Η ΑΣΧΗΜΟΥΛΑ

Μια ασχημούλα στάθηκε

μπροστά από τη στάση

τη λεωφόρο απέναντι

ήθελε να περάσει.

Ο δρόμος πολυσύχναστος

κανείς δεν σταματούσε

εκείνη είχε απελπιστεί

σχεδόν εκλιπαρούσε.

Αν ήταν καμιά καλλονή  

θα φρέναραν και τρένα•

κι ο κλήρος της ευγένειας

μου έλαχε εμένα.

Σταμάτησα καταμεσής

της έκανα σινιάλο

διάβηκε, και μου χάρισε

χαμόγελο μεγάλο.

Νόμισα ότι πέρασε

εμπρός μου μία άλλη

πού  πήγε η ασχήμια της

πού βρέθηκαν τα κάλλη;

Η πράξη μου ασήμαντη

μα αφορμή είχε γίνει

έστω για δευτερόλεπτα

εκείνη να ομορφύνει.