Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ

Στα δέντρα επάνω τα πουλιά
χτίζουνε τη φωλιά τους
κι οι γάτες ανεβαίνουνε
με άδεια την κοιλιά τους.

Και στους κορμούς οι σκίουροι
μα και οι μπαμπουίνοι
και ο Ταρζάν ανέβαινε
την εποχή εκείνη.

Σε ένα δέντρο ανέβηκε
και ο Καρακατσάνης
όχι δεν ήταν κυνηγός
μα ούτε και τσομπάνης.

Ανέβηκε ως ακτιβιστής
τον πλάτανο να σώσει
προτού του Δήμου ερπύστρια
να τον ισοπεδώσει.

Άνδρες κατέφτασαν των ΜΑΤ
με κράνη και με μπότες
μα του συμπαραστάθηκαν
οι Αμπελοκηπιώτες.

Έτσι το δέντρο σώθηκε,
θεριεύει και ψηλώνει
κι οι οικολόγοι απέκτησαν
έναν Κολοκοτρώνη.

Μα η ιστορία προσπερνά
αυτά τα ντοκουμέντα
και μνημονεύει μόνο αυτούς
που ρίχνουνε τσιμέντα.

Εμείς καμάρι το ’χουμε
απάνω στο πατάρι
που είναι στην παρέα μας
αυτό το παλικάρι.

Χρέος μας είναι το λοιπόν
μία τιμή για εκείνον
αφού εναντιώθηκε
σε εξουσία κρετίνων.

Πλάκα πρέπει να στήσουμε
κάτω απ’ το πλατάνι•
πάνω να γράφει: ¨ΠΛΑΤΑΝΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ¨.