ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΤΑ

Βέτα, νωρίς ξεκίνησες

για το στερνό ταξίδι,

παλικαρίσια  έπαιξες

στης μοίρας το παιχνίδι.

Μες  στον αγώνα της ζωής

ήσουνα ηρωίδα

εξάντλησες του αίματος

την τελευταία ρανίδα.

Στο σπίτι πίσω έμεινε

ο άντρας σου μονάχος

που στάθηκε στο πλάι σου

σαν γρανιτένιος βράχος.

Μία κορούλα άφησες

γιατρίνα νεφρολόγο

για εκείνη η υγεία σου

είχε τον πρώτο λόγο.

Το μόνο που δεν πρόλαβες

αγαπητή μου Βέτα

από το γιο σου να γευτείς

του γάμου τα κουφέτα.

Χώμα της Φύσκας ελαφρύ

τώρα θα σε σκεπάσει

μα αποκλείεται από μας

κανείς να σε ξεχάσει.