό
γύρισα το κεφάλι
κι έμεινε εκείνο αγύριστο
κι εγώ σε μαύρο χάλι.
Το πέσιμο ή το χέ - - μο
φοβόμουνα ως τώρα
γιατί της ηλικίας μου
λένε πως είναι «δώρα».
Κι ενώ από κείνα πρόσεχα
μην πέσω στο κρεβάτι
δε φανταζόμουν πως ζημιά
θα πάθω απ’ το «μάτι».
Άρης 13-2-2010
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ
Μας κλέψατε τις Κυριακές
και τ’ απογεύματά μας
ένα τσιγάρο, έναν καφέ
και τα χαμόγελά μας.
Όμως δε βάλαμε εμείς
το χέρι μες στο μέλι
κι είμαστε αντί για τον αφρό
στον πάτο απ’ το βαρέλι.
Εξανεμίστηκαν με μιας
τόσων ετών οι κόποι
και σε μια νύχτα πλούτισαν
τράπεζες, κερδοσκόποι.
Ακούστε, τελευταία φορά
που κάνουμε θυσίες
που δίνουμε το υστέρημα
για τους εγκληματίες.
Κι αν, λέω, αν, ξανά μανά
μας πείτε, μια απ’ τα ίδια
σας πήρε και σας σήκωσε
να πάτε στα τσακίδια.
Τι Τουπαμάρος, τι Τζιχάντ
Αλ-Κάϊντα, Καμικάζι
να είμαι από μια μεριά
και να σας κάνω χάζι.
Άρης 10-2-2010
και τ’ απογεύματά μας
ένα τσιγάρο, έναν καφέ
και τα χαμόγελά μας.
Όμως δε βάλαμε εμείς
το χέρι μες στο μέλι
κι είμαστε αντί για τον αφρό
στον πάτο απ’ το βαρέλι.
Εξανεμίστηκαν με μιας
τόσων ετών οι κόποι
και σε μια νύχτα πλούτισαν
τράπεζες, κερδοσκόποι.
Ακούστε, τελευταία φορά
που κάνουμε θυσίες
που δίνουμε το υστέρημα
για τους εγκληματίες.
Κι αν, λέω, αν, ξανά μανά
μας πείτε, μια απ’ τα ίδια
σας πήρε και σας σήκωσε
να πάτε στα τσακίδια.
Τι Τουπαμάρος, τι Τζιχάντ
Αλ-Κάϊντα, Καμικάζι
να είμαι από μια μεριά
και να σας κάνω χάζι.
Άρης 10-2-2010
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ
Το γλείψιμο, το σκύψιμο
ο βήχας και το χρήμα
κι ο έρωτας δεν κρύβονται
είναι αφρός στο κύμα.
Στο γλείψιμο επακόλουθο
είν’ τα σπυριά στη γλώσσα
στο σκύψιμο συμπτώματα
που ’χει από πίσω η κλώσα.
Ο βήχας δε στομώνεται
ούτε και με τσιρότο
το χρήμα συμπεριφορές
αλλάζει με το πρώτο.
Ο έρωτας τα βέλη του
αδειάζει απ’ τη φαρέτρα
βάζει φωτιά μες στην καρδιά
κι αυτή δεν είναι ψεύτρα.
ο βήχας και το χρήμα
κι ο έρωτας δεν κρύβονται
είναι αφρός στο κύμα.
Στο γλείψιμο επακόλουθο
είν’ τα σπυριά στη γλώσσα
στο σκύψιμο συμπτώματα
που ’χει από πίσω η κλώσα.
Ο βήχας δε στομώνεται
ούτε και με τσιρότο
το χρήμα συμπεριφορές
αλλάζει με το πρώτο.
Ο έρωτας τα βέλη του
αδειάζει απ’ τη φαρέτρα
βάζει φωτιά μες στην καρδιά
κι αυτή δεν είναι ψεύτρα.
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
ΕΡΩΤΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Τόπο αλλάζουνε πολλοί
για λόγους διαφόρους
άλλοι την τύχη τους να βρουν
κι άλλοι χρωστάνε φόρους.
Ή για να αποφύγουνε
δικτάτορες δυνάστες
είτε για μια μπουκιά ψωμί
πηδούν συνόρων φράχτες.
Άλλοι οδεύουν νόμιμα
κάποιοι ως κοσμοπολίτες
μα οι πολλοί λαθρόβιοι,
παράνομοι πολίτες.
Μα υπάρχουν κάποιοι που η ορμή
του έρωτα τους παίρνει
μία μοιραία γι’ αυτούς γυνή
σε άλλη γη τους φέρνει.
Όσοι λοιπόν πιαστήκαμε
αιχμάλωτοι από δαύτες
μας λένε οι άλλοι σήμερα
ερωτομετανάστες.
Από τη συλλογή ¨Ωδαι τοις ηττημενοις¨
για λόγους διαφόρους
άλλοι την τύχη τους να βρουν
κι άλλοι χρωστάνε φόρους.
Ή για να αποφύγουνε
δικτάτορες δυνάστες
είτε για μια μπουκιά ψωμί
πηδούν συνόρων φράχτες.
Άλλοι οδεύουν νόμιμα
κάποιοι ως κοσμοπολίτες
μα οι πολλοί λαθρόβιοι,
παράνομοι πολίτες.
Μα υπάρχουν κάποιοι που η ορμή
του έρωτα τους παίρνει
μία μοιραία γι’ αυτούς γυνή
σε άλλη γη τους φέρνει.
Όσοι λοιπόν πιαστήκαμε
αιχμάλωτοι από δαύτες
μας λένε οι άλλοι σήμερα
ερωτομετανάστες.
Από τη συλλογή ¨Ωδαι τοις ηττημενοις¨
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΡΙΝΙΣΤΑ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΡΙΝΙΣΤΑ
Ένα κλαρίνο μες στη νύχτα
παίζει αργόσυρτο σκοπό
κι η μουσική απλώνει δίχτυα
σ’ ένα τοπίο μαγικό.
Βγαίνουν σκιές μες στα σοκάκια
και περπατούν δισταχτικά
τους οδηγούνε τα μεράκια
σ’ αρχαία γλέντια μαγικά.
Κορμιά και χέρια ένα αλώνι
στους προβολείς του φεγγαριού
παλάμη-γόνατο αμόνι
τσαλίμια σερνικού χορού.
Κι όπως του ράστ πέφτει η αυλαία
Αρχάγγελος εξ ουρανού
τον κλαριτζή παίρνει παρέα
στ’ αυτί να παίζει του Θεού.
Από τη συλλογή ¨Ωδαί τοις ηττημένοις¨
Ένα κλαρίνο μες στη νύχτα
παίζει αργόσυρτο σκοπό
κι η μουσική απλώνει δίχτυα
σ’ ένα τοπίο μαγικό.
Βγαίνουν σκιές μες στα σοκάκια
και περπατούν δισταχτικά
τους οδηγούνε τα μεράκια
σ’ αρχαία γλέντια μαγικά.
Κορμιά και χέρια ένα αλώνι
στους προβολείς του φεγγαριού
παλάμη-γόνατο αμόνι
τσαλίμια σερνικού χορού.
Κι όπως του ράστ πέφτει η αυλαία
Αρχάγγελος εξ ουρανού
τον κλαριτζή παίρνει παρέα
στ’ αυτί να παίζει του Θεού.
Από τη συλλογή ¨Ωδαί τοις ηττημένοις¨
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
SEXΜΙΝΑΡΙΟ
SEXΜΙΝΑΡΙΟ
Η σεξουαλική αγωγή πάγιο αίτημά μας
από την ημιμάθεια να βγούνε τα παιδιά μας.
Ευρώπη και Αμερική έχουν άλλα σχολεία
εκεί και προφυλακτικά πωλούν στα κυλικεία.
Εδώ η νεολαία μας διψά γι’ αυτή τη γνώση
μα η Πολιτεία άτολμη διστάζει να τη δώσει.
Φιλότιμοι συνάδελφοι κάνουν ό,τι μπορούνε
στις ερωτήσεις των παιδιών να ανταποκριθούνε.
Υπάρχουν εκπαιδευτικοί στο sex πολύ βαρβάτοι
αλλά και συναδέλφισσες με master στο κρεβάτι.
Το μαθησιακό κενό αυτοί αναπληρώνουν
θεωρητικώς και πρακτικώς έγκυρα ενημερώνουν.
Πρόσφατα μια συνάδελφος στη Βόρεια Ελλάδα
έκανε sexμινάριο σε ολόκληρη ομάδα.
Τόση ήταν η πείρα της -ήταν θερμή και sexy-
που ταυτοχρόνως δίδαξε τον έρωτα σε έξι.
Οι Φαρισαίοι άδραξαν ευθύς την ευκαιρία
ζήτησαν απ’ την υπουργό ν’ απολυθεί η κυρία.
Πουριτανοί, επί πίνακι ζητούν την κεφαλή της
και στην πυρά να κάψουνε το αμαρτωλό κορμί της.
Ελπίζω η νέα υπουργός που ’ζησε στην Ευρώπη
και η σεξουαλική αγωγή έννοια της είναι πρώτη,
αυτήν την καθηγήτρια ως σύμβουλο θα πάρει
αφού τόσα αμελέτητα ξέρει να κουμαντάρει.
Προτείνω ως πειραματικό σχολείο το δικό μας•
έστειλα βιογραφικά για το προσωπικό μας.
Πολλοί είναι στον τομέα αυτόν οι μετεκπαιδευμένοι
σ’ όλα τα θέματα του sex μπαρουτοκαπνισμένοι.
Ο έρως στο σχολείο μας έχει προϊστορία•
το έχω γράψει στις ¨ΜΠΗΧΤΕΣ¨ και στ’ άλλα μου βιβλία.
13-1-2010
Η σεξουαλική αγωγή πάγιο αίτημά μας
από την ημιμάθεια να βγούνε τα παιδιά μας.
Ευρώπη και Αμερική έχουν άλλα σχολεία
εκεί και προφυλακτικά πωλούν στα κυλικεία.
Εδώ η νεολαία μας διψά γι’ αυτή τη γνώση
μα η Πολιτεία άτολμη διστάζει να τη δώσει.
Φιλότιμοι συνάδελφοι κάνουν ό,τι μπορούνε
στις ερωτήσεις των παιδιών να ανταποκριθούνε.
Υπάρχουν εκπαιδευτικοί στο sex πολύ βαρβάτοι
αλλά και συναδέλφισσες με master στο κρεβάτι.
Το μαθησιακό κενό αυτοί αναπληρώνουν
θεωρητικώς και πρακτικώς έγκυρα ενημερώνουν.
Πρόσφατα μια συνάδελφος στη Βόρεια Ελλάδα
έκανε sexμινάριο σε ολόκληρη ομάδα.
Τόση ήταν η πείρα της -ήταν θερμή και sexy-
που ταυτοχρόνως δίδαξε τον έρωτα σε έξι.
Οι Φαρισαίοι άδραξαν ευθύς την ευκαιρία
ζήτησαν απ’ την υπουργό ν’ απολυθεί η κυρία.
Πουριτανοί, επί πίνακι ζητούν την κεφαλή της
και στην πυρά να κάψουνε το αμαρτωλό κορμί της.
Ελπίζω η νέα υπουργός που ’ζησε στην Ευρώπη
και η σεξουαλική αγωγή έννοια της είναι πρώτη,
αυτήν την καθηγήτρια ως σύμβουλο θα πάρει
αφού τόσα αμελέτητα ξέρει να κουμαντάρει.
Προτείνω ως πειραματικό σχολείο το δικό μας•
έστειλα βιογραφικά για το προσωπικό μας.
Πολλοί είναι στον τομέα αυτόν οι μετεκπαιδευμένοι
σ’ όλα τα θέματα του sex μπαρουτοκαπνισμένοι.
Ο έρως στο σχολείο μας έχει προϊστορία•
το έχω γράψει στις ¨ΜΠΗΧΤΕΣ¨ και στ’ άλλα μου βιβλία.
13-1-2010
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΕΚΟΡ
Διαβάσατε τι έγινε με τον Γουόρεν Μπίτι•
το στέμμα το παγκόσμιο κατέκτησε του μπήχτη.
Τα επί κλίνης άλματα, δώδεκα οχτακόσια•
δεν άφησε επώνυμη, δεν άφησε ούτε κλώσα.
Τον Καζανόβα πέρασε μα και τον Βαλεντίνο•
αν ζούσε δε ο Δον Ζουάν θα έπαιρνε κινίνο.
Μα εμέ που τα βιβλία sex τα έχω ξεσκολίσει
αυτό το τρομερό ρεκόρ μ’ έχει προβληματίσει.
Γιατί όλα τα συγγράμματα γράφουνε για τον άντρα:
εννιά χιλιάδες maximum φορές πηδούν τη μάντρα.
Πως από κει και ύστερα αδειάζει το μεδούλι
γι’ αυτό πρέπει με ρέγουλα ν’ ανάβει το καψούλι.
