Ο
Γιώργος μου, παντρεύτηκε∙
το
γλέντησα δεόντως
γιατί
για νύφη έφερε
χρυσό
κορίτσι όντως.
Έκτοτε
όμως, φίλοι μου,
απ’
τον περίγυρό μου
τρεις
λέξεις προστεθήκανε
στο
λεξιλόγιό μου.
Συμπέθερος
και πεθερός
αλλά
κι ευχές για εγγόνια∙
θαρρώ
πως μου φορτώνουνε
στις
πλάτες κι άλλα χρόνια.
Μα
εγώ ακόμη αισθάνομαι
εφήβου
καρδιοχτύπια
κι
αυτές οι λέξεις μπήγονται
σα
μαχαιριές στα στήθια.
Όταν
θα προστεθεί ο παππούς
στην
τούρτα σαν κεράσι
φοβάμαι
μην παραδεχτώ
πως
έχω πια γεράσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου