ΨΥΧΙΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ

Με κάποιους πατριώτες μου
είχα επικοινωνία∙
όλοι τους βλαστημούσανε
αυτή την κοινωνία.

Τους πιο πολλούς τους έβλεπα
όλα αυτά τα χρόνια
Δημάρχων μα και βουλευτών
να κουβαλούν τα ψώνια.

Κι είπα σε έναν απ’ αυτούς
που πιότερο έχω θάρρος
τα λόγια αυτά που μέσα μου
αβάσταχτο ήταν βάρος:

¨Για πες μου, σ’ ένα σάτυρο
τ’ αγόρι, το παιδί σου
θα το ’δινες και ήσυχη
θα ’ναι η συνείδησή σου;

Θα άφηνες τον πορνόγερο
τα στήθη να θωπεύσει
της κόρης σου και ύστερα
να τη διακορεύσει;

Πες μου, μήπως θα δάνειζες
ποτέ τη σύζυγό σου
στον τοκογλύφο για έκπτωση
σε ένα δάνειό σου;

Θα επέτρεπες στο γείτονα
μήπως ν’ ασχημονήσει
στο σώμα σου, αν σου ’ταζε
ένα γερό μπαξίσι;

Ξέρω ότι εξεγείρεσαι
μ’ αυτά που ακούν τ’ αυτιά σου
όμως για δώσε προσοχή
κι άκου τα σχολιανά σου.

Φίλε γιατί στις εκλογές
πουλιέσαι για μια ψήφο
για μια ασαφή υπόσχεση
σε στήνουνε στον τοίχο;

Δεν ξέρεις πως στην κλίμακα
στην πτωτική πορεία
πιο κάτω είν’ απ’ του σώματος
η ψυχική πορνεία;

Η ηθική κατάπτωση
που δείχνει το ποιόν μας
λέγεται αλλιώς εκπόρνευση
των συνειδήσεών μας.

Μοιραίο επακόλουθο
του Δ.Ν.Τ. τα δώρα
αφού ένας οίκος ανοχής
κατάντησε η χώρα¨.

ΜΑΘΑΝΕ ΟΤΙ ΣΚΥΒΟΥΜΕ

Εχτές στο διαδίκτυο
διάβασα ένα άρθρο
που έγραψε ένας Δάσκαλος
όχι από το βάθρο,

μα ως πολίτης ενεργός
που βλέπει με αγωνία
ΚΑΤΑΡαμένες πρακτικές
σ’ αυτή την κοινωνία.

Γνωρίζει το Ξηρόμερο
και τα προβλήματά του
κι ως κάτοικος του Αστακού
τα αδιέξοδά του.

Πολύ καλά τα έγραψες
αγαπητέ Ζαγκότα
το δόλιο το Ξηρόμερο
κάθησε σαν την κότα.

Είτε γιατί γυρεύοντας
βρήκε τον …κόκορά του
είτε σαν κλώσα λούφαξε
και έκατσε στ’ αυγά του.

Όπως και να ’χει, τα ’χασε
τ’ αυγά και τα πασχάλια
αφού γουστάρει να διοικούν
φελλοί από μπουκάλια..

Κι αν προς στιγμή οι Άραβες
φύγαν για χώρα άλλη
άλλοι ρυποεπενδυτές
θα ’ρθουν στο Πλατυγιάλι.

Η φήμη ανταπόκριση
σ’ όλο τον κόσμο θα ’βρει∙
μάθανε ότι σκύβουμε
και θα πλακώνουν Μαύροι.

ΔΙΣΚΙΑ HIMALAYA

Απ’ την παρέα τα ίχνη του καιρό αναζητούνται
και οι κλήσεις του στο κινητό συνέχεια προωθούνται.

Ο Φέκας πήγε στο Θιβέτ, μήπως στο Άγιο όρος,
ή στο ΠΡΟΠΟ της γειτονιάς έγινε τζογαδόρος;

Μα αυτήν την Τρίτη στο ουζερί ήρθε στα φιλαράκια
κομψός, ωραίος, ζωηρός• μάγουλα για φιλάκια.

Το τσιτωμένο φερμουάρ προδίδει την ορμή του
κι ένα βιβλίο πολύχρωμο κουβάλαγε μαζί του.

Μας είπε πως μελέταγε βότανα Ιμαλαΐων
γι’ αυτό και εμφανίστηκε δεκαοχτώ Μαΐων.

Βότανα για τα άλατα, για άγχη, για τοξίνες
χοληστερίνη, πίεση, για έλκη και ωδίνες.

Μα στα αφροδισιακά θαρρείς πήρε πτυχίο
σε λίγες μέρες έκανε turbo το εργαλείο.

Τέλος ο αθεόφοβος βρήκε μια εταιρία
που όλα αυτά τα βότανα τα φέρνει σε δισκία.

Και έτσι δεν καθυστερείς, ούτε νερά να βράζεις•
το χάπι το κατάλληλο στο στόμα σου το βάζεις.

Άφησε το βιβλίο του να βγει φωτοτυπία
να μελετήσει ο καθείς πως δρούνε τα δισκία.

Κάποιος που στα γεράματα θέλει να κάνει κόρτε
παράγγειλε της libido δισκία tentex forte.

Οι οδηγίες γράφανε: ¨πιες την ημέρα ένα
σε μια βδομάδα θα αισθανθείς τα γράδα ανεβασμένα¨.

Μα αντί ένα ένα να τα πιει -τα εφτά σε μια βδομάδα-
σε μία μέρα και τα εφτά τα πήρε στην αράδα.

Πήρε τους δρόμους παγανιά ως ταύρος σε αρένα
γριές και νέες να σωθούν τρέχαν απεγνωσμένα.

Οι φίλοι στέκια άλλαξαν σε άγνωστα σοκάκια
και φόρεσαν καλού κακού τσίγκινα σωβρακάκια.

Εκλήθη η πυροσβεστική που εκτόξευσε παγάκια
οι μάνικες σημάδευαν επάνω στα …μπαλάκια.

Τον βάλαν σε περιορισμό ως να περάσει η χρήση
αλλιώς τρύπα δε θ’ άφηνε που να μην είχε κλείσει.

Κι επάνω στην αρίδα του τού κρέμασαν βαρίδια
να ξεθυμάνει έσπασε δύο σακιά καρύδια.

Συμπέρασμα: ¨διαβάζετε καλά τις οδηγίες
φέρνουνε παρενέργειες λάθος δοσολογίες¨

ΚΑΚΛΑΜΑΝΕΙΑ ΠΟΛΗ

Είχα βάλει στη βαλίτσα όλα τα υπάρχοντά μου
κι η παραίτηση εκκρεμούσε για να φύγω απ’ τη δουλειά μου.

Λίγο πριν μετακομίσω και να πάω σ’ άλλη χώρα
αφού η Κακλαμάνεια πόλη μ’ είχε κάνει μαυροφόρα.

Το παλιό Κλεινόν μας Άστυ στην εικοσπενταετία
βάδισε κατά διαόλου μες στη πλήρη δυσωδία.

Θα ’φευγα λοιπόν για πάντα πριν να πιω κι άλλο φαρμάκι
πριν του Περικλή την πόλη παραδώσουν στον Ψινάκη.

Μα την ύστατη την ώρα το ουράνιο τόξο εφάνη
κι ο λαός δια της κάλπης έδιωξε τον Κακλαμάνη.

Προσδοκούμε ν’αραιώσουν life style και γκλαμούρες
οι λαϊκιστές του τσίρκου και της αρπαχτής οι μούρες.

Δε θα ξαναδώ επιτέλους την καναρινιά γραβάτα
τα καρό πουκάμισά του τα τραπεζομαντηλάτα.

Μα θα βλέπω έναν τύπο που συνέπεια τον διακρίνει
δίχως έπαρση και θράσος που τον λεν Γιώργο Καμίνη.

Πρόσωπο που δίνει ελπίδα, μοναχός του όμως δε φτάνει
θέλει ενεργούς πολίτες τούτη η πόλη ν’ ανασάνει.

Θέλει τη Δημοκρατία που στον τόπο αυτό εγεννήθη
και να πάψει ο δημότης να ’ναι πλέον κουτορνίθι.

Κι αν τυχόν ο νέος άρχων καβαλήσει το καλάμι
χειροκροτητές δε θα ’χει, μα θα δει ανοιχτή παλάμη.

Στο εξής κι εγώ θα έχω έγνοια για τη γειτονιά μου
κι έλαβα, ελπίζω κι άλλοι, τώρα πια το μάθημά μου:

Πως στην πόλη του την πλάτη ο πολίτης δε γυρίζει
κι αν ο Δήμαρχος δεν κάνει τότε τον εξοστρακίζει.

ΚΑΒΑ ΜΠΟΥΤΑΡΗ

Ο Άνθιμος αφόρισε
το Γιάννη το Μπουτάρη
κι αυτός τον κόρφο του έφτυσε
κι έπιασε το παπάρι.

Μα έκανε μια κίνηση
ματ θα την ονομάσω
κι έβγαλε από την κάβα του
το δυνατό του άσσο.

Μέσα στο ψηφοδέλτιο
έβαλε ένα Άγιο
που ’δωσε στο συνδυασμό
δύναμη και κουράγιο.

Κι ο εκλεκτός του Άνθιμου
στην κάλπη έφαγε μαύρο
κι αντί φαγκρί ο επίσκοπος
την έβγαλε με γαύρο.

Ο δε καινούργιος Δήμαρχος
θα στείλει ένα πεσκέσι
πολλά κιλά γλυκό κρασί
ως τάμα θα διαθέσει.

Έξω απ’ τη Μητρόπολη
τελάρα θα αδειάσει
το ντέρτι αυτό του Άνθιμου
οίνος να κατευνάσει.

Κι όποιος θα πάει νηστικός
μετάληψη να πάρει
να ξέρει ότι μετάλαβε
από κρασί Μπουτάρη.

Η ΤΖΟΥΛΙΑ Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

Αφού η ακόλαστη ζωή συμπλήρωσε ένα τόμο
η Τζούλια αποφάσισε να μπει στον ίσιο δρόμο.
Σε πάθη και εξαρτήσεις της υπέρβαση να κάνει
και ως λευκή περιστερά να βάλει και στεφάνι.

Μα το μεγάλο σχίσμα της πώς θα αποκαταστήσει
που η πεθερά αγνότητας σημάδια θα ζητήσει;
Αυτή η δουλειά χρειάζεται πείρα πολύ μεγάλη
από γιατρό που ξόδεψε κλωστές με το τσουβάλι.

Ο κλήρος πέφτει ως γνωστόν στα χέρια του γενναίου•
χειρούργου των παρθενικών υμένων του Υμαινέου.
Εκλήθη ο Τάσος το λοιπόν να την παρθενοράψει
που τρύπιες μπρος και όπισθεν κι αν έχει περιθάλψει.

Παρόλο που ο καθηγητής τελεί εν εφεδρεία
κι ενώ στου Κόσμου τους Γιατρούς χάρισε τα εργαλεία,
υπέκυψε στην έκκληση αλλά με έναν όρο:
στον τόμο της τον έκλυτο κι αυτός να πάρει χώρο.

Η τελευταία παράγραφος να ’ναι του παρελθόντος
κι εγγυητής ταυτόχρονα του αμόλυντου παρόντος.
Ας πάει και το παλιάμπελο είπε η καημένη η Τζούλια
και του αποκαλύφθηκε με τουρλωτά καπούλια.

Τώρα τον Τάσο Σούπαρη, φίλοι μου, ποιος τον πιάνει
όταν το άλλο Σάββατο θα ’ρθει στου Ιορδάνη.
Θα ’χει μαζί του την KAIR απ’ τη βραδιά εκείνη
όταν στου Μπόζαρ τα λουτρά μπουκάλα είχε μείνει.

Τι είναι η τύχη βρε παιδιά, σαν Βενετιάς βελόνι,
μα αν θέλει εκείνη να σε βρει τότε σε ξετρυπώνει.
Κι αφού αυτός κληρώθηκε ως εραστής της Τζούλια
κι εγώ ελπίζω να βρεθώ πάνω στη Μακρυπούλια.

ΤΟ ΔΕΜΑ

¨Το δέμα ήταν ύποπτο¨ είπανε Ε.Υ.Π. και μπάτσοι∙
η αντιτρομοκρατική ανέλαβε να δράσει.

Σφραγίδες και υπογραφές πέσανε εσπευσμένα
να αρθούνε τα προσωπικά, που λένε, δεδομένα.

Φέρανε την καλόγρια από το μοναστήρι
και μέσα στην ασφάλεια ήπιε πικρό ποτήρι.

Την έσυραν ενώπιον ενός εισαγγελέα
γιατί το δέμα έφερε αυτήν αποστολέα.

Μπροστά τους το ξετύλιξε με περισσή ευλάβεια
κι αυτοί με υπηρεσιακή κοιτούσανε απάθεια.

Μα δεν αποκαλύφτηκαν της βόμβας τα πειστήρια
μα της απρόβλεπτης ζωής ένα από τα μυστήρια.

Ένα μικρό εσώρουχο κι ένα αγάπης γράμμα∙
στα μανταλάκια κρέμασαν προσωπικό της δράμα.

Όμως αυτού του δέματος ποιος θα ’ταν παραλήπτης;
Ένας φαντάρος που όνειρα μοιράστηκε μαζί της.

Κρύος ιδρώτας διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά της
κι η εξουσία απέναντι με το μειδίαμά της.

Πρόστυχα υπονοούμενα και βλέμματα χυδαία
του έρωτα τα ένσημα και μάλιστα βαρέα.

Επέστρεψαν το δέμα της κι ο πόνος της ρεγάλο
κι από το ένα το κελί γύρισε πίσω στ’ άλλο.

Κι έστειλε γράμμα στο Θεό μέσα απ’ την προσευχή της
σ’ Εκείνον που από ψηλά ορίζει τη ζωή της.

Και ρώτησε επίμονα Αυτός πώς το εισπράττει
όταν τον έρωτα οι θνητοί τον βγάζουν τρομοκράτη;

ΤΙ 'ΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ

Μπήκα στους τηλεδιαύλους
κι έκανα ένα σεργιάνι
και τυχαία βλέπω δύο
να μιλούν για κάποιο Γιάννη.

Το κανάλι ήταν τo MEGA
κι έπεσα ακριβώς στη φάση:
Σαμαράς και Πρετεντέρης
λακριντί είχανε πιάσει.

Συζητούσαν για την κρίση
και τα μέτρα του Γιωργάκη
Δ.Ν.Τ. και τα τοιαύτα,
για το δράμα του κοσμάκη.

Σαν παράδειγμα ο Αντώνης
πήρε έναν τυχαίο Γιάννη
ένα ανώνυμο πολίτη
που όλο τρέχει και δε φτάνει.

Που ’χουν κόψει απ’ το μισθό του,
ίσως χάσει τη δουλειά του,
που στις τράπεζες χρωστάει
και τα μαλλιοκέφαλά του.

Κι είπε ο Σαμαράς το χρέος
πως αυτός θα μηδενίσει
και αρκεί ο κάθε Γιάννης
πάνω του να ακουμπήσει.

Πέρυσι κι ο Παπανδρέου
δε μας ήρθε σα σωτήρας;
έτσι ο Σαμαράς εφέτος
φιγουράρει ως φωστήρας.

Θαυματοποιός και μάγος
που τους Γιάννηδες θα σώσει
αφού όπως λέει ο μύθος
έχουνε κοκόρου γνώση.

Αφού γρήγορα ξεχνάνε
παλαιά και νέα συμβάντα
μα και τη σοφή τη φράση:
¨τι ’χες Γιάννη, τι ’χα πάντα¨.