ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΕΛΦΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Μια σέλφι θέλησα να βγω πάνω σε μία σκάλα

και να τη στείλω ύστερα σε μια κοκκινομάλλα.

Μα φύσηξε ένας βοριάς ύπουλος και ζηλιάρης

κι η σκάλα πήγε απ' τη μια κι από την άλλη ο Άρης.

Μου 'ρθε σε δευτερόλεπτα ο ουρανός σφοντύλι,

συνήλθα, βλέπω δεξιά μια σιδερένια στήλη

κι αριστερά μου ένα τρανό και ριζιμιό λιθάρι

ενώ ήμουν ανάσκελα πάνω σ' ένα δοκάρι.

Σε άσχημη κατάσταση η μία μου η πλάτη

κι έπειτα οι ορθοπεδικοί με κάνανε πελάτη.

Το χέρι το αριστερό σε νάρθηκα κουρνιάζει,

απέφυγα το κάταγμα και λέω: ¨δεν πειράζει¨.

Στην ατυχία τυχερός -το θαύμα του Λαζάρου-

που απ' τα δόντια μ' άρπαξε του φθονερού του χάρου.

Δεν είπα στη γυναίκα μου το αίτιο της πτώσης

θα μου 'λεγε: ¨αδιόρθωτε, πορνόγερε μη σώσεις¨.

Μα έχω και τους φίλους μου, συνέχεια με τσιγκλάνε:

¨οι γέροι από χέσιμο ή πέσιμο θα πάνε¨.

Γελάω, κι αφού το δεξί κουνάω μ' ευκολία

με το μεσαίο δάχτυλο κάνω χειρονομία.