Μα αν αυτός διέψευσε όντως την επιστήμη
εγώ στα κρύα του λουτρού φίλοι μου έχω μείνει.
Ξόδεψα ως τώρα με φειδώ βολές επτά χιλιάδες
και για το γήρας άφησα είκοσι εκατοντάδες.
Να καταρρίψω το ρεκόρ -αδύνατον- του Μπίτι
αφού μονάχα μια φορά ζούμε μες στον πλανήτη.
Τώρα οι περίεργες θα πουν: «ας τη λογιστικά σου
μα πες μας πόσες μα και ποιες πήρες στην αγκαλιά σου».
Κωλύομαι, είμαι απ’ αυτούς που μυστικά κρατούνε,
αφήστε και τα δράματα που θα εκτυλιχτούνε.
Τον κόσμο τον ανέραστο θα έχω εγκαταλείψει
όταν ο βιογράφος μου θα τα αποκαλύψει.
7-1-2010 Άρης
Διαβάσατε τι έγινε με τον Γουόρεν Μπίτι•
το στέμμα το παγκόσμιο κατέκτησε του μπήχτη.
Τα επί κλίνης άλματα, δώδεκα οχτακόσια•
δεν άφησε επώνυμη, δεν άφησε ούτε κλώσα.
Τον Καζανόβα πέρασε μα και τον Βαλεντίνο•
αν ζούσε δε ο Δον Ζουάν θα έπαιρνε κινίνο.
Μα εμέ που τα βιβλία sex τα έχω ξεσκολίσει
αυτό το τρομερό ρεκόρ μ’ έχει προβληματίσει.
Γιατί όλα τα συγγράμματα γράφουνε για τον άντρα:
εννιά χιλιάδες maximum φορές πηδούν τη μάντρα.
Πως από κει και ύστερα αδειάζει το μεδούλι
γι’ αυτό πρέπει με ρέγουλα ν’ ανάβει το καψούλι.
Μα αν αυτός διέψευσε όντως την επιστήμη
εγώ στα κρύα του λουτρού φίλοι μου έχω μείνει.
Ξόδεψα ως τώρα με φειδώ βολές επτά χιλιάδες
και για το γήρας άφησα είκοσι εκατοντάδες.
Να καταρρίψω το ρεκόρ -αδύνατον- του Μπίτι
αφού μονάχα μια φορά ζούμε μες στον πλανήτη.
Τώρα οι περίεργες θα πουν: «ας τη λογιστικά σου
μα πες μας πόσες μα και ποιες πήρες στην αγκαλιά σου».
Κωλύομαι, είμαι απ’ αυτούς που μυστικά κρατούνε,
αφήστε και τα δράματα που θα εκτυλιχτούνε.
Τον κόσμο τον ανέραστο θα έχω εγκαταλείψει
όταν ο βιογράφος μου θα τα αποκαλύψει.
7-1-2010 Άρης
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΑ
ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΙΙ
Ο Νέος Καποδίστριας βγήκε απ’ το συρτάρι,
πορεία ευρωπαϊκή η χώρα μας να πάρει.
Θα είναι οι Δήμοι ευρύχωροι και με περίσσιους πόρους,
με αυξημένο πληθυσμό αλλά και ψηφοφόρους.
Θα δρουν οι επικεφαλής πλέον ως κυβερνήτες•
ενός μικρού κρατίδιου θα είμεθα πολίτες.
Σκεφτείτε το Ξηρόμερο ως ενιαίο Δήμο
ως Μάλτα, Ανδόρα, Μονακό και Άγιο Μαρίνο.
Ποτάμι, λίμνες, θάλασσες και διεθνές λιμάνι,
σύγχρονο αεροδρόμιο• κανένας δε μας φτάνει.
Για πράσινη ενέργεια ο τόπος έχει φόντα,
για τουρισμό εναλλακτικό και γνήσια προϊόντα.
Μα όσοι βλέψεις έχουνε να γίνουνε γκεσέμια,
προσόντα πρέπει να ’χουνε για να κρατούν τα γκέμια.
Τέρμα οι light δήμαρχοι, τέρμα οι δευτεράντζες.
Θέλει μυαλά με λογισμό κι όχι να καίνε φλάντζες.
Συμβούλους με τα laptop τους να ξέρουν ξένες γλώσσες•
ξεχάστε όσους έψαχναν το φόλι απ’ τις κλώσες.
Τέρμα τα σόγια, οι κουμπαριές και οι υποχρεώσεις.
Θα πρέπει να ψηφίζονται όσοι διαθέτουν γνώσεις.
Προγράμματα ευρωπαϊκά ν’ αντλήσεις, θέλει κότσια.
Να μην πηγαίνεις για ευρώ και να γυρνάς με …. γρόσια.
Αυτές είναι απαραίτητες, λοιπόν, προϋποθέσεις,
αν θέλεις της ανάπτυξης τις βάσεις για να θέσεις.
Ισόρροπης ανάπτυξης να γεύονται τα δώρα
η ζώνη η παραλιακή αλλά κι η ενδοχώρα.
Πιο πέρα αναπόφευκτα με παν οι λογισμοί μου
για το πού πρέπει να οριστεί η έδρα αυτού του Δήμου.
Το χάρτη του Ξηρόμερου σωστά αν τον διαβάσεις,
χωριών και κωμοπόλεων μετρήσεις αποστάσεις,
θα βάλεις την πρωτεύουσα εκεί που είναι στην καρδιά του
δίπλα στα χειμαζόμενα τα κεντρικά χωριά του.
Με ένα σμπάρο όπως λεν δύο λαγούς χτυπάμε
το κεντρικό Ξηρόμερο να κρατηθεί βοηθάμε.
Ξέροντας και πως λειτουργεί αυτή η κοινωνία,
κάνοντας την ανάγκη της συχνά φιλοτιμία,
είναι το πλέον πιθανό υποδομές να γίνουν
και δρόμοι, που στον τόπο μας άσχημη εικόνα δίνουν.
Λοιπόν στη νέα πρόκληση ας βάλουμε όλοι πλάτες
αλλιώς των φαύλων θα ’μαστε μία ζωή πελάτες.
Ο Νέος Καποδίστριας θέλει ενεργούς πολίτες
κι εγώ ένα λίθο έθεσα φίλοι Ξηρομερίτες.
Κάτω από του xiromέroυnews και του blogspot την τέντα,
γι’ αυτή τη νέα εποχή ας κάνουμε κουβέντα.
Εμμέτρως και σαφέστατα έδωσα εξηγήσεις
και περιμένω από σας κρίσεις και επικρίσεις.
20-12-2009
ΓΙΟΡΤΗ ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ
Εκεί ψηλά στη Μαχαλά -τώρα τη λεν Φυτείες-
πολλά καζάνια μπήκανε επάνω στις εστίες.
Οι χοίροι να τσιγαριστούν -κρατάει αυτό αιώνες-
χριστουγεννιάτικο έθιμο απ’ τους παλιούς χειμώνες.
Κάτω από κιόσκια και σκηνές -τα σύγχρονα φραντζάτα-
ντόπια ξορέξια και κρασιά και πρόσωπα κεφάτα.
Τάξη, καθαριότητα, ποιότητα αιθέρια•
άφησε πλέον η Αρχοντιά πίσω της τη μιζέρια.
Αλήθεια στο Ξηρόμερο γιορτή δε ματαείδα
ανάλογης ποιότητας όπως η ¨τσιγαρίδα¨.
Μια χούφτα νέων, προ ετών, πήρε πρωτοβουλία
και τώρα τους ευγνωμονεί η Αιτωλοακαρνανία.
Ανέκαθεν δημιουργούν πολιτισμό οι παρέες
μπολιάζοντας το παρελθόν με σύγχρονες ιδέες.
Συγχαρητήρια λοιπόν στο Δήμο, στους Συλλόγους
που αρκέστηκαν στα έργα τους κι όχι στους κούφιους λόγους.
Γι’ αυτό ας κρατήσουν οι χοροί, τους έχει ανάγκη ο τόπος
κι όπως η πράξη απέδειξε υπάρχει και ο τρόπος.
Σκέφτομαι το Ξηρόμερο ως Δήμο ενιαίο
που θα αγκαλιάζει κάθε τι γνήσιο και πηγαίο.
Σίγουρα και στον τόπο μας θα δούμε άσπρο κουφέτο
αν όσα άνθη θάλλουνε φτιάξουν ένα μπουκέτο.
Αφήστε με να ονειρευτώ πέρα από ουτοπίες
παρέες που οικοδομούν τους νέους γαλαξίες.
1-1-2010
ΚΑΒΑ ΜΑΣΣΑΛΗ
Ήμουνα ρετσινόβιος,
λευκών κρασιών θιασώτης
των μπρούσκων και των κόκκινων
ποτέ δεν ήμουν πότης.
Αποσταγμένων δε ποτών
δεν άνοιξα το πώμα
το ούζο και το τσίπουρο
δεν το ’βαζα στο στόμα.
Μα όταν τα Χριστούγεννα
έφτασα στη Μπαμπίνη
είδα πως κόκκινο κρασί
όλη η παρέα πίνει.
Μου ’παν πως πίναν απ’ αυτό
κι οι παλιακοί οι άντρες•
τώρα το φτιάχνει ο Μασσαλής
π’ αμπέλι έχει στις Λάμπρες.
Με κέρασαν κι εμένανε
απ’ του Χριστού το αίμα
κι αμέσως μύστης έγινα
στο βακχικό το πνεύμα.
Ήπια κι από το τσίπουρο
που ’ναι σαράντα γράδα
και ξέχασα τα ντέρτια μου
κι ήρθε στο νου λιακάδα.
Ήπια και απ’ αλλού κρασιά
μαύρα και κοκκινέλια
τσίπουρα, γράπες και ρακιά•
άλλα πικρά άλλα μέλια.
Και όταν με ρωτήσανε
μες στο γευσιγνωσείο
είπα: ¨η ΚΑΒΑ ΜΑΣΣΑΛΗ
παίρνει το αριστείο¨.
3-1-2010
Ο Νέος Καποδίστριας βγήκε απ’ το συρτάρι,
πορεία ευρωπαϊκή η χώρα μας να πάρει.
Θα είναι οι Δήμοι ευρύχωροι και με περίσσιους πόρους,
με αυξημένο πληθυσμό αλλά και ψηφοφόρους.
Θα δρουν οι επικεφαλής πλέον ως κυβερνήτες•
ενός μικρού κρατίδιου θα είμεθα πολίτες.
Σκεφτείτε το Ξηρόμερο ως ενιαίο Δήμο
ως Μάλτα, Ανδόρα, Μονακό και Άγιο Μαρίνο.
Ποτάμι, λίμνες, θάλασσες και διεθνές λιμάνι,
σύγχρονο αεροδρόμιο• κανένας δε μας φτάνει.
Για πράσινη ενέργεια ο τόπος έχει φόντα,
για τουρισμό εναλλακτικό και γνήσια προϊόντα.
Μα όσοι βλέψεις έχουνε να γίνουνε γκεσέμια,
προσόντα πρέπει να ’χουνε για να κρατούν τα γκέμια.
Τέρμα οι light δήμαρχοι, τέρμα οι δευτεράντζες.
Θέλει μυαλά με λογισμό κι όχι να καίνε φλάντζες.
Συμβούλους με τα laptop τους να ξέρουν ξένες γλώσσες•
ξεχάστε όσους έψαχναν το φόλι απ’ τις κλώσες.
Τέρμα τα σόγια, οι κουμπαριές και οι υποχρεώσεις.
Θα πρέπει να ψηφίζονται όσοι διαθέτουν γνώσεις.
Προγράμματα ευρωπαϊκά ν’ αντλήσεις, θέλει κότσια.
Να μην πηγαίνεις για ευρώ και να γυρνάς με …. γρόσια.
Αυτές είναι απαραίτητες, λοιπόν, προϋποθέσεις,
αν θέλεις της ανάπτυξης τις βάσεις για να θέσεις.
Ισόρροπης ανάπτυξης να γεύονται τα δώρα
η ζώνη η παραλιακή αλλά κι η ενδοχώρα.
Πιο πέρα αναπόφευκτα με παν οι λογισμοί μου
για το πού πρέπει να οριστεί η έδρα αυτού του Δήμου.
Το χάρτη του Ξηρόμερου σωστά αν τον διαβάσεις,
χωριών και κωμοπόλεων μετρήσεις αποστάσεις,
θα βάλεις την πρωτεύουσα εκεί που είναι στην καρδιά του
δίπλα στα χειμαζόμενα τα κεντρικά χωριά του.
Με ένα σμπάρο όπως λεν δύο λαγούς χτυπάμε
το κεντρικό Ξηρόμερο να κρατηθεί βοηθάμε.
