Μέσα στο νταμάρι ο Πάιρας
πάλευε μ’ όλα τα φίδια
με ζουλάπια, με ζαγάρια
με σφελάγγια και σκορπίδια.
Μία μέρα τον Αϊ-Γιώργη
στο εικόνισμα κοιτούσε
έφιππο που ένα δράκο
με τη λόγχη του χτυπούσε.
Κι είπε: ¨για μια σκουτουρέλα
μια σαυρούλα, σαμιαμίδι
που καμάκωσες ρε Γιώργη
Άγιο σε κάναν ήδη.
Κι εγώ που ως τώρα χίλια
ερπετά έχω χαλάσει
να ’χα, θα ’πρεπε, όχι μία
μα χίλιες φορές αγιάσει¨.
Αυτό το περιστατικό μου το διηγήθηκε ο Αποστόλης ο Αλυσανδράτος, ετών 86 και κάτι ψιλά. Εγώ το απέδωσα έμμετρα.
Ο Βασίλης ο Πάιρας προπολεμικά ήταν διευθυντής του περίφημου εργοστασίου-μαρμαράδικου του Αστακού, δραστήριος, πανέξυπνος, πολυμαθής και χιουμορίστας. Διατηρούσε στενή φιλία με τον Ρεντίφη (Κώστας Βασιλείου), το λαϊκό ποιητή του Ξηρομέρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου