ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΧΑΒΡΗΣ

¨ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΧΑΒΡΗΣ¨

Για μια ταινία, σήμερα,

αυτούς τους στίχους γράφω∙

καιρό είχα να συγκινηθώ

στον κινηματογράφο.

Ο σκηνοθέτης Φιλανδός:

ο Άκι Καουρισμάκι

που μέσα από το κάρβουνο

φέρνει στο φως βαμβάκι.

Οι ¨απόβλητοι¨, οι ¨περιττοί¨

στης Χάβρης το λιμάνι

οι μετανάστες, οι κλοσάρ

-το γκρίζο αυτό χαρμάνι-

διδάσκουν αξιοπρέπεια,

σπάνια ευαισθησία,

τα ξεχασμένα αισθήματα

σ’ αυτήν την κοινωνία.

Συστήνω ανεπιφύλακτα

το φιλμ αυτό να δείτε

στα νάματα της ανθρωπιάς

να αναβαπτιστείτε.

Κι αν έχετε στα ρετιρέ

στραμμένη την κεραία

ρίξτε το βλέμμα χαμηλά∙

στα υπόγεια είναι η θέα.

Όπως στο ¨περιθώριο¨

του λιμανιού της Χάβρης∙

αλληλεγγύη, αλτρουισμό

εκεί θα τα ξανάβρεις.