ΠΕΝΤΟΖΑΛΗΣ ΚΑΙ ΡΟΥΜΠΑ

Των νέων τρέχει πιο πολύ

από το νου η γλώσσα

λένε από ενθουσιασμό

αντί εκατό, τριακόσα. 

Κι αν είναι και πολιτικοί

 πλειοδοτούν σε λέξεις

κι απ’ το ολίσθημα αυτό

δεν ξέφυγε ο Αλέξης.

Στην Κρήτη προεκλογικά

με έμφαση μεγάλη

είπε ότι τους δανειστές

θα μάθει πεντοζάλη.

Μα αυτοί είναι ανεπίδεκτοι

στου ήχου αυτού το σήμα

με εμβατήρια, με μαρς

πηγαίνουνε το βήμα.

Προς το παρόν χορεύουμε

μαζί μ’ εκείνους ρούμπα

με κίνδυνο ολισθήματος

μη φάμε καμιά τούμπα.

21-2-2015  Άρης  Μπιτσώρης

Ο ΠΡΟΚΟΠΗΣ

Το όνομα του πρόεδρου

το παίξανε σαν τόπι

φαιά ουσία χάθηκε

γίνανε τόσοι κόποι.

Μα απορώ ειλικρινά

πώς σκέφτηκαν οι ανθρώποι;

Ίσως γιατί μπήκε βαθιά

τ’ αγγούρι απ’ την Ευρώπη.

Πριν λίγους μήνες να  ’λεγες

πως θα  ’βγαινε ο Προκόπης

πιστεύω θα γινότανε

-στα σίγουρα- της Πόπης.

Βαθιά παλαιοκομματικοί

είναι οι δικοί του τρόποι

κι αν το καινούργιο οικοδομείς

βάζεις και νέα μετόπη.

Δεν είναι, όμως, για κλάματα

ούτε για χαροκόπι

αρκεί να δούμε προκοπή

έστω και με Προκόπη.

ΠΩΣ ΣΚΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΝΗ-μόνιο

Στο Eurogroup είδε η Λαγκάρντ το Γιάννη Βαρουφάκη

κι η γυναικεία διαίσθηση χτύπησε καμπανάκι.

Είδε σαν ξερολούκουμο το γυμνασμένο σώμα

και τον φαντασιώθηκε, πάνω της, σ’ ένα στρώμα.

Του είπε συνωμοτικά: ¨πέρνα απ’ το γραφείο

στο ίδιο μήκος κύματος εκπέμπουμε κι οι δύο.

¨Αυτοί εδώ δεν πρόκειται να δώσουνε μια λύση

εγώ θα δώσω διέξοδο, έστω και παρά φύση¨.

Στη Σύνοδο της Κορυφής, η Μέρκελ, στις Βρυξέλλες

μόλις τον Τσίπρα αντίκρισε, τις χτύπησαν οι μπιέλες.

Της φέρανε λίγο νερό, τα χείλη της να βρέξει∙

¨μ’ αρέσουν τα σκληρά παιδιά¨ πέταξε στον Αλέξη.

Αυτή η διαπραγμάτευση την έχει εξιτάρει

γι’ αυτό και τόσα νούμερα κάνει στο παλικάρι.

Του λέει: ¨πέρνα μια βραδιά απ’ την καγκελαρία

και θα σου γίνω γέφυρα για νέα συμφωνία¨.

συμπέρασμα

Οπότε το μνη-μόνιο σκίζεται στο κρεβάτι

κι αν μη τι άλλο οι Έλληνες καυχώνται για βαρβάτοι.

Ο κλήρος έπεσε λοιπόν σ’ αυτούς τους δυο λεβέντες∙

¨εμπρός, ορμάτε μάγκες μου χωρίς πολλές κουβέντες,

η κρίση αν δε θέλετε ν’ ανοίξει άλλο ρουθούνι

εσείς πρέπει να παίξετε το ρόλο του Γκουσγκούνη¨.

Βέβαια μπρος στον κατιμά πώς γίνεσαι …¨εισακτέος¨;

Μα υπεράνω η πατρίς, ας όψεται το χρέος.

Για την πατρίδα εθελοντές πήγανε στην Κριμαία

κι άλλοι στην Άπω Ανατολή, στη μακρινή Κορέα.

Ξέρετε τι τραβήξανε σε νάρκες και κανόνια;

Ενώ για σας δυο φερμουάρ είναι στα παντελόνια.

ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ’ΝΑΙ Η ΖΩΗ*

Όμορφη που ’ναι η ζωή γιατί δεν έχει ευθείες

έχει βουνά, έχει γκρεμούς, έχει και παραλίες.

Όμορφη που ’ναι η ζωή, να πλήττεις δε σ’ αφήνει

προτού χορτάσεις τη χαρά πίκρα διπλή σου δίνει.

Όμορφη που ’ναι η ζωή, εκεί που γονατίζεις

σου δίνει χέρι να πιαστείς και πάλι βηματίζεις.

Όμορφη που ’ναι η ζωή μα σαν το κοκκινάδι

λάμπει για λίγο κι ύστερα θαμπώνει ως το βράδυ.

Όμορφη που ’ναι η ζωή, γοργόνα, αμαζόνα

μα να της πάρεις το φιλί θέλει σκληρό αγώνα.

Όμορφη που ’ναι η ζωή αν ξέρεις να τη ζήσεις

μες στης ρουτίνας αν δε θες, το βάλτο, να κολλήσεις.

Όμορφη που ’ναι η ζωή γιατί μπροστά κοιτάει

κι αλίμονό  του όποιος συχνά στο παρελθόν γυρνάει.

Όμορφη που ’ναι η ζωή σαν ρόδο ανθισμένο

θάλλει δροσάτο το πρωί, το βράδυ  μαραμένο.

Όμορφη που ’ναι η ζωή μα η ρημάδα λίγη

σαν πόρνη κι άστατη γυνή που βιάζεται να φύγει.

Όμορφη που ’ναι η ζωή, λίγη πανάθεμά τη

πέφτεις μαζί της αγκαλιά μα το πρωί φευγάτη.

Όμορφη που ’ναι η ζωή, σα θάλασσα γαλάζια

σού δίνεται σου αφήνεται, σου κάνει, όμως, και νάζια.

Όμορφη που ’ναι η ζωή, τρικάταρτο καράβι

που δε λογιάζει κύματα, δεν το κρατάνε οι κάβοι.

Όμορφη που ’ναι η ζωή μα κόλλα της σα στρείδι

για να γουστάρεις το μικρό μα μαγικό ταξίδι.

Όμορφη που ’ναι η ζωή μα ώσπου να πεις κρεμμύδι

η τσάρκα που σου έταξε έχει τελειώσει ήδη.

Όμορφη που ’ναι η ζωή σκερτσόζα και ναζιάρα

απρόβλεπτη, μυστήρια, μπαμπέσα σκανταλιάρα.

REFRAIN
Η ζωή είναι ωραία γιατί φέρνει ανατροπές

με διλλήματα, με ρίσκα και προπάντων με σασπένς.

Η ζωή είναι ωραία με σασπένς και με εκπλήξεις

και το πιο σπουδαίο απ’ όλα με ημερομηνία λήξης.

* Μελοποιήθηκε από τον Θόδωρο Ζουμπούλη για τις ανάγκες της παράστασης που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Φεβρουάριο του 2015 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ευόσμου στο πλαίσιο της τελετής για την απονομή βραβείων και επαίνων στους διακριθέντες του διαγωνισμού ποίησης και φωτογραφίας με τίτλο ¨όμορφη που ’ναι η ζωή¨

Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΠΕΝΙ

Στην πόλη της Θεσσαλονίκης

που ’ταν του Βενιζέλου κάστρο

όταν ανοίξανε οι κάλπες

του Μπένι έσβησε το άστρο,

αφού η Ένωση Κεντρώων

πέρασε το ΠΑΣΟΚ σε ψήφους

κι ο Βενιζέλος τώρα ψάχνει

να λύσει αινίγματα και γρίφους.

¨Μην κλαις¨, του είπαν, ¨που έχεις πάψει

να είσαι εσύ του Κέντρου αφέντης

¨δεν έχασες από όποιον κι όποιον

σε κέρδισε ένας ……..Λεβέντης¨. 

ΜΕΤΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ

Για πέντε χρόνια συναπτά η Ελλάδα λοιδορείται

κι ο Έλλην ως απατεών αυτοενοχοποιείται

¨πως φταίνε τα τεμπέλικα γονίδια για την κρίση¨

και δε διαθέτει αντοχές για να ορθοποδήσει.

Έχουνε, όμως νόημα οι ομφαλοσκοπήσεις

κι όλο να ανατρέχουμε στις απαρχές της κρίσης;

Νόημα θα ’χει η ανάλυση, αυτή που θα εντοπίσει

τους λόγους που ανίκανοι μας έχουν κυβερνήσει.

Γιατί η ανάθεση εν λευκώ και η μη συμμετοχή μας

κύριο χαρακτηριστικό ήτανε στη ζωή μας;

Γιατί η Δημοκρατία μας έχει εξασθενήσει;

Αυτά ως αρχή, και έπειτα πρέπει ν’ ακολουθήσει

άμεσα ο εξοστρακισμός του φόβου που ’χει ενσκήψει

μετά από του δέους το σοκ που ’χει ζωές συντρίψει.

Γιατί η ηττοπάθεια, το θολωμένο πνεύμα

και ο κατακερματισμός δε βγάζουν απ’ το τέλμα.

Αυτά είναι τα δεινότερα πλήγματα απ’ την κρίση

στο σώμα το κοινωνικό, και του ’χουν εμποδίσει

το λογισμό και την  ψυχή να ανασυγκροτήσει

ώστε ώριμος πολιτικά μπροστά να προχωρήσει.

……..

Αυτούς τους στίχους έγραψα μέσα στο καλοκαίρι 

στη σκέψη πώς μπορεί ο λαός κάτι να καταφέρει.

Στις εικοσπέντε έδειξε πως θέλει ν’ ανακάμψει

αρκεί μην είν’ μια ντουφεκιά, μία τυχαία λάμψη,

πάλι λευκή επιταγή στο νέο το Μεσσία

και ύστερα στον καναπέ να πέσει σε αφασία.

Μια είναι η προϋπόθεση: οι ενεργοί πολίτες.

Να πάψουμε να είμαστε διαρκώς μετεωρίτες.

Αρχίζουμε από το μηδέν, με βάσεις, όχι χύμα

βαδίζουμε προσεκτικά, με αργό, μα στέρεο βήμα.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ

Λες και το κράταγες κρυφό

λεβέντη Αριστείδη,

έφυγες απροσδόκητα

για το στερνό ταξίδι.

Ο ξαφνικός σου θάνατος

σκόρπισε γύρω θλίψη∙

το ορθό, στητό σου ανάστημα

σε όλους μας θα λείψει.

Ήσουν κολώνα του χωριού

και ριζιμιό λιθάρι

κι εμείς στην οικογένεια

σε είχαμε καμάρι.

Σώφρων, σαν προεστός παλιός

που κράταγε το μέτρο,

μας άφησες βαριά σκιά

και πας στον Άγιο Πέτρο.

Σαν τραγουδούσες κι έψελνες

μας πήγαινες στα ύψη∙

τέτοια φωνή σαν τ’ αηδονιού

θαρρείς δε θα μας λείψει;

Γιατί Αριστείδη βιάστηκες

τώρα να ταξιδέψεις

προτού παντρέψεις τα παιδιά

κι αγγόνια πριν χαϊδέψεις;

Να είναι σκέπασμα ελαφρύ

το χώμα της Μπαμπίνης

όμως, για μας, παντοτινά

στη μνήμη μας θα μείνεις.

Ο ¨ΥΠΕΡΟΧΟΣ¨ ΔΙΑΤΤΟΝΤΑΣ

Σε λέγανε ¨Υπέροχο¨

κι ύφος είχες αγέρωχο

καβάλαγες το άτι σου

το τέσσερα επί τέσσερα

και μες στις πιάτσες γύρναγες

σαν τον Ιούλιο Καίσαρα.

Αμέτρητες οι γκόμενες

πήδαγες και δε χόρταινες

και το θαλάσσιο σκάφος σου

με μηχανή οχτακύλινδρη

που μόστραρε στην πλώρη του

η Αφροδίτη ημίγυμνη.

Θυμάμαι την πισίνα σου

του κάστρου τη βιτρίνα σου

κι εκείνα τα συμπόσια

που ’κανες με τον ¨κύκλο¨ σου

ένα drambuie έπινες

εσύ σε κάθε δείπνο σου.

Πού ’ναι τα μεγαλεία σου,

τα σέα, τα εργαλεία σου;

Σ’ έμαθα στο συσσίτιο

στον Άγιο Θεράποντα

κι ότι από Υπέροχο

τώρα σε λεν  Διάττοντα.

Τώρα σου φταίει το σύστημα

που την περνάς νηστήσιμα

και σφόδρα  ερωτεύτηκες

των φασιστών το μόρφωμα∙

της κοινωνίας, άχρηστε,

της έχεις γίνει φόρτωμα.

Διάττων κι ετερόφωτος

μα είσαι κι αδιόρθωτος∙

δε σε λυπάμαι φίλτατε

μ’ αν σου ’μεινε φιλότιμο

βαλ’ τη θηλιά στο πάτερο

σε υπόγειο κατασκότεινο.

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Είσαι expert του internet

άσσος στις αναρτήσεις

πέμπτη εξουσία έγινες

και έχεις κατακτήσεις.

Βρε πονηρέ facebookά  

Blogger, twitterίστα

δεν άφησες νοικοκυρά

κομμώτρια, μοδίστρα.

Στρώνεσαι στην οθόνη σου

μεσάνυχτα και κάτι

και ξεδιπλώνεις στο chat room

σεντόνια για κρεβάτι.

Σε σταυροδρόμι εικονικό

το δίχτυ σου απλώνεις

μα σε motel πραγματικό

το chat ολοκληρώνεις.

Για σένα σπίτια κλείσανε

κλάψαν παιδιά για μάνες

κι απατημένοι σύζυγοι

τροχίζουνε τις κάμες.

ΟΙ ΓΑΛΟΠΟΥΛΕΣ, ΟΙ ΧΟΙΡΟΙ ΚΑΙ Ο ΜΠΕΝΙ

Βγαίνει ή δε βγαίνει πρόεδρος, οι εκλογές θα γίνουν;

σενάρια εξυφαίνονται,  φήμες παίρνουν και δίνουν.

Δίλλημα κάποιοι βουλευτές έχουν πολύ μεγάλο

οι εκπρόσωποι των δανειστών τους πάτησαν στον κάλο.

Οι κυβερνώντες με όπλα τους  κανάλια, παπαγάλους

επιστρατεύουν, φοβικά, σύνδρομα∙ φέρνουν Γάλλους,

ζητάνε απ’ τους Τροϊκανούς να κάνουν παρεμβάσεις

και δρώντας δωσιλογικά, των ξένων επεμβάσεις.

Βγήκε ο αντιπρόεδρος –ο μη διαθέτων τσίπα-

κι είπε για κάποιους βουλευτές με ¨χιούμορ¨ αλλά Η.Π.Α:

¨Σαν γαλοπούλες χαίρεστε εν όψει Χριστουγέννων

που οδηγούνται στη σφαγή εξ άμυαλων ποιμένων¨.

Όμως εδώ είναι Ελλάς, πώς και δεν το γνωρίζει

ο Έλλην τα Χριστούγεννα χοιρίδια ψωνίζει.

Κάθε χωριό γουρνοχαρά, τσίκνα σε κάθε σπίτι

κι οι τσιγαρίδες πρόκληση είναι σε κάθε μύτη.

Ο χοίρος που κυκλοφορεί καταμεσής Δεκέμβρη

ποτέ δεν ξέρει από πού, μαχαίρι θα τον εύρει.

Μα ο Μπένι πάει γυρεύοντας, και να τ’ ακούσει θέλει∙

όποιος τον δει τον σκέφτεται σαν χοίρο στο τσιγκέλι.

Βγάζει πολλά λουκάνικα και κοντοσούβλια ο τύπος

μα και πανσέτες, σεφταλιές, λαρδί με τόσο λίπος.

Βαγγέλη μου ¨δε σφάξανε¨, αντί για γαλοπούλες

μαχαίρια ακονίζονται να σφάξουν γουρνοπούλες.

ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΓΔΥΤΕΣ

Υπάρχουν δυο ειδών γιατροί

άνθρωποι κι αγιογδύτες

αυτοί που την ιατρική

ασκούν ως Σαμαρείτες,

κι εκείνοι που σπουδάσανε

να κάνουν περιουσίες∙

δυο κόσμοι διαφορετικοί

μ’ άλλες φιλοσοφίες.

Οι πρώτοι είναι οι πιο πολλοί

οι άλλοι μειοψηφία

μα είναι όμως ικανοί

να βγάλουν δυσωδία.

Κι έτσι μαζί με τα χλωρά

καίγονται και τα άνθη

και η μουτζούρα  κάθεται

πάνω από την άχνη.

Σφίγγω το χέρι στους πολλούς,

τους είδα πως δουλεύουν

που σε συνθήκες δύσκολες

συνάνθρωπους γιατρεύουν.

Στους άλλους που τους δυσφημούν

ψυχρά τους λέω στη μούρη:

¨στον πισινό να βάλουνε

του Μίδα το μασούρι¨.

¨ΣΚΛΗΡΗ¨ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

Πολύ σκληρή η ΤΡΟΪΚΑ

-είναι γνωστό τοις πάσι -

κι ο Μπένι τη σκληρότητα

βάλθηκε να δαμάσει.

Τέσσερα χρόνια προσπαθεί

για να τη μαλακώσει

σήμερα πάλι μάχεται,

παλεύει άλλη μια δόση.

Πολύ σκληρή η ΤΡΟΪΚΑ

σώμα με σώμα πάλη

κι Μπένι λέει πως πρόταξε

τα στήθη του και πάλι.

Μα φαίνεται την πλάτη του

έβαλε προμαχώνα

για την Ελλάδα και το ευρώ

δίνει σκληρό αγώνα.

Πολύ σκληρή η ΤΡΟΪΚΑ

το λίπος του έχει κάψει

μα κλείνει, από εγωισμό,

τα δόντια, μη ρεκάξει.

Μα όσο κάνει επίκυψη

διαπιστώνει ο Μπένι

όλο και πιο επιθετικά

η Τρόικα επιμένει.

Τον ρώτησαν: ¨ πολύ σκληρή;

Πόνεσες, τι χαμπάρια;

Κι απάντησε: ¨τι λέτε ρε

πονούν τα παλικάρια;¨.

ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΥΡΩΝΑ

Του ’χε δώσει ο Σημίτης κάποτε ένα δαχτυλίδι

κάλπικο από μπακίρι κι αυτός το ’χε σαν στολίδι.

Κι οι ιθαγενείς που ζούνε μέσα εδώ στη Γραικονία

νόμιζαν πως αν το τρίψει θα τους φέρει αφθονία.

Άλλωστε τους είχε τάξει, κάνοντας τον τζάμπα μάγκα

ότι μέσα στο σεντούκι άφθονα υπάρχουν φράγκα.

Ο  Αλή Μπαμπάς υπάρχει μοναχά στα παραμύθια

μα του Δ.Ν.Τ. ως πράκτωρ ήρθε ο ΓΑΠ, πήρε προμήθεια

κι έριξε αυτόν τον τόπο μες το λάκκο των λεόντων

κι έγινε η Γραικονία μια χώρα των πεινώντων.

Ανετράπη απ’ τον Μπένι που κι αυτός τα κάνει ρόιδο

μα ο ραγιάς φαίνεται πλέον έπαψε να ’ναι κορόιδο.

Ο λαός, δείχνουν τα γκάλοπ, και τους δυο έχει γραμμένους

μα το σύστημα επιμένει να επενδύει σε  ξοφλημένους.

Κι έτσι ο εξοστρακισμένος επανέρχεται ως σωτήρας

όμως μέσα στο αχούρι γίνεται της κακομοίρας.

Ποιος θα ηγηθεί μαλώνουν μιας παράταξης σφραγίδα

μιας κι οι πρώην οπαδοί τους ¨πού σε ξέρω πού σε είδα¨

Όμως λέει μία παροιμία: ¨μέσα στο βαρύ χειμώνα  

δύο γάιδαροι μαλώναν, μα σε ξένο αχυρώνα¨.