ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - - - - ΕΜΜΕΤΡΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ

Φίλες και φίλοι καθυστερήσαμε αρκετές μέρες μετά την εκδήλωση να επικοινωνήσουμε μαζί σας γιατί υπάρχει  ένα έλλειμα ενημέρωσης και προβολής αφού δεν φροντίσαμε για την φωτογραφική κάλυψη της εκδήλωσης*.

Στο διάστημα των επόμενων ημερών αυτό το κενό έσπευσαν να καλύψουν η Ζωή, η Έφη, η Αθηνά και η Γεωργία στέλνοντάς μας φωτογραφίες, είμαστε ευγνώμονες για τη βοήθειά τους.

Καθυστερημένα, λοιπόν, εκ μέρους όλων των συντελεστών, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και περισσότερο για τη διάθεσή σας να πάρει η εκδήλωση τα χαρακτηριστικά που είχαμε ονειρευτεί.

Δηλαδή παραβρέθηκαν μόνο όσες και όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν σε μία πολιτιστική πρόταση και όχι να προσέλθουν από υποχρέωση ή για λόγους προβολής. Γι’ αυτό άλλωστε δεν αναγγέλθηκαν ¨επίσημοι¨, κατέχοντες τίτλους και αξιώματα, νυν, πρώην, τέως, επίδοξοι ….    

Γίναμε επομένως μία παρέα και η αίθουσα ¨ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ¨ μετατράπηκε σε σύγχρονη μπουάτ.

Ακόμη και σήμερα που έχουν σβήσει τα φώτα της ράμπας δεχόμαστε τα συγκινητικά τηλεφωνήματα καθώς και τα μηνύματά σας.

Ξαναθυμίζω το απόσπασμα του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου από το ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ:

¨Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο¨

Υγεία να έχουμε να ξανανταμώσουμε σε άλλες δράσεις πολιτισμού.

 

*η εκδήλωση βιντεοσκοπήθηκε ερασιτεχνικά και ελπίζουμε σύντομα θα ανέβει στο youtube, για να τη δουν οι φίλοι και οι φίλες που δεν μπόρεσαν να έρθουν.

 

https://agkidapress.gr/2023/03/24/%ce%b5%ce%bc%ce%bc%ce%ad%cf%84%cf%81%cf%89%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%b1%cf%86%cf%8e%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c-%ce%ba/?fbclid=IwAR30Tx7wDwyc5kYNd0EkufqtSWILtS6PfEFBROtscwjeSkERxIIpM35yJNk

ΕΜΜΕΤΡΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΘΕΣΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 20-3-2023

 

Πολ. Κέντρο ¨ΜΕΛΙΝΑ  ΜΕΡΚΟΥΡΗ¨  Κατσαντώνη και Καραβαγγέλη 12

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ-ΚΟΡΔΕΛΙΟ στον 2ο όροφο, πάνω από το ΚΑΠΗ

ΓΕΝΕΘΛΙΑ, 8 ΜΑΡΤΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

 Μια Κυριακή που η μάνα του έβραζε μακαρόνια

οκτώ(8) Μαρτίου, ακριβώς πριν 70 χρόνια,

 

την πιάσαν πόνοι και μετά σπάσανε τα νερά της

κι ύστερα ένας παίδαρος βγήκε απ’ την κοιλιά της.

 

Και όχι σκέτος παίδαρος, βαθμού με τόνο δέκα

κι η μέρα ήταν σημαντική∙ γιορτή για τη Γυναίκα.

 

Το σύμπαν όπως φαίνεται είχε συνωμοτήσει 

και για το τέλειο σμίξιμο είχε φροντίσει η φύση.

 

Ήταν κι ο κήπος γόνιμος και ο σπορεύς κιμπάρης

και βγήκε ο Βελισσάριος, ο κατά κόσμον Άρης.

 

Κι όταν έγινε έφηβος και άξιο παλικάρι

η λέξη άνδρας έγινε συνώνυμο του Άρη.

 

Μέσα στα κομμωτήρια για εκείνον συζητούσαν

στο λεύκωμα οι κοπελιές φωτογραφίες κολλούσαν.

 

Η Βουγιουκλάκη μάλωσε, γι’ αυτόν, με την Καρέζη

κι η Μακρυπούλια του ΄λεγε:  ¨γλυκό μου κιρκινέζι¨.

                                                                              

Χώρισε η Λόπεζ δυο φορές για τον μπαγάσα εκείνο

οι επιδόσεις του σαφώς πάνω απ’ τον Βαλεντίνο.

 

Στην καθ’ ημάς Ανατολή, σαν μέγας ¨Αναβάτης¨

τιμάται πλέον ως Άγιος, των γυναικών προστάτης.

 

Τότε από τον ύπνο μου, ξύπνησα ανωμάλως

κοιτάζω στον καθρέφτη μου και λέω: ¨εγώ είμαι ή άλλος;¨

 

Εγώ, στην όγδοη θα μπω δεκαετία τώρα

κι αυτοσαρκαζομαι έμμετρα για να περνά η ώρα.

 

Το εβδομήντα (70) θα γραφεί στην τούρτα, που να πάρει,

όμως το εξήντα εννιά  (69) πέρσι είχε άλλη χάρη.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΤΩΝ

http://arisbitsoris.blogspot.com/2021/03/blog-post.html

http://arisbitsoris.blogspot.com/2015/03/8-3-1953-8-3-2014.html

Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ- η ντροπή μας

Φεύγει ένας ντελιβεράς για την παραγγελία,

με GPS το μαγαζί ελέγχει την πορεία.

 

Ξέρει εν κινήσει αν βρίσκεται, αν έχει σταματήσει

αν πήγε στον προορισμό ή αν έχει αργήσει.

 

Σε μια οθόνη φωτεινή αναβοσβήνει στίγμα

η εφαρμογή τη διαδρομή δείχνει με νι και σίγμα.

Φεύγει το τρένο απ’ το σταθμό, πάει για Σαλονίκη

και ο σταθμάρχης στη φωτιά βάζει καφέ στο μπρίκι,

 

για να διαβάσει στον ντελβέ αν ο συρμός θα φτάσει

ή κάπου ενδιάμεσα το τρένο θα χαλάσει.

 

Μια καφετζού στη Λάρισα είπε ¨φωτιά θα πάρει,

ίσως αφού πρωτύτερα μετωπικά τρακάρει¨.

 

Μα ήταν ήδη μακριά η αμαξοστοιχία

στον Μαμωνά και στον Μολώχ τόσες ψυχές θυσία.

 

Από καιρό φαινότανε πως πάει εκεί το πράγμα

ότι αργά ή γρήγορα θα φτάναμε στο δράμα.

 

Τάχα μου εξυγιάνανε του ΟΣΕ τις αμαρτίες

κι ανάλαβαν ιδιωτικές ¨αγνές¨ πρωτοβουλίες.

 

Και κάθε τόσο χάλαγαν τα ¨σύγχρονα¨ τα τρένα

πότε από φώτα έμεναν και πότε από τα φρένα.

 

Οι υποδομές ανασφαλείς, επισκευές φτιασίδια 

και  μ’ ελλιπές προσωπικό ανασφαλή ταξίδια.

 

Αθήνα-Συμπρωτεύουσα τάχα τρεισήμισι ώρες 

καθυστερήσεις θύμιζαν του τρίτου κόσμου χώρες.

 

Λέω, σαν δεν ντρεπόμαστε μες στον αιώνα ετούτο

φεύγουν ζωές  αυξάνοντας των ¨άριστων¨ τον πλούτο.

 

Αυτή είναι η ανάπτυξη που τάζουν οι ταγοί μας

φτηνοδουλειές, κέρδη πολλά∙ ντροπή, λοιπόν, ντροπή μας.

 

Υ.Γ

Μέσα σ’ αυτό το μακελειό της ματωμένης Τρίτης

κι ένας δικός μας άνθρωπος, εκεί ήταν ο Δημήτρης.

 

Απ’ τη Μπαμπίνη και αυτός αλλά και ανιψιός μου,

σαν σκέφτομαι τα νιάτα του φουντώνει ο θυμός μου.

 

Ήταν ο μηχανοδηγός στην μια αμαξοστοιχία

κι έφυγε πάνω στον ανθό, στην τρίτη δεκαετία.

 

Το αίμα του, τού Πηνειού κοκκίνησε την κοίτη.

Να σε σκεπάσει πούπουλο, χώμα ελαφρύ, Δημήτρη. 

ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΠΩΣ ΤΗ ΒΓΑΖΕΙΣ; - επίκαιρο-αριστοφανικό

 

Μετά από πολύ καιρό

αντάμωσα τον Στέλιο

και όπως πάντα αστείρευτος

με χιούμορ και με γέλιο.

 

Έντεκα χρόνια υπηρετεί

σε άγονη επαρχία

¨και πώς τη βγάζεις, φίλε μου¨

ρώτησα μ’ απορία.

