ΒΙΒΛΙΑ ΝΕΑΣ ΕΣΟΔΕΙΑΣ κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΤΑΔΕ ΕΦΗ

 

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

           Δύσκολα οι αλήθειες να ειπωθούν, μεγάλη η δυσκολία∙

πανεύκολα, αντίθετα, ψέμα και κολακεία.

 

Εύσημα πράξεων συνετών πρέπουν σε όσους σιωπήσουν

ή σ’ όποιους βρίσκουν δύναμη να βγουν και να μιλήσουν;

 

Είναι η σιωπή χρυσός ή διαμαρτυρία

ή είναι ανικανότητα, μήπως κι αναπηρία;

 

Ποιος έχει αξιοπρέπεια, αυτός που το βουλώνει,

αυτός που μένει άπραγος κι αλήθειες παραχώνει;

 

Ή όποιος αντιμάχεται κρυψίνοια και μούγκα,

αυτός που νοιώθει άβολα στης εξουσίας τη στρούγκα;

 

Όπλο η αποσιώπηση στων ισχυρών τα χέρια

που πλέκουν πέπλο σιωπής, κλουβιά για περιστέρια,

 

ώστε εσύ να θεωρείς μάταιο να μιλήσεις

και την αξιοπρέπεια να την διεκδικήσεις.

 

Αλίμονο αν τη σιωπή οι άνθρωποι επιλέξουν

σ’ ένα τοπίο δυστοπικό φοβούμενοι μην μπλέξουν.

 

Φάροι του κόσμου όσοι φωνή τολμούνε να υψώσουν

κι άμποτε εκείνες οι φωνές σαν δάσος να πυκνώσουν.

 

Μ’ αξιοπρέπειας φωνές άσβεστη μένει η ελπίδα

πως θα σταθούμε όρθιοι στην άγρια καταιγίδα.

Ο ΚΡΑΤΑΙΟΣ

Έμμετρη απόδοση ενός εξαιρετικού κειμένου του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ  ΤΡΙΑΝΤΗ με τίτλο η ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ στο apostaktirio.gr

Με την Αθήνα σύμμαχος ήταν η Ακαρνανία

αλλά και συμμετείχε στην Σικελική εκστρατεία

 

Στη Στράτο συγκεντρώθηκαν όλοι οι ακοντιστάδες

λίγο προτού αποπλεύσουνε από τις Οινιάδες.

 

Θυσίες κάναν στους θεούς τότε οι Ακαρνάνες

κι οι ακοντιστές αγκάλιασαν τις σύνευνους και μάνες.

 

Μαζί τους και ο Κραταιός από την Αλυζία.

Πριν απ’ την αναχώρηση η Αρετή η συμβία

 

ένα κλαδί βελανιδιάς του έβαλε στον κόρφο

από το δάσος το ιερό, απ’ των Νυμφών το λόφο.

 

Και το κρατούσε ο Κραταιός σαν φυλαχτό μαζί του

ώσπου στο χώμα του ’πεσε σαν βγήκε η ψυχή του.

 

Στου Ασσίναρου του ποταμού την όχθη είχε πέσει

και το κλαδί ριζώθηκε, ψηλό κορμό θα δέσει.

 

Οι κάτοικοι, χρόνια μετά, εκεί στη Σικελία

μια κόκκινη βελανιδιά δείχναν με απορία

 

που ’χε παράξενη μορφή, καρδία έμοιαζε ανθρώπου,

εκείνου που τον σκέπασε το χώμα αυτού του τόπου.

Το κείμενο του Χριστόφορου Τριάντη εδώ:

https://apostaktirio.gr/index.php/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1/item/13888-%CE%B7-%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82?fbclid=IwAR2Vn4I1rVVQsV8z-fYkTeWC24uvZX4XhghB3XMvfQBzvUHBYCVmsAXeYGM

ΤΟ ΜΗΛΟ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΜΗΛΙΑ

 

Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά, μα που αλλού, θα πέσει

κι ο γιος ενός πρωθυπουργού όπου ο μπαμπάς θα χέσει.

 

Προτού δεκαετίες τρεις θυμάστε τον Γκαντέμη

που τον Αντρέα τύλιξε μες σε κοριών ανέμη;

 

Μάθαινε πρώτος του ΠΑΣΟΚ τα πλάνα και τα σχέδια

τους αποσπούσε μυστικά κι έκλεβε νομοσχέδια.

 

Είχε άξια λαγωνικά Γρυλλάκη και Μαυρίκη

και είχε κάνει την ΕΥΠ ιδιωτικό τσιφλίκι.

 

Ως την κρεβατοκάμαρα του Αντρέα είχαν εισδύσει

στης Δήμητρας τα αχ και βαχ είχανε εντρυφήσει.

 

Ο Κούλης δίπλα στον μπαμπά έκανε μαθητεία

και τώρα στις υποκλοπές κατέχει τα πρωτεία.

 

Την δε παρακολούθηση έκανε επιστήμη

το Watergate αλλά γκρεκ διεθνή λαμβάνει φήμη.

 

Εμπράκτως αποδείχτηκε το ήθος Μητσοτάκη

που ενώ φιλίας έτεινε χείρα στον Ανδρουλάκη

 

του έκλεβε απ’ το κινητό κάθε συνομιλία.

Αλήθεια αυτό το καθεστώς το λεν δημοκρατία;

 

Δημοκρατία των άριστων που ο Κούλης είχε τάξει;

Φίλοι, που δεν το ξέρατε, λουστείτε τη στην πράξη.

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

 

Ένα χειροποίητο από την αρχή μέχρι το τέλος συνέδριο.

Σ’ ένα μικρό χωριό, με συλλογική εργασία, με μεράκι, με πείσμα.

Τα καταφέραμε.

Εικόνες από την δεύτερη και τελευταία μέρα.

πηγή: xiromeronews

περισσότερα:

https://xiromeronews.blogspot.com/2022/08/blog-post_930.html#more

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ------------------------ 8 Αυγούστου 2022

 

Με επιτυχία στέφθηκε η πρώτη ημέρα εργασιών του συνεδρίου μας.

Σήμερα `8 Αυγούστου 2022 η δεύτερη μέρα. Σας περιμένουμε

φωτογραφίες: Σ. Μπενέκος

περισσότερα: https://mpampiini.blogspot.com/2022/08/blog-post_15.html    

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΑΣ

 

Ήταν αναγνωρίσιμη από παλιά η Μπαμπίνη

τη φήμη τής τη χάρισαν οι εκλεκτοί της οίνοι.

 

Χωριό των αλευρόμυλων∙ στου κράτους τα αρχεία

των βιομηχανιών αυτών υπάρχουν τα στοιχεία.

 

Μετά η καπνική εποχή και η κτηνοτροφία 

κρέας αγνό και γάλατα σαν θεία κοινωνία.

 

Στα χρόνια εκείνα στρέφεται και το συνέδριό μας

συμπίπτει δε με τη στροφή που παίρνει το χωριό μας.

 

Τώρα υαλοπίνακες ¨φύονται¨ στην Μπαμπίνη

τα φώτα της θα δίνει αλλού κι αυτή θα τρεμοσβήνει;

 

Πλέον σε λατιφούντια με περιφράξεις φίνες

τα τζάμια θα αρμέγουνε του ήλιου τις ακτίνες.

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 και ΔΕΥΤΕΡΑ 8 Αυγούστου 2022

στο Δημοτικό Σχολείο Μπαμπίνης.

Σας περιμένουμε.

 

ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΣ

 Αδιαμεσολάβητος, ανήσυχος πολίτης

ψάχνει στην τρύπα την οχιά, στα δύσκολα οπλίτης.

 

Τουτέστιν ενοχλητικός, στην εξουσία αγκάθι

μα κι απροστάτευτος εμπρός σε κάθε κατακάθι.

 

Υποταγές, συμβιβασμοί γύρω του είναι σμήνος ∙

μετρά τις ήττες, τις πληγές στο ζην επικινδύνως.

 

Τρέμει η συμβία όπως παλιά η μάνα∙ ήταν παιδάκι:

¨πρόσεχε γιε μου μη βρεθείς μέσα σ’ ένα χαντάκι¨.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

 Στη μνήμη ενός φίλου, ζωηρού και παραπονιάρη, που το 2004 όταν άκουσε γι' αυτή τη γιορτή εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του. Από τότε είναι γραμμένοι οι στίχοι. Άλλαξα μόνο την ημερομηνία γιατί η γιορτή είναι κινητή.

Γιορτές υπάρχουνε πολλές,  γιορτή ερωτευμένων

γιορτή μητέρας, γυναικών, των ζώων των καημένων.

Ιούνιος-Δεκαεννιά και γράφουν οι φυλλάδες

πως είναι η Παγκόσμια Μέρα για Πατεράδες.

Για πες μου, φίλε, σήμερα πόσοι σου ευχηθήκαν;

Τα δυο παιδιά, η γυναίκα σου μήπως σε θυμηθήκαν;

Ή μήπως σου ’πε η πεθερά «χρόνια πολλά γαμπρέ μου;»

Όλοι είναι αχάριστοι, έτσι δεν είναι; πε μου.

Και μένα σε πληροφορώ μία από τα ίδια

μας έχουν σε χειρότερη μοίρα απ’ τα κατοικίδια.

Μα δεν πειράζει φίλε μου, έχουμε τα «πιπίνια»

για να μας ξαλαφρώνουνε απ’ του σπιτιού την γκρίνια.

Βέβαια υπάρχει κίνδυνος, «πατέρα» να μας πούνε

λόγια είν’ όμως που στ’ αυτί θα μπούνε και θα βγούνε.

Είμαστε φίλε μου εμείς οι άντρες οι μοιραίοι

πάντοτε διαχρονικοί και πάντοτε ωραίοι.

10-6-2004

 

 

5η Ιουνίου ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ

5^η  Ιουνίου  Ημέρα Περιβάλλοντος

οι Κάτοικοι Ελευθερίου-Κορδελιού Ευόσμου

αναπνέουν  τα δηλητήρια

φωτογραφία από την ιστοσελίδα της ΑΝΑΠΝΟΗΣ

οι υπαίτιοι της ρύπανσης

φωτογραφία από την ιστοσελίδα της ΕΛΠΕΝΤΙΣΟΝ
προσέξτε την σημειολογία της φωτογραφίας
και τη στάση των σωμάτων.
αριστερά το παιδί για τα θελήματα

από το ΔΙΑΝΟΙΑ ΚΥΡΙΟΥ

στο ΔΙΑΝΟΙΑ ΑΕΡΙΟΥ

 

Τους καπνούς πώς να τους διώξω

για να βρω τον ουρανό,

το πολύχρωμό του τόξο

ν’ ανατέλλει να το δω;

………………………………

Τι παιδιά να μεγαλώσω

με χτικιάρη ουρανό

και τι γάλα να τους δώσω

στέρφο το βυζί πικρό.

………………………………………..

Σύννεφα δεν έχει έξω

μα δε βλέπω ουρανό

και τα χείλη πώς να βρέξω

έχει οκτάνια το νερό.

αποσπάσματα από το βιβλίο μου

ΦΕΡΕΔΩΡΟΙ  ΔΑΝΑΟΙ

ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ ΔΕΝ ΠΕΤΑΞΕ

 

φωτογραφίες: Στέλιος  Γεωργίου

Οι κάτοικοι του Ελευθερίου-Κορδελιού-Ευόσμου

χωρίς κομματικές και παραταξιακές δεσμεύσεις

πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

Αγωνίζονται για το πάρκο τους και έστειλαν

ένα ισχυρό μήνυμα στη Δημοτική Αρχή:

ΤΟ  ΠΟΥΛΑΚΙ  ΔΕΝ  ΠΕΤΑΞΕ

       

 

 

 

1η Ιουνίου ΑΓΩΝΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

 

¨ΚΑΛΗ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ¨

 

Με αυτή την ανυπόστατη συμβολαιογραφική δήλωση, η οποία κατατέθηκε και στο κτηματολόγιο, η εκκλησία διεκδικεί το πάρκο ΘΕΠΑΝ (τα παλαιά κοιμητήρια) στο Ελευθέριο-Κορδελιό.

Όμως το πάρκο ανήκει στο Δήμο, όπως επιβεβαιώνουν και οι νόμοι περί κοιμητηρίων  αλλά και έγγραφο της Διεύθυνσης Γεωργίας.

Η πρόσφατη αξία του ακινήτου, από εκτιμητή, είναι επτά εκατομμύρια ευρώ.

Η Δημοτική Αρχή, δεχόμενη αφόρητες πιέσεις εκ μέρους του Μητροπολίτη, κωλυσιεργεί με διάφορες προφάσεις να πάρει τον τίτλο κυριότητας του Πάρκου από την Διεύθυνση Γεωργίας και να καταθέσει ένσταση στο κτηματολόγιο ενώ γνωρίζει ότι αν παρέλθει η ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου 2022 θα κριθούμε εκπρόθεσμοι και η δημοτική περιουσία θα χαθεί.

Εμείς οι κάτοικοι ανησυχούμε και είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το δικό μας πάρκο.  Γι’ αυτό  και την 1^η Ιουνίου θα συγκεντρωθούμε για να απαιτήσουμε από τη Δημοτική Αρχή να ενεργήσει τάχιστα και να διασφαλίσει την περιουσία του Δήμου. Έστω και την τελευταία στιγμή να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.

ΓΝΩΡΙΜΟ ΠΡΟΦΙΛ

 

Στην αίθουσα καθότανε πρώτο θρανίο πάντα

κι απ’ το γραφείο κουβάλαγε του δάσκαλου την τσάντα.

 

Σκούπιζε αυτός τον πίνακα, έφερνε κιμωλίες

μα και στο κατηχητικό έπαιρνε απουσίες.

 

Και πριν τ’ αποτελέσματα τα γράψει η μαυρομύτα

πήγαινε πάντα η μάνα του πεσκέσι μία πίτα.

 

Στη νεολαία γράφτηκε στο κόμμα εξουσίας

στον κομματάρχη του χωριού ήτανε ο λοχίας.

 

Προστάτη είχε βουλευτή, πάντα ήθελε πλάτες

λαγός ήταν του κόμματος που έφερνε πελάτες.

 

Κάλφας μετά μαθήτευσε στους εργατοπατέρες

ώσπου να έρθουν και γι’ αυτόν οι ένδοξες οι μέρες.

 

Ο δρόμος πλέον ανοιχτός, στο δήμο εκλεγμένος

σε θέματα διαπλοκής πολύ κατηρτισμένος.

 

Έμπιστος των αρπακτικών, εγκάθετος και βύσμα

που σ’ ένα πόστο ανώτερο ελπίζει για το χρίσμα.

 

Δήμαρχος θέλεις, βουλευτής, σύμβουλος σε υπουργείο

μες στον δημόσιο κορβανά μια ζωή λαχείο.

 

Αυτό είναι, φίλοι, το προφίλ πάρα πολλών ¨αρχόντων¨

αυτών που σκάβουνε για εμάς το λάκκο των λεόντων.

Μα ο Νίκος, φίλος μου σοφός, που παντα με διορθώνει

¨το πόνημά σου ελλιπές¨ με κατακεραυνώνει.

¨είδες την επιφάνεια, δεν έψαξες το βάθος

είδες μόνο τ' απόνερα¨ συμπλήρωσε με πάθος.

¨Όλοι αυτοί είναι μπάσταρδα αποικιοκρατίας

που οικοδομεί ένα καθεστώς αναξιοκρατίας,

που εκκολάπτει το ραγιά και τον οσφυοκάμπτη,

ο άξιος, ο ικανός το σύστημά τους βλάπτει.

Είμαστε υπό την κατοχή των Ευρωπαίων νάνων

λακέδων που υπηρετούν σχέδια Αμερικάνων¨.

Της Γκόλφως το μνη-μόνιο στην Καλαμαριά..........πρεμιέρα την Παρασκευή 6 Μαΐου 2022

 

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

 

Σαν τα κρύα τα νερά δύο πιτσούνια

είναι φουλ ερωτευμένα ως τα μπούνια

μα η μοίρα δεν τα έχει ευνοήσει

γιατί ζούνε φτωχικά σ’ αυτή τη ζήση.

 

Refrain

Είναι η Γκόλφω η βοσκοπούλα η ωραία περιστέρα

και ο Τάσος ο λεβέντης με την ξακουστή φλογέρα.

 

Στου χωριού το σταυροδρόμι μπρος στη βρύση

τη φλογέρα του ο Τάσος θα λαλήσει

και η Γκόλφω θα αφήσει το κοπάδι

για να πάρει το φιλί του και το χάδι.

 

Refrain

Είναι η Γκόλφω η βοσκοπούλα η ωραία περιστέρα

και ο Τάσος ο λεβέντης με την ξακουστή φλογέρα.

 

Μες στο φούντωμα ο Τάσος θα ζητήσει

στα ενδότερα αυτός να προχωρήσει

και στη Γκόλφω θα προτείνει να ξαπλώσει∙

για να δούμε αν εκείνη θα ενδώσει.

Πληροφορίες στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.ticketservices.gr/event/tis-gkolfos-to-mni-monio/?lang=el 

ΧΩΡΙΣ ΒΑΛΙΤΖΑ*

Ο τίτλος του ¨ΧΩΡΙΣ ΒΑΛΙΤΣΑ¨

μα με πολλές αποσκευές

με μνήμες, θύμησες, ανάσες

από εποχές αλλοτινές.

 

Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο

είναι έντυπο ντοκιμαντέρ

με ολοζώντανες εικόνες

που μας δονούν σαν κομπρεσέρ.

 

Ξηρομερίτικος  ο λόγος

και λογοτεχνική η γραφή

του Γιώργου Παληγεώργου η πένα

γράφει με αίμα απ’ την ψυχή.

 

Ένα βιβλίο σαν βροχούλα

σε έναν άνυδρο καιρό

Γιώργο, καλό ταξίδι να ’χει

το δώρο σου ξεχωριστό.

 

*έτσι λέγανε παλιά τη βαλίτσα στα χωριά μας

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΑΠΑΡΣΙΣ 

ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ ΠΟΥ ΑΡΜΕΓΟΥΝΕ

 

Εδώ, που λες, υψώνονταν πουρνάρια και φυλίκια

κι οι άνοιξες ομόρφαιναν απ’ τις αγραπιδιές

στον ίσκιο τους σταλίζανε αρνάδες και κατσίκια

και στα κλαδιά τους τα πουλιά χτίζανε τις φωλιές.

Άγια χώματα, παλιά, μ’ ιδρώτα ποτισμένα

τους φράχτες τούς αγκάλιαζαν σπαράγγια κι οβριές.

Κοίτα! Τα δέντρα κείτονται κάτω τεμαχισμένα

τους λόφους ισοπέδωσαν άπονες μηχανές.

Τώρα δεν ευωδιάζουνε χαμόμηλο και μέντα

μια έρημος απλώθηκε σ’ ετούτη εδώ τη γη.

Βέργες, δεσμίδες σίδερα και σάκοι με τσιμέντα,

οι βάσεις καλουπώνονται –στρατιώτες στη γραμμή-.

Νταλίκες ξεφορτώνουνε τελαρωμένα τζάμια

έτοιμα να αρμέξουνε του ήλιου τις θηλές.

Ήρθε η νέα εποχή∙ καλή νεράιδα ή λάμια;

Γέρασα∙ ας με φωτίσουνε οι νέες οι γενιές.

κι ένα τραγούδι

ΤΖΑΜΙΑ ΧΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

Ποιο σωστό, και ποιο το λάθος

ποια η βιτρίνα ποιο το βάθος;

Ποιοι τη σκέψη τους ματώνουν

ποιοι τις χάντρες ζαχαρώνουν;

Ποιοι οι αθώοι, οι πλεονέχτες

ποιοι οι επιτήδειοι παίχτες

με ιθαγενών καθρέφτες;

Ποια η ουσία και ο τύπος

μήπως δούρειος ο ίππος;

Ποιοι χρυσό λεν το μπακίρι

στην ανάγκη του μπατίρη;