στο φίλο
Θ. Ν.
Πήγα προς τις Κουκουναριές
σ’ ένα μικρό ακρογιάλι
κι από την άμμο ξέθαψα
ένα παλιό μπουκάλι.
Τ’ άνοιξα κι ήπια δυο φιλιά
που μέσα είχα κλεισμένα∙
από εκείνη τη βραδιά
τα είχα κρατημένα.
Θυμάμαι η πανσέληνος
φιλιόταν με το κύμα
κι εγώ σε είχα αγκαλιά
κι απάγγελνα ένα ποίημα.
Ήμουνα άντρας ώριμος
κι εσύ μπουμπούκι ακόμα∙
έσκυψες κι άσβεστη φωτιά
μου έβαλες στο στόμα.
Με καίει ως τώρα που μαλλιά
έχω αραιά με χιόνια∙
εκείνο το φιλί ζωή
μου πρόσθεσε στα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου