ΠΑΡ’ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ

Βλέπω τους φίλους και γνωστούς που έχουν ένα ¨θέμα¨ 

σβησμένο το χαμόγελο και σκυθρωπό το βλέμμα.

Φαινόμενα που προφανώς οφείλονται στην κρίση

όμως αυτή η κατήφεια σαφώς δεν είναι λύση.

Φίλε, η εσωστρέφεια σ’ αδιέξοδο μας βγάζει

και το μυαλό σε σκοτεινούς λαβύρινθους το βάζει.

Βιδώθηκες στον καναπέ και η μικρή οθόνη

σου πλένει τον εγκέφαλο με ηττοπάθειας σκόνη.

Βγες στον αέρα, βάδισε, ας είναι χλεμπονιάρης

με θετική ενέργεια θα βγει και ο βαρδάρης.

Άφησε το στασίδι σου πίσω από τη γρίλια

μια βόλτα κάνε στην ακτή, μάζεψε δυο κοχύλια.

Μίλα με φίλους face to face∙ του  facebook οι φίλοι

είναι λουλούδια ψεύτικα σε πλαστική ανθοστήλη.

Μεταχειρίσου το internet μόνο ως εργαλείο

γράψε δυο λόγια στο χαρτί, άνοιξε ένα βιβλίο.

Πιες με τους κολλητούς καφέ, έστω και κυλικείου

 μα αγνόησε ανώφελες κουβέντες καφενείου.

Διάλογο δημιουργικό αυτοί οι καιροί επιτάσσουν

και με συλλογικότητα οι άνθρωποι να δράσουν.

Με αλληλεγγύη πρώτιστα, με γνώση απαραιτήτως

και ρίσκα να ξαναπιαστεί απ’ την αρχή ο μίτος.

Το πήραμε το μάθημα, Μεσσίες δεν υπάρχουν

ως ενεργοί θα εκλέγουμε τους άξιους να άρχουν.