Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Ρε θάνατε αθάνατε

κακόψυχε, καρμοίρη

άνθρωπος δε σε κάλεσε

ποτέ για μουσαφίρη.

Μόνος σου πας απρόσκλητος

κόλλυβα δώρα φέρνεις

εύχεσαι στην υγεία του

και τη ζωή του παίρνεις.

Κουκουλοφόρε θάνατε

μη μου φερθείς σαν κλέφτης

θα ’χω την πόρτα ανοιχτή

να μπεις σαν επισκέπτης.

Δε σε φοβάμαι θάνατε

όμως ξηγήσου αντρίκια

κόπιασε σαν πολεμιστής

ζωσμένος φυσεκλίκια.

Στ’ αλώνι το μαρμάρινο

θα μετρηθώ μαζί σου,

ας είναι η μάχη άνιση.

Μα θέλω το σπαθί σου,

μες στην καρδιά πολύ βαθιά

στο τέλος να βυθίσεις

και για βασανιστήρια

χρόνο μη σπαταλήσεις.