ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Κοκκινομάλλα και ψηλή, όμορφη και τσαχπίνα

είδε το «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» στο τζάμι, στη βιτρίνα.

“Ευρύχωρο διαμέρισμα” έγραφε η Γιωργία

“εντός του καταστήματος κάθε πληροφορία.”

Στο σπίτι ζήτησε αυτή μία ματιά να ρίξει

και η Γιωργία έστειλε το Γιώργο να το δείξει.

Αυτός όταν την έκοψε στην άκρη του ματιού του

άνομες σκέψεις μπήκανε στο βάθος του μυαλού του.

Δείχνει με  λεπτομέρεια το σπίτι πόντο-πόντο

κλείνει το μάτι και της λέει: “θα κάνουμε και σκόντο”.

Αυτή μπήκε στο νόημα, τάχα παραπατάει

κι ο Γιώργος σαν αλλήθωρος το στήθος της κοιτάει.

Σκύβει να επωφεληθεί από το τεφαρίκι

κι εκείνη προκαταβολή να δώσει για το νοίκι.

Σε ένα δευτερόλεπτο κάτω θα την ξαπλώσει

μα μόλις ‘τοιμαζότανε για να την ξεκουμπώσει

Του λέει: “έχω πρόβλημα άσε με να γυρίσω,

σήμερα πρέπει ν’ αρκεστείς μονάχα από πίσω”.

Κι ο καπετάνιος τι να πει συμφώνησε ο καημένος

αφού είχε γίνει πύραυλος κι ήτανε φουντωμένος.

Γυρνάει αυτή και κάνει αυτός τα χέρια του ζωνάρι

μα ως φτάνει η παλάμη εμπρός πιάνει ένα παλαμάρι.

Τότε υπέστη αυτόματα υποστολή η «σημαία»

κι εκείνη αμέσως μια κραυγή έβγαλε λυσσαλέα.

Με τις κλωτσιές απέβαλε το “αδερφό παρτάλι”

κι εκείνος στα δυο χέρια του έβαλε το κεφάλι.

Αυτός ο θαλασσόλυκος τον κόσμο έχει γυρίσει

δεν το ‘λπιζε μες τη στεριά έτσι να ναυαγήσει.

Τόσα λιμάνια γύρισε δεν πιάστηκε κορόιδο

αλλά μ’ αυτή την αδερφή τα ‘κανε απόψε ρόιδο.

Γιώργο ποιος  το περίμενε έτσι να καταλήξεις

κι ό,τι  με μία τραβεστί θα έχεις περιπτύξεις.

Τη συμβουλή δεν άκουσες Γιωργάκη μου στα πλοία

που λέγαν γεροναυτικοί σε κάθε ευκαιρία;

“Που βάζεις, δύο πράγματα πρόσεχε στη ζωή σου

το ανδρικό σου όργανο και την υπογραφή σου”.