Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΙΔΟΥΝ


Κοντά ένα αιώνα πριν αυτή η ιστορία,
στην Κούβα  το ’24 βγήκε η φωτογραφία.

Ο γιος από τη μακρινή και τροπική Αβάνα
ποζάρει και ταχυδρομεί στην πονεμένη μάνα.

Και πιθανόν με δανεικά ρούχα, καπέλο, ύφος•
το αμερικάνικο όνειρο αληθινό ή μύθος;

Σημειώνει δε με έμφαση στην κάρτα που ’χε στείλει:
¨για να με ιδούν, μανούλα μου, οι συγγενείς και οι φίλοι¨.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

Ο ΟΡΝΙΘΩΝΑΣ ΤΟΥ ΜΠΙΛΗ


Διαβάσατε στο internet
αγαπητοί μου φίλοι
πως ψόφησε ο πετεινός
του ορνιθοτρόφου Μπίλη;

Οι κότες κακαρίζουνε
πένθιμα οι κακομοίρες:
¨πού πας βαρβάτε κόκορα
και μας αφήνεις χήρες,

ποιος θ’ ανεβαίνει με ορμές
επάνω στα φτερά μας
και ποιος θα γονιμοποιεί
τα εκλεκτά αυγά μας;

Ο Μπίλης φέτος άτυχος,
 κοτόπουλα είχε τόσα•
ψοφήσαν κάμποσα, μαζί  
κι η πιο καλή του η κλώσα.

Ο ίδιος, τότε, έκατσε
και κλώσησε τ’ αυγά της
και σαν παιδιά του νοιάζεται
τα ορφανά πουλιά της.

Ο Μπίλης, που είναι φλύαρος,
έπαθε μουγκαμάρα
κι απ’ το πρωί με μια φωτιά
φουμάρει τα τσιγάρα.

Πήγα να τον συλλυπηθώ
-ήταν στον ορνιθώνα-
μπαίνω στο βάθος, κοίταξα
και έμεινα κολόνα.

Κάτω το παντελόνι του,
λουσμένος στον ιδρώτα,
κοκόριζε ενώ ήτανε
καβάλα σε μια κότα.