Χρόνια στο κυνοβούλιο,
ζαμάνια στα κουμάντα
δύσκολο να παραδεχτεί
πως έμεινε στην πάντα.
Είδε τους άλλους στη Βουλή
κι ένοιωσε ψωριάρης∙
προς άγρα ψήφων παγανιά
βγήκε σα διακονιάρης.
Παρόλο που το κόμμα του
πάσχει από κασίδα
αυτός απλώς τινάζεται
λες κι έχει πιτυρίδα.
Η υπογραφή του είναι νωπή
κι ήτανε ολετήρας∙
τώρα πως εμφανίζεται
Τρικούπειος
σωτήρας;
Το ¨ανθ’ ημών¨, ο καψερός
πώς του ’ρθε να εκστομίσει;
Μα στο τερέν ο ¨Γουλιμής¨
πλάτη θα τον κολλήσει.
Τι ήθελε και ξύθηκε
στη γκλίτσα του τσομπάνη;
Νόμιζε ότι ήτανε
της Μέρκελ το φουστάνι;
Αυτά παθαίνει όποιος ξεχνά
τη γνώση του χωριού του:
¨λαγός τη φτέρη κούναγε
κακό του κεφαλιού του¨.
Άρη συνοδοιπόρε,
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που αγαπάς τις ρίζες-τον τόπο σου-μας. Χαίρομαι που εκφράζεσαι. Εύγε, συνέχισε ακάθεκτος, λαϊκός, αυθεντικός.
Η σκέψη μου είναι κοντά σου.
Καλο καλοκαίρι.
Γιάννης Γουλές