Ξέροντας και πως λειτουργεί αυτή η κοινωνία,
κάνοντας την ανάγκη της συχνά φιλοτιμία,
είναι το πλέον πιθανό υποδομές να γίνουν
και δρόμοι, που στον τόπο μας άσχημη εικόνα δίνουν.
Λοιπόν στη νέα πρόκληση ας βάλουμε όλοι πλάτες
αλλιώς των φαύλων θα ’μαστε μία ζωή πελάτες.
Ο Νέος Καποδίστριας θέλει ενεργούς πολίτες
κι εγώ ένα λίθο έθεσα φίλοι Ξηρομερίτες.
Κάτω από του xiromέroυnews και του blogspot την τέντα,
γι’ αυτή τη νέα εποχή ας κάνουμε κουβέντα.
Εμμέτρως και σαφέστατα έδωσα εξηγήσεις
και περιμένω από σας κρίσεις και επικρίσεις.
20-12-2009
ΓΙΟΡΤΗ ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ
Εκεί ψηλά στη Μαχαλά -τώρα τη λεν Φυτείες-
πολλά καζάνια μπήκανε επάνω στις εστίες.
Οι χοίροι να τσιγαριστούν -κρατάει αυτό αιώνες-
χριστουγεννιάτικο έθιμο απ’ τους παλιούς χειμώνες.
Κάτω από κιόσκια και σκηνές -τα σύγχρονα φραντζάτα-
ντόπια ξορέξια και κρασιά και πρόσωπα κεφάτα.
Τάξη, καθαριότητα, ποιότητα αιθέρια•
άφησε πλέον η Αρχοντιά πίσω της τη μιζέρια.
Αλήθεια στο Ξηρόμερο γιορτή δε ματαείδα
ανάλογης ποιότητας όπως η ¨τσιγαρίδα¨.
Μια χούφτα νέων, προ ετών, πήρε πρωτοβουλία
και τώρα τους ευγνωμονεί η Αιτωλοακαρνανία.
Ανέκαθεν δημιουργούν πολιτισμό οι παρέες
μπολιάζοντας το παρελθόν με σύγχρονες ιδέες.
Συγχαρητήρια λοιπόν στο Δήμο, στους Συλλόγους
που αρκέστηκαν στα έργα τους κι όχι στους κούφιους λόγους.
Γι’ αυτό ας κρατήσουν οι χοροί, τους έχει ανάγκη ο τόπος
κι όπως η πράξη απέδειξε υπάρχει και ο τρόπος.
Σκέφτομαι το Ξηρόμερο ως Δήμο ενιαίο
που θα αγκαλιάζει κάθε τι γνήσιο και πηγαίο.
Σίγουρα και στον τόπο μας θα δούμε άσπρο κουφέτο
αν όσα άνθη θάλλουνε φτιάξουν ένα μπουκέτο.
Αφήστε με να ονειρευτώ πέρα από ουτοπίες
παρέες που οικοδομούν τους νέους γαλαξίες.
1-1-2010
ΚΑΒΑ ΜΑΣΣΑΛΗ
Ήμουνα ρετσινόβιος,
λευκών κρασιών θιασώτης
των μπρούσκων και των κόκκινων
ποτέ δεν ήμουν πότης.
Αποσταγμένων δε ποτών
δεν άνοιξα το πώμα
το ούζο και το τσίπουρο
δεν το ’βαζα στο στόμα.
Μα όταν τα Χριστούγεννα
έφτασα στη Μπαμπίνη
είδα πως κόκκινο κρασί
όλη η παρέα πίνει.
Μου ’παν πως πίναν απ’ αυτό
κι οι παλιακοί οι άντρες•
τώρα το φτιάχνει ο Μασσαλής
π’ αμπέλι έχει στις Λάμπρες.
Με κέρασαν κι εμένανε
απ’ του Χριστού το αίμα
κι αμέσως μύστης έγινα
στο βακχικό το πνεύμα.
Ήπια κι από το τσίπουρο
που ’ναι σαράντα γράδα
και ξέχασα τα ντέρτια μου
κι ήρθε στο νου λιακάδα.
Ήπια και απ’ αλλού κρασιά
μαύρα και κοκκινέλια
τσίπουρα, γράπες και ρακιά•
άλλα πικρά άλλα μέλια.
Και όταν με ρωτήσανε
μες στο γευσιγνωσείο
είπα: ¨η ΚΑΒΑ ΜΑΣΣΑΛΗ
παίρνει το αριστείο¨.
3-1-2010
Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)