Πήγαν στη Λαχαναγορά
ο Φάνης κι ο Μιχάλης
και τα τελάρα χοντρικής
πήρανε υπό μάλης.
Φόρτωσαν ζαρζαβατικά
τα αυτοκίνητά τους
και φρούτα, να ταΐσουνε
τα γυναικόπαιδά τους.
Ο Άρης τους προμήθευσε
με προϊόντα πρώτης
φίλος καλός, συνδαιτημών
και συνρετσινοπότης.
Αυτά όμως που ξεχώριζαν
ήτανε τα αγγούρια.
Το μέγεθος παρέπεμπε
σ’ Άνοιξη και γαϊδούρια.
Δεν πήραν ένα δυο κιλά
μα πήρανε τσουβάλι
κι είπε ο Φάνης: «σαν πολλά
δεν είναι ρε Μιχάλη;».
Τα τρώγαν αξεφλούδιστα
μα και ξεφλουδισμένα
κι οι φλούδες επιθέματα
σε μάγουλα ανθισμένα.
Πράγματι τους συνάντησα
στην κεντρική τη στράτα
τα πρόσωπά τους ήτανε
πιο φρέσκα από τη φράπα.
Πηγαίνανε να πιουν καφέ
προς την καφετερία
μα όμως στο περπάτημα
είχαν μια δυσκολία.
Στον εαυτό μου μίλησα:
«μήπως καλά δεν είδες
ταυτόχρονα κι οι δύο τους
πάθαν αιμορροΐδες;
Δε φαίνεται κάπου αλλού
να είναι συγκαμένοι
θαρρείς και ήτανε πιο πριν
σ’ αγγούρια καθισμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου