Οι στάβλοι παν του Κουκλουτζά
παν και τα συνεργεία
χαθήκαν εργαστήρια
κλείσαν τα ξυλουργεία.
Δε βρίσκεις τώρα μια αυλή
μα ούτε και αλάνα
και χάνει η μάνα το παιδί
και το παιδί τη μάνα.
Μια μέρα φθινοπωρινή
που άρχιζε το κρύο
με πήγε ο Αντώνης σε παλιό
του Ευόσμου ξυλουργείο.
Μα αντί κορδέλα για να δω
την πλάνη ή την πρέσα
του Κουκλουτζά η αφρόκρεμα
ήτανε όλη μέσα.
Πίνανε αχνιστό καφέ
τσίπουρα με μεζέδες
κι άλλοι σε τσόχα πράσινη
μετρούσαν τους βαλέδες.
Το μαγαζί ανοιχτόκαρδο
μόνο για μερακλήδες
που έχουνε έξω καρδιά
και καλαμπουριτζήδες.
Κάπελας ένας ευτραφής
σβέλτος, με προθυμία∙
με χιούμορ εξυπηρετεί
κάθε επιθυμία.
Κρατά από παλιά γενιά
Χρήστο, τον λεν, Σαβράμη∙
το ¨ΞΥΛΟΥΡΓΙΟ το ΠΑΛΙΟ¨
γράφει έξω απ’ το τζάμι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου