Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

ΤΑ ΝΥΧΙΑ


Όπως κατά το παρελθόν ήτανε οι μοδίστρες
σήμερα περιζήτητες είναι οι μανικιουρίστ(ρ)ες.

Γιατί ανταποκρίνονται στην ονυχομανία
πάρα πολλά τα nail  bars σε κάθε συνοικία.

Μανό και ασετόν –παλιά- στην κυρά Πολυτίμη
μα τώρα πια το μανικιούρ έγινε επιστήμη.

Θες φυσική ενίσχυση με jell αλλά και χρώμα
μόνιμο, ημιμόνιμο, φινίρισμα κι ακόμα

νύχια σαν των αρπακτικών, είτε σαν πόδια πάπιας
φαλτσέτα, σπάτουλα φαρδιά ή απόληξη μιας τσάπας;

Special διακόσμηση με tips προχωρημένα
σχέδια ψυχεδελικά ή πιο προσγειωμένα;

Υπάρχει και το γαλλικό με μια γραμμή στην άκρη
πουά, λευκή, κοφτή μπροστά είτε οβάλ σαν δάκρυ.

Το ουράνιο τόξο θα το δεις συχνά σε μιας τα χέρια
πασπάλισμα χρυσόσκονης και ασημί αστέρια.

Πολλά και τα αξεσουάρ, διαθέτουνε απ’ όλα:
νύχια για ανταλλακτικά, ταινίες, στρας και κόλλα .

Όταν για παρεπόμενα, όλοι μιλούν, της κρίσης
ετούτο το φαινόμενο πώς να το εξηγήσεις;

Σ’ αυτήν την οικονομική δύσκολη συγκυρία
γιατί αυτή η άνθιση; είχα την απορία.

Ώσπου μία παλιά γνωστή στο δρόμο είχα πετύχει
¨σ’ αρέσει¨, είπε με νόημα, ¨το ερωτικό μου νύχι;¨.

Κι εννόησα γιατί πολλές τα νύχια sexy  ντύνουν 
κι όχι όπως λεν τα θέλουνε μ’ αυτά τα σκρατς  να ξύνουν.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΜΟΥ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑΚΙ (τραγούδι)

Σε παρατηρώ να μπαίνεις,
ν’ ανεβαίνεις τα σκαλιά
να μετράς τα σκαλοπάτια,
να κρατάς τη σιδεριά.
Να πηγαίνεις τοίχο-τοίχο
κι η ανάσα σου βαριά
και να βγαίνει η καλημέρα
απ’ τα έγκατα βαθιά.

Εύθραυστό μου κρυσταλλάκι
μεταξένια μου κλωστή
τρέμω μήπως το κορμάκι
πέσει και μου τσακιστεί.

Ποιος σου μάρανε καρδιά μου
της καρδιάς σου το μπαχτσέ
και βαρύ πίνεις τσιγάρο
και διπλό, πικρό καφέ;
Δε σου αξίζει, πίστεψέ με,
σαν κεράκι να σβηστείς
και δοκίμασε καλή μου
να ξαναερωτευτείς.

Εύθραυστό μου κρυσταλλάκι
πορσελάνη μου ακριβή
χαμογέλασε λιγάκι
και ξεκίνα απ’ την αρχή.

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

ΑΡΗ ΦΙΛΑΙΔΟΙΩΝΟΣ-ΑΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ


Χρόνια πολλά από καρδιάς, να ’χετε την υγειά σας
μα προσοχή, κυρίες μου, στα περιττά κιλά σας.


Αλήθεια πότε ήτανε, σε ποια δεκαετία
που βγάλατε ως απόφοιτες μία φωτογραφία,
τότε που στην πενθήμερη κάνατε καλλιστεία;




Εδώ είστε στο αντάμωμα, πριν από μια διετία
διατηρήστε δροσερές, σαν τα νερά τα κρύα

μα αντί το  ¨ένα¨  νούμερο φοράτε ¨δεκατρία¨.
--------------------------------------------------------------------

8 Μαρτίου σήμερα δικών μου γενεθλίων 
σας ευλογεί ο Άγιος Άρης ο Φιλαιδοίων

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019

ΣΤΗ ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ¨ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ¨ 8-2-2019 ώρα 7μ.μ.


Ο Άρης Μπιτσώρης ¨ξαναζωντανεύει¨ ποιήματα αρχαίων ποιητών που εξυμνούν τον έρωτα. Σε έμμετρη ομοιοκατάληκτη απόδοση στη σημερινή νεοελληνική γλώσσα μας παραδίδει στίχους που ο αναγνώστης έχει την αίσθηση ότι ακούει ένα τραγούδι σημερινό και διαπιστώνει ότι όσες χιλιάδες χρόνια και αν περάσουν ο Έρωτας παραμένει ένας αδιόρθωτος έφηβος τοξότης που σημαδεύει τις καρδιές και πυρπολεί τα κορμιά μας.
Μέσα από τα επιγράμματα, που αναφέρονται ονομαστικά σε ερωτικές συντρόφους, σε παλλακίδες και κυρίως σε επώνυμες εταίρες παρελαύνουν νέες, γριές, πόρνες, παρθένες, άπιστες, ψηλομύτες, πονηριές, μοχθηρίες, εκδικήσεις, εκρηκτικότητα, υπαινιγμοί, όλα αυτά που συνθέτουν το απίθανο βιοτικό γεγονός που είναι ο έρωτας.






V 75  ΡΟΥΦΙΝΟΥ


Μια γειτόνισσα παρθένα είχα εγώ, την Αμυμώνη
όμοια η Κύπρη, την ψυχή μου είχε ανάψει σαν αμόνι.
Με κορόιδευε εκείνη, εγώ όμως δε ντρεπόμουν
κι όταν έβρισκα ευκαιρία στο κορίτσι αυτό ριχνόμουν.
Κατακόκκινη γινόταν, ένοιωθε όμως τον καημό μου
και στο τέλος το κορμί της έσμιξε με το δικό μου.
Τώρα πως γεννάει μαθαίνω και δεν ξέρω τι να κάνω
λες να μείνω εδώ μαζί της ή με τρόπο να την κάνω;




Γείτονα παρθένον εἶχον Ἀμυμώνην Ἀφροδίτην,
                ἥ μου τὴν ψυχὴν ἔφλεγεν οὐκ ὀλίγον.
αὕτη μοι προσέπαιζε καί, εἴ ποτε καιρός, ἐτόλμων.
ἠρυθρία. τί πλέον; τὸν πόνον ἠσθάνετο.
ἤνυσα πολλὰ καμών. παρακήκοα νῦν ὅτι τίκτει.
ὥστε τί ποιοῦμεν; φεύγομεν ἤ μένομεν;






V 47  ΡΟΥΦΙΝΟΥ


Θάλεια, συχνά έκανα ευχή μια νύχτα να σε πάρω
και με τα χάδια τα καυτά τον πόθο να καλμάρω.
Τώρα που σ' έχω πλάι μου, ολόγυμνη, ο καημένος,
νυστάζω κι απ' την κούραση είμαι αποκαμωμένος.
¨Ξύπνα, ψυχή μου δύστυχη, διώχνεις την ευτυχία.
Θα τη ζητάς μα δε θα βρεις ξανά τέτοια ευκαιρία¨.




Πολλάκις ἠρασάμην σε λαβών ἐν νυκτί, Θάλεια,
                πληρῶσαι θαλερῇ θυμόν ἐρωμανίῃ.
νῦν δ΄,  ὅτε μοι γυμνή γλυκεροῖς μελέεσσι πέπλησαι,
                ἔκλυτος ὑπναλέῳ γυῖα κέκμηκα κόπῳ.
θυμέ τάλας, τί πέπονθας; ἀνέγρεο μηδ΄ ἀπόκαμνε,
                ζητήσεις ταύτην τήν ὑπερευτυχίην. 






               
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Αιτωλική Πολιτιστική Εταιρία (ΑΙ.ΠΟ.Ε.) και οι εκδόσεις ΗΡΟΔΟΤΟΣ
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του  Άρη  Μπιτσώρη

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
Εταίρες, ερωμένες, παλλακίδες
στα επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας

την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019, 7 μ.μ.

στη Στοά του Βιβλίου Πεζμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αθήνα

για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Γεώργιος Ι. Θανόπουλος Επίκουρος Καθηγητής Λαογραφίας ΕΚΠΑ

Ιωάννης Ν. Κυριαζής Φιλόλογος, Συγγραφέας

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο πρόεδρος της ΑΙ.ΠΟ.Ε.
Παναγιώτης Κοντός, καθηγητής Γλωσσολογίας ΕΚΠΑ

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019

ΠΑΛΛΕΥΚΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ


Ήταν δημοσιογράφος
συνεπής κιτρινιστής
και βαρύμισθος διδάκτωρ
τηλεαποχαυνωτής.

Εργολάβος εκκολάπτης  
των αυγών του φασισμού
κομιστής, μεταφορέας
βαλιτσών εκ πλουτισμού.

Σήμερα είναι πρώτο θέμα
είδηση, όχι fake news
ως περιστερά ανελήφθη
-πάλλευκη- στους ουρανούς.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

ΚΑΠΟΥ ΜΙΑ ΒΟΜΒΑ ΣΚΑΕΙ


Βρόμικη η πολιτική από τη γέννησή της
πόρνη μα με βαρύμισθο το αειθαλές κορμί της.

Της εξουσίας εραστές στα σκέλια της ερίζουν
τα εσώρουχά της τ’ άπλυτα σημαίες ανεμίζουν.

Μα απ’ τη στιγμή που οι ¨Αγορές¨ γίναν προαγωγοί της
και υποκοσμικά καρτέλ ορίζουν την τιμή της,

η άσκηση πολιτικής γίνεται ¨παρά φύσει¨
η χαλκευμένη είδηση έχει κυριαρχήσει.

Σε οθόνες  αποχαύνωσης  αυγά φιδιών τσουγκρίζουν,
πορνοβοσκοί αχυράνθρωπους για ηγέτες προορίζουν. 

Χάθηκε κάθε πρόσχημα ορίων μα και όρων
μ’ ασέλγειες παρακρατικών κι ορδές προβοκατόρων.

Πατριδοκάπηλοι έμμισθοι  κρατούνε τα ηνία
και παραπίσω οι νονοί της νύχτας  σε εφεδρεία.

Κι αν δουν πως κάποιο σχέδιο κάπως δεν ¨περπατάει¨
μαύρα, βαθιά μεσάνυχτα  κάπου μια βόμβα σκάει.

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ


Ευχάριστη η έκπληξη που βίωσα χτες βράδυ
ενώ μες στο ψιλόβροχο βάδιζα στο σκοτάδι.

Από το ¨Μεζεδόκηπο¨ με κάλεσαν σειρήνες
πίσω απ’ τα τζάμια άνθισε ένα μπουκέτο μνήμες.

Παιδιά δεκατριάχρονα κι εγώ ήμουν τριαντάρης
μα ο χρόνος ο πρωταθλητής τρέχει σαν κατοστάρης,

αφού έχω τώρα προ πολλού περάσει τα εξήντα
κι εκείνα είναι δυο σκαλιά πριν από τα πενήντα.

Αγαπημένοι μαθητές, φουρνιά ευλογημένη
στις θύμησές μου πάντοτε θέση έχει κλεισμένη.

Μπήκα ως ¨συνομήλικος¨ πλέον μες στην παρέα
μέσα σε μια αγκαλιά ζεστή, σε ατμόσφαιρα ωραία.

Και θυμηθήκαμε ξανά τ’ αθώα χρόνια εκείνα
γέλια, τραγούδια και χορός, πρόσωπα άσπρα κρίνα.

Σβήσαμε το διάστημα που ’χει μεσολαβήσει
και πνίξαμε μες στο πιοτό την ψυχοβγάλτα κρίση.

Ξαγρύπνησα ως το πρωί  απ’ τη συγκίνησή μου
μια ευτυχισμένη πρόσθεσα σελίδα στη ζωή μου.

Εύχομαι υγεία, προκοπή σ’ αυτούς και στα παιδιά τους
κι η νιότη να ’ναι άσβεστη πάντοτε στην καρδιά τους.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

ΟΥ ΓΑΡ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ




Κάποτε τον ονόμασα Άγιο Βαλεντίνο 
κι έγραψα πως για πάρτη του πολλές ήπιαν κινίνο.

Έκτοτε ο συνάδελφος και φίλος μας ο Ντίνος
¨την είδε¨ τζόβενο, τεκνό και εραστής Λατίνος.

Με ντύσιμο νεανικό συχνάζει στα μπαράκια
selfies βγάζει μεσάνυχτα με νέα κοριτσάκια,

προσέχει τη διατροφή, γυμνάζεται επιμόνως
με βάρη και με τρέξιμο• μα αμείλικτος ο χρόνος

του υπενθυμίζει τακτικά με πόνους και με θλάσεις
ότι για τους μεσήλικες ήπιες πρέπουν δράσεις.

Αυτός, όμως, δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις,
τους νόμους και κανονισμούς αγνόησε της φύσης.

Και έπαθε μια σοβαρή ζημιά στο γόνατό του
κι έμαθα ότι κάμφθηκε τώρα το ηθικό του.

Λέει στο γιατρό ¨δε νοιάζομαι για γόνατα και ισχία
φοβάμαι το …..επίμαχο μην πάθει αφλογιστία¨.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Ο ΝΤΕΜΗΣ


Μέχρι προσφάτως ήμασταν
δυο άγνωστοι, δυο ξένοι
μα σαν να ήξερα καλά
από παλιά τον Ντέμη.

Ίσως μια νύχτα που ήθελε
να σβήσει ένα κόμμα
να πήρε από μένανε
του μολυβιού τη γόμα.

Μάλλον θα μου διόρθωσε
το ήτα μ’ ένα γιώτα•
φάντασμα και βρικόλακας
ταιριάξανε στα χνώτα.

Δεν είναι ο Ντέμης ποιητής
με το λευκό κολάρο,
τραβά σε τόπο άνυδρο
της ποίησης το κάρο.

Βλέμμα αιχμηρό, βουβός θυμός
πίκρα που ξεχειλίζει
στίχος  μεστός με νόημα
που κόκαλα τσακίζει.

Τις λέξεις πλένει απ’ τη σκουριά
τη γάνα και τη σκόνη
σ’ αμόνι αρχαίο τις περνά
κι ύστερα τις καρφώνει.

Δίχως φρου-φρου κι αρώματα
δίχως εφέ και κόλπα•
μα κι αν ματώνει ο ποιητής
δεν παρατά τα όπλα.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

ΘΕΛΗΜΑ ΚΥΡΙΟΥ;


Ήτανε στους Βαλκανικούς
ο πάππος μου φαντάρος
στη χλαίνη ψείρες άπειρες
πρόσθεταν κι άλλο βάρος.

Εκεί σε μια ανάπαυλα
μιας μάχης του μετώπου
ιερείς να ψάλλουν τους νεκρούς
έφτασαν επιτόπου.

Με ράσο ο εξαρχικός
με ράσο κι ο δικός μας.
Σκέφτηκε ο αγράμματος παππούς
¨κοινός είναι ο Θεός μας;

Ίδιες ευχές σαν ευλογούν
τα όπλα του θανάτου
και καμαρώνει ο καθείς
με τα παράσημά του¨.

Μου  ’πε ο παππούς: ¨βρε εγγονέ
του Πανεπιστημίου,
το Θέλημα εκτελούσανε
-κι ο δυο τους- του Κυρίου;¨.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

ΡΙΑΛΙΤΙ


Ριάλιτι επιβίωσης
στο ένα το κανάλι
στο δεύτερο οι μάστερ σεφ
βράζουνε στο τσουκάλι.

Στο τρίτο μια εκπομπή
για ελληνικά ταλέντα 
στο άλλο, για τα ριάλιτι
αυτά, στήνουν κουβέντα.

Στο πέμπτο διαγκωνίζονται
και τα Νεχτ Τοπ Μοντέλα,
δε σταματάει αυτή η δουλειά
πάει σχοινί κορδέλα.

Στα πάνελ είρωνες κριτές
χειρίζονται τα πιόνια
άλλωστε αξιοπρέπεια
είχαν ποτέ τα ψώνια;

Ο θεατής στον καναπέ
ενώ τους επικρίνει
στους μετρητές της θέασης
και άλλους πόντους δίνει.

Αφότου ασπαστήκαμε
το δόγμα ¨δε με νοιάζει¨
το ριάλιτι έγινε θεσμός
και άτι που καλπάζει.

Κυρίευσε το facebook  
το instagram, τον τύπο
χώθηκε μέσα στα καφέ
στη γειτονιά, στον κήπο.

Τι κι αν με το τηλεκοντρόλ
μαυρίζεις την οθόνη,
βγαίνεις και αναπνέεις παντού
την πνιγηρή του σκόνη.