 

Με κοίταξε ασκαρδαμυκτί

κι αμέσως, τάκα-τάκα

μου απάντησε με την εξής

αμίμητη ατάκα:

 

¨Θα ’πρεπε να ’ξερες αφού

περί πολλά τυρβάζεις

για να τη βγάζεις, αδερφέ,

πρέπει και να τη βάζεις¨.

ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ

Πολλές είναι οι εκδοχές

γύρω απ’ τον Βαλεντίνο

εκείνον που ευλόγησε

του έρωτα τον κρίνο.

 

Θρύλοι, εικασίες αρκετές

μύθοι και παραμύθια∙

σ’ αυτά, λοιπόν, ας προστεθεί

και η δική μου αλήθεια.

 

Καλόγερος καθολικός

ο κατά κόσμον Ντίνος

την ένθεη γονιμότητα

υπηρετούσε εκείνος.

 

Τα θαύματά του υμνούσανε

σ’ ολόκληρη τη Δύση,

άτεκνα ζεύγη πήγαιναν

για να τους ευλογήσει.

 

Τον έρωτά τους πρώτιστα

ο Ντίνος ευλογούσε

και ύστερα τη σύζυγο

ιδιαίτερα καλούσε.

 

¨Προσεύχου¨, έλεγε, ¨τέκνον μου,

σκύψε ευλογημένη¨

και η κοιλιά της σύντομα

ήτανε φουσκωμένη.

 

Καλόγεροι ανταγωνιστές

βγάλανε, όμως, φήμη

τάχα μου ότι η προσευχή

γινότανε στην κλίνη.

 

¨Βάλε¨του λέγαν, ¨εύγε σου

βάλε και βάλε Ντίνο¨

κι έτσι καθιερώθηκε

τ’ όνομα  Valentino.

  

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΕXPRESS

 

Τον είχα για αναβλητικό

το φίλο τον Δημήτρη

έτσι τον χαρακτήρισα

σαν έκτιζε το σπίτι.

 

¨Φέτος θα βάλω σκίαστρα¨

περάσανε τρεις χρόνοι,

¨θα πλακοστρώσω σύντομα¨

πλάκες δεν είδα ακόμη.

 

Κι άλλα, ουκ έστιν αριθμός

πού να τ’ απαριθμήσω,

όμως αυτά τα λόγια μου

τώρα τα παίρνω πίσω.

 

Σε θέματα πολιτισμού

και ιατρικά βεβαίως

ο φίλος είναι άμεσος

και δρα αστραπιαίως.

 

Ένα άρθρο έψαχνα προχθές

αδύνατο ήταν όμως

αυτός το βρήκε ως έμπειρος

βιβλιοθηκονόμος.

 

Με mail του λέω συμπτώματα

για πρόβλημά μου υγείας

ευθύς στέλνει με courier

φάρμακα εντός οικίας.

 

¨Γι’ αυτό επώνυμο άλλαξε¨

του μήνυσα εχθές

¨αντί Γουλές Δημήτριος

Δημήτριος Express¨.

Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΟΣ

 

Ένα ζητιάνο στη γωνιά τον βλέπω κάθε μέρα

με κέρμα στην τραγιάσκα του μου λέει: ¨καλημέρα¨.

 

Σήμερα απουσίαζε, όμως είχε αφήσει

ένα σημείωμα έμμετρο να μας πληροφορήσει:

 

¨Μαύρη κορδέλα φόρεσα έχω μεγάλο πένθος

μαζί με μένανε πενθεί ολόκληρο το έθνος.

 

Απέθανεν ο Βασιλεύς, πάει ο Κοκός εχάθη

όμως με χρόνια με καιρούς πάλι θα μας ξανάρθει.

 

Ευχές ποιος θα μου στέλνει πια Χριστούγεννα και Πάσχα;

Μια κάρτα του πάντα κρατώ στη φόδρα απ’ την τραγιάσκα.

 

Πηγαίνω στην μητρόπολη για να τον προσκυνήσω

Χάρη χρωστώ που μ’ έκανε περήφανος να ζήσω.

 

Και στο Hotel Βρετάνια θα πιάσω ένα ντουβάρι

να δω γαλαζοαίματους να τρώνε το χαβιάρι.

 

Να τρων αφού μοχθούν για μας -το ’χει ο Θεός γραμμένο-

κι εγώ ένα κουκούτσι ελιάς ας γλύφω και χορταίνω¨.