Ξέρω κάτι παλικάρια που τα
λέγαμε μπακούρια
όμως έφτασε η ώρα στη γυνή να
κάνουν γιούρια.
Πρώτος τόλμησε ο Χρήστος που
εμφάνισε τη Λένα,
Χαρμανγκώτισσα κι εκείνη και
Σαρακατσάνων γέννα.
Μεταδοτική όμως είναι η
ερωτική ο φλόγα∙
πήγε για δουλειά ο Παύλος τακιμιάζει
με την Όλγα.
Εκ Καλαμαριάς ο Γιάννης έριξε
κι αυτός το λάσο
ή το δίχτυ αν προτιμάτε και
αλίευσε τη Βάσω.
Άλλος Γιάννης που δουλεύει στα
εξωτικά τα μέρη
μία Ουκρανή, τη Τζούλια, για
γυναίκα του θα φέρει.
Και τον κύκλο κλείνει ο
Γιώργος που τα φτιάχνει με τη Βίκυ
κι απ’ τους πρόποδες του
Ολύμπου έφερε στη Σαλονίκη.
Είναι όλοι μες στα μέλια, στα
σορόπια στα παιχνίδια
δύο έβαλαν στεφάνι και οι
άλλοι δαχτυλίδια.
Μες στο κλαμπ των δεσμευμένων
καλώς ήρθατε αγόρια
δε ρωτήσατε όμως πρώτα αν
τυχόν περνάμε ζόρια.
Μιας και είναι δεδομένο πως
θα βάλετε στεφάνι
θέλω να σας πω λεβέντες δύο
λόγια μάνι μάνι.
Μάγκες, σας μιλώ εκ πείρας
είναι αλήθεια κι όχι μύθος,
ότι όντως στη ζωή μας η
γυναίκα είναι γρίφος.
Και ο άντρας πρέπει να ’χει
την υπομονή Ιώβεια
ή το φάρμακο να εφεύρει για
της γρίνιας τα μικρόβια.
Σαν θα σφίξουν τα σερμπέτια
και το μέλι θα παγώσει
άξιος θα ’ναι ο καπετάνιος που το σκάφος θα γλυτώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου