SLAM POETRY & ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ

Μου λέει μία φίλη μου: ¨έχεις ποτέ slamάρει;¨

Όμως από slam poetry δεν είχα εγώ χαμπάρι.

Εκείνη με προέτρεψε, λοιπόν, να πάρω μέρος

όμως δε μου ’πε πως γι’ αυτά εγώ είμαι πλέον γέρος.

Χωρίς να το πολυσκεφτώ έστειλα ένα ποίημα

σε ένα διαγωνισμό, και μου εδόθη βήμα.

Καλύτερα η επιτροπή να μ’ είχε αποκλείσει

την εμπειρία αυτή του slam να μην την είχα ζήσει.

Να μη σας τα πολυλογώ, χωρίς πολλές κουβέντες

θα πρέπει να ’μουν ο παππούς απ’ τους διαγωνισθέντες.

Κι ο μόνος ίσως εξ αυτών που λέει τα σύκα σύκα∙

αλλιώς τα είχα φανταστεί όμως αλλιώς τα βρήκα.

Δε φτάνει με αποστήθιση ν’ απαγγελθεί ο στίχος

μα με της υποκριτικής να ντύνεται το ύφος.

Όλοι άλλοι έλεγαν τους στίχους τους με πόζα

ήταν θαρρείς ηθοποιοί και ότι παίζαν πρόζα.

Εκείνοι μπαίναν στη σκηνή με αξεσουάρ, με μπύρες

σερνόντουσαν στο πάτωμα, άναβαν αναπτήρες.

Εγώ απήγγειλα απλά, σχεδόν σε ακινησία

σα να ’πα το Πάτερ Υμών μέσα σε εκκλησία.

Παρεμπιπτόντως ήρθανε δυο μέλη απ’ το ΠΑΤΑΡΙ∙

ο Γιώργης και ο Σούπαρης παρόντες για τον Άρη.

Κι ο Τάσος που ’χει ως γνωστόν γλώσσα πικρή σαν κίτρο

μου λέει όταν κατέβηκα: ¨πού πας ρε Καραμήτρο;¨.

Ο ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣ

Μοιραίο και αναπόφευκτο είναι για κάθε άντρα

να έρθει κάποτε η στιγμή να μην πηδά τη ¨μάντρα¨.

Τότε οι αισθήσεις πιο ενεργά μπαίνουν σε λειτουργία

μα απ’ τις πέντε η όραση κατέχει τα πρωτεία.

Το λέει και το ανέκδοτο: για διάβασμα είν’ το μάτι

και το ¨εργαλείο ¨ για ¨δουλειά¨ επάνω στο κρεβάτι.

Στο γέροντα όμως αυτή η τάξις ανετράπη

διαβάζει με το πέος του, πηδάει με το μάτι.

Μα απ’ το πολύ γινάτι τους, απ’ το πολύ το άχτι

οι οφθαλμοί παθαίνουνε γκρεμό και καταρράχτη.

Ένας γνωστός, δε λέω ποιος, από το μπανιστήρι

τις κόρες απ’ τα μάτια του έκανε σουρωτήρι.

Πάει στον οφθαλμίατρο, δείχνει τους οφθαλμούς του

κόσκινο εκείνος τους περνά απ’ όλους τους φακούς του.

Με άκρα σοβαρότητα γυρνά και λέει στον γέρο:

¨αγαπητέ, τα μάτια σου θα σου τα συνεφέρω.

Μα θέλουνε προφύλαξη∙ το ¨μάτι¨ θέλει μέτρο,

αλλιώς αόμματος θα πας, φίλε, στον Άγιο Πέτρο¨.

Τότε ο μπάρμπας τον ρωτά με την καρδιά κομμάτια:

¨γιατρέ μου, προφυλακτικά υπάρχουν για τα μάτια;¨.

ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ

Στη Νότια Αμερική πέφταν οι κυβερνήσεις

όταν στους Αμερικανούς δεν κάναν υποκλίσεις.

Τους ¨άτακτους¨ πολιτικούς καθάριζαν με φόλες,

βγάζαν στο δρόμο τις αστές με άδειες κατσαρόλες

Με εμπάργκο, χούντες κ.λ.π., με έλεγχο τροφίμων

φέρναν τους υποτακτικούς στη θέση των νομίμων.

Τώρα άλλο σενάριο μες στο Καράκας παίζει

απ’ το αν λείπουν βασικά είδη απ’ το τραπέζι.

Εκεί που χρησιμοποιούν φλούδες από καρύδες

ή άμα βρουν σκουπίζονται και με εφημερίδες,

το πρόβλημα της έλλειψης από χαρτί υγείας

το ’χουνε πρώτο τα διεθνή μέσα επικοινωνίας.

Η είδηση εξαπλώνεται σαν χρώμα σε σερβιέτα,

ρολό που ξετυλίγεται από μια τουαλέτα.

Ξόδεψε αφειδώς χαρτί ο press του κόσμου όλου,

κι αυτό βρομάει πιο πολύ απ’ το χαρτί του κώλου.

ΠΡΩΗΝ ΜΠΑΚΟΥΡΙΑ

Ξέρω κάτι παλικάρια που τα λέγαμε μπακούρια

όμως έφτασε η ώρα στη γυνή να κάνουν γιούρια.

Πρώτος τόλμησε ο Χρήστος που εμφάνισε τη Λένα,

Χαρμανγκώτισσα κι εκείνη και Σαρακατσάνων γέννα.

Μεταδοτική όμως είναι η ερωτική ο φλόγα∙

πήγε για δουλειά ο Παύλος τακιμιάζει με την Όλγα.

Εκ Καλαμαριάς ο Γιάννης έριξε κι αυτός το λάσο

ή το δίχτυ αν προτιμάτε και αλίευσε τη Βάσω.

Άλλος Γιάννης που δουλεύει στα εξωτικά τα μέρη

μία Ουκρανή, τη Τζούλια, για γυναίκα του θα φέρει.

Και τον κύκλο κλείνει ο Γιώργος που τα φτιάχνει με τη Βίκυ

κι απ’ τους πρόποδες του Ολύμπου έφερε στη Σαλονίκη.

Είναι όλοι μες στα μέλια, στα σορόπια στα παιχνίδια

δύο έβαλαν στεφάνι και οι άλλοι δαχτυλίδια.

Μες στο κλαμπ των δεσμευμένων καλώς ήρθατε αγόρια

δε ρωτήσατε όμως πρώτα αν τυχόν περνάμε ζόρια.

Μιας και είναι δεδομένο πως θα βάλετε στεφάνι

θέλω να σας πω λεβέντες δύο λόγια μάνι μάνι.

Μάγκες, σας μιλώ εκ πείρας είναι αλήθεια κι όχι μύθος,

ότι όντως στη ζωή μας η γυναίκα είναι γρίφος.

Και ο άντρας πρέπει να ’χει την υπομονή Ιώβεια

ή το φάρμακο να εφεύρει για της γρίνιας τα μικρόβια.

Σαν θα σφίξουν τα σερμπέτια και το μέλι θα παγώσει

άξιος θα ’ναι ο καπετάνιος  που το σκάφος θα γλυτώσει.

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Την επισκεψιμότητα στο internet μετρήσανε

το sex, το χρήμα, η ποίηση∙ τρεις λέξεις ξεχωρίσανε.

Αλήθεια ποιος περίμενε τρίτη να ’ρθει η ποίηση,

τόσο ψηλά πως ήτανε στου κόσμου την εκτίμηση;

Λένε πως από ελάχιστους ποιήματα διαβάζονται

μα οι περισσότεροι στη γη ποιητικά εκφράζονται.

Μέσα στο νου και στην καρδιά οι στίχοι άμα ανθίσουνε

ψάχνουν διέξοδο στο φως να επικοινωνήσουνε.

Αλλιώς αν μείνουν μέσα μας, τα σπλάχνα θα σαπίσουνε

θα γίνουν ανοιχτές πληγές που θα κακοφορμίσουνε.

Ανάγκη να εκτίθενται είναι λοιπόν τα ποιήματα

κι ας κυνηγούν τις χίμαιρες κι ας ψάχνουνε τ’ αδύνατα.