Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

VATAN SIKTIR (Σουρής)

 


Ωραία πληροφόρηση έχουμε εν Ελλάδι

τα Μ.Μ.Ε. μας θεωρούν προβατοειδές κοπάδι.

 

Ενώ η Δημόσια Υγεία μας πάει κατά διαόλου

και το Ε.Σ.Υ. που χώλαινε, διαλύθηκε ολωσδιόλου,

 

λείπουν γιατροί, νοσηλευτές και φάρμακα επίσης,

ανεπαρκείς οι υποδομές -στη τύχη αν θα ζήσεις-

 

υποστελεχωμένες Μ.Ε.Θ.∙ τα ¨πνίγουν¨ τα κανάλια.

Σε χειρουργεία άκυρα και στου υπουργού τα χάλια

 

δεν στρέφουνε την κάμερα, για άλλα αυτοί τυρβάζουν

όπως το ανώδυνο τουίτ του Πλεύρη που ανεβάζουν

 

για πρόστιμο σε ηθοποιό που άναψε τσιγάρο.

¨Βατάν σιχτίρ¨, είπε ο Σουρής, ¨και τον κακό σας φλάρο¨.

 

Δεν νοιάζονται η χώρα μας αν βρίσκεται σε κώμα

μα αν ο Μπισμπίκης τη Βανδή τη φίλησε στο στόμα.

 

Προβάλλουν την ανεμελιά, το στυλ κουραδοκόφτη,

του αν η βάρκα έκατσε εμένα τι με κόφτει;

 

Πατρίδα μου περήφανη, με κλέος και μεγαλείο

σημαία σου έχεις τον πρωκτό και φλάμπουρο το αιδοίο.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2022

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

 Σε πείραμα, εθελοντικά, δίδυμα αδέρφια μπήκαν

ο ένας κρέας έτρωγε, ο άλλος χόρτα ως vegan.

 

Τρεις μήνες μες στο πρόγραμμα κι άρχισαν εξετάσεις

χοληστερίνες, σάκχαρα, λιπίδια, υπερτάσεις…..

 

Βγήκανε τα πορίσματα κι ο vegan αριστεύει

νους καθαρός κι η ενέργεια πάνω του περισσεύει.

 

Ήταν κι ενάμιση κιλό πιο ελαφρύς στο ζύγι

ο άλλος πήρε έξι κιλά, μάζα μυϊκή και ξύγκι.

 

Τέλος τ’ αποτελέσματα της libido όταν βγήκαν

ντούρος ο κρεατοφαγάς, τζούφιος ήταν ο vegan.

 

Γι’ αυτό στη γονιμότητα υπάρχει ένα θέμα

οι vegan όσο αυξάνονται μειώνεται το σπέρμα.

 

Δίλημμα: τέλεια υγιής-μεσίστια η σημαία

ή να ’σαι λίγο πλαδαρός μ’ όρθια την κεραία;

 

Τουτέστιν το αθλητικό, το vegan παλικάρι

του σαρκοφάγου θα κρατά στην κλίνη το φανάρι.



Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

Η ΜΟΥΣΑ ΜΟΥ

 


Χρόνια πολλά, να ’στε καλά, φίλοι αγαπημένοι

σάτιρα αυτοδιοικητική σήμερα έχω γραμμένη,

 

με αφορμή πολιτικούς που κρέμασαν τα μούτρα

μα τι να πεις, τόση φαιά ουσία έχουν στην κούτρα.

 


Πολιτικός που κριτική-σάτιρα δεν αντέχει

τότε είναι ελάχιστος στ’ αξίωμα που κατέχει.

 

Ο γέρος ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Κύρκος

και ο Φλωράκης που ήτανε θυμόσοφος ο τύπος

 

γουστάρανε τη φάτσα τους στην γελοιογραφία

οι ελάχιστοι μηνύανε, χάναν την ψυχραιμία.

 

Όλοι δε οι δημιουργοί είχαν υιοθετήσει

πολιτικό που του ’κανε κλικ να τον σατιρίσει.

 

Θυμάμαι τον αείμνηστο Δημητριάδη-Φώκο

του Τσάτσου η κότα απέκτησε μερίδιο στον θώκο.

¨Γιατί με κότα αγκαζέ;¨ ο Τσάτσος λέει στον Φώκο

¨αυτό με ρώτησε, υπουργέ, κι εκείνη ρε γαμώτο¨.

 


Εγώ που ’μαι κατώτερος στο Δήμο ψάχνω λεία

και μου ’κατσε ένα πρόσωπο∙ του ’χω αδυναμία.

 

Αστείρευτη, έμπνευσης πηγή. Των στίχων μου είναι μούσα

δίχως εκείνον μια ζωή άνοστη ως τώρα ζούσα.

 

Όσο μου απευθύνεται γραπτώς ή κι αν μιλάει

κι αν βρίζει, ακόμα πιο καλά την πένα μου ξυπνάει.

 

Εκείνη όσο την τσιγκλάς φρουμάζει σαν κριάρι

σαν ποταμού κατεβασιά∙ πυρ και ορμή Βαρδάρη.

 

Βαδίζουμε για εκλογές, θα έχουμε δηλώσεις,

ατάκες του Αρμόδιου έτσι και απομονώσεις,

 

βιβλία τόσα θα γραφούν, τόμοι  αριθμημένοι

χαμόγελο στα χείλη τους να δουν οι πικραμένοι.



Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2022

Γ’ ΤΑΞΗ 19ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΥΟΣΜΟΥ

 Μπήκα στο Δέκατο Ένατο Δημοτικό του Ευόσμου

στην Τρίτη τάξη όπου πάει κι εμένα ο εγγονός μου.

 

Μαθήτριες και μαθητές είκοσι δύο φοιτούνε,

ρώτησα τα καλύτερα όλοι είχαν να μου πούνε.

 

Και η καλή δασκάλα τους Μανδαλιανού Σοφία

μου ’πε: ¨εξαίρετα παιδιά, όλοι ένας και μία¨.

 

Έμαθα τα ονόματα και ευθύς θα προσπαθήσω

ένα προς ένα τα παιδιά να τα απαριθμήσω:

 

Μάρθα, Αντώνης, Βελισσάρης, Κωνσταντίνα, Διονυσία,

Ζήσης, Δαμιανός, Λευτέρης, Στέλλα, Γιώργος, Αμαλία

 

και Βασιλική, Αναστάσης, Φαίδρα, Ιωάννα, Ζήνα,

Νάσια και Σοφία, Μαρία, Παύλος, Σίμος, Κατερίνα.

 

Είναι οι κοπέλες δεκατρείς, τ’ αγόρια δε εννέα

και απορώ έναν παππού πώς κάνανε παρέα.

 

Στίχους μου τους απήγγειλα για μύθους των αρχαίων

κι εκείνα σκίτσα έφτιαξαν εμπνεύσεων πηγαίων.

 

Αγαπημένα μου παιδιά ένα έχω να δηλώσω

πως σήμερα με κάνατε νεότερος να νοιώσω.

 

Μα βγήκα και σοφότερος απ’ τη διαδικασία

μαθαίνω ακόμα όσο γερνώ, λέει μια παροιμία.

 

Με την καρδιά μου όλους εσάς θέλω να ευχαριστήσω

τη δε Δασκάλα είμαι ευτυχής που ’τυχε να γνωρίσω.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

HOMO NARCISSUS

Ρήμα μοιράζομαι∙ παλιά: ¨και σ’ άλλους κάτι δίνω¨,

τώρα: μέσα στο internet τον εαυτό μου γδύνω.

Συλλογικά προβλήματα∙ παλιά: μ’ είχαν πελάτη

τώρα: μονάχα ο εαυτός, σ’ αυτά γυρνώ την πλάτη.

 

Φωτογραφίες∙ άλλοτε: πρόσωπα, γεγονότα

τώρα: οι selfies κυριαρχούν –για το τομάρι πρώτα-.

Το ΕΓΩ μου στο επίκεντρο του κόσμου αυτού βεβαίως

το ΕΜΕΙΣ της άμμου έγινε κόκκος αμελητέος.

 

Επιδημία ναρκισσισμού και εμμονή για φήμη

μα διόλου δεν μοχθώ γι’ αυτή, πληρώνω αδρά για εκείνη.

¨Κάποιος¨ θέλω να φαίνομαι; Νοικιάζω φωτογράφο.

Διάσημος να αισθάνομαι; Παίρνω δημοσιογράφο.

 

Όντας στραμμένος μέσα μου πώς να επικοινωνήσω;

Είναι κομμάτι δύσκολο μ’ άλλους να συμφωνήσω,

άρα και να συνεργαστώ αν χρειαστεί να δράσω.

Τον εαυτό αν δεν υπερβώ πάτο θα ξαναπιάσω.


Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2022

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ¨αμούρες κατσαρές και γκόρτσα αγίνωτα¨

 


Άλλη είναι η ύπαρξη, άλλη η παρουσία

άλλο είν’ το ξεπούλημα και άλλη η αξία.

 

Άλλο είν’ το δικαίωμα και το καθήκον άλλο

άλλο του ιδρώτα ο μισθός  και άλλο το ρεγάλο.

 

Και της ζωής το νόημα, ποιο είναι, πώς μετριέται;

Με εμβαδά, με κυβικά, λεφτά, σινιέ, τι λέτε;

 

Έρως, φιλία, ιδανικά και μπέσα; στα τσαμούρια*∙

οι αξίες στο τομάρι μας τώρα είναι τσιμπούρια.

 

Παρατηρώ: το νόημα οι λέξεις το ’χουν χάσει

όρθιο λέμε τον σκυφτό, τη φέξη λέμε χάση.

 

 Προσόν, ταλέντο ανέλιξης η οσφυοκαμψία

να σπεύσεις στον πολιτικό να κάνεις χειραψία.

 

Πολιτική συνείδηση υπάρχει ρε χαμούρες;

Μα πώς το λέει ο Τούμπουρος: ¨είν’ κατσαρές αμούρες**¨.



 

Περίοδος προεκλογική, τα νταβαντούρια αρχίζουν

λύκοι φοράνε αρνιών προβιές, χάντρες θαμπές γυαλίζουν.

 

Ιθαγενείς σε λήθαργο, η χώρα δε κλινήρης.

Στόχος στην κάλπη πλούσιος  να αισθάνεται ο μπατίρης.

 


*τσαμούρια=λάσπες (ποντιακή διάλεκτος)

**αμούρες=βατόμουρα( στην Ήπειρο)

 

 

Ο  Χρήστος Α. Τούμπουρος είναι Τζουμερκιώτης λογοτέχνης και λαογράφος. Χρησιμοποιεί συχνά στα χρονογραφήματά του την τοπική παροιμία: «αμούρες κατσαρές και γκόρτσα αγίνωτα».

Μία ανάρτησή του στο facebook μου έδωσε αφορμή να γράψω αυτούς τους στίχους.