Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ


Φόρεσαν τα πουκάμισα με το μακρύ μανίκι
γιατί βαρδάρης φύσαγε προχτές στη Σαλονίκη.
Με το ’να χέρι βάσταγαν μια μικρή βαλίτσα
με τ’ άλλο τη γυναίκα τους κρατούσαν αγκαλίτσα.
Κάλεσαν ραδιοταξί να έλθει μάνι-μάνι
γιατί το πλοίο θα ’φευγε νωρίς απ’ το λιμάνι.
Εγκαίρως, όμως, φτάσανε και μπήκαν στην καμπίνα
κι ατμόσφαιρα τους γύρισε πίσω στα χρόνια εκείνα,
που κάνανε νεόνυμφοι του μέλιτος το μήνα,
ξάπλωσαν στις κουκέτες τους κι όλα πηγαίναν πρίμα.
Νέες εκείνες ένιωσαν κι εκείνοι παλικάρια
αγκομαχούσαν άγκυρες και τρίζαν παλαμάρια.
Στην Τήνο θα ξημέρωναν που ‘χανε κάνει τάμα
μα αλλού ήταν το όνειρο κι αλλού έγινε το θάμα,
γιατί πριν ξεκινήσουνε βγήκαν εννιά μποφόρια
κι έτσι απαγορεύτηκε ο απόπλους στα βαπόρια.
Όμως οι φίλοι ευτυχείς δεν πήρανε χαμπάρι
γιατί όταν έγινε αυτό,  ύπνο βαθύ είχαν πάρει.
Ξυπνάει ο Μήτσος το πρωί, κοιτάει στο φινιστρίνι
του φάνηκε πως φτάσανε έξω απ’ τη Σαντορίνη,
κι η Καίτη που ήταν δίπλα του αγουροξυπνημένη
«στην Πάρο είμαστε Μήτσο μου» του λέει η καημένη.
«Πάω στον κουμπάρο Καίτη μου», της λέει, «να τον φωνάξω»,
τότε ο Βασίλης φάνηκε και λέει «βλέπω τη Νάξο».
Μα σίγουρη η Αγγελική, στη γεωγραφία ατσίδα
τους λέει: «λάθος κάνετε, εδώ είναι η Χαλκίδα».
Και τότε για να λύσουνε αυτή τη διαφωνία
βγήκανε στο κατάστρωμα κοιτώντας μ’ αγωνία.
Κι όταν το Πύργο το Λευκό είδανε απ’ την πλώρη
είπαν: «Τη Σαλονίκη μας τραβάει το βαπόρι».
Μα στο καράβι όμως ψυχή δεν ήτανε καμία
ψύλλοι στ’ αυτιά τους μπήκανε που λέει η παροιμία.
Μάθαν για την αναποδιά που έφερε ο βαρδάρης
κι είπανε: «Τώρα τσιμουδιά να μην το μάθει ο Άρης».
Πληρώσανε λογαριασμό πλωτού ξενοδοχείου
και βιαστικά κατέβηκαν απ’ τα σκαλιά του πλοίου.
Στον Αϊ Δημήτρη  ύστερα άναψαν το κερί τους,
μετάλαβαν κι ευχήθηκαν η Παναγιά μαζί τους.
Όταν τους είδα απόρησα, πότε γυρίσαν πίσω
κι ευθύς το χέρι έδωσα να τους καλωσορίσω.
Κι ύστερα όταν ρώτησα: «πήρατε αεροπλάνο;»
«Πίστευε και μην ερευνάς» μου λένε κι αυτό κάνω.
Κι ενώ ήμουν πρώτα άπιστος, μόνο από αυτό το πράγμα
μ’ έπεισε η Μεγαλόχαρη πως είχε γίνει θαύμα,
αφού γοργά τους έφερε με Άγγελο εκείνο
τον ίδιο που στην Παναγιά παλιά πήγε τον κρίνο.


Πραγματικό γεγονός που συνέβη τον Ιούνιο του 2000, 
τότε γράφτηκαν και οι στίχοι

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2020

ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ


Ακούω άναρθρες κραυγές όλες αυτές τις μέρες
ξινίλες από πεθερές και από συμπεθέρες.

Βιβλίο επιστημονικό τυπώθηκε προσφάτως
ο συγγραφεύς ιστορικός, διδάκτωρ ορεξάτος

αναζητεί τις ρίζες του μ’ αυτό το πόνημά του
πούθε κρατάει η σκούφια του κι η βλάχικη λαλιά του.

Πριν διαβαστεί, προτού καλά στεγνώσει το μελάνι
τον στήσαν σ’ έξι βήματα σε πολυβόλου κάνη.

Μα αντεπιχειρήματα σαφώς τεκμηριωμένα
από τους αντικρούοντες δεν άκουσα κανένα.

Ανάμεσά τους σοβαροί, άνθρωποι μορφωμένοι
όμως με στερεότυπα και μύθους φορτωμένοι.

Σχόλια επιθετικά σε sites εξακοντίζουν
της Ιεράς Εξέτασης ατμόσφαιρα θυμίζουν.

Πού βρήκαν ότι θίγονται η Ελληνοφροσύνη
η ευελιξία η βλάχικη και η καπατσοσύνη

το εμπορικό δαιμόνιο, οι Βλάχοι ευεργέτες
ή δε μετρήθηκαν σωστά στη φουστανέλα οι πιέτες;

Το σύγγραμμα αντί αφορμή να γίνει διαλόγου
οι επικριτές ανέβασαν θέατρο παραλόγου.

Δριμύς μεσαίων ενέσκηψε, ωμή λογοκρισία;
Της επιστήμης, στην πυρά, θα ρίξουν τα βιβλία;

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020

ΟΞΕΙΑ & ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ


Παντρεύτηκε ο δάσκαλος μα είναι σιτεμένος
κι η νύφη άγουρος καρπός και κρίνος ανθισμένος.

Πάνω στο γλέντι της χαράς, στου γάμου τα λουλούδια
πιάσαν οι φίλοι τα γλυκά της τάβλας τα τραγούδια.

Κι ύστερα απ’ τις μπαλωθιές και τις ευχές τις πρώτες
τραγούδι, λιανοτράγουδο πήραν δυο ηπειρώτες:

«Εγώ ο δόλιος γέρασα κι εσύ θέλεις παιχνίδια
μα τώρα ο γάτος δε μπορεί να βγει στα κεραμίδια».

Και πριν χωνέψει ο δάσκαλος την πρώτη την κρυάδα
ακούστηκε μία παλιά της Κρήτης μαντινάδα:

«Αλίμονό σου δάσκαλε είντα σε περιμένει
οξεία θέλει η γυνή κι όχι περισπωμένη».

Κι από κοντά ένας ψαράς, χρόνια στο παραγάδι
ρίχνει με το τραγούδι του μες στη φωτιά το λάδι:

«Κόψε τη ρόγα απ’ το τσαμπί κι ας είναι αγουρίδα
αλλιώς αν πέσει καταγής τότε θα φας σταφίδα».

Τραβάει ο δάσκαλος το γκρα κι έγινε αίμα κι άμμος
τη νύφη αρπάζει ένας νιος και σκόλασε ο γάμος.