Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Αγαπητοί φίλοι, οι καλοκαιρινές διακοπές άρχισαν και σκοπεύω να αποτοξινωθώ από τις χειμερινές συνήθειες και δραστηριότητες. Καλή αντάμωση το Σεπτέμβριο.

Σας αποχαιρετώ με τους τελευταίους στίχους της σεζόν που είναι αφιερωμένοι στο Σωκράτη των τρένων ο οποίος διανύει την μετά ΟΣΕ εποχή.

ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ


Έξι Ιουλίου σήμερα

που η μέρα είναι Τετάρτη

την ιστορία θα σας πω

του φίλου του Σωκράτη.


Έλεγχε εισιτήρια

μία ζωή στα τρένα

μέσα στον κόσμο συνεχώς

και πάντα είχε θέμα.


Τα μάλα ομιλητικός

αφού ήταν μες στην πιάτσα

και ούτε φανταζότανε

ετούτα τα στραπάτσα.


Ο ΟΣΕ εκτροχιάστηκε,

έπαθε αναταράξεις,

σε υπαλλήλους αρκετούς

κάνανε μετατάξεις.


Κι έτσι ο Σωκράτης βρέθηκε

φύλακας στο Μουσείο·

φαντάζετε μες στο κλουβί

τ’ ανήμερο θηρίο;


Μιλούσε στα αγάλματα,

στις Μούμιες και στις Σφήκες

και του ερχόταν κουτουλιές

να ρίξει στις προθήκες.


Η μουγκαμάρα του ’φερε

ζαλάδες και τρεμούλα

κι ένα κουτί lexotanil

ζήτησε απ’ την Τασούλα.


Τα ήπιε κι έμεινε άγαλμα,

σαν Έλληνας αρχαίος

με την εξής διαφορά:

κουνιότανε το πέος.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΔΕΙΑ

Ο ΣΤΗΘΟΛΟΓΟΣ

¨Φόρεσα κόκκινα γυαλιά¨, άσμα του Κραουνάκη,

που ο ίδιος το τραγούδησε με πάθος και μεράκι.

Μα εγώ θα πάρω σκοτεινά, εγώ θα βάλω μαύρα

να κρύβουνε των οφθαλμών τη δίψα και τη λαύρα.

Θα σας εξομολογηθώ, φίλοι μου, την αλήθεια

τα μάτια μου εξερευνούν τα γυναικεία στήθια.

Ιδιαίτερα την Άνοιξη και το καλοκαιράκι

το βλέμμα μου επάνω τους φυσά σαν αεράκι.

Στήθη σμιχτά, στήθη ανοιχτά και άλλα με χαράδρες

στήθη που όταν αρμεχτούν γεμίζουνε καρδάρες.

Αυτά που για να ανυψωθούν θέλουνε βακτηρία

και εκείνα που οι κάνες τους κοιτάζουνε ευθεία.

Ο δια οφθαλμών γυμνών είμαι ακτινολόγος

ας πούμε ο εξ αποστάσεως ο Δόκτωρ Βυζολόγος.

Σιγά-σιγά με τον καιρό αυτή η αθώα έξη

στο δίχτυ της εξάρτησης κοντεύει να με μπλέξει.

Κι από ένας ευυπόληπτος, αγαπητοί μου φίλοι,

υπάρχει μέγας κίνδυνος να γίνω ένα ρεζίλι.

Γι’ αυτό κατάμαυρα γυαλιά θα πάω να ψωνίσω

σαν τους τυφλούς την πλαστική τη γκλίτσα θα κρατήσω.

Θυμάμαι το Φωτόπουλο στον κινηματογράφο

-που ’κανε τον αόμματο- το κόλπο του αντιγράφω.

Τικ τακ με το μπαστούνι μου απάνω στα πλακάκια·

τυφλό καλύτερα ας με πουν παρά ¨οφθαλμολουτράκια¨।



ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΒΙΒΑΣΜΟΣ

Της νυχτερίδας κόκαλο θαρρείς έχεις για γούρι

όλα σου πήγαν δεξιά, δεν κάνω καλαμπούρι.

Πάντα σωστές επιλογές –δίπλα στην εξουσία-

κοντά σ’ αυτούς που έχουνε πολιτικά πρωτεία.

Στη Σαλονίκη του Υπουργού είσαι ο εξ απορρήτων

και στην Αθήνα σε καλούν στ’ άδυτα των αδύτων.

Τώρα που ανέβηκε ψηλά, πολύ ψηλά ο Βαγγέλης

και στις Βρυξέλλες, Γιώργο μου, θα πας θέλεις δε θέλεις.

Θέλουν κοντά οι υπουργοί άτομα εμπιστοσύνης

μαζί τους για να μοιραστούν το άγχος της ευθύνης.

Φοβάμαι πως το Κορδελιό λίγο σου πέφτει τώρα

για Κεφαλάρι και Καστρί πως πήρε ο νους σου φόρα.

Μα να ’ρχεσαι καμιά φορά στα πρώην φιλαράκια

και να θυμάσαι πως ψυχή έχουν τα φτωχαδάκια।


ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

Σήμανε προσκλητήριο

του παταριού ο άναξ

δεν το ’πε δεύτερη φορά,

ο Jordan μίλησε άπαξ:

¨Την Τρίτη στις οκτώμιση,

μη γίνουμε ρεζίλι¨.

Κι εμείς παρόντες άπαντες,

γι’ αυτό είναι οι φίλοι.

Δε δικαιούται να μας πει,

ούτε γι’ αστείο, κουβέντα

γιατί του Γιώργου η μηχανή

έγραψε ντοκουμέντα.

Χώρια οι τόσες κάμερες

που ήτανε στημένες,

έχουν παντού τις φάτσες μας

δημοσιοποιημένες.

Πάθος στο χειροκρότημα,

τα πρόσωπα κεφάτα

πλήρης ικανοποίηση

στα φρύδια τα δασάτα.

Τις εντυπώσεις να μου πει

του ζήτησα του Τάσου,

πώς είδε την παράσταση

του αποψινού θιάσου;

Είναι η καρδιά και η ψυχή

ημών των Jordanistas

πάντοτε ετοιμόλογος

και μέγας χιουμορίστας.

Κι είπε με ύφος σοβαρό

και λόγια πετιμέζι:

¨την Πέμπτη ο Jordan στη Στοά

μας κάνει το τραπέζι¨.



ΣΤΟΝ ΚΑΦΕΝΕ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ

Μες στης Κολόμβου τη στοά εκεί στην Εγνατία

οι Jordanistas είχαμε χτες βράδυ απαρτία.

Στο τρίστρατο του Καφενέ του γένειου Σωτήρη

η ώριμη εφηβεία μας σαν ξέχειλο ποτήρι.

Στην κορυφή ως Ιησούς και ως Αρχιερέας

ο ιδρυτής του Παταριού και Άρχων της παρέας.

Με Αγιορείτικο κρασί, με τσίπουρο, με μπύρες

και με μεζέδες νόστιμους λύθηκαν οι ζωστήρες.

Λύθηκαν και τα στόματα και χύθηκαν σα χάντρες

κουβέντες και ανέκδοτα που λένε μόνο οι άντρες.

Ύστερα το μπουζούκι του έπιασε ο δικηγόρος,

αρχίσαμε τα άσματα κι έγινε μέγας ντόρος.

Έβγαλε ο Γιώργος μηχανή κι από τα φλας λουσμένοι

δείξαμε πού την Τρόικα την έχουμε γραμμένη.

Άνοιξαν οι παλάμες μας στον ουρανό υψωμένες

και τα μεσαία δάχτυλα μα κι οι γροθιές σφιγμένες.

Έτσι έκλεισε άλλη μια σεζόν με κέφι και με γλέντι

και όλοι ευχηθήκαμε: ¨γεια σου Ιορδάνη Εφέντη¨


ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΜΑΤΑ

Ζήσανε τέσσερις γενιές

σ’ αυτή την κατοικία

που ο Αποστόλης σήμερα

κρατάει τα ηνία.

Και τώρα γίνεται η αρχή

ενός καινούργιου γύρου

το σπίτι στον αστερισμό

κινείται του Ομήρου.

Δεν είναι αυτός που έγραψε

Οδύσσεια κι Ιλιάδα

μα εκείνος που τη Δήμητρα

είπε Δημητριάδα.

Όμηρος: ψύξη-θέρμανση,

η Δήμητρα στη χτένα

αυτός στα κλιματιστικά

αυτή βαφές με χένα.

Απόψε ανταλλάσουνε

αξεσουάρ και βέρες

κι ευχόμαστε να ζήσουνε

ευτυχισμένες μέρες.