ΕΒΙΤΑ

Λατινική Αμερική,
πάνε πενήντα χρόνια
τότε που του περονισμού
ανθίζανε τα κλώνια.

Οι Αργεντίνοι τον Περόν
φορτώθηκαν σαμάρι•
τον γούσταραν, τον ψήφισαν
και το ’χανε καμάρι.

Δεν κυβερνούσε μόνος του
αυτός την Αρζεντίνα
η Εβίτα ήταν πλάι του
η Κυρά-Περοντίνα.

Κι όταν ο πρόεδρος Περόν
έγινε μακαρίτης
η Εβίτα την Αργεντινή
έβαλε στο βρακί της.

Τους στίχους μου διαβάζοντας
ευλόγως θα ρωτήσεις
¨ο λόγος ποιος στο παρελθόν
τη σκέψη να γυρίσεις;¨.

Γιατί επαναλαμβάνεται
ως φάρσα η ιστορία
σ’ Αμερική, σε Αφρική
Ασία, Ακαρνανία.

Αν τύχει όμως και συμβεί
συντόμως εν Ελλάδι
μην πεις ότι κοιμόσουνα
πως ήσουν στο σκοτάδι.

Γι’ αυτό μη βιάζεσαι να πεις
πως είναι φαντασίες•
αν κάνεις κάποιους συνειρμούς
θα βρεις αντιστοιχίες.

Βάλε στις σκέψεις σου πανιά
και τότε μάνι-μάνι
ο νους θα ρίξει άγκυρα
σε Ιονίου λιμάνι.