Η ΑΡΧΗΓΟΣ

Ποιος είδε πούλμαν να κινά χωρίς τον οδηγό του,

πλοίο ν’ ανοίγει τα πανιά δίχως τον πλοίαρχό του;

Χωρίς παππά στην εκκλησιά αρχίζει η λειτουργία;

Και όμως το κατάφερε αυτό η Ευτυχία.

Οργάνωσε την εκδρομή αλλά στο παρά τρία

του Στέλιου η μάνα η Πόντια ετών εκατοντρία,

άφησε αυτό το μάταιο τον κόσμο και απήλθε

κι αν λένε αλήθεια οι γραφές μπορεί και να ανήλθε.

Να ’ναι ελαφρύ το χώμα της, το Στέλιο συλλυπούμαι∙

το νου της και τα χρόνια της να ’χουμε εμείς που ζούμε.

Λόγω κηδείας το λοιπόν στην Ύδρα δεν επήγε,

αλλά η Ευτυχία το γκρουπ εκ του μακρόθεν ήγε.

Ηγέτης ούσα, ξέροντας πως η ζωή είναι ΛΟΤΤΟ

είχε προβλέψει σύστημα μ’ αυτόματο πιλότο.

Γι’ αυτό και όλα κατ’ ευχήν πήγαν, λοιπόν, στην Ύδρα∙

αγωνιούσε βέβαια μήπως διαβούν στη Σκύδρα,

γιατί αυτοί οι απόμαχοι αντί να μπουν σε πλοίο

λόγω άνοιας είναι ικανοί να μπουν σε λεωφορείο.

Τέλος καλό, μα οφείλουμε σ’ αυτή τη Βάσω μπράβο

με επιδέξιους χειρισμούς ξεπέρασε τον κάβο.

Μα ένα έχω εγώ να πω προς τους συνταξιδιώτες

ότι θα πρέπει να φερθούν σαν γνήσιοι ιππότες.

Πρόθυμα ν’ ανταποκριθούν, να βάλουν πλάτη όλοι

όταν η Ευτυχία τους πε: ¨μάγκες πάμε στη Πόλη¨.