ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

Δ.Ε.Θ. 10-9-२०११

Απ’ το καπέλο του λαγούς

κι άσσους απ’ το μανίκι

δεν έβγαλε ο πρωθυπουργός

χτες στη Θεσσαλονίκη

Δεν τον ξανάπαιρνε να πει

ότι: ¨λεφτά υπάρχουν¨

αφού τα φυγαδέψανε

εκείνοι που μας άρχουν

Τη Δ.Ε.Θ. οι διαδηλωτές

είχαν αποκλεισμένη

να πούνε ΟΧΙ σε ζωή

ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΜΕΝΗ

Στην Chinatown ταυτόχρονα

πλησίον Βαρδαρίου

γινόταν το ¨έλα να δεις¨

του χαρτοκιβωτίου।

Απ’ τη Σαγκάη ήρθανε

τριαξονικές νταλίκες

κι οι κούληδες ξεφόρτωναν

σαν μέλισσες, σα σφήκες

Προσέξτε σχήμα οξύμωρο

αγαπητοί μου φίλοι

από τον Πύργο το Λευκό

ως του Αξιού την Πύλη

Δουλειές ζητούσε ο Λαός

και αμοιβές σαν πρώτα

μα οι Κινέζοι μπήκανε

από την πίσω πόρτα

ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ

Με κάλεσαν τον Αύγουστο

σ’ έναν ωραίο γάμο

που ’χτισε βάσεις ριζιμιές

κι όχι πάνω στην άμμο.

Μες στη χλιδάτη αίθουσα

το βλέμμα μου επλανήθη

και όπως όλοι έψαχνα

να δω πού είναι η νύφη.

Τα μάτια μου αιχμαλώτισε

ρωμαϊκή χλαμύδα

την Κλεοπάτρα ζωντανή

θαρρείς μπροστά μου είδα.

Σιρίτια ασήμια στόλιζαν

γαλάζιο της θαλάσσης

κάλλος που και Θεούς ωθεί

σε τολμηρές προτάσεις.

Η μάνα της νεόνυμφης

κι η ίδια μία νύφη

που λαίμαργα την κοίταζαν

τ’ αρσενικά τα πλήθη.

Όμορφη η Ντίνα ανέκαθεν

πιότερο τώρα λάμπει.

Συγνώμη, αλλά θα το πω:

¨να ’χεις το νου σου Μπάμπη¨

ΠΑΤΑΡΙ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ

Τέλειωσαν οι διακοπές

γρήγορα, που να πάρει

κι έτσι απαρτία είχαμε

απάνω στο πατάρι.

¨Πού πήγες και πώς πέρασες,

πώς μαύρισες ρε μάγκα;

Πώς πήγε τ’ οφθαλμόλουτρο

σε τόπλες και σε τάγκα;¨.

Σε ηλικίες σαν κι αυτές

δεν πάει να ρωτήσεις

για τα εξωσυζυγικά

και νέες κατακτήσεις.

Για ¨να ’χαμε να λέγαμε¨

γίνονται συζητήσεις

που απωθημένα βγάζουνε,

γούστα και προτιμήσεις.

Μα ακούγοντας καράφλιασα

-κι έχασα πάσα ιδέα-

κάποιους, που σε υπόληψη

είχα μες στην παρέα.

Λέει ο ένας φερ’ ειπείν

που η φωνή του τρέμει

ότι φαντασιώνεται

αυτήν την Όλγα Τρέμη.

Και ο κοτσίδας ύστερα

πήρε αμέσως πάσα

πως βλέπει μες στα όνειρα

του Κώστα τη Νατάσσα.

Τη βλέπει στον καθρέφτη της

μπροστά να κάνει πρόβες

και να φοράει ασορτί

εσώρουχα και γόβες.

Ο Ιορδάνης έλειπε

βρισκότανε στην Ξάνθη

αλλιώς δε θα επέτρεπε

ν’ ανθίσουν τέτοια άνθη.

Χώρος, εστία των τεχνών

και της φιλοσοφίας

κατάντησε όσο έλειπε

πατάρι ανωμαλίας

ΑΜΟΡΓΙΑΝΟ

Μπαίνω στην κλιμακτήριο

φίλοι μου, οσονούπω

και τρέμω μην ακούσετε

της πτώσεως το γδούπο.

Τρώγομαι με τα ρούχα μου

δεν ξέρω τι μου φταίει

στον ύπνο βλέπω όνειρα

με μαραμένα πέη.

Γι’ αυτό για τρία τέρμινα

πριν αφυπηρετήσω

απόσπαση για Αμοργό

σκέφτομαι να ζητήσω.

Να πάω της ¨ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗΣ ¨

την κομπανία να ’βρω

το άσπρο το μουστάκι μου

να ξαναγίνει μαύρο.

Θα βάζει ο Στέλιος πυρκαγιά

στου μπουζουκιού τα τέλια

και θα μου τραγουδά βραχνά

της ζήσης τα ’βαγγέλια.

Αυτοί ζητούν μετάθεση

και γρατζουνούν το σύρμα

μα καταθέτουν την ψυχή

στης Αμοργού το κύμα.

Κι εγώ στιχάκια ρίχνοντας

μες στου γιαλού τα φύκια

θα καρτερώ να ξαναβγούν

στα μάγουλα μπιμπίκια

Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Μεγάλη η συγκέντρωση

στο φόρτε τα ηχεία

έψαχνα το Χριστόφορο

να βρω μες στην πλατεία.

Τα ¨καναρίνια¨ των ΕΛ.ΤΑ.

πλήθος στη Σαλονίκη

ρωτώ: ¨ο Φόρης είναι εδώ

που φέρει σκουλαρίκι;¨.

Μία ξανθιά που μ’ άκουσε

απ’ το γρασίδι χάμω

μου λέει: ¨ο Χριστόφορος

πήγε σε ένα γάμο¨.

Άλλοι το γάμο αφήνουνε

να πάνε για πουρνάρια

κι αυτός την επανάσταση

έγραψε στα παπάρια