Ο Καλλικράτης άλλαξε,
πλέον, τα δεδομένα
θέλει εργαλεία
σύγχρονα κι όχι απαρχαιωμένα.
Μοιραία κι όσοι θα
διοικούν πρέπει να ’ναι βαρβάτοι
να έχουν και στον
πισινό ένα επιπλέον μάτι.
Οι Δήμοι ευρωπαϊκές
έχουνε απαιτήσεις
προσόντων δε ανάλογων
να είναι οι Διοικήσεις.
Και μπαίνει το
ερώτημα: δυναμικό υπάρχει
με μόρφωση,
ικανότητες που καινοτόμα να άρχει;
Αν η επαρχιώτικη
μείνει νοοτροπία
τότε έχει
εξασφαλιστεί ήδη η αποτυχία.
Αυτοί που είναι
δέσμιοι της παλαιάς μεθόδου
μπορούν να
ευαγγελίζονται το Δήμο της προόδου;
Το δίλημμα είναι
προφανές και αμείλικτο συνάμα
ποιοι δύνανται του GREEK WEST
να γιάνουνε το τραύμα;
Θα ’ναι ¨άρχοντες με παρελθόν¨, του ¨λιμανιού οι σκαφάτοι¨
ή μήπως άφθαρτοι,
αγνοί και προπαντός κεφάτοι;
Εδώ είναι φίλοι το
ζουμί, εδώ το δια ταύτα·
πρέπει οι πολίτες
κάρβουνα να βγάλουν απ’ την καύτρα.
Δική τους
αποκλειστικά θα είναι η ευθύνη
αν εξακολουθούν να
ζουν μέσα στη ναφθαλίνη.
Πρέπει την τελευταία
στιγμή ν’ αφυπνιστούν οι πάντες
αλλιώς σαν τους
ιθαγενείς θα τους γυαλίζουν χάντρες.
Πρέπει να
ενθαρρύνουνε αυτούς που ’χουν προσόντα
κι εντέλει ν’
αποσύρουνε ληγμένα προϊόντα.
Η ύστατη, η μοναδική
έμεινε ευκαιρία
να βάλουμε τον τόπο
μας σ’ ανοδική πορεία.
Το πολλαπλώς
εξαμαρτείν το μέλλον υποσκάπτει
μα ουδέν
αναγνωρίζεται, λάθος, μετά την κάλπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου