Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΡΙΝΙΣΤΑ
Ένα κλαρίνο μες στη νύχτα
παίζει αργόσυρτο σκοπό
κι η μουσική απλώνει δίχτυα
σ’ ένα τοπίο μαγικό.
Βγαίνουν σκιές μες στα σοκάκια
και περπατούν δισταχτικά
τους οδηγούνε τα μεράκια
σ’ αρχαία γλέντια μαγικά.
Κορμιά και χέρια ένα αλώνι
στους προβολείς του φεγγαριού
παλάμη-γόνατο αμόνι
τσαλίμια σερνικού χορού.
Κι όπως του ράστ πέφτει η αυλαία
Αρχάγγελος εξ ουρανού
τον κλαριτζή παίρνει παρέα
στ’ αυτί να παίζει του Θεού.
Από τη συλλογή ¨Ωδαί τοις ηττημένοις¨
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου