ΤΗΣ ΥΔΡΑΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Είμαστε κάποτε ενεργοί, ήταν και large τα χρόνια

ούτε καταδεχόμαστε να φάμε μακαρόνια.

Τώρα οι κώλοι σφίξανε, αβέρτα οι μειώσεις

απεγνωσμένα ψάχνουμε ληγμένα και εκπτώσεις.

Συνταξιούχους βλέπαμε, λέγαμε: ¨τα γερόντια¨

το βλέμμα αποστρέφαμε από τα σάπια δόντια.

Και να που ¨λόγω γήρατος¨ γράφουν τα έγγραφά μας∙

χαράτσια, γλίσχρα η σύνταξη, ήρθε και η σειρά μας.

Τα φάρμακα της πίεσης τρώμε σαν καραμέλες

και σίγουρα ασυντήρητες θα μείνουν οι μασέλες.

Κι αν τότε ταξιδεύαμε για ψώνια στο Παρίσι

μας φαίνεται πολύ μακριά πως είν’ το Καρπενήσι.

Παράδειγμα είναι τρανό η εκδρομή στην Ύδρα

η Ευτυχία έτρεχε για μέρες σαν τη βίδρα.

Να ρίξει κάτω τις τιμές για κλίνες και εισιτήρια,

για breakfast και για φαγητό, μουσεία, μοναστήρια.

Και πάλι θα τα φέρουμε αδέρφια τσίμα τσίμα

με πασατέμπο στο γιαλό και τσόφλια μες στο κύμα.

Μια λύση εναλλακτική έχω να σας προτείνω

το λέω με μισή καρδιά και ξεροκαταπίνω.

Να εγγραφούμε στο ΚΑΠΗ ως ηλικιωμένοι

η διαδρομή ως το τέρμα μας είν’ εξασφαλισμένη.

Μισό ευρώ έχει ο καφές, οι εκδρομές στη φτήνια

κι ανέξοδα είναι τα φλερτ με ¨γηραιά πιπίνια¨.

Αφού τα μόνα μας ποτά, αγαπητοί μου φίλοι

θα είναι άνευ ζάχαρης τσάι και χαμομήλι.