Ο ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Κατά τη διάρκεια της μελέτης μου για το έργο του Λόρκα κάπου διάβασα ότι ο αδικοχαμένος ταυρομάχος και διανοούμενος Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας (Ignacio Sanchez Mejias 1891-1934), o ευαίσθητος  ποιητής, γοητευμένος με τις παραδόσεις του τόπου του έλεγε:  ¨Σ’ αυτή τη χώρα οι ποιητές κοσκινίζουν το θάνατο επί αιώνες¨.

Στον ποιητή Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας αφιερώνω τους παρακάτω στίχους:

Ο  ΘΑΝΑΤΟΣ  ΤΟΥ  ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΥ

Λένε ότι οι τσιγγάνοι κάτω στην Ανδαλουσία

πως στη μυρωδιά θανάτου έχουν μια ευαισθησία.

Πως μια μέρα προτού έρθει με το σκούρο φόρεμά του

τον οσμίζονται, εκείνοι, από την αποφορά του.

Λένε ότ’ είδαν τα σημάδια -τα αόρατα γραμμένα-

πως ο μαύρος καβαλάρης θα καλπάσει στην αρένα.

Αν είναι έτσι έπεσαν διάνα και μακάρι να ’ταν ψέμα

ο Ιγνάθιο στην άμμο μέσα σε μια λίμνη αίμα.

Κι είχε πει: -τι ειρωνεία!- της καριέρας τελευταία

θα ’δινε ταυρομαχία, κι όμως στάθηκε μοιραία.

Ένα κέρατο μπηγμένο στο μηρό του απ’ τον ταύρο

και τον αυγουστιάτικο ήλιο σκέπασε ένα νέφος μαύρο.

ΚΟΣΚΙΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ  ΘΑΝΑΤΟ

Ο ταυρομάχος ποιητής

ξανά τον κίνδυνο αψήφησε

και στα σαράντα τρία του

τον ταύρο μες στα μάτια αντίκρισε.

Ήτανε πέντε ακριβώς

όταν ο Ιγνάθιο ξαπλώθηκε

στην άμμο, και μες στο μηρό

το κέρατο βαθιά καρφώθηκε.

Το θάνατο και τη ζωή

στην Ισπανία τα ’χουν δίπορτο

και είχε πει ο Ιγνάθιο

σε χρόνο εντελώς ανύποπτο:

¨Σ’ αυτή τη χώρα οι ποιητές

τηρούν κανόνα απαράβατο

-επί αιώνες,  συνεχώς-

να κοσκινίζουνε το θάνατο¨.

NOVARTIS ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ

Σκάνδαλα υπήρξανε πολλά και γίνονται ακόμα,

σε λίστες μας οδήγησε του χρήματος το χρώμα.

Σε υπουργείων προθάλαμους υπάρχει οσμή σκανδάλων 

ελάχιστων, πολύ μικρών, μεσαίων και μεγάλων.

Πού πήγαν μύρια και δις

και τα πληρώνουμε εμείς

δράστης δεν πιάστηκε κανείς.

Offshore, νησάκια Keyman, σακούλες, βαλιτσάκια 

δεσμίδες σε κουτιά που πριν είχαν πάνες βρακάκια.

Χρήμα εδώ, χρήμα εκεί, πού φεύγει πού γλιστράει;

Απ’ τα κλεμμένα τίποτα στο κράτος δε γυρνάει.

Πού πήγαν μύρια και δις

και τα πληρώνουμε εμείς

δράστης δεν πιάστηκε κανείς.

Πολλές οι εξεταστικές, μεγάλος και ο ντόρος 

θυμίζουν το: ¨έτεκεν μυν, ενώ ώδινεν όρος¨.

Νόμοι για τις παραγραφές, βουλευτική ασυλία

μηδέν από μηδέν μηδέν και κλείνουν τα βιβλία.

Πού πήγαν μύρια και δις

και τα πληρώνουμε εμείς

δράστης δεν πιάστηκε κανείς.

Κι ενώ μας λεν χαθήκανε λεφτά, αποδεδειγμένα

εμείς ρωτάμε αφελώς: ¨πού πήγαν τα κλεμμένα;¨.

και βγαίνουν κάτι Πάγκαλοι με ευτραφείς σκεμπέδες

και λεν: ¨μαζί τα φάγαμε, σκασμός ρε ρεμπεσκέδες¨.

Αν δεν βρεθεί τώρα κανείς

μείνουν εκτός της φυλακής

κι εάν δε μαζευτούν τα δις

σίγουρα τότε φταίμε εμείς.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ-ΕΝΤΟΓΑΝ

Άλλο το θέμα το εθνικό

και άλλο η Novartis

αλλά γιατί τα μπέρδεψε

ο βουλευτής Σταμάτης,

και είπε πως στον Εντογάν

έχει εμπιστοσύνη

ως γνήσιο αρσενικό

με μπέσα και ευθύνη;

Μήπως γλώσσα λανθάνουσα

τα αισθήματα δεν κρύβει

και σε χαλί οθωμανικό

ευλαβικά πως σκύβει;

Τι τρέχει, όμως, με τον Ταγίπ

φίλε μου, Δημητράκη;

Θαρρώ ότι για φερετζέ

το έχεις το μουστάκι.

ΓΥΝΑΙΚΑ

η γυνή σέρνει καράβι

σε ξηλώνει και σε ράβει

η γυναίκα όταν θέλει

θα σε κάνει ένα κουρέλι.

ΔΕΣ  ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ:
http://arisbitsoris.blogspot.gr/2017/03/blog-post.html