Ο ¨ΥΠΕΡΟΧΟΣ¨ ΔΙΑΤΤΟΝΤΑΣ

Σε λέγανε ¨Υπέροχο¨

κι ύφος είχες αγέρωχο

καβάλαγες το άτι σου

το τέσσερα επί τέσσερα

και μες στις πιάτσες γύρναγες

σαν τον Ιούλιο Καίσαρα.

Αμέτρητες οι γκόμενες

πήδαγες και δε χόρταινες

και το θαλάσσιο σκάφος σου

με μηχανή οχτακύλινδρη

που μόστραρε στην πλώρη του

η Αφροδίτη ημίγυμνη.

Θυμάμαι την πισίνα σου

του κάστρου τη βιτρίνα σου

κι εκείνα τα συμπόσια

που ’κανες με τον ¨κύκλο¨ σου

ένα drambuie έπινες

εσύ σε κάθε δείπνο σου.

Πού ’ναι τα μεγαλεία σου,

τα σέα, τα εργαλεία σου;

Σ’ έμαθα στο συσσίτιο

στον Άγιο Θεράποντα

κι ότι από Υπέροχο

τώρα σε λεν  Διάττοντα.

Τώρα σου φταίει το σύστημα

που την περνάς νηστήσιμα

και σφόδρα  ερωτεύτηκες

των φασιστών το μόρφωμα∙

της κοινωνίας, άχρηστε,

της έχεις γίνει φόρτωμα.

Διάττων κι ετερόφωτος

μα είσαι κι αδιόρθωτος∙

δε σε λυπάμαι φίλτατε

μ’ αν σου ’μεινε φιλότιμο

βαλ’ τη θηλιά στο πάτερο

σε υπόγειο κατασκότεινο.