Ο ΗΜΙΚΟΣΜΟΣ

Ο κόσμος κι ο υπόκοσμος ανέκαθεν υπάρχουν

όπως και οι μη έχοντες αλλά κι αυτοί που τα ’χουν.

Μα ο συγγραφεύς Δουμάς, ο υιός, γράφει σε έκδοσή του:

¨υπάρχει κι ο ημίκοσμος εν είδει παρασίτου¨.

Το δέκατο τον ένατο αιώνα αυτό το λέει

για γύναια που διέθεταν ¨πλούσια τα ελέη¨.

Άφραγκες κι όμως ζούσανε μία ζωή χλιδάτη

γιατί τις συντηρούσανε κόμηδες, οι φραγκάτοι.

Δεν ξέρω αν ο ημίκοσμος εξέλιπε εν Ευρώπη

μα στη Μνημονιοκώσταινα κατέχει θέση πρώτη.

Γνωστή μου, που ’ναι άνεργη κάθεται σε τριάρι

και ένα τζιπ τριχίλιαρο την είδα να σοφάρει.

Μια άλλη που φουμάριζε γόπες για σιγαρέτα

προσφάτως μετακόμισε, πήγε σε μεζονέτα.

Μια τρίτη που μαθήτρια είχα τη θυγατέρα

ντυμένη σικ εξέρχεται βγάζοντας και τη βέρα.

Και μια που μου την έπεφτε σαν ήμουν παλικάρι

μου λέει: ¨δε θέλω μίζερα να ζω, φίλτατε Άρη¨.

Κάποιοι βολεύονται, λοιπόν, μέσα σ’ αυτή την κρίση

κι η καλλονή θα πορευτεί κι ο έχων θα πηδήσει.

Και ματσωμένες άσχημες που ’χουν στις σχέσεις ζόρια

στέκονται αλληλέγγυα σ’ απένταρα αγόρια.

Κι εγώ φτωχός και άσχημος, μεσόκοπος συγχρόνως

απόκοσμος κι απόβλητος, στην κρίση εκτός νυμφώνος.