ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ

Ίσως σε λάθος εποχή μου έλαχε να ζήσω∙

ή μήπως τα παλίμψηστα τάχτηκα για να ξύσω;

Πραγμάτων είμαι νοσταλγός που έχασαν τη λάμψη

κι όσων της σύγχρονης ζωής τα πήρε το φαράσι.

Μ’ έλκουν τα χειροποίητα που ’χουν επιβιώσει

τεχνίτες που δεν ξέκοψαν απ’ την αρχαία γνώση.

Ο γύφτος που το σίδερο σφυροκοπά στ’ αμόνι

ο καλαφάτης στα σκαριά κι ο άλλος ματσακόνι.

Αυτός που δίχως GPS καΐκι κουμαντάρει,

ο ναυαγός που δίχως πυρ στην πέτρα ψήνει ψάρι.

Ο γεωργός π’ άνυδρη γη την κάνει να καρπίσει

κι αυτός που δρόμους σκοτεινούς μπορεί να περπατήσει.

Νομίζω ήμουν ακριβής, ο λόγος μου σταράτος

όμως χαρακτηρίζομαι επιεικώς, φευγάτος.

Ή μου το λένε πιο κομψά πως είμαι αιθεροβάμων∙

ανάδελφος και άφιλος, χωρίς Φιντία Δάμων.