ΤΟ ΔΕΜΑ

¨Το δέμα ήταν ύποπτο¨ είπανε Ε.Υ.Π. και μπάτσοι∙
η αντιτρομοκρατική ανέλαβε να δράσει.

Σφραγίδες και υπογραφές πέσανε εσπευσμένα
να αρθούνε τα προσωπικά, που λένε, δεδομένα.

Φέρανε την καλόγρια από το μοναστήρι
και μέσα στην ασφάλεια ήπιε πικρό ποτήρι.

Την έσυραν ενώπιον ενός εισαγγελέα
γιατί το δέμα έφερε αυτήν αποστολέα.

Μπροστά τους το ξετύλιξε με περισσή ευλάβεια
κι αυτοί με υπηρεσιακή κοιτούσανε απάθεια.

Μα δεν αποκαλύφτηκαν της βόμβας τα πειστήρια
μα της απρόβλεπτης ζωής ένα από τα μυστήρια.

Ένα μικρό εσώρουχο κι ένα αγάπης γράμμα∙
στα μανταλάκια κρέμασαν προσωπικό της δράμα.

Όμως αυτού του δέματος ποιος θα ’ταν παραλήπτης;
Ένας φαντάρος που όνειρα μοιράστηκε μαζί της.

Κρύος ιδρώτας διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά της
κι η εξουσία απέναντι με το μειδίαμά της.

Πρόστυχα υπονοούμενα και βλέμματα χυδαία
του έρωτα τα ένσημα και μάλιστα βαρέα.

Επέστρεψαν το δέμα της κι ο πόνος της ρεγάλο
κι από το ένα το κελί γύρισε πίσω στ’ άλλο.

Κι έστειλε γράμμα στο Θεό μέσα απ’ την προσευχή της
σ’ Εκείνον που από ψηλά ορίζει τη ζωή της.

Και ρώτησε επίμονα Αυτός πώς το εισπράττει
όταν τον έρωτα οι θνητοί τον βγάζουν τρομοκράτη;