Τρίτη, 1 Μαΐου 2012
Μαγεύτηκα...
αποσπερίτης μακρινός,
στη χούφτα μου σαν δώρο.
μετρώ μονάχα τη χαρά,
τη τύφλωση ξεχνάω...
ξεχύθηκα μες τους αγρούς
σου έπλεξα στεφάνι.
δεν βάζω άνθη λεμονιάς
φοβάμαι τη ματιά σου...
το πλέκω με γαρύφαλλα
με βιόλες και γεράνια
και βάζω και στη μέση του
αγκάθι για εχθρούς μας.
σαν θα περνώ απ΄ τη πόρτα σου,
να το ΄χεις κρεμασμένο.
να σκέφτομαι σαν το κοιτώ
πως μ΄ έχεις στην καρδιά σου!!!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΟΥΜΑ
.....................................................
Ακάνθινο Στεφάνι
Πρώτη
του Μάη, πριν η Αυγή
ρίξει
τα πρώτα φώτα
μία
σκιά μου φάνηκε
έξω
από την πόρτα.
Τραβάω το σύρτη, τι να ιδώ,
μαγιάτικο
στεφάνι
κι
απ’ τη χαρά στην κεφαλή
το
’βαλα μάνι-μάνι.
Μα
εκείνο στο σωκύκλι του
είχε
πλεγμένα αγκάθια
που
με χαράκωσαν βαθιά
σαν
κοφτερά ξυράφια.
Το
αίμα άρχισε ευθύς
στα
μάγουλα να ρέει
σαν
του Χριστού, που πλήγωσαν
τότε
οι Φαρισαίοι.
Ίδια
με Εκείνον βάσανα
τώρα
κι εγώ υπομένω
για
σένανε στο Γολγοθά
μ’
ένα Σταυρό ανεβαίνω.
ΑΡΗΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ
Αρη μου το ΄΄αντάμωμα΄΄
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι γεμάτο γιούργια
μα μην ξεχνάς πως του μαγιού
ζευγάρωναν γαιδούρια!!!