Την ιστορία θα σας πω του φίλου μου του Σήφη
που παραδίπλα απ’ τ’ αχαμνά φύτρωσε ένα ρεβίθι.
Αργότερα μεγάλωσε κι έγινε σαν καρύδι
και όσο όγκο έπαιρνε το ’νοιωθε σαν βαρίδι.
Όταν στο τέλος έμοιαζε με δίκορκο λεμόνι
ντρεπότανε που φούσκωνε μπρος απ’ το παντελόνι.
Ψηλάφισε ο Σούπαρης –χρόνια γνωστοί και φίλοι-
του λέει: ¨φίλε αγαπητέ, μεγάλωσε η κήλη¨.
Κανόνισε στο ¨ΚΕΝΤΡΙΚΟ¨ να τροχιστούν μαχαίρια
του Σήφη, μόνο που άκουγε, τρέμανε πόδια-χέρια.
Τον έγδυσαν, τον νάρκωσαν, του ρίξανε και ξούρα
κι αυτός γελούσε ευτυχής λες κι είχε πάρει τζούρα.
Εντέλει τον χειρούργησε του Τάσου ένα τσιράκι
ντάλε κουάλε ο Δάσκαλος βγήκε το γιατρουδάκι.
Η κήλη αφαιρέθηκε, γαζώθηκε το ράμμα
μα ο Σήφης όταν ξύπνησε διαπίστωσε το θαύμα.
Ψαχούλεψε τα επίμαχα και βρήκε ένα ισιάδι
εκ λάθους το εργαλείο του ταξίδεψε στον Άδη.
Άλλαξε χίλια χρώματα, μάδησε το μουστάκι
και οι νοσοκόμες του ’δωσαν ένα γερό χαπάκι.
¨Λάθη συμβαίνουν Σήφη μου¨, πήρε το λόγο ο Τάσος
¨αρκεί να διορθώνονται¨, άκου ο πούστης θράσος.
¨Θα ’λεγα είσαι τυχερός μέσα στην ατυχία
γιατί τροχαίο έγινε στη Νέα Ελβετία.
Αράπης εκ του Καμερούν είναι του οργάνου δότης
στην άσφαλτο τον τσάκισε πίπτων σηματοδότης¨.
Πράγματι μεταμόσχευση έγινε του οργάνου
ένα ευτραφές και ευμέγεθες σα ράμφος πελεκάνου.
Ξέροντας πως το μάστορα τον κάνουν τα εργαλεία
μπρος στον καθρέφτη του γυμνός σκεφτόταν μεγαλεία.
Ο Σήφης απ’ τη μέρα αυτή γυρνάει στο παζάρι
με ασυγκράτητες ορμές σα γάτος του Γενάρη.
Δεν κάνει δε διάκριση σ’ αρσενικό ή θήλυ
πώς λένε: ¨όλα οι καλοί τ’ αλέθουνε οι μύλοι¨.
Και στο πατάρι έκτοτε έρχεται φουντωμένος
στο τέλος από μας κανείς δε θα ’ναι πια παρθένος¨.
Γι’ αυτό κι ο Jordan έφερε δώρα απ’ την Αθήνα
σώβρακα στον καθένα μας μα από λαμαρίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου