ΦΙΛΙΑ ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΚΡΑΣΙ

Ήρθε η Χρυσούλα, η Ζακλίν

η Γιάννα κι η Ελπινίκη

και τους περίμενε ζεστός

ένας καφές στο μπρίκι.

Του Μήτσου έλαμψε η ματιά

σαν μια χρυσή ηλιαχτίδα

τα δάκρυά του κύλισαν

μέχρι την Τριχωνίδα.

Κάποτε σπούδασαν μαζί

δημοσιογραφία

και αν στα χρόνια χάθηκαν

κρατά γερά η φιλία.

Φιλία σαν παλιό κρασί

νέκταρ είναι στα χείλη

και για του Μήτσου την καρδιά

τέτοιοι αρμόζουν φίλοι.

Κι εγώ το ’χω καμάρι μου

τιμή μου και σιρίτι

που έχω φίλο της καρδιάς

το Ντόκα το Δημήτρη.